Ιεζεκιήλ

33 Και ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε κατόπιν σε εμένα, λέγοντας: 2 «Γιε ανθρώπου, μίλησε στους γιους του λαού σου+ και πες τους:

»“Όσον αφορά κάποιον τόπο, σε περίπτωση που φέρω πάνω του σπαθί+ και ο λαός του τόπου, σύσσωμος, πάρει έναν άνθρωπο και τον βάλει φρουρό του,+ 3 και αυτός δει το σπαθί να έρχεται πάνω στον τόπο και σαλπίσει με το κέρας και προειδοποιήσει το λαό,+ 4 και ο ακροατής ακούσει τον ήχο του κέρατος αλλά δεν προσέξει καθόλου την προειδοποίηση,+ και έρθει το σπαθί και τον αρπάξει, το αίμα του θα είναι πάνω στο κεφάλι του.+ 5 Άκουσε τον ήχο του κέρατος, αλλά δεν πρόσεξε την προειδοποίηση. Το αίμα του θα είναι πάνω του. Αν, όμως, είχε προσέξει την προειδοποίηση, η ψυχή του θα είχε διαφύγει.+

6 »”Αν, τώρα, ο φρουρός δει το σπαθί να έρχεται και δεν σαλπίσει με το κέρας+ και ο λαός δεν λάβει καθόλου προειδοποίηση και έρθει το σπαθί και αρπάξει από αυτούς κάποια ψυχή, για το δικό της σφάλμα θα αρπαχθεί αυτή,+ αλλά το αίμα της, από το χέρι του φρουρού θα το ζητήσω πίσω”.+

7 »Εσένα, λοιπόν, γιε ανθρώπου, σε κατέστησα φρουρό για τον οίκο του Ισραήλ,+ και από το στόμα μου πρέπει να ακούσεις το λόγο και να τους δώσεις προειδοποίηση εκ μέρους μου.+ 8 Όταν λέω στον πονηρό: “Πονηρέ, οπωσδήποτε θα πεθάνεις!”+ αλλά εσύ δεν μιλήσεις για να προειδοποιήσεις τον πονηρό αποτρέποντάς τον από την οδό του,+ αυτός μεν, ως πονηρός, θα πεθάνει εξαιτίας του δικού του σφάλματος,+ αλλά το αίμα του, από το χέρι σου θα το ζητήσω πίσω. 9 Αν, όμως, εσύ προειδοποιήσεις τον πονηρό αποτρέποντάς τον από την οδό του, για να επιστρέψει από αυτήν, αλλά δεν επιστρέψει από την οδό του, αυτός μεν θα πεθάνει εξαιτίας του σφάλματός του,+ ενώ εσύ θα διασώσεις οπωσδήποτε τη δική σου ψυχή.+

10 »Εσύ, λοιπόν, γιε ανθρώπου, πες στον οίκο του Ισραήλ: “Είπατε τα εξής: «Εφόσον οι ανταρσίες μας και οι αμαρτίες μας είναι πάνω μας και σε αυτές σαπίζουμε,+ πώς θα εξακολουθήσουμε να ζούμε;»”+ 11 Να τους πεις: “«Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω», λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, «βρίσκω ευχαρίστηση, όχι στο θάνατο του πονηρού,+ αλλά στο να επιστρέψει+ ο πονηρός από την οδό του και να εξακολουθήσει να ζει.+ Επιστρέψτε, επιστρέψτε από τις κακές σας οδούς+—γιατί να πεθάνετε, οίκε του Ισραήλ;»”+

12 »Και εσύ, γιε ανθρώπου, πες στους γιους του λαού σου: “Η δικαιοσύνη του δικαίου δεν θα τον διασώσει την ημέρα της ανταρσίας του.+ Αλλά όσο για την πονηρία του πονηρού, δεν θα σκοντάψει αυτός εξαιτίας της την ημέρα που θα επιστρέψει από την πονηρία του.+ Ούτε και όποιος κατέχει δικαιοσύνη θα μπορέσει να εξακολουθήσει να ζει λόγω της δικαιοσύνης του την ημέρα που θα αμαρτήσει.+ 13 Όταν λέω στον δίκαιο: «Οπωσδήποτε θα εξακολουθήσεις να ζεις», και αυτός εμπιστευτεί στη δικαιοσύνη του και πράξει αδικία,+ όλες οι δίκαιες πράξεις του δεν θα έρθουν σε θύμηση, αλλά για την αδικία του την οποία έπραξε—για αυτήν θα πεθάνει.+

14 »”Και όταν λέω στον πονηρό: «Οπωσδήποτε θα πεθάνεις»,+ και επιστρέψει από την αμαρτία+ του και πράξει κρίση και δικαιοσύνη,+ 15 και ο πονηρός δώσει πίσω το ενέχυρο,+ ξεπληρώσει τα πράγματα που έκλεψε+ και περπατήσει σύμφωνα με τα νομοθετήματα της ζωής χωρίς να πράττει αδικία,+ οπωσδήποτε θα εξακολουθήσει να ζει.+ Δεν θα πεθάνει. 16 Καμιά από τις αμαρτίες του με τις οποίες αμάρτησε δεν θα έρθει σε θύμηση εναντίον του.+ Κρίση και δικαιοσύνη έπραξε. Οπωσδήποτε θα εξακολουθήσει να ζει”.+

17 »Και οι γιοι του λαού σου είπαν: “Η οδός του Ιεχωβά δεν είναι διευθετημένη σωστά”,+ ενώ η δική τους οδός είναι εκείνη που δεν είναι διευθετημένη σωστά.

