2 Χρονικών

32 Μετὰ τὰ πράγματα ταῦτα καὶ τὴν ἀλήθειαν ταύτην, ἦλθε Σενναχειρεὶμ ὁ βασιλεὺς τῆς ᾿Ασσυρίας, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν Ἰούδαν καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἐναντίον τῶν ὀχυρῶν πόλεων καὶ εἶπε νὰ ὑποτάξῃ αὐτὰς εἰς ἑαυτόν. 2 Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Εζεκίας, ὅτι ὁ Σενναχειρεὶμ ἦλθε καὶ ὁ σκοπὸς αὐτοῦ ἦτο νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, 3 συνεβουλεύθη μετὰ τῶν ἀρχόντων αὑτοῦ καὶ μετὰ τῶν δυνατῶν αὑτοῦ, νὰ ἐμφράξῃ τὰ ὕδατα τῶν πηγῶν τῶν ἔξω τῆς πόλεως· καὶ συνήργησαν μετ᾿ αὐτοῦ. 4 Καὶ συνήχθη λαὸς πολύς, καὶ ἐνέφραξαν πάσας τὰς πηγὰς καὶ τὸν ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ μέσου τῆς γῆς, λέγων, Διὰ τί ἐλθόντες οἱ βασιλεῖς τῆς ᾿Ασσυρίας νὰ εὕρωσιν ὕδωρ πολύ; 5 ᾿Ενδυναμωθεὶς ἔτι ἀνῳκοδόμησεν ὅλον τὸ τεῖχος τὸ κεχαλασμένον καὶ ὕψωσεν ἕως τῶν πύργων, καὶ ἄλλο τεῖχος ἔξω καὶ ἐπεσκεύασε τὴν Μιλλὼ τῆς πόλεως Δαβίδ, καὶ ἔκαμεν ὅπλα πολλὰ καὶ θυρεούς. 6 Καὶ ἔβαλε πολεμάρχους ἐπὶ τὸν λαόν, καὶ συνήθροισεν αὐτοὺς πρὸς ἑαυτὸν εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς πύλης τῆς πόλεως καὶ ἐλάλησε κατὰ τὴν καρδίαν αὐτῶν, λέγων, 7 ᾿Ενδυναμοῦσθε καὶ ἀνδρίζεσθε, μή φοβηθῆτε μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ασσυρίας, καὶ ἀπὸ προσώπου παντὸς τοῦ πλήθους τοῦ μετ᾿ αὐτοῦ· διότι πλειότεροι εἶναι μεθ᾿ ἡμῶν παρὰ μετ᾿ αὐτοῦ· 8 μετ᾿ αὐτοῦ εἶναι βραχίονες σάρκινοι μεθ᾿ ἡμῶν δὲ εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ νὰ βοηθῇ ἡμᾶς καὶ νὰ μάχηται τὰς μάχας ἡμῶν. Καὶ ἐνεθαρρύνθη ὁ λαὸς εἰς τοὺς λόγους ᾿Εζεκίου τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰούδα.

