Ιερεμίας
3 Λέγεται το εξής: «Αν ένας άντρας διώξει τη σύζυγό του και αυτή φύγει από εκείνον και γίνει γυναίκα ενός άλλου άντρα, επιτρέπεται να επιστρέψει εκείνος ξανά σε αυτήν;»+
Δεν έχει ασφαλώς μιανθεί αυτή η γη;+
«Και εσύ έχεις πορνεύσει με πολλούς συντρόφους·+ επιτρέπεται, λοιπόν, να υπάρξει επιστροφή σε εμένα;»+ λέει ο Ιεχωβά. 2 «Σήκωσε τα μάτια σου προς τα μονοπάτια και δες.+ Και πού δεν σε βίασαν;+ Δίπλα στους δρόμους κάθησες για αυτούς, σαν Άραβας στην έρημο·+ και εξακολουθείς να μιαίνεις τη γη με τις πορνικές πράξεις σου και με την κακία σου.+ 3 Γι’ αυτό, κατακρατούνται οι βροχοπτώσεις,+ και ούτε ανοιξιάτικη βροχή έπεσε.+ Και απέκτησες το μέτωπο της συζύγου που πορνεύει. Αρνήθηκες να νιώσεις ταπεινωμένη.+ 4 Μήπως από τώρα και στο εξής φωνάζεις προς εμένα: “Πατέρα μου,+ εσύ είσαι ο έμπιστος φίλος της νεότητάς μου!+ 5 Πρέπει να παραμένει κανείς αγανακτισμένος στον αιώνα και να παρατηρεί για πάντα;”+ Δες! Μίλησες, και συνέχισες να κάνεις κακά πράγματα και να πετυχαίνεις».+
6 Και ο Ιεχωβά μού είπε στις ημέρες του Ιωσία του βασιλιά:+ «“Είδες τι έκανε η άπιστη γυναίκα, ο Ισραήλ;+ Πηγαίνει πάνω σε κάθε ψηλό βουνό+ και κάτω από κάθε θαλερό δέντρο,+ για να πορνεύσει εκεί.+ 7 Και αφού έκανε όλα αυτά τα πράγματα, εξακολούθησα να της λέω να επιστρέψει σε εμένα, αλλά αυτή δεν επέστρεψε·+ και εκείνη, ο Ιούδας, κοίταζε τη δολερή αδελφή της.+ 8 Όταν το είδα αυτό, επειδή η άπιστη γυναίκα, ο Ισραήλ, είχε μοιχεύσει, την έδιωξα+ και της έδωσα το πιστοποιητικό του τελεσίδικου διαζυγίου της·+ ωστόσο, η δολερή αδελφή της, ο Ιούδας, δεν φοβήθηκε, αλλά και αυτή άρχισε να πηγαίνει και να πορνεύει.+ 9 Και η πορνεία της έγινε εξαιτίας της επιπολαιότητάς της, και εξακολούθησε να μιαίνει τη γη+ και να μοιχεύει με πέτρες και με δέντρα·+ 10 και παρ’ όλα αυτά η δολερή αδελφή της, ο Ιούδας, δεν επέστρεψε σε εμένα με όλη της την καρδιά,+ αλλά μόνο ψευδώς”,+ λέει ο Ιεχωβά».
11 Και ο Ιεχωβά μού είπε: «Η άπιστη γυναίκα, ο Ισραήλ, απέδειξε ότι η ψυχή της είναι πιο δίκαιη από τη δολερή γυναίκα, τον Ιούδα.+ 12 Πήγαινε και εξάγγειλε αυτά τα λόγια προς το βορρά+ και πες:
»“«Επίστρεψε, ανυπότακτε Ισραήλ», λέει ο Ιεχωβά”.+ “«Δεν θα κάνω να πέσει θυμωμένα πάνω σας το πρόσωπό μου,+ γιατί είμαι όσιος»,+ λέει ο Ιεχωβά”. “«Δεν θα παραμένω αγανακτισμένος στον αιώνα.+ 13 Μόνο κατάλαβε το σφάλμα σου, γιατί εναντίον του Ιεχωβά του Θεού σου έγινες παραβάτισσα.+ Και συνέχισες να σκορπίζεις τις οδούς σου προς τους ξένους+ κάτω από κάθε θαλερό δέντρο,+ αλλά τη φωνή μου δεν την ακούσατε», λέει ο Ιεχωβά”».
