Ιεζεκιήλ
19 «Και εσύ ύψωσε θρηνωδία+ σχετικά με τους αρχηγούς του Ισραήλ,+ 2 και πες: “Τι ήταν η μητέρα σου; Λέαινα ανάμεσα σε λιοντάρια.+ Ξάπλωνε ανάμεσα σε χαιτοφόρα νεαρά λιοντάρια. Ανέτρεφε τους σκύμνους της.
3 »”Και με τον καιρό μεγάλωσε έναν από τους σκύμνους της.+ Χαιτοφόρο νεαρό λιοντάρι έγινε αυτός και άρχισε να μαθαίνει πώς να κατασπαράζει τη λεία του.+ Ως και χωματένιο άνθρωπο καταβρόχθιζε. 4 Και τα έθνη άκουγαν για αυτόν. Στο λάκκο τους πιάστηκε και τον έφεραν με άγκιστρα στη γη της Αιγύπτου.+
5 »”Όταν αυτή είδε πως, μολονότι περίμενε, η ελπίδα της χάθηκε, τότε πήρε έναν άλλον από τους σκύμνους της.+ Ως χαιτοφόρο νεαρό λιοντάρι τον παρουσίασε. 6 Και αυτός άρχισε να περπατάει ανάμεσα σε λιοντάρια. Χαιτοφόρο νεαρό λιοντάρι έγινε. Και με τον καιρό έμαθε πώς να κατασπαράζει τη λεία του.+ Ως και χωματένιο άνθρωπο καταβρόχθιζε.+ 7 Και γνώρισε τα πυργόσπιτά του και ερείπωσε τις πόλεις του,+ και έτσι η γη ερημώθηκε και τη γέμισε με τον ήχο του βρυχηθμού του.+ 8 Και τα γύρω έθνη από τις διοικητικές περιφέρειες άρχισαν να στρέφονται εναντίον του+ και άπλωσαν πάνω του το δίχτυ τους.+ Στο λάκκο τους πιάστηκε.+ 9 Τελικά τον έβαλαν με άγκιστρα στο κλουβί και τον έφεραν στο βασιλιά της Βαβυλώνας.+ Τον έφεραν με κυνηγετικά δίχτυα, για να μην ακουστεί πια η φωνή του στα βουνά του Ισραήλ.+
10 »”Η μητέρα+ σου ήταν σαν κλήμα στο αίμα σου,+ φυτεμένο κοντά σε νερά. Έγινε καρποφόρο και γεμάτο κλαδιά, λόγω των άφθονων νερών.+ 11 Και τα κλαδιά έγιναν σε αυτό ισχυρά ραβδιά, που έκαναν για σκήπτρα αρχόντων.+ Και το ύψος του σιγά σιγά έγινε μεγάλο ανάμεσα στα κλαδιά, και αυτό έγινε ορατό λόγω του ύψους του, λόγω της αφθονίας του φυλλώματός του.+ 12 Αλλά τελικά ξεριζώθηκε με σφοδρή οργή.+ Στη γη ρίχτηκε, και ένας ανατολικός άνεμος ξέρανε τον καρπό του.+ Το ισχυρό ραβδί του αποσπάστηκε και ξεράθηκε.+ Φωτιά το κατέφαγε.+ 13 Και τώρα είναι φυτεμένο στην ερημιά,+ σε άνυδρη και διψασμένη γη.+ 14 Και φωτιά άρχισε να βγαίνει από το ραβδί του.+ Κατέφαγε τα βλαστάρια του, τον καρπό του, και δεν υπήρχε σε αυτό ισχυρό ραβδί, σκήπτρο για άρχοντες.+
»”Αυτό είναι θρηνωδία και θα γίνει θρηνωδία”».+