Τα Χαρακτηριστικά Αυτής της Αναθεώρησης

Η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών κυκλοφόρησε στην αγγλική το 1950, ενώ ολόκληρη η Μετάφραση Νέου Κόσμου της Αγίας Γραφής εκδόθηκε το 1961. Από τότε, δεκάδες εκατομμύρια αναγνώστες σε 210 και πλέον γλώσσες έχουν ωφεληθεί από αυτή την ακριβή και συγχρόνως ευανάγνωστη απόδοση της Αγίας Γραφής από τις πρωτότυπες γλώσσες.

Εντούτοις, στα 50 χρόνια που πέρασαν, οι γλώσσες έχουν αλλάξει. Η τωρινή Επιτροπή Μετάφρασης Νέου Κόσμου συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν να λάβει υπόψη της αυτές τις αλλαγές προκειμένου να αγγίξει την καρδιά του σημερινού αναγνώστη. Γι’ αυτόν τον λόγο, στην παρούσα αναθεώρηση έχουν γίνει αρκετές αλλαγές στο ύφος και στο λεξιλόγιο, με τους εξής στόχους:

• Χρήση σύγχρονης, ευκολονόητης γλώσσας. Για παράδειγμα, οι λέξεις «όνειδος» και «ονειδίζω» δεν χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως. Αντικαταστάθηκαν λοιπόν από πιο κατανοητές λέξεις όπως «ντροπή», «περίγελος», «χλευάζω» και «χλευασμός», ανάλογα με το νόημα. (1 Σαμουήλ 17:26· Ψαλμός 79:4· Ματθαίος 5:11· Ρωμαίους 15:3) Η δύσχρηστη λέξη «εκπέτασμα» αντικαταστάθηκε από την πιο απλή φράση «ενδιάμεσος χώρος». (Γένεση 1:6) Το ρήμα «αναθεματίζω» άλλαξε σε «δίνω την κατάρα μου» ή «καταριέμαι». (Αριθμοί 23:8· Παροιμίες 11:26) Η λέξη «πορνεία» αποδίδεται συνήθως σε αυτή την αναθεώρηση «σεξουαλική ανηθικότητα».—Γαλάτες 5:19.

  Επίσης, όσον αφορά τον όρο «σπέρμα», οι λέξεις του πρωτότυπου εβραϊκού και ελληνικού κειμένου αναφέρονταν είτε στον σπόρο των φυτών είτε σε απογόνους ανθρώπων είτε στο αναπαραγωγικό σπέρμα. Επειδή σήμερα ο όρος «σπέρμα» έχει πιο περιορισμένη χρήση, αντικαταστάθηκε από λέξεις που μεταδίδουν το επιθυμητό νόημα ανάλογα με τα συμφραζόμενα. (Γένεση 1:11· 22:17· 48:4· Ματθαίος 22:24· Ιωάννης 8:37) Ως επί το πλείστον, στις περιπτώσεις που σχετίζονται με την εδεμική υπόσχεση του εδαφίου Γένεση 3:15 χρησιμοποιείται τώρα η λέξη «απόγονος».

• Διασαφήνιση Βιβλικών εκφράσεων. Μερικοί όροι που χρησιμοποιούνταν σε προηγούμενες εκδόσεις της Μετάφρασης Νέου Κόσμου συνήθως χρειάζονταν επεξήγηση για να κατανοηθούν σωστά. Για παράδειγμα, οι όροι «Σιεόλ» του εβραϊκού κειμένου και «Άδης» του ελληνικού χρησιμοποιούνται στη Γραφή για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Για πολλούς, αυτοί οι όροι είναι άγνωστοι, και μάλιστα ο «Άδης» έχει διπλή σημασία λόγω της χρήσης του στην ελληνική μυθολογία. Ως εκ τούτου, αντικαταστάθηκαν από αυτό που εννοούσαν οι Βιβλικοί συγγραφείς, δηλαδή τον «Τάφο». Οι όροι «Σιεόλ» και «Άδης» εμφανίζονται τώρα στις υποσημειώσεις.—Ψαλμός 16:10· Πράξεις 2:27.

