Ο Καθένας Προορισμένος για ένα Ρόλο
ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί ν’ αλλάξη το βασικό γεγονός ότι υπάρχουν δύο φύλα στην ανθρώπινη οικογένεια. Τα παιδιά θα γεννηθούν είτε αρσενικά είτε θηλυκά.
Αλλά πόσο βασικές είναι οι διαφορές στα φύλα; Τι σημαίνουν αυτές οι διαφορές; Υπάρχει κανένας τρόπος ζωής που ταιριάζει σε καθένα καλύτερα;
Αν εξετάσετε τη ζωντανή δημιουργία, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει συνήθως ένας τρόπος ζωής που ταιριάζει καλύτερα σε κάθε ζωντανό πράγμα. Επί παραδείγματι, ευημερούν οι φοίνικες και τα κακτοειδή στις ψυχρές βόρειες περιοχές; Όχι, ζουν καλύτερα σε θερμά κλίματα. Αλλά η Όρεγκον Πάιν αναπτύσσεται καλύτερα στα ψυχρότερα βόρεια κλίματα. Οι πολικές αρκούδες περνούν καλύτερα στο κρύο, αλλά οι καμηλοπαρδάλεις ζουν καλύτερα όπου κάνει ζέστη.
Είναι αλήθεια ότι τα ζωντανά πλάσματα, μπορούν να προσαρμόζωνται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Αλλά όσο περισσότερο απομακρύνονται από την κατάστασι που τους ταιριάζει καλύτερα, τόσο περισσότερα προβλήματα θα έχουν.
Υπάρχουν επίσης «οι καλύτερες» συνθήκες στις σχέσεις μεταξύ ανδρός και γυναικός. Όσο περισσότερο απομακρύνονται απ’ αυτές τόσο περισσότερα προβλήματα θα έχουν.
Θεμελιώδεις Διαφορές
Αυτό που θα πρέπει να αναγνωρισθή είναι ότι υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ ανδρός και γυναικός που καμμιά πολυλογία δεν πρόκειται να μεταβάλη. Η φανερή διαφορά υπάρχει στη σωματική εμφάνισι και στα γεννητικά όργανα. Επίσης, ο γεννητικός κώδιξ της ανθρώπινης οικογενείας έχει κλείσει σταθερά μέσα του το γεγονός ότι το άρρεν έχει πιο ρωμαλέα κατασκευή και είναι ισχυρότερο.
Συγκρίνατε, επί παραδείγματι, τις επιδόσεις που επετεύχθησαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το Ολυμπιακό ρεκόρ για τον δρόμο 100 μέτρων (περίπου 110 γυάρδες) για τους άνδρες είναι 9,9 δευτερόλεπτα, αλλά για τις γυναίκες είναι 11,0 δευτερόλεπτα. Σ’ αυτή τη σύντομη απόστασι, οι άνδρες μπορούν να περάσουν την τελική γραμμή γύρω στις 10 ή 11 γυάρδες πριν από τις γυναίκες. Το Ολυμπιακό ρεκόρ άλματος σε ύψος είναι περισσότερο από 7 πόδια και 4 ίντσες για τους άνδρες, αλλά λιγώτερο από 6 πόδια και 3 ίντσες για τις γυναίκες. Σε κάθε γεγονός που μπορεί να γίνη σύγκρισις, οι άνδρες τρέχουν και κολυμπούν γρηγορώτερα, πηδούν ψηλότερα και ρίχνουν βάρη μακρύτερα από τις γυναίκες.
Γιατί έχουν οι άνδρες μεγαλύτερη σωματική δύναμι; Διότι δημιουργήθηκαν για να παίξουν ένα διαφορετικό ρόλο στη ζωή από τις γυναίκες. Θα έπρεπε να κάνουν τη βαρύτερη εργασία και ν’ αναλαμβάνουν την ηγεσία στη συντήρησι της οικογενείας και στην προστασία της.
