Η Πρώτη Προς τους Θεσσαλονικείς

2 Ασφαλώς εσείς, αδελφοί, γνωρίζετε ότι η επίσκεψή μας σε εσάς δεν ήταν άκαρπη.+ 2 Αφού πρώτα υποφέραμε και μας φέρθηκαν βάναυσα στους Φιλίππους,+ όπως ξέρετε, βρήκαμε την τόλμη* μέσω του Θεού μας να σας πούμε τα καλά νέα του Θεού+ παρά τη μεγάλη εναντίωση.* 3 Διότι η προτροπή την οποία δίνουμε δεν πηγάζει από πλάνη ούτε από ακαθαρσία ούτε είναι με δόλο, 4 αλλά όπως ο Θεός μάς έχει επιδοκιμάσει ώστε να μας εμπιστευτεί τα καλά νέα, έτσι και εμείς δεν μιλάμε για να ευαρεστούμε ανθρώπους, αλλά τον Θεό, ο οποίος εξετάζει την καρδιά μας.+

5 Μάλιστα, ξέρετε ότι ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε κολακευτικά λόγια ούτε προσποιηθήκαμε για να κρύψουμε άπληστα κίνητρα·*+ ο Θεός είναι μάρτυρας! 6 Ούτε έχουμε επιζητήσει δόξα από ανθρώπους, είτε από εσάς είτε από άλλους, αν και θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε δαπανηρή επιβάρυνση ως απόστολοι του Χριστού.+ 7 Απεναντίας, σας φερθήκαμε με γλυκύτητα, όπως όταν φροντίζει τρυφερά* τα παιδιά της η μητέρα που θηλάζει. 8 Νιώθοντας λοιπόν τρυφερή στοργή για εσάς, ήμασταν αποφασισμένοι* να σας προσφέρουμε, όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό,*+ επειδή σας αγαπήσαμε πολύ.+

9 Οπωσδήποτε θυμάστε, αδελφοί, τον κόπο και τον μόχθο μας. Όταν σας κηρύξαμε τα καλά νέα του Θεού, εργαζόμασταν νύχτα και ημέρα, ώστε να μην αποτελέσουμε δαπανηρή επιβάρυνση+ για κανέναν από εσάς. 10 Εσείς είστε μάρτυρες, καθώς και ο Θεός, για το πόσο όσια, δίκαια και άμεμπτα φερθήκαμε σε εσάς τους πιστούς. 11 Γνωρίζετε καλά ότι σας προτρέπαμε, σας παρηγορούσαμε και συμβουλεύαμε τον καθέναν σας,+ όπως ένας πατέρας+ τα παιδιά του, 12 ώστε να περπατάτε αντάξια του Θεού,+ ο οποίος σας καλεί στη Βασιλεία+ και στη δόξα του.+

13 Γι’ αυτό και εμείς ευχαριστούμε τον Θεό αδιάκοπα,+ επειδή όταν λάβατε τον λόγο του Θεού, τον οποίο ακούσατε από εμάς, δεν τον δεχτήκατε ως λόγο ανθρώπων αλλά, όπως είναι αληθινά, ως τον λόγο του Θεού, ο οποίος λόγος επιδρά σε εσάς τους πιστούς. 14 Διότι εσείς, αδελφοί, γίνατε μιμητές των εκκλησιών του Θεού οι οποίες είναι σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού και βρίσκονται στην Ιουδαία, επειδή υποφέρατε στα χέρια των συμπατριωτών σας+ τα ίδια που υποφέρουν και αυτοί στα χέρια των Ιουδαίων, 15 οι οποίοι μάλιστα σκότωσαν τον Κύριο Ιησού+ και τους προφήτες και δίωξαν εμάς.+ Επιπλέον, αυτοί δεν ευαρεστούν τον Θεό, αλλά εναντιώνονται στα συμφέροντα όλων των ανθρώπων, 16 καθώς εμείς μιλάμε στους εθνικούς για να σωθούν και αυτοί προσπαθούν να μας εμποδίσουν.+ Με αυτόν τον τρόπο αυξάνουν συνέχεια τις αμαρτίες τους. Αλλά η οργή του έχει φτάσει τελικά πάνω τους.+

17 Όταν σας αποχωριστήκαμε,* αδελφοί, για λίγο μόνο (σωματικά, όχι στην καρδιά μας), καταβάλαμε κάθε προσπάθεια να σας δούμε προσωπικά* επειδή το θέλαμε πολύ. 18 Γι’ αυτόν τον λόγο θελήσαμε να έρθουμε σε εσάς—συγκεκριμένα εγώ, ο Παύλος, προσπάθησα όχι μόνο μία αλλά δύο φορές—ο Σατανάς όμως μας έφραξε τον δρόμο. 19 Διότι ποια είναι η ελπίδα μας, η χαρά μας ή το στεφάνι της αγαλλίασής μας ενώπιον του Κυρίου μας Ιησού στην παρουσία του; Δεν είστε στην πραγματικότητα εσείς;+ 20 Εσείς είστε σίγουρα η δόξα και η χαρά μας.