Θα Είναι Αεροπορικό το Προσεχές σας Ταξίδι;

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Παπούα

ΓΙΑ πολλούς που αντιμετωπίζουν την ανάγκη να μεταβούν σε άλλα μέρη βιαστικά, η απάντησις στο ανωτέρω ερώτημα πρέπει να είναι, «Ναι!» Και ποιος μπορεί ν’ αρνηθή ότι η πτήσις έχει γίνει ένας γρήγορος και άνετος τρόπος για ταξίδι; Επίσης, τόννοι από εμπορεύματα μπορούν τώρα να μεταφέρωνται γρήγορα σε όλες τις ηπείρους και τους ωκεανούς με πελώρια σύγχρονα αεροπλάνα μεταφοράς εμπορευμάτων. Με τον ταχύ ρυθμό της ζωής εκατομμύρια εστράφησαν στα αεροπορικά ταξίδια.

Μερικοί, όμως, είναι επιφυλακτικοί με τα αεροπορικά ταξίδια. Κατά τη γνώμη τους το εναέριο ταξίδι είναι επικίνδυνο. Αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς στο έδαφος. Με σας τι συμβαίνει; Θα πετούσατε στο επόμενο ταξίδι σας;

Ταξιδεύοντας στην Παπούα ή τη Νέα Γουινέα

Εδώ στην Παπούα ή τη Νέα Γουινέα το αεροπορικό ταξίδι είναι συχνά το μόνο μέσον «για να πεταχθής κάπου» σ’ ένα λογικό χρονικό διάστημα. Φυσικά, στις παραθαλάσσιες πόλεις μπορεί να εξυπηρετηθή κανείς με πλοίο. Αλλά μόλις φθάση εκεί δεν υπάρχουν μέσα εξυπηρετήσεως των επιβατών για άλλα μέρη της χώρας. Ο μόνος «εθνικός δρόμος» αποτελείται κυρίως από 200 μίλια χωματόδρομου από την ακτή προς το εσωτερικό. Ωστόσο, το ταξίδι απ’ αυτόν το δρόμο δεν είναι ευχάριστο σ’ οποιαδήποτε εποχή του έτους!

Εκείνο που κάνει το ταξίδι δια ξηράς τόσο δύσκολο είναι ένα ορεινό εμπόδιο—μια οροσειρά με κορυφές που φθάνουν σε ύψος πάνω από 15.000 πόδια και που εκτείνεται σαν μια τεράστια σπονδυλική στήλη σ’ όλο το μήκος του κυρίως νησιού από την ανατολή μέχρι τη δύσι. Από τα ψηλά και απόκρημνα βουνά έως τις γεμάτες από φοίνικες ακρογιαλιές μπορεί κανείς να διασχίση μια θεαματική σειρά από άγριες και μάλιστα απίστευτα όμορφες κοιλάδες, ορμητικούς καταρράκτες, δάση που προκαλούν τροπικές βροχές, μεγάλους ποταμούς που κυλούν ανάμεσα από αχανείς βαλτώδεις εκτάσεις. Το αεροπλάνο είναι το μόνο πρακτικό μέσον να υπερπηδήση κανείς αυτά τα εμπόδια. Το ερώτημα, λοιπόν, «Θα πετούσατε στο επόμενο ταξίδι σας;» φαίνεται να έχη μόνο μια απάντησι, αν επιθυμήτε να πάτε σ’ αυτό το μέρος του κόσμου.

Εδώ το πλεονέκτημα της πτήσεως έχει από καιρό αναγνωρισθή. Ήδη από το 1927 εισήχθη στη χώρα μια τακτική αεροπορική συγκοινωνία μεταξύ των πόλεων Βω, στο εσωτερικό, και Λάε, στην ακτή. Αυτή εξυπηρέτησε τα ορυχεία χρυσού. Μόνο σ’ ένα μήνα εντός του 1931, όπως ανέφεραν, μεταφέρθηκε στη Βω φορτίο 581 τόννων εμπορευμάτων.