Μήπως αυτό κάνει τις γυναίκες «κατώτερες;» Είναι ένα γυναικείο σώμα με καλές αναλογίες «κατώτερο» από ένα ανδρικό σώμα με καλές αναλογίες; Έχει μικρότερη αξία ή είναι λιγώτερο χρήσιμο; Ποιο είναι «ανώτερο,» η δρυς ή η τριανταφυλλιά; Με τον δικό τους τρόπο καθένα είναι πολύτιμο κι επιθυμητό.
Εκτός από τη διαφορά στη σωματική κατασκευή και στη δύναμι, οι γυναίκες περνούν και από διαφορετικούς φυσικούς κύκλους, όπως η εμμηνορρυσία και η εμμηνόπαυσις. Επομένως δεν μπορούμε ν’ αποφύγωμε την αλήθεια του γεγονότος ότι σωματικώς υπάρχουν πολύ βασικές διαφορές μεταξύ των ανδρών και των γυναικών. Πράγματι, οι επιστήμονες μπορούν να πουν, χωρίς να γνωρίζουν εκ των προτέρων το φύλο ενός ατόμου, αν ένα κύτταρο του σώματος ανήκη σ’ ένα άρρεν ή σ’ ένα θήλυ. Όπως ετόνισε μια πηγή: «Όλα τα κύτταρα του σώματος του ανδρός διαφέρουν από τα κύτταρα του σώματος της γυναίκας.»
Άλλες Διαφορές
Εφ’ όσον υπάρχουν τέτοιες αναλλοίωτες φυσικές διαφορές μεταξύ του ανδρός και της γυναίκας κλεισμένες στους γενετικούς των κώδικες, δεν θα πρέπει να φαίνεται παράξενο ότι υπάρχουν και συναισθηματικές και ψυχολογικές διαφορές επίσης. Ο ανθρωπολόγος Λάιονελ Τάιγκερ του Πανεπιστημίου Ράτζερς δηλώνει:
«Εν συντομία, υπάρχει σοβαρή απόδειξις ότι οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν προέρχονται απλώς από την ανδρική συνωμοσία, . . . υπάρχουν σε τόσο μεγάλη ποικιλία καταστάσεων και πολιτισμών ώστε η φεμινιστική εξήγησις είναι ανεπαρκής μόνη της να μας βοηθήση να τις κατανοήσουμε, και υπάρχουν βιολογικές βάσεις για διαφορές του φύλου που δεν έχουν καμμιά σχέσι με την καταπίεσι της γυναίκας, αλλά μάλλον αφορούν στην εξασφάλισι των κοινοτήτων και την υγιεινή ανάπτυξι των παιδιών. . .
«Τώρα γνωρίζομε ότι ο πολύπλοκος γενετικός κώδιξ DNA καθιστά ικανό το άτομο να κληρονομήση όχι μόνο απλά σωματικά χαρακτηριστικά, όπως το μέγεθος, το σχήμα και η χημική κατασκευή, αλλά επίσης μια ολόκληρη σειρά ροπών για μια ιδιαίτερη κοινωνική συμπεριφορά που ταιριάζει με μια δεδομένη φυσιολογία.»
Έτσι ο γενετικός κώδιξ καθορίζει περισσότερα από τα φυσικά χαρακτηριστικά που κάνουν διαφορετικά τα δύο φύλα. Δίνει επίσης στο κάθε φύλο διαφορετικούς συναισθηματικούς παράγοντας που τα κάνουν να αντιδρούν διαφορετικά. Κατά κανόνα οι γυναίκες έχουν πιο τρυφερές ιδιότητες από τους άνδρες. Έχουν μεγαλύτερη τάσι να είναι κοινωνικές, ευαίσθητες και διακριτικές. Συχνά έχουν μεγαλύτερη υπομονή.
