Ιερεμίας
3 Λέγουσιν, ᾿Εὰν τις ἀποβάλῃ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ αὐτοῦ καὶ γείνῃ ἄλλου ἀνδρός, θέλει ἐπιστρέψει πάλιν ἐκεῖνος πρὸς αὐτήν; ἡ γῆ ἐκείνη δὲν θέλει ὅλως μιανθῆ; σὺ ἐπόρνευσας μὲν μετὰ πολλῶν ἐραστῶν· ἐπίστρεψον δὲ πάλιν πρὸς ἐμέ, λέγει Κύριος. 2 Σήκωσον τοὺς ὀφθαλμοὺς σου πρὸς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, καὶ ἰδὲ ποῦ δὲν ἐσέλγησας. ᾿Εν ταῖς ὁδοῖς ἐκάθησας δι᾿ αὐτούς, ὡς ὁ Ἄραψ ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐμίανας τὴν γῆν μὲ τὰς πορνείας σου καὶ μὲ τὴν κακίαν σου. 3 Διὰ τοῦτο ἐκρατήθησαν αἱ βροχαί, καὶ δὲν ἔγεινε βροχή ὄψιμος· καὶ σὺ εἶχες τὸ μέτωπον τῆς πόρνης, ἀπέβαλες πᾶσαν ἐντροπήν. 4 Δὲν θέλεις κράζει ἀπὸ τοῦ νῦν πρὸς ἐμέ, Πάτερ μου, σὺ εἶσαι ὁ ὁδηγὸς τῆς νεότητός μου; 5 Θέλει διατηρεῖ τὴν ὀργήν αὑτοῦ διαπαντός; θέλει φυλάττει αὐτήν ἕως τέλους; ἰδού, ἐλάλησας καὶ ἔπραξας τὰ κακά, ὅσον ἠδυνήθης.
6 Ὁ Κύριος εἶπεν ἔτι πρὸς ἐμὲ ἐν ταῖς ἡμέραις Ἰωσίου τοῦ βασιλέως, Εἶδες ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα Ἰσραήλ ἡ ἀποστάτις ἔπραξεν; ὑπῆγεν ἐπὶ πᾶν ὑψηλὸν ὄρος καὶ ὑποκάτω παντὸς πρασίνου δένδρου καὶ ἐπόρνευσεν ἐκεῖ. 7 Καὶ ἀφοῦ ἔπραξε πάντα ταῦτα, εἶπα, ᾿Επίστρεψον πρὸς ἐμέ· καὶ δὲν ἐπέστρεψε. Καὶ εἶδε τοῦτο Ἰούδας ἡ ἄπιστος αὐτῆς ἀδελφή. 8 Καὶ εἶδον ὅτι ἐνῷ (ἐπειδή Ἰσραήλ ἡ ἀποστάτις ἐμοίχευσεν) ἐγὼ ἀπέπεμψα αὐτήν καὶ ἔδωκα εἰς αὐτήν τὸ γράμμα τοῦ διαζυγίου αὐτῆς, Ἰούδας ἡ ἄπιστος αὐτῆς ἀδελφή δὲν ἐφοβήθη ἀλλ᾿ ὑπῆγε καὶ ἐπόρνευσε καὶ αὐτή. 9 Καὶ μὲ τὴν διαφήμισιν τῆς πορνείας αὑτῆς ἐμίανε τὸν τόπον καὶ ἐμοίχευσε μετὰ τῶν λίθων καὶ μετὰ τῶν ξύλων. 10 Καὶ ἐν πᾶσι τούτοις Ἰούδας ἡ ἄπιστος αὐτῆς ἀδελφή δὲν ἐπέστρεψε πρὸς ἐμὲ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας αὑτῆς ἀλλὰ ψευδῶς, λέγει Κύριος. 11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Ἰσραήλ ἡ ἀποστάτις ἐδικαίωσεν ἑαυτήν περισσότερον παρὰ Ἰούδας ἡ ἄπιστος. 12 Ὕπαγε καὶ διακήρυξον τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν βορρᾶν καὶ εἰπέ, ᾿Επίστρεψον, Ἰσραήλ ἡ ἀποστάτις, λέγει Κύριος, καὶ δὲν θέλω κάμει νὰ πέσῃ ἡ ὀργή μου ἐφ᾿ ὑμᾶς· διότι ἐλεήμων εἶμαι, λέγει Κύριος· δὲν θέλω φυλάττει τὴν ὀργήν διαπαντός. 13 Μόνον γνώρισον τὴν ἀνομίαν σου, ὅτι ἡμάρτησας εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου, καὶ διαίρεσας τὰς ὁδοὺς σου εἰς τοὺς ξένους ὑποκάτω παντὸς πρασίνου δένδρου, καὶ δὲν ὑπηκούσατε εἰς τὴν φωνήν μου, λέγει Κύριος. 