Η εναέριος συγκοινωνία ως εκ τούτου υπήρξε ένας τεράστιος παράγων στην ανάπτυξι της Παπούα. Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ είναι Μελανήσιοι, οι πρόγονοι των οποίων έφθασαν εδώ σε διαφορετικά μεταναστευτικά κύματα από το Αρχιπέλαγος της Μαλαισίας. Εξαιτίας των φυσικών φραγμών, αυτοί οι όμιλοι δεν αναμίχθησαν μεταξύ των για αρκετό χρονικό διάστημα κι έτσι συγκριτικά έμειναν απομονωμένοι. Με την εισαγωγή όμως του αεροσκάφους, διεσπάσθη η απομόνωσίς των και αντελήφθησαν ότι τώρα ήταν δυνατόν να ρίξουν μια ματιά και στην άλλη πλευρά του νομίσματος. Δέχθησαν ευχαρίστως τον νέο αυτό τρόπο ταξιδιού.

Η Δημοτικότης του Αεροπορικού Ταξιδιού

Το ότι βαθμιαίως το αεροπορικό ταξίδι απέκτησε δημοτικότητα φαίνεται αμέσως από τις ακόλουθες στατιστικές: Το 1966 οι τοπικές αεροπορικές γραμμές μετέφεραν 176.383 επιβάτες. Το 1971 ο αριθμός ηυξήθη σε 508.814, μια αύξησις 185 τοις εκατό σ’ αυτά τα πέντε χρόνια. Άλλες γενικές αεροπορικές επιχειρήσεις μετέφεραν επιπρόσθετα 195.547 επιβάτες αναβιβάζοντας έτσι το σύνολο σε 704.361. Σ’ αυτούς τους αριθμούς δεν περιλαμβάνονται οι ιδιωτικές πτήσεις αεροπλάνων και ελικοπτέρων.

Η αεροπορική συγκοινωνία βοήθησε ασφαλώς τους μάρτυρας του Ιεχωβά στο έργο του κηρύγματος. Το αεροπλάνο βοήθησε τους περιοδεύοντας διακόνους των Μαρτύρων να επισκέπτονται απομονωμένες εκκλησίες τακτικά καθώς επίσης και τους Μάρτυρας να παρακολουθούν τις συνελεύσεις που γίνονταν σ’ όλα τα νησιά, παραδείγματος χάριν τη συνέλευσι που έγινε το 1969 κοντά στο Πορτ Μόρεσμπυ. Πάνω από 1.100 αντιπρόσωποι απ’ όλα τα νησιά ήλθαν σ’ αυτή τη συνέλευσι! Εκτός από τους αντιπροσώπους από τη Βω, Μπουλόλο, Γκορόκα, Λάε και Παπούα, όλοι οι άλλοι ήσαν υποχρεωμένοι να διανύσουν 200 εναέρια μίλια και μερικοί ταξίδεψαν σχεδόν 1.000 μίλια για να φθάσουν εκεί.

Πόσο Ασφαλές Είναι το Αεροπορικό Ταξίδι;

Δεν λείπουν βέβαια και οι κίνδυνοι από τα αεροπορικά ταξίδια. Στη διάρκεια του 1970, που ήταν ένα ιδιαίτερα άσχημο έτος για την αεροπορία εδώ, τριάντα επτά άτομα έχασαν τη ζωή τους σε αεροπορικά δυστυχήματα. Βέβαια με τους χορτοτάπητες διαδρόμων προσγειώσεως, οι κίνδυνοι εδώ πολλαπλασιάζονται πολλές φορές.

Αν πετάτε για πρώτη φορά, ίσως νοιώσετε λίγη νευρικότητα ή εξ αιτίας τούτου πολλή νευρικότητα. Ίσως να έχετε ερωτήματα όπως αυτά:«Πόσο ασφαλές είναι το αεροπλάνο; Πώς γνωρίζει ο πιλότος την πορεία του ανάμεσα και πάνω απ’ όλα αυτά τα βουνά; Πώς μπορεί να είναι βέβαιος ότι δεν θα συγκρουσθή μ’ ένα άλλο αεροπλάνο που πετά από την αντίθετη διεύθυνσι;»

Χάρις σε αυστηρούς κανονισμούς και υψηλούς κανόνες συντηρήσεως, σοβαρές μηχανικές βλάβες στη διάρκεια της πτήσεως είναι πολύ λίγες. Πράγματι, κανένα από τα θανατηφόρα δυστυχήματα του 1970 δεν απεδόθη σε μηχανική βλάβη.

