Εκκλησιαστής

7 Το καλό όνομα* είναι καλύτερο από το καλό λάδι,+ και η ημέρα του θανάτου είναι καλύτερη από την ημέρα της γέννησης. 2 Καλύτερα να πάει κανείς σε σπίτι όπου υπάρχει πένθος παρά σε σπίτι όπου γίνεται γιορτή,+ επειδή αυτό είναι το τέλος κάθε ανθρώπου, και οι ζωντανοί πρέπει να το βάλουν στην καρδιά τους. 3 Η στενοχώρια είναι καλύτερη από το γέλιο,+ γιατί το λυπημένο πρόσωπο κάνει την καρδιά καλύτερη.+ 4 Η καρδιά των σοφών βρίσκεται σε σπίτι όπου υπάρχει πένθος, αλλά η καρδιά των ανόητων βρίσκεται σε σπίτι όπου υπάρχει χαρά.*+

5 Καλύτερα να ακούει κανείς την επίπληξη κάποιου σοφού+ παρά το τραγούδι ανόητων. 6 Διότι όπως τρίζουν τα αγκάθια κάτω από το τσουκάλι, έτσι ακούγεται και το γέλιο του ανόητου·+ και αυτό επίσης είναι ματαιότητα. 7 Αλλά η καταπίεση μπορεί να οδηγήσει τον σοφό σε παραλογισμό, και η δωροδοκία διαφθείρει την καρδιά.+

8 Καλύτερο το τέλος ενός ζητήματος παρά η αρχή του. Καλύτερα να είναι κανείς υπομονετικός παρά να έχει υπεροπτικό πνεύμα.+ 9 Μη θίγεσαι εύκολα,*+ γιατί η ευθιξία φωλιάζει στον κόρφο των ανόητων.*+

10 Μη λες: «Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;» διότι δεν είναι σοφό να το ρωτάς αυτό.+

11 Η σοφία μαζί με κληρονομιά είναι καλό πράγμα και αποτελεί πλεονέκτημα για όσους βλέπουν το φως της ημέρας.* 12 Διότι η σοφία αποτελεί προστασία,+ όπως και τα χρήματα αποτελούν προστασία,+ αλλά το πλεονέκτημα της γνώσης είναι το εξής: Η σοφία διατηρεί τη ζωή του κατόχου της.+

13 Σκέψου το έργο του αληθινού Θεού· ποιος μπορεί να ισιώσει αυτό που εκείνος έκανε στραβό;+ 14 Όταν η ημέρα είναι καλή, να αντανακλάς αυτή την καλοσύνη,+ αλλά την ημέρα της αντιξοότητας* να σκέφτεσαι ότι ο Θεός έκανε και τη μία και την άλλη,+ ώστε οι άνθρωποι να μην είναι βέβαιοι για* οτιδήποτε θα τους συμβεί στο μέλλον.+

15 Στη διάρκεια της μάταιης ζωής μου+ έχω δει τα πάντα—από τον δίκαιο που αφανίζεται παρά τη δικαιοσύνη του+ ως τον πονηρό που ζει πολύ παρά την κακία του.+

16 Μη γίνεσαι υπέρμετρα δίκαιος+ ούτε να παρουσιάζεσαι υπερβολικά σοφός.+ Γιατί να καταστρέψεις τον εαυτό σου;+ 17 Μην είσαι υπερβολικά πονηρός ούτε να είσαι ανόητος.+ Γιατί να πεθάνεις πρόωρα;+ 18 Το καλύτερο είναι να αντιλαμβάνεσαι τη μία προειδοποίηση αλλά να μην ξεχνάς και την άλλη·+ διότι αυτός που φοβάται τον Θεό προσέχει και τις δύο.

19 Η σοφία κάνει τον σοφό ισχυρότερο από δέκα δυνατούς άντρες σε μια πόλη.+ 20 Δεν υπάρχει δίκαιος άνθρωπος στη γη που να κάνει πάντα το καλό και να μην αμαρτάνει ποτέ.+

21 Επίσης, μη δίνεις σημασία σε καθετί που λένε οι άνθρωποι·+ αλλιώς μπορεί να ακούσεις τον υπηρέτη σου να σε καταριέται· 22 διότι ξέρεις καλά μέσα στην καρδιά σου ότι πολλές φορές και εσύ έχεις καταραστεί άλλους.+

23 Όλα αυτά τα εξέτασα με σοφία και είπα: «Θα γίνω σοφός». Αλλά κάτι τέτοιο ήταν πέρα από τις δυνατότητές μου. 24 Ό,τι έχει γίνει είναι απρόσιτο και εξαιρετικά βαθύ. Ποιος μπορεί να το κατανοήσει;+ 25 Εγώ κατηύθυνα την καρδιά μου στο να γνωρίσω, να εξερευνήσω και να αναζητήσω τη σοφία και την αιτία των πραγμάτων, καθώς και στο να κατανοήσω την πονηρία της ανοησίας και την αφροσύνη του παραλογισμού.+ 26 Έπειτα ανακάλυψα το εξής: Πικρότερη από τον θάνατο είναι η γυναίκα που μοιάζει με δίχτυ κυνηγού, της οποίας η καρδιά είναι σαν συρόμενα δίχτυα και τα χέρια σαν αλυσίδες φυλακής. Εκείνος που ευαρεστεί τον αληθινό Θεό θα ξεφύγει από αυτήν,+ αλλά ο αμαρτωλός παγιδεύεται από αυτήν.+

27 «Αυτό βρήκα», λέει ο συναθροιστής.+ «Ερεύνησα τα πράγματα ένα προς ένα για να φτάσω σε κάποιο συμπέρασμα, 28 αλλά αυτό που αναζητούσα* διαρκώς δεν το βρήκα. Έναν άντρα* μεταξύ χιλίων βρήκα, αλλά μια γυναίκα μεταξύ αυτών δεν βρήκα. 29 Αυτό μόνο βρήκα: Ο αληθινός Θεός έκανε τους ανθρώπους ευθείς,+ αλλά εκείνοι ακολούθησαν τα δικά τους σχέδια».+