9 Μετὰ ταῦτα ἀπέστειλεν ὁ Σενναχειρεὶμ βασιλεὺς τῆς ᾿Ασσυρίας τοὺς δούλους αὑτοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ, αὐτὸς δέ, ἔχων μεθ᾿ ἑαυτοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν αὑτοῦ, ἐπολιόρκει τὴν Λαχεὶς, πρὸς ᾿Εζεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, καὶ πρὸς πάντα τὸν Ἰούδαν τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ, λέγων, 10 Οὕτω λέγει Σενναχειρεὶμ ὁ βασιλεὺς τῆς ᾿Ασσυρίας· Εἰς τί πεποιθότες κάθησθε, πολιορκούμενοι ἐν Ἱερουσαλήμ; 11 Δὲν σᾶς ἀπατᾷ ὁ ᾿Εζεκίας διὰ νὰ σᾶς παραδώσῃ εἰς θάνατον ἀπὸ πείνης καὶ ἀπὸ δίψης, λέγων, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν θέλει ἐλευθερώσει ἡμᾶς ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ασσυρίας; 12 Αὐτὸς οὗτος ὁ ᾿Εζεκίας δὲν ἐσήκωσε τοὺς ὑψηλοὺς αὐτοῦ τόπους καὶ τὰ θυσιαστήρια αὐτοῦ καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰούδαν καὶ πρὸς τὸν Ἱερουσαλήμ, λέγων, Ἔμπροσθεν ἑνὸς μόνον θυσιαστηρίου θέλετε προσκυνεῖ καὶ ἐπ᾿ αὐτὸ θέλετε θυμιάζει; 13 Δὲν ἐξεύρετε τί ἔπραξα ἐγὼ καὶ οἱ πατέρες μου εἰς πάντας τοὺς λαοὺς τῆς γῆς; ἠδυνήθησαν οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς νὰ λυτρώσωσι τοὺς τόπους αὑτῶν ἐκ τῆς χειρὸς μου; 14 Τίς ἐκ πάντων τῶν θεῶν τῶν ἐθνῶν ἐκείνων, τὰ ὁποῖα οἱ πατέρες μου ἐξωλόθρευσαν, ἠδυνήθη νὰ λυτρώσῃ τὸν λαὸν αὑτοῦ ἐκ τῆς χειρὸς μου, ὥστε νὰ δυνηθῇ ὁ Θεὸς ὑμῶν νὰ λυτρώσῃ ὑμᾶς ἐκ τῆς χειρὸς μου; 15 Τώρα λοιπὸν ἄς μή σᾶς πλανᾷ ὁ ᾿Εζεκίας, καὶ ἄς μή σᾶς ἀπατᾷ οὕτως, καὶ μή πιστεύετε αὐτόν· διότι οὐδεὶς θεὸς οὐδενὸς ἔθνους ἤ βασιλείας ἠδυνήθη νὰ λυτρώσῃ τὸν λαὸν αὑτοῦ ἐκ τῆς χειρὸς μου καὶ ἐκ τῆς χειρὸς τῶν πατέρων μου· πολὺ ὀλιγώτερον ὁ Θεὸς σας θέλει σᾶς λυτρώσει ἐκ τῆς χειρὸς μου. 16 Καὶ περισσότερα ἔτι ἐλάλησαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τοῦ δούλου αὐτοῦ ᾿Εζεκίου. 17 Καὶ ἐπιστολὰς ἔγραψε διὰ νὰ ὀνειδίσῃ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ καὶ νὰ λαλήσῃ κατ᾿ αὐτοῦ, λέγων, Καθὼς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς δὲν ἐλύτρωσαν τὸν λαὸν αὑτῶν ἐκ τῆς χειρὸς μου, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Εζεκίου δὲν θέλει λυτρώσει τὸν λαὸν αὑτοῦ ἐκ τῆς χειρὸς μου. 18 Τότε ἐβόησαν Ἰουδαϊστί, μετὰ φωνῆς μεγάλης, πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ τὸν ἐπὶ τοῦ τείχους, διὰ νὰ φοβίσωσιν αὐτοὺς καὶ νὰ ταράξωσιν αὐτούς, ὅπως κυριεύσωσι τὴν πόλιν· 19 καὶ ἐλάλησαν κατὰ τοῦ Θεοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ, καθὼς κατὰ τῶν θεῶν τῶν λαῶν τῆς γῆς, οἵτινες εἶναι ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων. 20 Καὶ προσευχήθη περὶ τούτων ᾿Εζεκίας ὁ βασιλεὺς καὶ Ἡσαΐας ὁ προφήτης, ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Αμώς, καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν οὐρανόν. 21 Καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἄγγελον, ὅστις ἠφάνισε πάντας τοὺς δυνατοὺς ἐν ἰσχύϊ καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς στρατηγοὺς ἐν τῷ στρατοπέδῳ τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ασσυρίας. Καὶ ἐπέστρεψε μὲ κατῃσχυμμένον πρόσωπον εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ. Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ αὑτοῦ, οἱ ἐξελθόντες ἐκ τῶν σπλάγχνων αὐτοῦ ἐθανάτωσαν αὐτὸν ἐκεῖ ἐν μαχαίρᾳ. 22 Καὶ ἔσωσεν ὁ Κύριος τὸν ᾿Εζεκίαν καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ ἐκ τῆς χειρὸς Σενναχειρεὶμ τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ασσυρίας καὶ ἐκ τῆς χειρὸς πάντων, καὶ ἠσφάλισεν αὐτοὺς κυκλόθεν. 23 Καὶ ἔφεραν πολλοὶ δῶρα πρὸς τὸν Κύριον εἰς Ἱερουσαλήμ καὶ πολύτιμα πράγματα πρὸς ᾿Εζεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα· καὶ ἐμεγαλύνθη ἔκτοτε ἐνώπιον πάντων τῶν ἐθνῶν.