Επίσης, οι αεροπορικές εταιρίες και οι επιχειρήσεις ομαδικών πτήσεων διαθέτουν ένα σύστημα ελέγχου των πιλότων, ώστε να είναι βέβαιοι ότι οι πιλότοι τηρούν τους υψηλούς κανόνες των μεθόδων πτήσεως. Οι πιλότοι που υποβάλλουν αίτησι στο τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας για άδεια είναι υποχρεωμένοι να υποστούν ιατρική εξέτασι και ένα τεστ πτήσεως από τον εξεταστή του τμήματος. Επί πλέον, οι πιλότοι πρέπει να κάνουν μια εξέτασι της υγείας των κάθε έξη μήνες. Ώστε γίνεται αυστηρός και προσεκτικός έλεγχος για τη φυσική κατάστασι του πιλότου, την ικανότητά του και την εκπαίδευσί του. Καθώς έχει επιβεβαιωθή, κανένα από τα θανατηφόρα δυστυχήματα του 1970 δεν ωφείλετο σε σωματική ανικανότητα του πιλότου.

Πώς Βρίσκει ο Πιλότος το Δρόμο του

Σπουδαίο ρόλο παίζει η πείρα και η προσωπική γνώσις της πορείας όπως επίσης και η μαγνητική πυξίδα και οι εναέριοι χάρτες. Τελευταία όμως υπάρχει επίσης κι ένα δίκτυο ειδικών βοηθημάτων της αεροναυτιλίας για την υποβοήθησι του πιλότου.

Το αεροσκάφος μπορεί να εφοδιασθή με όργανα μετρήσεως των αποστάσεων, τα οποία όταν συντονισθούν με ένα επίγειο σταθμό, είναι σε θέσι να δείχνουν στον πιλότο πόσα μίλια χρειάζεται να διανύση για να φθάση αυτόν το σταθμό. Ενεργούν όπως μια πινακίδα στο δρόμο που δείχνει στον ταξιδιώτη πόσα μίλια τον χωρίζουν από την επόμενη πόλι. Όλα τα μεγάλα αεροδρόμια είναι εφωδιασμένα με πύργους μετρήσεως των αποστάσεων. Επίσης οι πύργοι καθορίζουν μια στενή λωρίδα που εκτείνεται πέρα από το διάδρομο προσγειώσεως για να καθοδηγή τον πιλότο στην προσγείωσι. Προσφάτως, ειδικώς σχεδιασμένα καθοδηγητικά φώτα έχουν εισαχθή για να δείχνουν στον πιλότο αν η προσέγγισίς του είναι πολύ υψηλή ή πολύ χαμηλή ή κανονική. Και αυτά τα αεροναυτιλιακά βοηθήματα ελέγχονται για την ακρίβεια τους.

Έπειτα υπάρχει ένα τμήμα στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας που είναι υπεύθυνο για τις κινήσεις των αεροσκαφών εντός ελεγχομένων αεροδιαδρόμων. Οι πιλότοι κατευθύνονται από Ελεγκτάς της Εναερίου Κυκλοφορίας σ’ αυτούς τους διαδρόμους. Έτσι τα αεροπλάνα τηρούνται σε ασφαλείς αποστάσεις το ένα από το άλλο και σε διαφορετικά ύψη ώστε να μη υπάρχη κίνδυνος συγκρούσεως.

Πληροφορίες για τις καιρικές συνθήκες στη διάρκεια της πορείας και στα σημεία προορισμού, για συνθήκες των διαδρόμων προσγειώσεως και άλλες χρήσιμες πληροφορίες παρέχονται επίσης από αντιπροσώπους του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας. Αυτές οι υπηρεσίες εδάφους ενεργούν αποτελεσματικά και συντελούν πολύ στο ζήτημα της ασφαλείας στον αέρα. Παρ’ όλα αυτά, όμως, συμβαίνουν δυστυχήματα. Γιατί;

Απροσεξία και Ανθρώπινα Λάθη

Η απροσεξία του πιλότου είναι συνήθως η αιτία των αεροπορικών δυστυχημάτων. Πολλά πρόσφατα θανατηφόρα ατυχήματα, παραδείγματος χάριν, προέκυψαν από πιλότους οι οποίοι, ενώ έπρεπε να συμμορφωθούν με τους κανόνες ορατής πτήσεως, ωστόσο πέταξαν σε καιρικές συνθήκες που η ορατότης ήταν περιωρισμένη. Ως αποτέλεσμα, συνετρίβησαν.

