Κατά τον Ιωάννη
12 Έξι ημέρες πριν από το Πάσχα ο Ιησούς έφτασε στη Βηθανία, όπου έμενε ο Λάζαρος,+ τον οποίο είχε αναστήσει από τους νεκρούς. 2 Ετοίμασαν λοιπόν εκεί δείπνο για αυτόν και η Μάρθα τούς υπηρετούσε,+ ενώ ο Λάζαρος ήταν ένας από εκείνους που δειπνούσαν* μαζί του. 3 Τότε η Μαρία πήρε μία λίτρα* αρωματικό λάδι, γνήσιο νάρδο, πολύ ακριβό, το έχυσε στα πόδια του Ιησού και σκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της. Το σπίτι γέμισε με τη μυρωδιά του αρωματικού λαδιού.+ 4 Αλλά ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,+ ένας από τους μαθητές του, ο οποίος επρόκειτο να τον προδώσει, είπε: 5 «Γιατί δεν πουλήθηκε αυτό το αρωματικό λάδι 300 δηνάρια* ώστε να δοθούν τα χρήματα στους φτωχούς;» 6 Το είπε όμως αυτό, όχι επειδή ενδιαφερόταν για τους φτωχούς, αλλά επειδή ήταν κλέφτης και είχε το κουτί με τα χρήματα και έκλεβε τα χρήματα που έβαζαν σε αυτό. 7 Τότε ο Ιησούς είπε: «Άφησέ την να το κάνει αυτό ως προετοιμασία για την ημέρα της ταφής μου.+ 8 Τους φτωχούς άλλωστε τους έχετε πάντοτε μαζί σας,+ αλλά εμένα δεν θα με έχετε πάντοτε».+
9 Στο μεταξύ, ένα μεγάλο πλήθος Ιουδαίων έμαθαν ότι ο Ιησούς ήταν εκεί και πήγαν, όχι μόνο για αυτόν, αλλά και για να δουν τον Λάζαρο, τον οποίο είχε αναστήσει από τους νεκρούς.+ 10 Οι πρωθιερείς λοιπόν συνωμότησαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο, 11 επειδή εξαιτίας του πολλοί Ιουδαίοι πήγαιναν εκεί και πίστευαν στον Ιησού.+
12 Την επόμενη ημέρα, το μεγάλο πλήθος που είχε έρθει στη γιορτή άκουσε ότι ο Ιησούς ερχόταν στην Ιερουσαλήμ. 13 Πήραν λοιπόν φοινικόκλαδα και βγήκαν να τον συναντήσουν και άρχισαν να φωνάζουν: «Σώσε,* σε ικετεύουμε! Ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Ιεχωβά,*+ ο βασιλιάς του Ισραήλ!»+ 14 Όταν ο Ιησούς βρήκε ένα γαϊδουράκι, κάθισε πάνω του,+ όπως είναι γραμμένο: 15 «Μη φοβάσαι, κόρη της Σιών. Δες! Ο βασιλιάς σου έρχεται, καθισμένος σε πουλάρι γαϊδουριού».+ 16 Αυτά οι μαθητές του δεν τα κατάλαβαν στην αρχή, όταν όμως ο Ιησούς δοξάστηκε,+ τότε θυμήθηκαν ότι αυτά ήταν γραμμένα για εκείνον και ότι αυτά όντως έγιναν.+
17 Έδιναν μάλιστα μαρτυρία+ όλοι εκείνοι που ήταν μαζί του όταν φώναξε τον Λάζαρο να βγει από το μνήμα+ και τον ανέστησε από τους νεκρούς. 18 Αυτός είναι επίσης ένας λόγος για τον οποίο το πλήθος πήγε να τον συναντήσει, επειδή άκουσαν ότι είχε εκτελέσει αυτό το σημείο. 19 Έτσι λοιπόν, οι Φαρισαίοι είπαν μεταξύ τους: «Βλέπετε ότι δεν καταφέρνετε τίποτα. Ορίστε! Όλος ο κόσμος τον έχει ακολουθήσει».+
20 Υπήρχαν και μερικοί Έλληνες ανάμεσα σε εκείνους που είχαν έρθει για να προσφέρουν λατρεία στη διάρκεια της γιορτής. 21 Αυτοί λοιπόν πλησίασαν τον Φίλιππο,+ που ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και άρχισαν να τον παρακαλούν, λέγοντας: «Θέλουμε να δούμε τον Ιησού, κύριε». 22 Ο Φίλιππος ήρθε και το είπε στον Ανδρέα. Ο Ανδρέας και ο Φίλιππος ήρθαν και το είπαν στον Ιησού.