Γιατί δημιουργήθηκαν με διαφορετικά σωματικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά; Διότι έχουν να εκτελέσουν διαφορετικούς ρόλους.
Σημεία στα Οποία Υπερτερούν οι Γυναίκες
Πουθενά δεν είναι αυτό πιο φανερό από τον ρόλο της γυναίκας ως μητέρας. Όχι μόνο έχει τα σωματικά εφόδια για να γεννήση και να θρέψη το βρέφος, αλλά έχει και τα συναισθηματικά χαρακτηριστικά για να το περιποιηθή.
Το γεγονός ότι σ’ όλη την ιστορία οι άνθρωποι σ’ ολόκληρη τη γη είδαν την ανάγκη και τη σοφία να φροντίζουν οι μητέρες για τα βρέφη, ασφαλώς δείχνει ότι δεν πρόκειται απλώς για ανδρική συνωμοσία. Αυτό που δείχνει καθαρά είναι ότι δημιουργήθηκε για ένα διαφορετικό ρόλο, για ένα ρόλο που καθιστά τη γυναίκα ζωτική στην ανθρώπινη κοινωνία. Πόσο ζωτική; Ρωτήστε τον εαυτό σας: Πού θα βρισκόταν η ανθρώπινη οικογένεια, περιλαμβανομένου και του εαυτού σας, χωρίς τις μητέρες; Δεν θα υπήρχε καθόλου. Η Γραφή λέγει: «Διότι καθώς η γυνή είναι εκ του ανδρός, ούτω και ο ανήρ είναι εκ της γυναικός.»—1 Κορ. 11:12.
Επίσης, η μητρική αγάπη, περισσότερο ακόμη κι από την πατρική αγάπη, είναι μια απόλυτη αναγκαιότης για τη φυσιολογική ανάπτυξι των βρεφών. Εκτεταμένες μελέτες βρεφών που ανετράφησαν σε ορφανοτροφεία αποκαλύπτουν ότι εκείνοι που στερήθηκαν τη στοργική φροντίδα των μητέρων υπέστησαν βλάβη από την οποίαν οι περισσότεροι ποτέ δεν συνήλθαν τελείως. Υπήρχε μεγάλη πιθανότης να αναπτυχθούν με σοβαρά συναισθηματικά, διανοητικά και ακόμη σωματικά προβλήματα.
Ο Δρ. Πήτερ Νόυμπαουερ, διευθυντής του Κέντρου Παιδικής Αναπτύξεως στη Νέα Υόρκη, λέγει:
«Η αγάπη και στοργή που λαμβάνει [το παιδί] από τη μητέρα του ή από μια μητρική μορφή, στο πιο κρίσιμο σημείο της ηλικίας του που είναι από τη γέννησί του ώς το τέλος των 3 ετών, θα καθορίση το δρόμο της συναισθηματικής αναπτύξεως που θα το οδηγή σ’ ολόκληρη τη ζωή του. . . .
«Όλα περίπου όσα λέγαμε ώς τώρα ήταν ότι η μητέρα έπρεπε να κρατά αγκαλιά το βρέφος της όταν το ετάιζε. Τώρα γνωρίζομε ότι πράγματι το ‘χάιδεμα’ (η αφή), τα ‘χαρούμενα πρόσωπα’ (τα θεάματα) και τα ‘τρυφερά λόγια’ (οι ήχοι), μαζί με τις οσμές και τις γεύσεις, είναι οι επείγουσες απαιτήσεις της βρεφικής ηλικίας.
«Οι κουβεντούλες, το τραγούδι, το να του χαμογελάτε και να σας χαμογελάη, το αγκάλιασμα, το λίκνισμα και το γέλιο είναι αυτά που αποτελούν την ‘αγάπη και τη στοργή.’. . .
«Αν κάτι δεν πήγε καλά, γίνεται διαρκώς δυσκολώτερο να επανορθωθή μετά την ηλικία των 3 ετών.»
