Ρωμαίους
14 Να καλοδέχεστε τον [άνθρωπο] που έχει αδυναμίες στην πίστη [του], όχι όμως για να παίρνετε αποφάσεις σχετικά με ενδόμυχα ερωτήματα. 2 Ένας [άνθρωπος] έχει πίστη για να τρώει τα πάντα, αλλά ο [άνθρωπος] που είναι αδύναμος τρώει λαχανικά. 3 Αυτός που τρώει ας μην περιφρονεί εκείνον που δεν τρώει, και εκείνος που δεν τρώει ας μην κρίνει αυτόν που τρώει, γιατί ο Θεός τον έχει καλοδεχτεί αυτόν. 4 Ποιος είσαι εσύ που κρίνεις τον οικιακό υπηρέτη κάποιου άλλου; Για το δικό του κύριο αυτός στέκεται ή πέφτει. Πράγματι, αυτός θα σταθεί, γιατί ο Ιεχωβά μπορεί να τον κάνει να σταθεί.
5 Ένας [άνθρωπος] κρίνει ότι μια ημέρα είναι ανώτερη από μια άλλη· άλλος [άνθρωπος] κρίνει ότι μια ημέρα είναι όπως όλες οι άλλες· κάθε [άνθρωπος] ας είναι πλήρως πεπεισμένος στο δικό του νου. 6 Αυτός που τηρεί την ημέρα την τηρεί για τον Ιεχωβά. Επίσης, αυτός που τρώει τρώει για τον Ιεχωβά, γιατί λέει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό· και αυτός που δεν τρώει δεν τρώει για τον Ιεχωβά, και εντούτοις λέει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό. 7 Στην πραγματικότητα, κανείς από εμάς δεν ζει μόνο για τον εαυτό του, και κανείς δεν πεθαίνει μόνο για τον εαυτό του· 8 διότι και αν ζούμε, ζούμε για τον Ιεχωβά, και αν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε για τον Ιεχωβά. Συνεπώς, και αν ζούμε και αν πεθαίνουμε, ανήκουμε στον Ιεχωβά. 9 Διότι γι’ αυτόν το σκοπό ο Χριστός πέθανε και επανήλθε στη ζωή, για να είναι Κύριος και των νεκρών και των ζωντανών.
10 Αλλά εσύ γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή και εσύ γιατί περιφρονείς τον αδελφό σου; Διότι όλοι θα σταθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Θεού· 11 διότι είναι γραμμένο: «‘Ζω εγώ’, λέει ο Ιεχωβά, ‘σε εμένα θα λυγίσει κάθε γόνατο, και κάθε γλώσσα θα κάνει φανερή ομολογία προς τον Θεό’». 12 Έτσι λοιπόν, ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό.
13 Συνεπώς, ας μην κρίνουμε πια ο ένας τον άλλον, αλλά απεναντίας να είστε αποφασισμένοι να μη βάζετε μπροστά σε αδελφό πρόσκομμα ή αιτία για να σκοντάψει. 14 Γνωρίζω και είμαι πεπεισμένος σύμφωνα με τον Κύριο Ιησού ότι τίποτα δεν είναι μολυσμένο αυτό καθαυτό· μόνο όταν ένας άνθρωπος θεωρεί ότι κάτι είναι μολυσμένο, τότε για αυτόν είναι μολυσμένο. 15 Διότι αν, εξαιτίας της τροφής, λυπάται ο αδελφός σου, δεν περπατάς πια σύμφωνα με την αγάπη. Μην καταστρέφεις με την τροφή σου αυτόν για τον οποίο πέθανε ο Χριστός. 16 Μην αφήνετε, λοιπόν, να συζητιέται προς βλάβη σας το καλό που κάνετε. 17 Διότι η βασιλεία του Θεού δεν σημαίνει φαγητό και ποτό, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά με άγιο πνεύμα. 18 Διότι εκείνος που, από αυτή την άποψη, υπηρετεί ως δούλος του Χριστού είναι ευπρόσδεκτος στον Θεό και επιδοκιμάζεται από τους ανθρώπους.
19 Άρα λοιπόν, ας επιδιώκουμε τα πράγματα που συμβάλλουν στην ειρήνη και τα πράγματα που είναι για την εποικοδόμηση του ενός από τον άλλον. 20 Σταμάτα να γκρεμίζεις το έργο του Θεού για χάρη της τροφής και μόνο. Πράγματι, τα πάντα είναι καθαρά, αλλά είναι βλαβερό για τον άνθρωπο που τρώει όταν [υπάρχει] αιτία για πρόσκομμα. 21 Είναι καλό να μη φας κρέας ούτε να πιεις κρασί ούτε να κάνεις οτιδήποτε εξαιτίας του οποίου προσκόπτει ο αδελφός σου. 22 Την πίστη που έχεις εσύ να την έχεις σύμφωνα με τον εαυτό σου ενώπιον του Θεού. Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που δεν θέτει τον εαυτό του σε κρίση με αυτό που επιδοκιμάζει. 23 Αλλά αν έχει αμφιβολίες, είναι ήδη καταδικασμένος αν φάει, επειδή δεν [τρώει] από πίστη. Πράγματι, το καθετί που δεν είναι από πίστη είναι αμαρτία.