Παροιμίες
22 Προτιμότερον ὄνομα καλὸν παρὰ πλούτη μεγάλα,
χάρις ἀγαθή παρὰ ἀργύριον καὶ χρυσίον.
2 Πλούσιος καὶ πτωχὸς συναπαντῶνται·
ὁ Κύριος εἶναι ὁ Ποιητής ἀμφοτέρων τούτων.
3 Ὁ φρόνιμος προβλέπει τὸ κακὸν καὶ κρύπτεται·
οἱ ἄφρονες ὅμως προχωροῦσι καὶ τιμωροῦνται.
4 Ἡ ἀμοιβή τῆς ταπεινώσεως καὶ τοῦ φόβου τοῦ Κυρίου
εἶναι πλοῦτος καὶ δόξα καὶ ζωή.
5 Τρίβολοι καὶ παγίδες εἶναι ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ σκολιοῦ·
ὅστις φυλάττει τὴν ψυχήν αὑτοῦ, θέλει εἶσθαι μακρὰν ἀπ᾿ αὐτῶν.
6 Δίδαξον τὸ παιδίον ἐν ἀρχῇ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ·
καὶ δὲν θέλει ἀπομακρυνθῆ ἀπ᾿ αὐτῆς οὐδὲ ὅταν γηράσῃ.
7 Ὁ πλούσιος ἐξουσιάζει τοὺς πτωχούς·
καὶ ὁ δανειζόμενος εἶναι δοῦλος τοῦ δανείζοντος.
8 Ὁ σπείρων ἀνομίαν θέλει θερίσει συμφοράς·
καὶ ἡ ῥάβδος τῆς ὕβρεως αὐτοῦ θέλει ἐκλείψει.
9 Ὁ ἔχων ὄμμα ἀγαθὸν θέλει εὐλογηθῆ·
διότι δίδει ἐκ τοῦ ἄρτου αὑτοῦ εἰς τὸν πτωχόν.
10 ᾿Εκδίωξον τὸν χλευαστήν καὶ θέλει συνεξέλθει ἡ φιλονεικία,
καὶ ἡ ἔρις καὶ ἡ ὕβρις θέλουσι παύσει.
11 Ὅστις ἀγαπᾷ τὴν καθαρότητα τῆς καρδίας,
διὰ τὴν χάριν τῶν χειλέων αὐτοῦ ὁ βασιλεὺς θέλει εἶσθαι φίλος αὐτοῦ.
12 Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου περιφρουροῦσι τὴν γνῶσιν·
ἀνατρέπει δὲ τὰς ὑποθέσεις τοῦ παρανόμου.
13 Ὁ ὀκνηρὸς λέγει, Λέων εἶναι ἔξω·
ἐν τῷ μέσῳ τῶν πλατειῶν θέλω φονευθῆ.
14 Στόμα γυναικὸς ἀλλοτρίας εἶναι λάκκος βαθύς·
ὁ μισούμενος ὑπὸ Κυρίου θέλει ἐμπέσει εἰς αὐτόν.
15 Ἡ ἀνοησία εἶναι συνδεδεμένη μετὰ τῆς καρδίας τοῦ παιδίου·
ἡ ῥάβδος τῆς παιδείας θέλει ἀποχωρίσει αὐτήν ἀπ᾿ αὐτοῦ.
16 Ὅστις καταθλίβει τὸν πτωχὸν διὰ νὰ αὐξήσῃ τὰ πλούτη αὑτοῦ,
καὶ ὅστις δίδει εἰς τὸν πλούσιον, θέλει ἐλθεῖ βεβαίως εἰς ἔνδειαν.
17 Κλῖνον τὸ ὠτίον σου καὶ ἄκουε τοὺς λόγους τῶν σοφῶν,
καὶ προσκόλλησον τὴν καρδίαν σου εἰς τὴν γνῶσιν μου·
18 διότι εἶναι τερπνοί, ἐὰν φυλάττῃς αὐτοὺς ἐν τῇ καρδίᾳ σου·
καὶ θέλουσι συναρμόζεσθαι ὁμοῦ ἐπὶ τῶν χειλέων σου.
19 Διὰ νὰ ἦναι τὸ θάρρος σου ἐπὶ τὸν Κύριον,
ἐδίδαξα ταῦτα εἰς σὲ τὴν ἡμέραν ταύτην, μάλιστα εἰς σέ.
20 Δὲν ἔγραψα εἰς σὲ πολλάκις
διὰ συμβουλῶν καὶ γνώσεων,
21 διὰ νὰ σὲ κάμω νὰ γνωρίσῃς τὴν βεβαιότητα τῶν λόγων τῆς ἀληθείας,
ὥστε νὰ ἀποκρίνησαι λόγους ἀληθείας πρὸς τοὺς ἐξαποστέλλοντάς σε;
22 Μή γυμνόνῃς τὸν πτωχόν, διότι εἶναι πτωχός·
μηδὲ κατάθλιβε εἰς τὴν πύλην τὸν δυστυχοῦντα·
23 διότι ὁ Κύριος θέλει ἐκδικάσει τὴν δίκην αὐτῶν·
καὶ θέλει γυμνώσει τὴν ψυχήν τῶν γυμνωσάντων αὐτούς.
24 Μή κάμνε φιλίαν μετὰ ἀνθρώπου θυμώδους·
καὶ μετὰ ἀνθρώπου ὀργίλου μή συμπεριπάτει·
25 μήποτε μάθῃς τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ,
καὶ λάβῃς παγίδα εἰς τὴν ψυχήν σου.
26 Μή ἔσο ἐκ τῶν διδόντων χεῖρα,
ἐκ τῶν ἐγγυωμένων διὰ χρέη.
27 ᾿Εὰν δὲν ἔχῃς πόθεν νὰ πληρώσῃς,
διὰ τί νὰ πάρωσι τὴν κλίνην σου ὑποκάτωθέν σου;
28 Μή μετακίνει ὅρια ἀρχαῖα,
τὰ ὁποῖα ἔθεσαν οἱ πατέρες σου.
29 Εἶδες ἄνθρωπον ἐπιτήδειον εἰς τὰ ἔργα αὑτοῦ; αὐτὸς θέλει παρασταθῆ ἐνώπιον βασιλέων·
δὲν θέλει παρασταθῆ ἐνώπιον οὐτιδανῶν.