1 Κορινθίους

12 Τώρα, σχετικά με τα πνευματικά χαρίσματα, αδελφοί, δεν θέλω να έχετε άγνοια. 2 Γνωρίζετε ότι, όταν ήσασταν εθνικοί, οδηγούσασταν προς τα άφωνα είδωλα όπως ακριβώς συνέβαινε να οδηγείστε. 3 Γι’ αυτό, θέλω να γνωρίζετε ότι, όταν μιλάει με το πνεύμα του Θεού, κανείς δεν λέει: «Ο Ιησούς είναι καταραμένος!» και κανείς δεν μπορεί να πει: «Ο Ιησούς είναι Κύριος!» παρά μόνο με άγιο πνεύμα.

4 Υπάρχουν, λοιπόν, ποικιλίες χαρισμάτων, αλλά το πνεύμα είναι το ίδιο· 5 και υπάρχουν ποικιλίες διακονιών, εντούτοις ο Κύριος είναι ο ίδιος· 6 και υπάρχουν ποικιλίες ενεργειών, εντούτοις ο Θεός είναι ο ίδιος, ο οποίος εκτελεί όλες τις ενέργειες σε όλα τα άτομα. 7 Η φανέρωση όμως του πνεύματος δίνεται στον καθένα για ωφέλιμο σκοπό. 8 Παραδείγματος χάρη, σε έναν δίνονται μέσω του πνεύματος λόγια σοφίας, σε άλλον λόγια γνώσης σύμφωνα με το ίδιο πνεύμα, 9 σε άλλον πίστη από το ίδιο πνεύμα, σε άλλον χαρίσματα θεραπειών από αυτό το ένα πνεύμα, 10 σε κάποιον άλλον ενέργειες δυναμικών έργων, σε άλλον προφητεία, σε άλλον διάκριση εμπνευσμένων λόγων, σε άλλον διάφορες γλώσσες και σε άλλον ερμηνεία γλωσσών. 11 Όλες όμως αυτές τις ενέργειες τις εκτελεί το ένα και το αυτό πνεύμα, μοιράζοντας στον καθένα αντίστοιχα όπως ακριβώς θέλει αυτό.

12 Διότι όπως ακριβώς το σώμα είναι ένα αλλά έχει πολλά μέλη, και όλα τα μέλη αυτού του σώματος, μολονότι είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα, έτσι είναι και ο Χριστός. 13 Διότι αληθινά μέσω ενός πνεύματος εμείς βαφτιστήκαμε όλοι σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και σε όλους μας δόθηκε και ήπιαμε ένα πνεύμα.

14 Διότι, πράγματι, το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά. 15 Αν το πόδι πει: «Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι μέρος του σώματος», δεν [σημαίνει ότι] γι’ αυτόν το λόγο δεν είναι μέρος του σώματος. 16 Και αν το αφτί πει: «Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι μέρος του σώματος», δεν [σημαίνει ότι] γι’ αυτόν το λόγο δεν είναι μέρος του σώματος. 17 Αν όλο το σώμα ήταν μάτι, πού θα ήταν η ακοή; Αν ήταν όλο ακοή, πού θα ήταν η όσφρηση; 18 Τώρα όμως ο Θεός έχει θέσει τα μέλη στο σώμα, το καθένα από αυτά, όπως ακριβώς ευαρεστήθηκε.

19 Αν ήταν όλα ένα μέλος, πού θα ήταν το σώμα; 20 Αλλά τώρα είναι πολλά μέλη, εντούτοις ένα σώμα. 21 Το μάτι δεν μπορεί να πει στο χέρι: «Δεν σε χρειάζομαι»· ή, πάλι, το κεφάλι [δεν μπορεί να πει] στα πόδια: «Δεν σας χρειάζομαι». 22 Αλλά πολύ περισσότερο αληθεύει ότι τα μέλη του σώματος που φαίνονται ότι είναι πιο αδύναμα είναι αναγκαία, 23 και τα μέρη του σώματος που νομίζουμε ότι είναι λιγότερο άξια τιμής, αυτά τα περιβάλλουμε με πιο άφθονη τιμή, και έτσι τα μέρη [του σώματός] μας που δεν είναι εμφανίσιμα έχουν την πιο άφθονη ωραιότητα, 24 ενώ τα ωραία μέρη [του σώματός] μας δεν χρειάζονται τίποτα. Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός συνέθεσε το σώμα, δίνοντας τιμή πιο άφθονη στο μέρος που είχε έλλειψη, 25 ώστε να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα, αλλά τα μέλη του να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο. 26 Και αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα μέλη υποφέρουν μαζί του· ή αν ένα μέλος δοξάζεται, όλα τα άλλα μέλη χαίρονται μαζί του.

27 Εσείς, λοιπόν, είστε σώμα του Χριστού και μέλη ο καθένας ατομικά. 28 Και ο Θεός έχει θέσει τα αντίστοιχα άτομα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους· δεύτερον προφήτες· τρίτον δασκάλους· έπειτα δυναμικά έργα· έπειτα χαρίσματα θεραπειών· υπηρεσίες παροχής βοήθειας, ικανότητες για να δίνεται κατεύθυνση, διάφορες γλώσσες. 29 Μήπως όλοι είναι απόστολοι; Μήπως όλοι είναι προφήτες; Μήπως όλοι είναι δάσκαλοι; Μήπως όλοι εκτελούν δυναμικά έργα; 30 Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπειών; Μήπως όλοι μιλούν σε γλώσσες; Μήπως όλοι είναι μεταφραστές; 31 Αλλά εξακολουθήστε να ζητάτε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα. Και επιπλέον σας δείχνω μια υπερέχουσα οδό.