18 »Όταν ο δίκαιος επιστρέψει από τη δικαιοσύνη του και πράξει αδικία, πρέπει τότε να πεθάνει για αυτό.+ 19 Και όταν ο πονηρός επιστρέψει από την πονηρία του και πράξει κρίση και δικαιοσύνη, αυτό θα είναι η αιτία για την οποία θα εξακολουθήσει να ζει.+

20 »Και εσείς είπατε: “Η οδός του Ιεχωβά δεν είναι διευθετημένη σωστά”.+ Τον καθένα σας σύμφωνα με τις οδούς του θα τον κρίνω,+ οίκε του Ισραήλ».

21 Τελικά, το δωδέκατο έτος, το δέκατο μήνα, την πέμπτη ημέρα του μήνα της εξορίας μας, ήρθε σε εμένα εκείνος που διέφυγε από την Ιερουσαλήμ+ και είπε: «Η πόλη έπεσε!»+

22 Το χέρι του Ιεχωβά, λοιπόν, είχε σταθεί πάνω μου το βράδυ πριν έρθει εκείνος που είχε διαφύγει,+ και Αυτός άνοιξε το στόμα μου προτού έρθει εκείνος το πρωί, και το στόμα μου ανοίχτηκε και δεν ήμουν πια άλαλος.+

23 Και ο λόγος του Ιεχωβά άρχισε να έρχεται σε εμένα, λέγοντας: 24 «Γιε ανθρώπου, οι κάτοικοι αυτών των ερειπωμένων τόπων+ λένε σχετικά με τη γη του Ισραήλ: “Ο Αβραάμ ήταν ένας μόνο και εντούτοις έγινε κάτοχος αυτής της γης.+ Και εμείς είμαστε πολλοί· στην κατοχή μας δόθηκε η γη”.+

25 »Πες, λοιπόν, σε αυτούς: “Να τι είπε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Με το αίμα τρώτε+ και τα μάτια σας τα σηκώνετε προς τα κοπρώδη είδωλά+ σας και αίμα χύνετε.+ Πρέπει, λοιπόν, να είστε κάτοχοι της γης;+ 26 Στηριχτήκατε στο σπαθί σας.+ Εσείς κάνατε κάτι απεχθές+ και μολύνατε ο καθένας τη σύζυγο του πλησίον του.+ Πρέπει, λοιπόν, να είστε κάτοχοι της γης;»”+

27 »Αυτό πρέπει να τους πεις: “Αυτό είπε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω, εκείνοι που βρίσκονται στους ερειπωμένους τόπους θα πέσουν εξάπαντος από σπαθί·+ και εκείνον που βρίσκεται πάνω στην επιφάνεια του αγρού, στα θηρία θα τον δώσω για τροφή·+ και εκείνοι που βρίσκονται στους ισχυρούς τόπους και στις σπηλιές+ θα πεθάνουν από επιδημία. 28 Και θα κάνω αυτή τη γη ερημότοπο,+ ναι, ερημιά, και το καμάρι της ισχύος της θα εξαλειφθεί+ και τα βουνά του Ισραήλ θα ερημωθούν,+ καθώς κανείς δεν θα περνάει από αυτά. 29 Και θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά, όταν κάνω τη γη ερημότοπο,+ ναι, ερημιά, εξαιτίας όλων των απεχθών τους πραγμάτων τα οποία έχουν κάνει»”.+

30 »Και όσο για εσένα, γιε ανθρώπου, οι γιοι του λαού σου μιλούν μεταξύ τους για εσένα δίπλα στα τείχη και στις εισόδους των σπιτιών,+ και ο ένας μίλησε με τον άλλον, ο καθένας με τον αδελφό του, λέγοντας: “Ελάτε, σας παρακαλούμε, και ακούστε ποιος είναι ο λόγος που έρχεται από τον Ιεχωβά”.+ 31 Και θα προσέλθουν σε εσένα, όπως προσέρχεται ο λαός, και θα καθήσουν μπροστά σου ως λαός μου·+ και θα ακούσουν τα λόγια σου αλλά δεν θα τα εκτελέσουν,+ γιατί με το στόμα τους εκφράζουν λάγνες επιθυμίες και η καρδιά τους ακολουθεί το άδικο κέρδος τους.+ 32 Και εσύ είσαι για αυτούς σαν ερωτικό τραγούδι, σαν κάποιον που έχει ωραία φωνή και παίζει καλά ένα έγχορδο όργανο.+ Και θα ακούσουν τα λόγια σου, αλλά κανείς τους δεν θα τα εκτελέσει.+ 33 Και όταν αυτό βγει αληθινό—δες! θα βγει οπωσδήποτε αληθινό+—τότε θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι υπήρξε προφήτης ανάμεσά τους».+