Προς τους Φιλιππησίους
2 Αν ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον όντας ενωμένοι στον Χριστό, αν παρηγορείτε ο ένας τον άλλον από αγάπη, αν εκδηλώνετε ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον,* αν υπάρχει ανάμεσά σας τρυφερή στοργή και συμπόνια, 2 κάντε πλήρη τη χαρά μου εκδηλώνοντας το ίδιο φρόνημα και έχοντας την ίδια αγάπη, απολύτως ενωμένοι,* έχοντας στον νου την ίδια σκέψη.+ 3 Μην κάνετε τίποτα από φιλόνικη διάθεση+ ή από εγωισμό,+ αλλά με ταπεινοφροσύνη να θεωρείτε τους άλλους ανώτερους από εσάς,+ 4 καθώς φροντίζετε, όχι μόνο για τα δικά σας συμφέροντα,+ αλλά και για τα συμφέροντα των άλλων.+
5 Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση που είχε και ο Χριστός Ιησούς+ 6 ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού,+ δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό.+ 7 Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου+ και έγινε άνθρωπος.*+ 8 Μάλιστα, όταν ήρθε ως άνθρωπος,* ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου,+ ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού.*+ 9 Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Θεός τον εξύψωσε σε ανώτερη θέση+ και του έδωσε με καλοσύνη το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα,+ 10 ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο—εκείνων που είναι στον ουρανό, εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος+— 11 και κάθε γλώσσα να αναγνωρίσει δημόσια ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος+ για τη δόξα του Θεού του Πατέρα.
12 Συνεπώς, αγαπητοί μου, όπως υπακούατε πάντοτε, όχι μόνο κατά την παρουσία μου, αλλά τώρα πολύ πιο πρόθυμα κατά την απουσία μου, εξακολουθήστε να αγωνίζεστε με φόβο και τρόμο για να λάβετε τη σωτηρία σας. 13 Διότι ο Θεός είναι εκείνος που για χάρη της ευαρέστησής του σας ενεργοποιεί, δίνοντάς σας τόσο την επιθυμία όσο και τη δύναμη να αναλαμβάνετε δράση. 14 Να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς+ και λογομαχίες,+ 15 για να γίνετε άμεμπτοι και αθώοι, παιδιά του Θεού+ χωρίς ψεγάδι σε μια πονηρή και διεστραμμένη γενιά,+ μέσα στην οποία λάμπετε ως φωτοδότες στον κόσμο,+ 16 κρατώντας σφιχτά τον λόγο της ζωής.+ Τότε θα έχω αιτία να χαίρομαι στην ημέρα του Χριστού, ξέροντας ότι δεν έτρεξα μάταια ούτε μόχθησα μάταια. 17 Ωστόσο, ακόμη και αν χύνομαι σαν σπονδή+ πάνω στη θυσία+ και στην άγια υπηρεσία* στις οποίες σας έχει οδηγήσει η πίστη σας, ευφραίνομαι και χαίρομαι μαζί με όλους σας. 18 Έτσι και εσείς πρέπει να ευφραίνεστε και να χαίρεστε μαζί μου.
19 Ελπίζω, αν είναι θέλημα του Κυρίου Ιησού, να σας στείλω σύντομα τον Τιμόθεο,+ ώστε να ενθαρρυνθώ όταν μάθω νέα σας. 20 Διότι δεν έχω κανέναν άλλον με διάθεση σαν τη δική του, ο οποίος θα ενδιαφερθεί γνήσια για όσα σας απασχολούν. 21 Όλοι οι άλλοι επιζητούν τα δικά τους συμφέροντα, όχι του Ιησού Χριστού. 22 Όπως όμως ξέρετε, εκείνος απέδειξε ότι σαν παιδί+ με τον πατέρα του υπηρέτησε ως δούλος μαζί μου για την προώθηση των καλών νέων. 23 Επομένως, αυτόν ελπίζω να στείλω μόλις δω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα με εμένα. 24 Όντως, είμαι πεπεισμένος σε σχέση με τον Κύριο ότι και εγώ θα έρθω σύντομα.+
25 Προς το παρόν όμως θεωρώ αναγκαίο να σας στείλω τον Επαφρόδιτο, τον αδελφό, συνεργάτη και συστρατιώτη μου, καθώς και δικό σας απεσταλμένο και προσωπικό υπηρέτη για τις ανάγκες μου,+ 26 εφόσον θέλει πολύ να σας δει όλους και είναι καταθλιμμένος επειδή ακούσατε ότι είχε αρρωστήσει. 27 Όντως αρρώστησε σχεδόν μέχρι θανάτου· αλλά ο Θεός τον ελέησε, μάλιστα όχι μόνο αυτόν αλλά και εμένα, για να μην περάσω τη μια λύπη μετά την άλλη. 28 Γι’ αυτό, τον στέλνω το συντομότερο δυνατόν ώστε, όταν τον δείτε, να χαρείτε πάλι και εγώ να μη στενοχωριέμαι τόσο πολύ. 29 Να του κάνετε λοιπόν την καθιερωμένη υποδοχή σε σχέση με τον Κύριο με κάθε χαρά, και να θεωρείτε τέτοιου είδους ανθρώπους πολύτιμους,+ 30 επειδή κόντεψε να πεθάνει λόγω του έργου του Χριστού,* διακινδυνεύοντας τη ζωή του* προκειμένου να αναπληρώσει εσάς που δεν ήσασταν εδώ για να μου προσφέρετε προσωπική υπηρεσία.+