137 Δίπλα στους ποταμούς της Βαβυλώνας+—εκεί καθήσαμε.+
Και κλάψαμε όταν θυμηθήκαμε τη Σιών.+
2 Στις λεύκες+ που υπήρχαν στο μέσο της
Κρεμάσαμε τις άρπες μας.+
3 Διότι εκεί οι αιχμαλωτιστές μας ζήτησαν να τους πούμε έναν ύμνο,+
Και οι εμπαίκτες μας να τους ευφράνουμε:+
«Ψάλτε μας έναν από τους ύμνους της Σιών».+
4 Πώς να ψάλουμε τον ύμνο του Ιεχωβά+
Σε γη αλλοεθνών;+
5 Αν σε ξεχάσω, Ιερουσαλήμ,+
Να ξεχάσει το δεξί μου χέρι.
6 Να κολλήσει η γλώσσα μου στον ουρανίσκο μου,+
Αν δεν σε θυμάμαι,+
Αν δεν εξυψώνω την Ιερουσαλήμ
Πάνω από τη μεγαλύτερη χαρά+ που έχω.
7 Θυμήσου,+ Ιεχωβά, την ημέρα της Ιερουσαλήμ+ σε σχέση με τους γιους του Εδώμ,+
Οι οποίοι έλεγαν: «Γυμνώστε την! Γυμνώστε την μέχρι το θεμέλιό της!»+
8 Κόρη της Βαβυλώνας, που πρόκειται να λεηλατηθείς,+
Ευτυχισμένος θα είναι όποιος σε αμείψει+
Με τη μεταχείριση με την οποία μας μεταχειρίστηκες.+
9 Ευτυχισμένος θα είναι όποιος αρπάξει και κάνει κομμάτια+
Τα παιδιά σου πάνω στον απόκρημνο βράχο.