Έχετε δη ποτέ μια στοργική μητέρα με το βρέφος της; Πόσο είναι φανερό ότι αυτή είναι η ανώτερη για να δώση στο βρέφος αυτό που χρειάζεται στην αρχή της ζωής του! Όχι ότι ο ρόλος του πατέρα είναι ασήμαντος, αλλά στο εντελώς πρώτο στάδιο της ζωής του παιδιού ο ρόλος της μητέρας είναι ο πιο ζωτικός.
Ικανοποίησις στην Εκπλήρωσι του Ρόλου
Όταν οι γυναίκες, αντί να τον καταπολεμούν, κατανοούν και εκπληρώνουν τον ρόλο τους στην οικογένεια, μπορούν να λάβουν μεγάλη ικανοποίησι. Μια γυναίκα έγραψε στο Λέιντις Χομ Τζόρναλ: «Δημιουργηθήκαμε για να είμεθα διαφορετικές στη φύσι από τον άνδρα, αλλ’ όχι και μικρότερης αξίας. Η πιο βαθειά μου επιθυμία είναι να είμαι γυναίκα, που είναι και ο φυσικός μου ρόλος στη ζωή, και να ενθαρρύνω τον άνδρα μου να είναι περισσότερο άνδρας σύμφωνα με τη φύσι του.»
Μια μητέρα έγραψε: «Μιλώντας προσωπικά, η μεγαλύτερη ικανοποίησίς μου στη ζωή είναι ο χρόνος που περνώ με τον σύζυγό μου καθώς και τα πράγματα που κάνομε μαζί. Αλλ’ αυτό περιλαμβάνει να έχωμε κοντά μας, τα παιδιά μας, να τα βλέπωμε να μεγαλώνουν και να τα καμαρώνωμε.
Μια άλλη μητέρα εσχολίασε την κατηγορία ότι οι γυναίκες έχουν «πρόβλημα προσωπικότητος.» Είπε ότι αυτή δεν είχε κανένα τέτοιο πρόβλημα, αλλ’ αντίθετα, τόσο ο άνδρας της όσο και τα παιδιά της την έβλεπαν με πολλή αγάπη, στοργή και θαυμασμό. Και ικέτευσε: «Γυναίκες, μη με απελευθερώσετε απ’ όλα αυτά!»
Ένα άρθρο στο περιοδικό Μακ Κωλλς έγραφε: «Άσχετα με το τι λέγει οποιοσδήποτε άνδρας [ή γυναίκα], η μέση γυναίκα που κάνει τον κόσμο της ένα καλύτερο μέρος για να ζη η οικογένειά της, επιτυγχάνει περισσότερα απ’ όσο δώδεκα ηγέται της βιομηχανίας που αφιερώνουν τη ζωή τους για να κατασκευάζουν ατμολέβητες ή αυτόματους κόπτες μπέικον.»
Εν τούτοις, όταν μια γυναίκα έχη ένα σύζυγο, πατέρα ή αδελφό που δεν κατανοεί τον ρόλο της και τις ανάγκες της και που δεν την μεταχειρίζεται ορθά, τότε μπορεί πραγματικά να είναι δυστυχισμένη. Πολύ συχνά αυτές είναι οι γυναίκες που ζητούν απελευθέρωσι.
Πώς, όμως, ακριβώς θα πρέπει ένας άνδρας να μεταχειρίζεται μια γυναίκα; Πώς, ειδικά, θα πρέπει ένας σύζυγος να μεταχειρίζεται τη σύζυγό του; Και είναι η απόκτησις βρεφών ο κύριος ρόλος στη ζωή της;
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Είναι φανερό ότι η γυναίκα είναι η ανώτερη στο να δίνη σ’ ένα νεογέννητο βρέφος αυτά που χρειάζεται· είναι όμως αυτός ο κύριος ρόλος της γυναίκας στη ζωή;