Τι Αντιμετωπίζουν τα Παιδιά σας στο Σχολείο
ΣΕ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥΣ καιρούς το σχολείο έπαιζε ένα σπουδαίο ρόλο στην ηθική ανάπτυξι του παιδιού. Αλλά το σχολείο ήταν τότε πολύ περισσότερο από ένα τόπο διδασκαλίας όπου οι μαθηταί γέμιζαν το κεφάλι τους με γνώσεις.
Ο παλαιός Αμερικανός φιλόσοφος Ιωνάθαν Έντουαρντς εξήγησε ότι στην εποχή του (τον δέκατο όγδοο αιώνα) η μόρφωσις εσήμαινε «εκπαίδευσις στα καθήκοντα της ζωής, εκπαίδευσις στους φυσικούς ηθικούς νόμους της ζωής, εκπαίδευσις στον κανόνα του Μεγάλου Υποδείγματος της ζωής.» Εκείνη την εποχή η ηθική εκπαίδευσις εθεωρείτο πιο σπουδαία από την απόκτησι γνώσεων.
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σήμερα. Λίγα άτομα πηγαίνουν τώρα στο σχολείο για ν’ αποκτήσουν ηθική εκπαίδευσι. Υπάρχει μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα στα σημερινά σχολεία από αυτήν που υπήρχε στα σχολεία του παρελθόντος. Πώς επηρεάζει αυτό τα παιδιά σας; Τι αντιμετωπίζουν στο σχολείο σήμερα;
Αδιαφορία Προς τη Μελέτη
Ένα από τα προβλήματα τα οποία πιθανόν ν’ αντιμετωπίση το παιδί σας στο σχολείο σήμερα είναι η αδιαφορία προς τη μελέτη. Στο βιβλίο του Σχολική Πειθαρχία σ’ ένα Αιώνα Ανταρσίας, ο Κνουτ Λάρσον εξηγεί ότι ίσως το πιο δύσκολο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τώρα οι διδάσκαλοι είναι «το πρόβλημα παιδιών που είναι ‘εντελώς αδιάφορα’.» Η διδασκάλισσα Μπελ Κώφμαν ρώτησε: «Πώς να υπερνικήσετε την απάθεια; . . . Αυτά τα κορίτσια είναι γεμάτα απάθεια. Τα ρωτώ τι θα ήθελαν να κάμουν: Τους προσφέρω δυνατότητες εκλογής. Μπορούν να κάθωνται εκεί χωρίς να κάνουν τίποτε ώσπου να τελειώση η ώρα.» Περιέγραψε την κατάστασι στα σημερινά σχολεία σαν «δυσοίωνη» και «τρομακτική.»
Γιατί τόσο πολλοί σπουδασταί είναι σήμερα αδιάφοροι απέναντι στην σχολική των εργασία; Μια αιτία είναι ότι μερικά παιδιά έχουν μια υλιστική άποψι για τη μόρφωσί τους. Επιδίδονται μόνον σε θέματα που πιστεύουν ότι θα τα ωφελήσουν υλικώς. Ο Κνουτ Λάρσον παρατηρεί: «Εκτός από τα μαθήματα που συνδέονται άμεσα με επαγγέλματα, πολλοί μαθηταί του γυμνασίου θεωρούν ολόκληρη την ακαδημαϊκή μόρφωσι σαν μια πλήρη σπατάλη χρόνου.»
Άλλοι νεαροί αρνούνται να μελετήσουν οτιδήποτε. Κρατούν τη στάσι ότι ‘ο κόσμος οφείλει να τους συντηρήση’ και δεν βλέπουν την ανάγκη ν’ αποκτήσουν ικανότητες για να φροντίζουν για τον εαυτό τους αργότερα στη ζωή. Αυτά τα άτομα πηγαίνουν στο σχολείο μόνον γιατί πρέπει να πάνε ή για να δημιουργήσουν προβλήματα.
Ένα από τα θλιβερά αποτελέσματα της απαθείας προς τη σχολική εργασία είναι ότι πολλά παιδιά δεν μαθαίνουν να διαβάζουν καλά. Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Ντάλλας Μόρνινγκ Νιούς στις 24 Ιουνίου 1973 έλεγε: «Στις τελετές αποφοιτήσεως σε όλη την πόλι προσφάτως, 500 έως 1.000 από τους 9.000 αποφοίτους του Ντάλλας, σύμφωνα με επισήμους υπολογισμούς, ανέβησαν στο βήμα για να λάβουν διπλώματα που δεν μπορούσαν να διαβάσουν.»
