10 Διότι εσύ ξέχασες+ τον Θεό της σωτηρίας+ σου· και τον Βράχο+ του φρουρίου σου δεν τον θυμήθηκες. Να γιατί φυτεύεις ευάρεστες φυτείες, και το κάνεις αυτό με το κλωνάρι ξένου.

32 Μπορεί η παρθένα να ξεχάσει τα στολίδια της, η νύφη τα περιζώματα του στήθους της; Και όμως, ο δικός μου λαός—με ξέχασαν ημέρες αναρίθμητες.+

21 Στα μονοπάτια ακούστηκε ένας ήχος, το κλάμα, οι ικεσίες των γιων του Ισραήλ. Διότι διέστρεψαν την οδό τους·+ ξέχασαν τον Ιεχωβά τον Θεό τους.+