14 ᾿Επιστρέψατε, υἱοὶ ἀποστάται, λέγει Κύριος, ἄν καὶ ἐγὼ σᾶς ἀπεστράφην· καὶ θέλω σᾶς λάβει ἕνα ἐκ πόλεως καὶ δύο ἐκ συγγενείας καὶ θέλω σᾶς εἰσάξει εἰς τὴν Σιών· 15 καὶ θέλω σᾶς δώσει ποιμένας κατὰ τὴν καρδίαν μου καὶ θέλουσι σᾶς ποιμάνει ἐν γνώσει καὶ συνέσει. 16 Καὶ ὅταν πληθυνθῆτε καὶ αὐξηνθῆτε ἐπὶ τῆς γῆς, ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, λέγει Κύριος, δὲν θέλουσι προφέρει πλέον, Ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, οὐδὲ θέλει ἀναβῆ ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν, οὐδὲ θέλουσιν ἐνθυμηθῆ αὐτήν, οὐδὲ θέλουσιν ἐπισκεφθῆ, οὐδὲ θέλει κατασκευασθῆ πλέον. 17 ᾿Εν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ θέλουσιν ὀνομάσει τὴν Ἱερουσαλήμ· θρόνον τοῦ Κυρίου· καὶ πάντα τὰ ἔθνη θέλουσι συναχθῆ πρὸς αὐτήν ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου, πρὸς τὴν Ἱερουσαλήμ· καὶ δὲν θέλουσι περιπατήσει πλέον ὀπίσω τῆς ὀρέξεως τῆς πονηρᾶς αὑτῶν καρδίας. 18 ᾿Εν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ὁ οἶκος Ἰούδα θέλει περιπατήσει μετὰ τοῦ οἴκου Ἰσραήλ, καὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ὁμοῦ ἀπὸ τῆς γῆς τοῦ βορρᾶ, εἰς τὴν γῆν τὴν ὁποίαν ἐκληροδότησα εἰς τοὺς πατέρας σας. 19 ᾿Αλλ᾿ ἐγὼ εἶπα, Πῶς θέλω σὲ κατατάξει μεταξὺ τῶν τέκνων καὶ δώσει εἰς σὲ γῆν ἐπιθυμητήν, ἔνδοξον κληρονομίαν τῶν δυνάμεων τῶν ἐθνῶν; Καὶ εἶπα, Σὺ θέλεις μὲ κράξει, Πάτερ μου· καὶ δὲν θέλεις ἀποστρέψει ἀπὸ ὄπισθέν μου. 20 Βεβαίως καθὼς γυνή ἀθετεῖ εἰς τὸν ἄνδρα αὑτῆς, οὕτως ἠθετήσατε εἰς ἐμέ, οἶκος Ἰσραήλ, λέγει Κύριος. 21 Φωνή ἠκούσθη ἐπὶ τῶν ὑψηλῶν τόπων, κλαυθμὸς καὶ δεήσεις τῶν υἱῶν Ἰσραήλ· διότι διέστρεψαν τὴν ὁδὸν αὑτῶν, ἐλησμόνησαν Κύριον τὸν Θεὸν αὑτῶν. 22 ᾿Επιστρέψατε, υἱοὶ ἀποστάται, καὶ θέλω ἰατρεύσει τὰς ἀποστασίας σας. Ἰδού, ἡμεῖς ἐρχόμεθα πρὸς σέ· διότι σὺ εἶσαι Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν. 23 Τῳόντι εἰς μάτην ἐλπίζεται σωτηρία ἐκ τῶν λόφων καὶ ἐκ τοῦ πλήθους τῶν ὀρέων· μόνον ἐν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ Ἰσραήλ. 24 Διότι ἡ αἰσχύνη κατέφαγε τὸν κόπον τῶν πατέρων ἡμῶν ἐκ τῆς νεότητος ἡμῶν· τὰ ποίμνια αὐτῶν καὶ τὰς ἀγέλας αὐτῶν, τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν. 25 ᾿Εν τῇ αἰσχύνῃ ἡμῶν κατακείμεθα, καὶ ἡ ἀτιμία ἡμῶν καλύπτει ἡμᾶς· διότι ἡμαρτήσαμεν εἰς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἡμεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν, ἐκ τῆς νεότητος ἡμῶν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, καὶ δὲν ὑπηκούσαμεν εἰς τὴν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.