24 Κατ᾿ ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἠρρώστησεν ὁ ᾿Εζεκίας ἕως θανάτου· καὶ προσευχήθη εἰς τὸν Κύριον· καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν σημεῖον. 25 Πλήν δὲν ἀνταπέδωκεν ὁ ᾿Εζεκίας κατὰ τὴν εἰς αὐτὸν εὐεργεσίαν· διότι ἐπαίρθη ἡ καρδία αὐτοῦ· ὅθεν ἐπῆλθεν ὀργή ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ. 26 Καὶ ἐταπεινώθη ὁ ᾿Εζεκίας διὰ τὴν ἔπαρσιν τῆς καρδίας αὑτοῦ, αὐτὸς καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ δὲν ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἡ ὀργή τοῦ Κυρίου ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ ᾿Εζεκίου. 27 ᾿Απέκτησε δὲ ὁ ᾿Εζεκίας πλοῦτον καὶ δόξαν πολλήν σφόδρα· καὶ ἔκαμεν εἰς ἑαυτὸν θησαυροὺς ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ λίθων πολυτίμων καὶ ἀρωμάτων καὶ ἀσπίδων καὶ παντὸς εἴδους σκευῶν ἐπιθυμητῶν· 28 καὶ ἀποθήκας διὰ τὸ εἰσόδημα τοῦ σίτου καὶ τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ἐλαίου· καὶ σταύλους διὰ πᾶν εἶδος κτηνῶν καὶ μάνδρας διὰ ποίμνια. 29 Καὶ ἔκαμεν εἰς ἑαυτὸν πόλεις καὶ ἀπέκτησε πρόβατα καὶ βόας εἰς πλῆθος· διότι ὁ Θεὸς ἔδωκεν εἰς αὐτὸν περιουσίαν πολλήν σφόδρα. 30 Ἔφραξεν ἔτι αὐτὸς ὁ ᾿Εζεκίας τὴν ἄνω ἔξοδον τῶν ὑδάτων τοῦ Γιών, καὶ διηύθυνεν αὐτὰ κάτω πρὸς δυσμὰς τῆς πόλεως Δαβίδ. Καὶ εὐωδώθη ὁ ᾿Εζεκίας εἰς πάντα τὰ ἔργα αὑτοῦ. 31 ᾿Επὶ τῶν πρέσβεων ὅμως τῶν ἀρχόντων τῆς Βαβυλῶνος, οἵτινες ἔστειλαν πρὸς αὐτὸν διὰ νὰ ἐρευνήσωσι περὶ τοῦ θαύματος τοῦ γενομένου ἐν τῇ γῇ, ὁ Θεὸς ἐγκατέλιπεν αὐτόν, διὰ νὰ δοκιμάσῃ αὐτόν, ὥστε νὰ γνωρίσῃ πάντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. 32 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ ᾿Εζεκίου καὶ τὰ ἐλέη αὐτοῦ, ἰδού, εἶναι γεγραμμένα ἐν τῇ ὀράσει Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, υἱοῦ τοῦ ᾿Αμώς, ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν βασιλέων Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ. 33 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ ᾿Εζεκίας μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ ὑψηλοτέρῳ τῶν τάφων τῶν υἱῶν Δαβίδ· καὶ πᾶς ὁ Ἰούδας καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ ἔκαμον εἰς αὐτὸν τιμὰς ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Μανασσῆς ὁ υἱὸς αὐτοῦ.

2 Χρονικών 32:1

Ευρετήρια