14 «Επιστρέψτε, ανυπότακτοι γιοι»,+ λέει ο Ιεχωβά. «Διότι εγώ ο ίδιος έγινα ο συζυγικός ιδιοκτήτης σας·+ και θα σας πάρω, έναν από πόλη και δύο από οικογένεια, και θα σας φέρω στη Σιών.+ 15 Και θα σας δώσω ποιμένες που να είναι σε αρμονία με την καρδιά μου,+ και θα σας βοσκήσουν με γνώση και ενόραση.+ 16 Και θα πληθυνθείτε και θα καρποφορήσετε σε αυτή τη γη εκείνες τις ημέρες», λέει ο Ιεχωβά.+ «Δεν θα λένε πια: “Η κιβωτός της διαθήκης του Ιεχωβά!”+ ούτε θα ανεβαίνει στην καρδιά ούτε θα τη θυμούνται+ ούτε θα τους λείπει, και δεν θα κατασκευαστεί ξανά. 17 Εκείνον τον καιρό θα αποκαλούν την Ιερουσαλήμ θρόνο του Ιεχωβά·+ και σε αυτήν θα φερθούν μαζί όλα τα έθνη+ στο όνομα του Ιεχωβά, εκεί στην Ιερουσαλήμ,+ και δεν θα περπατούν ακολουθώντας το πείσμα της κακής τους καρδιάς».+
18 «Εκείνες τις ημέρες θα βαδίζουν δίπλα δίπλα ο οίκος του Ιούδα με τον οίκο του Ισραήλ,+ και μαζί+ θα βγουν από τη γη του βορρά και θα έρθουν στη γη την οποία έδωσα ως κληρονομική ιδιοκτησία στους προπάτορές σας.+ 19 Και εγώ είπα: “Ω! πώς σε έβαλα μεταξύ των γιων και σου έδωσα την επιθυμητή γη,+ την κληρονομική ιδιοκτησία του στολιδιού των στρατευμάτων των εθνών!” Και επιπλέον είπα: “«Πατέρα μου!»+ θα φωνάζετε προς εμένα, και δεν θα πάψετε να με ακολουθείτε”. 20 “Αληθινά, όπως μια σύζυγος εγκατέλειψε δόλια το σύντροφό της,+ έτσι και εσείς, οίκε του Ισραήλ, φερθήκατε δόλια σε εμένα”,+ λέει ο Ιεχωβά».
21 Στα μονοπάτια ακούστηκε ένας ήχος, το κλάμα, οι ικεσίες των γιων του Ισραήλ. Διότι διέστρεψαν την οδό τους·+ ξέχασαν τον Ιεχωβά τον Θεό τους.+
22 «Επιστρέψτε, ανυπότακτοι γιοι.+ Την ανυποταξία σας εγώ θα τη γιατρέψω».+
«Ορίστε! Ήρθαμε σε εσένα, γιατί εσύ, Ιεχωβά, είσαι ο Θεός μας.+ 23 Αληθινά, οι λόφοι καθώς και ο σάλος πάνω στα βουνά+ ανήκουν στο ψεύδος.+ Αληθινά, στον Ιεχωβά τον Θεό μας είναι η σωτηρία του Ισραήλ.+ 24 Αλλά το επαίσχυντο πράγμα+ κατέφαγε το μόχθο των προπατόρων μας από τον καιρό της νεότητάς μας, τα ποίμνιά τους και τα βόδια τους, τους γιους τους και τις κόρες τους. 25 Είμαστε ξαπλωμένοι μέσα στην ντροπή μας,+ και η ταπείνωσή μας μάς καλύπτει συνεχώς·+ διότι απέναντι στον Ιεχωβά τον Θεό μας αμαρτήσαμε,+ εμείς και οι πατέρες μας από τη νεότητά μας μέχρι και αυτή την ημέρα,+ και δεν υπακούσαμε στη φωνή του Ιεχωβά του Θεού μας».+