23 Ο Ιησούς όμως τους αποκρίθηκε: «Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Γιος του ανθρώπου.+ 24 Αληθινά, αληθινά σας λέω: Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στο έδαφος και δεν πεθάνει, παραμένει ένας μόνο κόκκος· αλλά αν πεθάνει,+ τότε κάνει πολύ καρπό. 25 Όποιος νιώθει μεγάλη αγάπη για τη ζωή* του την καταστρέφει, αλλά όποιος μισεί τη ζωή* του+ σε αυτόν τον κόσμο θα τη διαφυλάξει για αιώνια ζωή.+ 26 Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ας με ακολουθεί, και όπου είμαι εγώ, εκεί θα είναι και ο διάκονός μου.+ Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ο Πατέρας θα τον τιμήσει. 27 Τώρα είμαι ταραγμένος,*+ και τι να πω; Πατέρα, σώσε με από αυτή την ώρα.+ Αλλά γι’ αυτό έχω έρθει σε αυτή την ώρα. 28 Πατέρα, δόξασε το όνομά σου». Τότε ήρθε φωνή+ από τον ουρανό: «Το δόξασα και θα το δοξάσω πάλι».+
29 Το πλήθος που στεκόταν εκεί το άκουσε αυτό και έλεγε ότι είχε γίνει βροντή. Άλλοι έλεγαν: «Άγγελος του μίλησε». 30 Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Αυτή η φωνή δεν ακούστηκε για εμένα, αλλά για εσάς. 31 Τώρα γίνεται κρίση αυτού του κόσμου· τώρα ο άρχοντας αυτού του κόσμου+ θα ριχτεί έξω.+ 32 Εγώ όμως, όταν υψωθώ από τη γη,+ θα ελκύσω κάθε είδους ανθρώπους σε εμένα». 33 Αυτό στην πραγματικότητα το έλεγε για να υποδηλώσει με τι είδους θάνατο επρόκειτο να πεθάνει.+ 34 Τότε το πλήθος τού απάντησε: «Εμείς ακούσαμε από τον Νόμο ότι ο Χριστός παραμένει για πάντα.+ Πώς γίνεται να λες εσύ ότι ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υψωθεί;+ Ποιος είναι αυτός ο Γιος του ανθρώπου;» 35 Ο Ιησούς λοιπόν τους είπε: «Το φως θα είναι ανάμεσά σας λίγο ακόμη. Να περπατάτε ενόσω έχετε ακόμη το φως, ώστε να μη σας κυριεύσει το σκοτάδι· όποιος περπατάει στο σκοτάδι δεν ξέρει πού πηγαίνει.+ 36 Ενόσω έχετε το φως, να εκδηλώνετε πίστη στο φως, για να γίνετε γιοι φωτός».+
Αυτά είπε ο Ιησούς και έφυγε και κρύφτηκε από αυτούς. 37 Μολονότι είχε εκτελέσει τόσο πολλά σημεία μπροστά τους, εκείνοι δεν πίστευαν σε αυτόν, 38 για να εκπληρωθούν τα λόγια του Ησαΐα του προφήτη: «Ιεχωβά,* ποιος πίστεψε σε αυτό που ακούστηκε από εμάς;*+ Και ο βραχίονας του Ιεχωβά* σε ποιον αποκαλύφτηκε;»+ 39 Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούσαν να πιστέψουν είναι ότι πάλι ο Ησαΐας είπε: 40 «Έχει τυφλώσει τα μάτια τους και έχει κάνει την καρδιά τους σκληρή, ώστε να μη δουν με τα μάτια τους και κατανοήσουν με την καρδιά τους και μεταστραφούν και τους γιατρέψω».+ 41 Ο Ησαΐας τα είπε αυτά επειδή είδε τη δόξα του και μίλησε για αυτόν.+ 42 Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και πολλοί από τους άρχοντες πίστεψαν στον Ιησού,+ αλλά δεν το αναγνώριζαν αυτό δημόσια εξαιτίας των Φαρισαίων, για να μην αποβληθούν από τη συναγωγή·+ 43 διότι αγάπησαν τη δόξα των ανθρώπων πιο πολύ και από τη δόξα του Θεού.+
44 Ωστόσο, ο Ιησούς είπε με δυνατή φωνή: «Όποιος πιστεύει σε εμένα πιστεύει, όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε Εκείνον που με έστειλε·+ 45 και όποιος βλέπει εμένα βλέπει και Εκείνον που με έστειλε.+ 46 Εγώ έχω έρθει ως φως στον κόσμο,+ ώστε όποιος πιστεύει σε εμένα να μην παραμείνει στο σκοτάδι.+ 47 Αλλά αν κανείς ακούει τα λόγια μου και δεν τα τηρεί, εγώ δεν τον κρίνω· διότι δεν ήρθα για να κρίνω τον κόσμο, αλλά για να σώσω τον κόσμο.+ 48 Όποιος αδιαφορεί για εμένα και δεν δέχεται τα λόγια μου έχει κάποιον να τον κρίνει. Ο λόγος τον οποίο έχω πει είναι εκείνος που θα τον κρίνει την τελευταία ημέρα. 49 Διότι δεν έχω μιλήσει από μόνος μου, αλλά ο Πατέρας που με έστειλε, αυτός μου έχει δώσει εντολή τι να πω και τι να διδάξω.+ 50 Και γνωρίζω ότι η εντολή του σημαίνει αιώνια ζωή.+ Ό,τι λοιπόν λέω, το λέω όπως μου το έχει πει ο Πατέρας».+