Εβραίους
4 Συνεπώς, εφόσον απομένει μια υπόσχεση για είσοδο στην ανάπαυσή του,+ ας φοβόμαστε μήπως κάποιος από εσάς φανεί ποτέ ότι έχει υστερήσει σε σχέση με αυτήν.+ 2 Διότι τα καλά νέα έχουν διακηρυχτεί και σε εμάς,+ όπως και σε αυτούς·+ ο λόγος, όμως, που ακούστηκε δεν τους ωφέλησε,+ επειδή δεν ήταν ενωμένοι μέσω πίστης+ με εκείνους που άκουσαν.+ 3 Διότι εμείς που έχουμε ασκήσει πίστη εισερχόμαστε στην ανάπαυση, όπως έχει πει εκείνος: «Γι’ αυτό, ορκίστηκα+ μέσα στο θυμό μου: “Δεν θα εισέλθουν+ στην ανάπαυσή μου”»,+ αν και τα έργα του είχαν τελειώσει+ από τη θεμελίωση του κόσμου.+ 4 Διότι σε κάποιο σημείο έχει πει σχετικά με την έβδομη ημέρα τα εξής: «Και ο Θεός αναπαύτηκε την έβδομη ημέρα από όλα τα έργα του»,+ 5 και πάλι σε αυτό το σημείο: «Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου».+
6 Εφόσον, λοιπόν, απομένει να εισέλθουν μερικοί σε αυτήν, και εκείνοι στους οποίους τα καλά νέα+ διακηρύχτηκαν πρώτα δεν εισήλθαν λόγω ανυπακοής,+ 7 εκείνος προσδιορίζει πάλι κάποια ημέρα λέγοντας ύστερα από τόσον καιρό στον ψαλμό του Δαβίδ «Σήμερα»· όπως ειπώθηκε παραπάνω: «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του,+ μη σκληρύνετε τις καρδιές σας».+ 8 Διότι αν ο Ιησούς+ του Ναυή τούς είχε οδηγήσει σε τόπο ανάπαυσης,+ ο Θεός δεν θα είχε μιλήσει+ κατόπιν για άλλη ημέρα. 9 Άρα, απομένει μια ανάπαυση σαββάτου για το λαό του Θεού.+ 10 Διότι ο άνθρωπος που έχει εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού+ έχει αναπαυτεί και ο ίδιος από τα έργα του,+ όπως ο Θεός από τα δικά του.
11 Ας κάνουμε, λοιπόν, το καλύτερο που μπορούμε για να εισέλθουμε σε εκείνη την ανάπαυση, μήπως πέσει κανείς στο ίδιο παράδειγμα ανυπακοής.+ 12 Διότι ο λόγος+ του Θεού είναι ζωντανός+ και ασκεί δύναμη+ και είναι κοφτερότερος από κάθε δίκοπο σπαθί+ και διεισδύει μέχρι διαίρεσης της ψυχής+ και του πνεύματος,+ και των αρθρώσεων και του μυελού τους, και μπορεί να διακρίνει σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς.+ 13 Και δεν υπάρχει δημιουργία που να μην είναι φανερή ενώπιόν του,+ αλλά τα πάντα είναι γυμνά και τελείως εκτεθειμένα στα μάτια εκείνου στον οποίο έχουμε να δώσουμε λογαριασμό.+
14 Εφόσον, λοιπόν, έχουμε έναν μεγάλο αρχιερέα ο οποίος έχει διαβεί τους ουρανούς,+ τον Ιησού, τον Γιο του Θεού,+ ας συνεχίσουμε να τον ομολογούμε.+ 15 Διότι έχουμε ως αρχιερέα, όχι κάποιον που δεν μπορεί να αισθανθεί συμπόνια+ για τις αδυναμίες μας, αλλά κάποιον που έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία.+ 16 Ας πλησιάζουμε,+ λοιπόν, με παρρησία+ το θρόνο της παρ’ αξία καλοσύνης, για να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξία καλοσύνη για βοήθεια στον κατάλληλο καιρό.+