  Σε παλιότερες εκδόσεις, για τις λέξεις νέφες του εβραϊκού κειμένου και ψυχή του ελληνικού χρησιμοποιούνταν με συνέπεια η απόδοση «ψυχή». Λόγω των πολλών εσφαλμένων αντιλήψεων όσον αφορά τη σημασία της λέξης «ψυχή», η προσέγγιση αυτή βοηθούσε τον αναγνώστη να δει πώς χρησιμοποιούσαν οι θεόπνευστοι Βιβλικοί συγγραφείς αυτές τις λέξεις στο πρωτότυπο κείμενο. Ανάλογα με τα συμφραζόμενα, οι λέξεις αυτές μπορεί να αναφέρονται (1) σε κάποιο άτομο, (2) στη ζωή ενός ατόμου, (3) σε ζωντανά πλάσματα, (4) στις επιθυμίες και στην όρεξη ενός ατόμου ή, σε κάποιες περιπτώσεις, (5) ακόμη και σε νεκρούς. Εντούτοις, εφόσον τέτοιες χρήσεις της λέξης «ψυχή» δεν είναι πια τόσο συνηθισμένες, αποφασίστηκε να αποδοθούν οι λέξεις των πρωτότυπων κειμένων ανάλογα με το εκάστοτε νόημα, συνοδευόμενες συνήθως από την υποσημείωση «Ή αλλιώς “ψυχή”». (Βλέπε, για παράδειγμα, Γένεση 2:7· Λευιτικό 19:28· Ψαλμός 3:2· Παροιμίες 16:26· Ματθαίος 6:25.) Ωστόσο, σε μερικές ποιητικές ή πολύ γνωστές περικοπές, διατηρήθηκε η λέξη «ψυχή» στο κυρίως κείμενο, με υποσημείωση η οποία παραπέμπει στο Γλωσσάριο ή υποδεικνύει μια άλλη πιθανή απόδοση.—Δευτερονόμιο 6:5· Ψαλμός 131:2· Παροιμίες 2:10· Ματθαίος 22:37.

  Παρόμοια, διατηρήθηκε και η λέξη «νεφρό» όταν εννοείται το κατά γράμμα όργανο. Όταν όμως αυτή η λέξη χρησιμοποιείται μεταφορικά, όπως στα εδάφια Ψαλμός 7:9· 26:2 και Αποκάλυψη 2:23, μεταδίδεται στο κυρίως κείμενο η επιθυμητή έννοια των “ενδόμυχων αισθημάτων” ή των “ενδόμυχων σκέψεων”, ενώ η κυριολεκτική έννοια εμφανίζεται σε υποσημείωση.

  Όπως συνέβαινε τόσο στο εβραϊκό όσο και στο ελληνικό κείμενο, η λέξη «καρδιά» έχει σήμερα και κυριολεκτική και μεταφορική σημασία, γι’ αυτό συνήθως διατηρείται στο κυρίως κείμενο. Εντούτοις, σε λίγες περιπτώσεις όπου το νόημα δεν ήταν σαφές, χρησιμοποιήθηκε μια πιο διευκρινιστική απόδοση. Για παράδειγμα, στο βιβλίο των Παροιμιών η φράση «στερείται καρδιάς» αποδίδεται τώρα «δεν έχει σύνεση», και η κυριολεκτική έννοια εμφανίζεται σε υποσημείωση. (Παροιμίες 6:32· 7:7) Άλλες λέξεις, λόγου χάρη «πάχος», «σάρκα» και «κέρας», έτυχαν παρόμοιου χειρισμού ανάλογα με τα συμφραζόμενα. (Δευτερονόμιο 32:14· Εκκλησιαστής 5:6· Ιώβ 16:15) Μερικές από αυτές τις λέξεις εξετάζονται στο «Γλωσσάριο Βιβλικών Όρων».

• Πιο ευανάγνωστο κείμενο. Έχει γίνει ιδιαίτερη προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί ευκολονόητη γλώσσα που ανοίγει την όρεξη για περισσότερο διάβασμα, χωρίς παράλληλα να θυσιάζεται η ακρίβεια. Ως εκ τούτου, πολλές κυριολεκτικές αποδόσεις που χρησιμοποιούνταν για ιδιωματισμούς των πρωτότυπων γλωσσών, αλλά δεν είναι ευκολονόητες σε άλλες γλώσσες, έχουν αλλάξει. Για παράδειγμα, η κυριολεκτική φράση «είμαι απερίτμητος στα χείλη» που υπήρχε στο εδάφιο Έξοδος 6:12 δεν είναι τόσο κατανοητή στις περισσότερες γλώσσες όσο η φράση «έχω πρόβλημα στην ομιλία», όπως λέει τώρα η αναθεωρημένη μετάφραση. Το εδάφιο Ιησούς του Ναυή 23:14 έλεγε: «Εγώ παίρνω σήμερα το δρόμο όλης της γης». Κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με τη Γραφή δεν θα καταλάβει σωστά αυτή τη φράση, γι’ αυτό τώρα το εδάφιο λέει: «Σε λίγο εγώ θα πεθάνω», εφόσον αυτό σημαίνει ο εβραϊκός ιδιωματισμός. Στα εδάφια 1 Κορινθίους 7:36-38 χρησιμοποιούνταν οι εκφράσεις «συμπεριφέρεται ακατάλληλα προς την παρθενία του», «να κρατήσει τη δική του παρθενία» και «δίνει την παρθενία του σε γάμο», αποδίδοντας τις λέξεις με την κυριολεκτική τους σημασία. Ωστόσο, η αναθεωρημένη μετάφραση αποδίδει ξεκάθαρα το νόημα, λέγοντας: «συμπεριφέρεται ακατάλληλα παραμένοντας ανύπαντρος», «να παραμείνει ανύπαντρος» και «παντρεύεται».

