Μελωδία του Δαβίδ, όταν βρισκόταν στην έρημο του Ιούδα.+
63 Θεέ, εσύ είσαι ο Θεός μου, σε αναζητώ συνεχώς.+
Η ψυχή μου διψάει για εσένα.+
Από λαχτάρα για εσένα έσβησε η σάρκα μου
Σε γη ξερή και εξαντλημένη, όπου δεν υπάρχει νερό.+
2 Έτσι σε είδα στον άγιο τόπο,+
Βλέποντας την ισχύ σου και τη δόξα σου.+
3 Επειδή η στοργική σου καλοσύνη είναι καλύτερη από τη ζωή,+
Τα χείλη μου θα σε επαινούν.+
4 Έτσι θα σε ευλογώ όσον καιρό ζω·+
Στο όνομά σου θα υψώνω τις παλάμες μου.+
5 Σαν από το καλύτερο κομμάτι, από το πάχος, έχει χορτάσει η ψυχή μου,+
Και με χείλη χαρούμενων κραυγών αναπέμπει αίνο το στόμα μου.+
6 Όταν σε θυμάμαι πάνω στην κλίνη μου,+
Κατά τις νυχτερινές φυλακές κάνω στοχασμούς για εσένα.+
7 Διότι στάθηκες βοήθειά μου,+
Και κραυγάζω χαρούμενα στη σκιά των φτερούγων σου.+
8 Η ψυχή μου σε ακολούθησε πιστά·+
Με κρατάει γερά το δεξί σου χέρι.+
9 Εκείνοι δε που ζητούν την ψυχή μου για να την καταστρέψουν+
Θα πάνε στα χαμηλότερα μέρη της γης.+
10 Θα παραδοθούν στη δύναμη του σπαθιού·+
Θα γίνουν μερίδα για τις αλεπούδες.+
11 Και ο βασιλιάς θα χαρεί σε σχέση με τον Θεό.+
Ο καθένας που ορκίζεται σε αυτόν θα καυχηθεί,+
Γιατί το στόμα εκείνων που λένε ψεύδη θα κλειστεί.+