Βέβαια τα αεριωθούμενα μπορούν συνήθως ν’ ανεβούν σ’ ένα ασφαλές ύψος και ανεμπόδιστα να προχωρήσουν στον προορισμό τους. Εν τούτοις, ο άσχημος καιρός μαζί με ανώμαλες οροσειρές είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για τα συνηθισμένα ελικοφόρα αεροσκάφη σ’ αυτή την περιοχή. Συνετοί πιλότοι που οδηγούν τέτοια αεροπλάνα δεν ριψοκινδυνεύουν. Προτιμούν μια πτήσι με διαφορετικό προορισμό ή να μείνουν στο έδαφος έως ότου βελτιωθούν οι καιρικές συνθήκες.

Κάποια μέρα ένας επιβάτης ήθελε να πάη σ’ ένα ανοιχτό μέρος της ζούγκλας που διέθετε ένα γήπεδο προσγειώσεως μόνο για ελικόπτερα. Βρισκόταν σ’ ένα από τα πιο ανώμαλα μέρη της χώρας. Ο επιβάτης ήλθε σε επαφή με τον πιλότο του ελικοπτέρου και τακτοποίησε τα της πτήσεως. «Πότε φεύγομε;» ρώτησε.

«Ω, σύντομα, νομίζω,» ήταν η απάντησις. «Βλέπετε υπάρχουν μερικά σύννεφα ολόγυρα· όχι ότι με φοβίζουν, επειδή μπορώ να τα παρακάμψω. Βέβαια είναι και αυτά τα βουνά εκεί, αλλ’ ούτε κι αυτά με ενοχλούν, διότι μπορώ να μη πάω κοντά τους.»

Ο επιβάτης κοιτούσε καθώς ο πιλότος συνέχισε : «Υπάρχουν όμως αυτά τα σύννεφα και αυτά τα βουνά εκεί κάτω. Δεν με φοβίζουν καθόλου, διότι σ’ αυτή την περίπτωσι δεν πετώ καθόλου!» Και δεν πέταξαν για τρεις ημέρες. Όταν τελικά ο καιρός έφτιαξε, ο επιβάτης πήγε στον προορισμό του ασφαλώς.

Ο πιλότος που δεν αναλαμβάνει περιττούς κινδύνους είναι σε θέσι να πη αυτή την ιστορία! Σφάλματα πιλότων, όπως αναφέρεται, ήσαν οι αιτίες όλων των θανατηφόρων δυστυχημάτων στην Παπούα το 1970.

Άλλοι Τρόποι Ταξιδιού

Δεν υπάρχουν σιδηρόδρομοι στην Παπούα. Έτσι ο μόνος άλλος τρόπος μεταβάσεως στο εσωτερικό είναι δια ξηράς. Πώς συγκρίνεται η ασφάλεια της πτήσεως με αυτό το οδικό ταξίδι; Ίσως η σύγκρισις να μη είναι ιδεώδης, διότι δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι εδώ. Εν τούτοις, το 1970 υπήρξαν 103 άτομα που φονεύθηκαν και άλλα 998 που τραυματίσθηκαν σε 688 οδικά ατυχήματα. Για τις πτήσεις το 1970 για όλη την Αυστραλία και την Παπούα ο αριθμός των ατυχημάτων για κάθε 100.000 ώρες αεροπορικού ταξιδιού ήταν μόνο 1,77. Δεν υπήρχαν θανατηφόρα αεροπορικά ατυχήματα στην Παπούα το 1969 και το 1971.

Φυσικά, εσείς μόνος σας θ’ αποφασίσετε με ποιον τρόπο θα ταξιδέψετε: αεροπορικώς, με πλοίο ή δια ξηράς. Εν τούτοις, είναι καλό να έχετε μια ισορροπημένη άποψι. Πολύ πριν η Αγία Γραφή ετόνισε: «Καιρός και περίστασις συναντά εις πάντας [ημάς].» (Εκκλησ. 9:11) Έτσι είναι φανερό ότι υπάρχει κάποιο σταθερό ποσοστό κινδύνου σε όλους τους τρόπους του ταξιδιού.