2 Βασιλέων
14 ᾿Εν τῷ δευτέρῳ ἔτει τοῦ Ἰωάς, υἱοῦ τοῦ Ἰωάχαζ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἐβασίλευσεν ᾿Αμασίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωὰς βασιλέως τοῦ Ἰούδα. 2 Εἰκοσιπέντε ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὅτε ἐβασίλευσε, καὶ ἐβασίλευσεν εἰκοσιεννέα ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ. Τὸ δὲ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο Ἰωαδὰν ἐξ Ἱερουσαλήμ. 3 Καὶ ἔπραξε τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου, πλήν οὐχὶ ὡς ὁ Δαβὶδ ὁ πατήρ αὐτοῦ· ἔπραξε κατὰ πάντα ὅσα εἶχε πράξει Ἰωὰς ὁ πατήρ αὐτοῦ. 4 Οἱ ὑψηλοὶ ὅμως τόποι δὲν ἀφῃρέθησαν· ὁ λαὸς ἐθυσίαζεν ἔτι καὶ ἐθυμίαζεν ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους. 5 Ὡς δὲ ἡ βασιλεία ἐκραταιώθη ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, ἐθανάτωσε τοὺς δούλους αὑτοῦ τοὺς θανατώσαντας τὸν βασιλέα τὸν πατέρα αὐτοῦ. 6 Ὅμως τὰ τέκνα τῶν φονευτῶν δὲν ἐθανάτωσε· κατὰ τὸ γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ Μωϋσέως, ὅπου προσέταξεν ὁ Κύριος, λέγων, Οἱ πατέρες δὲν θέλουσι θανατόνεσθαι διὰ τὰ τέκνα, οὐδὲ τὰ τέκνα θέλουσι θανατόνεσθαι διὰ τοὺς πατέρας, ἀλλ᾿ ἕκαστος θέλει θανατόνεσθαι διὰ τὸ ἑαυτοῦ ἁμάρτημα. 7 Οὗτος ἐθανάτωσεν ἐκ τοῦ ᾿Εδὼμ δέκα χιλιάδας ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ ἅλατος, καὶ ἐκυρίευσε τὴν Σελὰ διὰ πολέμου καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἰοχθεήλ μέχρι τῆς ἡμέρας ταύτης.
8 Τότε ἀπέστειλεν ὁ ᾿Αμασίας μηνυτὰς πρὸς τὸν Ἰωάς, υἱὸν τοῦ Ἰωάχαζ, υἱοῦ τοῦ Ἰηοῦ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, λέγων, ᾿Ελθέ, νὰ ἴδωμεν ἀλλήλους προσωπικῶς. 9 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Ἰωὰς βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν ᾿Αμασίαν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, λέγων, Ἡ ἄκανθα ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ ἀπέστειλε πρὸς τὴν κέδρον τὴν ἐν τῷ Λιβάνῳ, λέγουσα, Δὸς τὴν θυγατέρα σου εἰς τὸν υἱὸν μου διὰ γυναῖκα· πλήν διέβη θηρίον τοῦ ἀγροῦ τὸ ἐν τῷ Λιβάνῳ, καὶ κατεπάτησε τὴν ἄκανθαν· 10 ἐπάταξας τῳόντι τὸν ᾿Εδώμ, καὶ ἡ καρδία σου σὲ ὕψωσε· χαίρου τὴν δόξαν σου καθήμενος ἐν τῷ οἴκῳ σου· διὰ τί ἐμπλέκεσαι εἰς κακόν, διὰ τὸ ὁποῖον ἤθελες πέσει, σὺ καὶ ὁ Ἰούδας μετὰ σοῦ; 11 ᾿Αλλ᾿ ὁ ᾿Αμασίας δὲν ὑπήκουσεν. ᾿Ανέβη λοιπὸν ὁ Ἰωὰς βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, καὶ εἶδον ἀλλήλους προσωπικῶς, αὐτὸς καὶ ᾿Αμασίας ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ἐν Βαὶθ-σεμές, ἥτις εἶναι τοῦ Ἰούδα. 12 Καὶ ἐκτυπήθη ὁ Ἰούδας ἔμπροσθεν τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἔφυγον ἕκαστος εἰς τὰς σκηνὰς αὑτοῦ. 13 Καὶ συνέλαβεν ὁ Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ τὸν ᾿Αμασίαν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, υἱὸν τοῦ Ἰωὰς υἱοῦ τοῦ Ὀχοζίου, ἐν Βαὶθ-σεμές· καὶ ἐλθὼν εἰς Ἱερουσαλήμ, κατηδάφισε τὸ τεῖχος τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τῆς πύλης ᾿Εφραΐμ ἕως τῆς πύλης τῆς γωνίας, τετρακοσίας πήχας. 14 Καὶ λαβὼν πᾶν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ εὑρεθέντα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου καὶ ἐν τοῖς θησαυροῖς τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ ἀνθρώπους ἐνέχυρα, ἐπέστρεψεν εἰς Σαμάρειαν. 15 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Ἰωάς, ὅσας ἔπραξε, καὶ τὰ κατορθώματα αὐτοῦ, καὶ πῶς ἐπολέμησε μετὰ τοῦ ᾿Αμασίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, δὲν εἶναι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ; 16 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν Σαμαρείᾳ μετὰ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἱεροβοὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ.