• Απόδοση της σωστής έννοιας μερικών λέξεων αρσενικού γένους. Μερικές φορές το γένος μιας λέξης του πρωτότυπου κειμένου μπορεί να συσκοτίσει το επιθυμητό νόημα. Κάποια ουσιαστικά στον πληθυντικό αριθμό, αν και είναι αρσενικού γένους, δεν αναφέρονται αποκλειστικά σε άρρενες. Για παράδειγμα, παρότι η φράση «γιοι του Ισραήλ» μπορεί να εννοεί τους 12 γιους του Ιακώβ, συχνότερα εννοεί ολόκληρο το έθνος του Ισραήλ, δηλαδή άτομα και των δύο φύλων. (Γένεση 46:5· Έξοδος 35:29) Έτσι λοιπόν, στην αναθεώρηση, η φράση αυτή αποδίδεται συνήθως «Ισραηλίτες» για να φανεί ότι πρόκειται για ολόκληρο το έθνος, άντρες και γυναίκες. Παρόμοια, η φράση «αγόρι ορφανό από πατέρα» αποδόθηκε «παιδί που δεν έχει πατέρα» ή «ορφανό», διότι μπορεί να εννοείται είτε αγόρι είτε κορίτσι.

  Όλες οι αλλαγές στο κείμενο της Αγίας Γραφής έγιναν κατόπιν προσευχής, με πολλή προσοχή και με βαθύ σεβασμό για το εξαίρετο έργο της αρχικής Επιτροπής Μετάφρασης Νέου Κόσμου.

Αυτή η έκδοση περιέχει περιορισμένο αριθμό υποσημειώσεων. Οι υποσημειώσεις εμπίπτουν γενικά στις ακόλουθες κατηγορίες:

• «Ή αλλιώς» Εναλλακτικές αποδόσεις του πρωτότυπου εβραϊκού, αραμαϊκού ή ελληνικού κειμένου οι οποίες δίνουν την ίδια γενική ιδέα.—Γένεση 1:2, «ενεργός δύναμη»· Ιησούς του Ναυή 1:8, «χαμηλόφωνα».

• «Ή πιθανώς» Εναλλακτικές αποδόσεις του πρωτότυπου κειμένου οι οποίες μεταδίδουν μια βάσιμη αλλά διαφορετική γενική ιδέα.—Γένεση 21:6, «θα γελάσει και αυτός μαζί με εμένα»· Ζαχαρίας 14:21, «Χαναναίος».

• «Κυριολεκτικά» Κατά λέξη μετάφραση του πρωτότυπου εβραϊκού, αραμαϊκού ή ελληνικού κειμένου ή η βασική έννοια μιας έκφρασης του πρωτότυπου κειμένου.—Γένεση 30:22, «έγκυος»· Έξοδος 32:9, «ισχυρογνώμων».

• Σημασία και επεξηγηματικές πληροφορίες Σημασία ονομάτων (Γένεση 3:17, «Αδάμ»· Έξοδος 15:23, «Μαράχ»)· λεπτομέρειες για μέτρα και σταθμά (Γένεση 6:15, «πήχεις»)· το πρόσωπο που εννοείται από μια αντωνυμία (Γένεση 38:5, «Εκείνος»)· χρήσιμες πληροφορίες στο Παράρτημα και στο Γλωσσάριο.—Γένεση 37:35, «Τάφο»· Ματθαίος 5:22, «Γέεννα».

Το αρχικό τμήμα, με τίτλο «Εισαγωγή στον Λόγο του Θεού», συνοψίζει τις βασικές διδασκαλίες της Αγίας Γραφής. Αμέσως μετά το κείμενο της Γραφής υπάρχει ο «Πίνακας των Βιβλίων της Αγίας Γραφής», το «Ευρετήριο Λέξεων της Αγίας Γραφής» και το «Γλωσσάριο Βιβλικών Όρων». Το Γλωσσάριο βοηθάει τον αναγνώστη να κατανοήσει τη χρήση επιλεγμένων λέξεων και φράσεων στην Αγία Γραφή. Το Παράρτημα Α περιέχει τα ακόλουθα θέματα: «Οι Αρχές της Μετάφρασης της Αγίας Γραφής», «Τα Χαρακτηριστικά Αυτής της Αναθεώρησης», «Πώς Έφτασε σε Εμάς η Αγία Γραφή», «Το Θεϊκό Όνομα στις Εβραϊκές Γραφές», «Το Θεϊκό Όνομα στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές», «Πίνακας: Προφήτες και Βασιλιάδες του Ιούδα και του Ισραήλ» και «Κύρια Γεγονότα της Επίγειας Ζωής του Ιησού». Το Παράρτημα Β περιέχει χάρτες, πίνακες και άλλες χρήσιμες πληροφορίες για τους επιμελείς σπουδαστές της Γραφής.

Στο κυρίως κείμενο της Γραφής, υπάρχει στην αρχή κάθε βιβλίου μια περίληψη περιεχομένων κατά κεφάλαιο και κατά εδάφια, για να δώσει στον αναγνώστη μια γενική εικόνα ολόκληρου του βιβλίου. Η κεντρική στήλη κάθε σελίδας περιέχει τις πιο χρήσιμες παραπομπές που εμφανίζονταν σε προηγούμενες εκδόσεις και οι οποίες στέλνουν σε συναφή εδάφια.