Εβραίους
12 Έτσι λοιπόν, επειδή έχουμε ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει, ας αποβάλουμε και εμείς κάθε βάρος και την αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας, 2 καθώς αποβλέπουμε έντονα στον Πρώτιστο Παράγοντα και Τελειοποιητή της πίστης μας, τον Ιησού. Για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του αυτός υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή, και έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου του Θεού. 3 Πράγματι, σκεφτείτε προσεκτικά εκείνον που έχει υπομείνει τέτοια αντιλογία από αμαρτωλούς εναντίον των ίδιων τους των συμφερόντων, για να μην κουραστείτε και εξαντληθείτε στις ψυχές σας.
4 Καθώς διεξάγετε τον αγώνα σας εναντίον αυτής της αμαρτίας, ακόμη δεν έχετε αντισταθεί ποτέ μέχρις αίματος, 5 αλλά έχετε ξεχάσει εντελώς την προτροπή που απευθύνεται σε εσάς σαν σε γιους: «Γιε μου, να μην υποτιμάς τη διαπαιδαγώγηση από τον Ιεχωβά ούτε να εξαντλείσαι όταν διορθώνεσαι από εκείνον· 6 διότι αυτόν που ο Ιεχωβά αγαπάει τον διαπαιδαγωγεί· μάλιστα, μαστιγώνει τον καθένα που δέχεται ως γιο».
7 Με σκοπό τη διαπαιδαγώγηση υπομένετε. Ο Θεός φέρεται σε εσάς σαν σε γιους. Διότι ποιος γιος είναι αυτός τον οποίο ο πατέρας δεν διαπαιδαγωγεί; 8 Αλλά αν είστε χωρίς τη διαπαιδαγώγηση της οποίας όλοι έχουν γίνει μέτοχοι, είστε στην πραγματικότητα νόθα παιδιά, και όχι γιοι. 9 Επιπλέον, είχαμε πατέρες, που ήταν της σάρκας μας, για να μας διαπαιδαγωγούν, και τους δείχναμε σεβασμό. Δεν θα πρέπει να υποταχτούμε πολύ περισσότερο στον Πατέρα της πνευματικής μας ζωής και να ζήσουμε; 10 Διότι εκείνοι επί λίγες ημέρες μας διαπαιδαγωγούσαν σύμφωνα με ό,τι φαινόταν σε εκείνους καλό, αλλά αυτός μας διαπαιδαγωγεί για δικό μας όφελος ώστε να μετάσχουμε στην αγιότητά του. 11 Είναι αλήθεια ότι καμιά διαπαιδαγώγηση δεν φαίνεται προς το παρόν να φέρνει χαρά, αλλά λύπη· ύστερα όμως, σε εκείνους που έχουν γυμναστεί από αυτήν αποφέρει ειρηνικό καρπό, δηλαδή, δικαιοσύνη.
12 Επομένως, ανορθώστε τα χέρια που κρέμονται και τα εξασθενημένα γόνατα, 13 και εξακολουθήστε να κάνετε ευθέα μονοπάτια για τα πόδια σας, ώστε να μην εξαρθρωθεί το κουτσό, αλλά απεναντίας να γιατρευτεί. 14 Να επιδιώκετε ειρήνη με όλους τους ανθρώπους, και τον αγιασμό χωρίς τον οποίο κανείς δεν θα δει τον Κύριο, 15 προσέχοντας να μη στερηθεί κανείς την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού· να μη φυτρώσει δηλητηριώδης ρίζα και προξενήσει αναστάτωση και μολυνθούν πολλοί από αυτήν· 16 να μην υπάρχει πόρνος ούτε κάποιος που δεν εκτιμάει τα ιερά πράγματα, όπως ο Ησαύ, ο οποίος σε αντάλλαγμα για ένα γεύμα έδωσε τα δικαιώματα που είχε ως πρωτότοκος. 17 Διότι γνωρίζετε ότι και ύστερα, όταν θέλησε να κληρονομήσει την ευλογία, απορρίφτηκε, γιατί, αν και εκζήτησε ένθερμα αλλαγή γνώμης με δάκρυα, δεν βρήκε τόπο για αυτήν.
18 Διότι δεν έχετε πλησιάσει αυτό το οποίο μπορεί να ψηλαφηθεί και το οποίο έχει φλογιστεί με φωτιά, και ένα σκοτεινό σύννεφο και πυκνό σκοτάδι και θύελλα, 19 και τον ήχο σάλπιγγας και τη φωνή λόγων· στο άκουσμα της οποίας [φωνής] ο λαός εκλιπάρησε να μην προστεθεί σε αυτούς άλλος λόγος. 20 Διότι δεν μπορούσαν να υποφέρουν την εντολή: «Και αν ένα ζώο αγγίξει το βουνό, πρέπει να λιθοβοληθεί». 21 Επίσης, το θέαμα ήταν τόσο φοβερό που ο Μωυσής είπε: «Φοβάμαι και τρέμω». 22 Εσείς, όμως, έχετε πλησιάσει ένα Όρος Σιών και μια πόλη του ζωντανού Θεού, την ουράνια Ιερουσαλήμ, και μυριάδες αγγέλων, 23 σε γενική συνέλευση, και την εκκλησία των πρωτοτόκων που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς, και τον Θεό, τον Κριτή όλων, και τις πνευματικές ζωές των δικαίων οι οποίοι έχουν τελειοποιηθεί, 24 και τον Ιησού, το μεσίτη μιας νέας διαθήκης, και το αίμα του ραντίσματος, το οποίο μιλάει με καλύτερο τρόπο από το [αίμα] του Άβελ.
25 Κοιτάξτε να μη ζητήσετε απαλλαγή από αυτόν που μιλάει. Διότι αν δεν ξέφυγαν εκείνοι οι οποίοι ζήτησαν απαλλαγή από αυτόν που έδινε θεϊκή προειδοποίηση πάνω στη γη, πολύ περισσότερο δεν θα ξεφύγουμε εμείς αν απομακρυνθούμε από αυτόν που μιλάει από τους ουρανούς. 26 Εκείνον τον καιρό η φωνή του κλόνισε τη γη, αλλά τώρα έχει υποσχεθεί, λέγοντας: «Ακόμη μια φορά εγώ θα αναστατώσω, όχι μόνο τη γη, αλλά και τον ουρανό». 27 Τώρα, η έκφραση «Ακόμη μια φορά» υποδηλώνει την απομάκρυνση των κλονιζομένων πραγμάτων ως πραγμάτων που είναι κατασκευασμένα, για να παραμείνουν τα πράγματα που δεν κλονίζονται. 28 Γι’ αυτό, εφόσον θα λάβουμε μια βασιλεία που δεν μπορεί να κλονιστεί, ας συνεχίσουμε να έχουμε παρ’ αξία καλοσύνη, μέσω της οποίας μπορούμε να αποδίδουμε στον Θεό ευπρόσδεκτα ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος. 29 Διότι ο Θεός μας είναι επίσης φωτιά που κατατρώει.