17 Ὁ δὲ ᾿Αμασίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, ἔζησε μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωὰς υἱοῦ τοῦ Ἰωάχαζ, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, δεκαπέντε ἔτη. 18 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ ᾿Αμασίου δὲν εἶναι γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα; 19 Ἔκαμον δὲ κατ᾿ αὐτοῦ συνωμοσίαν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔφυγεν εἰς Λαχείς· ἀπέστειλαν ὅμως κατόπιν αὐτοῦ εἰς Λαχεὶς καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν ἐκεῖ. 20 Καὶ ἔφεραν αὐτὸν ἐπὶ ἵππων, καὶ ἐτάφη ἐν Ἱερουσαλήμ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, ἐν τῇ πόλει Δαβίδ. 21 Ἔλαβε δὲ πᾶς ὁ λαὸς τοῦ Ἰούδα τὸν ᾿Αζαρίαν, ὄντα ἡλικίας δεκαὲξ ἐτῶν, καὶ ἔκαμον αὐτὸν βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ᾿Αμασίου. 22 Καὶ ᾠκοδόμησε τὴν ᾿Ελὰθ καὶ ἐπέστρεψεν αὐτήν εἰς τὸν Ἰούδα, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ.
23 ᾿Εν τῷ δεκάτῳ πέμπτῳ ἔτει τοῦ ᾿Αμασίου, υἱοῦ τοῦ Ἰωάς, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσεν ἐν Σαμαρείᾳ ὁ Ἱεροβοὰμ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἔτη τεσσαράκοντα καὶ ἕν. 24 Καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὅστις ἔκαμε τὸν Ἰσραήλ νὰ ἁμαρτήσῃ. 25 Οὗτος ἀποκατέστησε τὸ ὅριον τοῦ Ἰσραήλ, ἀπὸ τῆς εἰσόδου τῆς Αἰμὰθ ἕως τῆς θαλάσσης τῆς πεδιάδος, κατὰ τὸν λόγον Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον ἐλάλησε διὰ τοῦ δούλου αὑτοῦ Ἰωνά, υἱοῦ τοῦ ᾿Αμαθί, τοῦ προφήτου, τοῦ ἀπὸ Γὰθ-ἐφέρ. 26 Διότι εἶδεν ὁ Κύριος τὴν θλῖψιν τοῦ Ἰσραήλ πικρὰν σφόδρα, ὅτι δὲν ἦτο οὐδὲν κεκλεισμένον καὶ οὐδὲν ἀφειμένον, οὐδὲ ὁ βοηθήσων τὸν Ἰσραήλ. 27 Καὶ δὲν εἶπεν ὁ Κύριος νὰ ἐξαλείψῃ ὑποκάτωθεν τοῦ οὐρανοῦ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλ᾿ ἔσωσεν αὐτοὺς διὰ χειρὸς τοῦ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ τοῦ Ἰωάς. 28 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Ἱεροβοὰμ καὶ πάντα ὅσα ἔπραξε καὶ τὰ κατορθώματα αὐτοῦ, πῶς ἐπολέμησε καὶ πῶς ἐπανέλαβε τὴν Δαμασκὸν καὶ τὴν Αἰμὰθ τοῦ Ἰούδα εἰς τὸν Ἰσραήλ, δὲν εἶναι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ; 29 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἱεροβοὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, μετὰ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ζαχαρίας ὁ υἱὸς αὐτοῦ.