Βεβαίως, το κακό διάβασμα μπορεί να μην οφείλεται εντελώς στο παιδί. Μερικές μέθοδοι διδασκαλίας της αναγνώσεως αποδείχθηκαν οικτρά ανεπαρκείς και έχουν δεχθή επιθέσεις από εκπαιδευτικούς. Ένας μαθητής από το Σαν Φρανσίσκο υπέβαλε τελευταίως μήνυσι για ένα εκατομμύριο δολλάρια εναντίον της πόλεως και της πολιτείας επειδή απεφοίτησε από το γυμνάσιο χωρίς να μπορή να διαβάζη επαρκώς.
Πόσο καλά διαβάζει το παιδί σας; Πώς το επηρεάζει η ατμόσφαιρα στο σχολείο του; Επισκεφθήκατε το σχολείο και μιλήσατε στους διδασκάλους του προσφάτως; Ακόμη πιο σπουδαίο, του έχετε μιλήσει προσωπικά σχετικά με τις πείρες του στο σχολείο; Τα παιδιά ωφελούνται όταν οι γονείς των ενδιαφέρωνται για το τι κάνουν.
Στάσις Απέναντι Στην Εξουσία
Ως τα πρόσφατα χρόνια τα σχολεία έκαμαν πολλά για να εμφυτεύσουν στους νέους τον σεβασμό προς την εξουσία. Αλλά σήμερα πολλά παιδιά δεν εκδηλώνουν τέτοιο σεβασμό. Ένας εκπαιδευτικός από τις Ηνωμένες Πολιτείες παρετήρησε:
«Καθώς εισήλθαμε στη δεκαετία του 70, μια επικίνδυνη ανταρσία των νέων άρχισε να μετακινήται από τα κολλέγια στα γυμνάσια.»
Ένας πρώην υποδιευθυντής στο Γυμνάσιο της Πηόρια του Ιλλινόις έκαμε την ακόλουθη σύγκρισι μεταξύ των δικών του σχολικών ετών και αυτών που συμβαίνουν στα σχολεία σήμερα:
«Γνωρίζω ότι γινόταν κάποια σκανταλιά όταν ήμουν κι’ εγώ στο σχολείο, αλλά δεν ήταν σε μια ωργανωμένη βάσι για να διασπάση ή να εξευτελίση ή να περιορίση την εξουσία του διδασκάλου ή τον σεβασμό όπως φαίνεται να συμβαίνη σήμερα. . ..Έπαθε ένα αναμφισβήτητο εξευτελισμό η συμπεριφορά πολλών σπουδαστών. . ..Η πειθαρχία και οι κανόνες φαίνονται να έχουν παύσει. . .. [Συνέβαινε άλλοτε] όταν έμπαινα σε μια αίθουσα διδασκαλίας, αν υπήρχε πολύς θόρυβος, σταματούσε μέσα σε δευτερόλεπτα. Ήμουν ένα σύμβολο εξουσίας. Αλλ’ όχι πια τώρα. . . δεν έχουν σεβασμό στην εξουσία.»
Αυτό δεν συμβαίνει διότι οι διδάσκαλοι παραλείπουν να διδάξουν τους μαθητάς να σέβωνται την εξουσία. Αλλά πώς μπορεί ένα παιδί να συμβιβάση αυτά που του λέει ο δάσκαλος του με αυτά που βλέπει να κάνουν οι ενήλικοι; Επί παραδείγματι, όταν βλέπη ίσως τον δάσκαλό του, τον αστυνομικό, τον πυροσβέστη ή άλλους δημοσίους υπαλλήλους να κατέρχωνται σε απεργία για μεγαλύτερο μισθό παραβαίνοντας τον νόμο, δεν θα συμπεράνη ο νεαρός ότι η ανταρσία είναι ο μόνος τρόπος για να βγη κανείς μπροστά;
Η έλλειψις σεβασμού απέναντι στην εξουσία υφίσταται ακόμη και στα δημοτικά σχολεία σήμερα. Εξ αιτίας αυτού μια δασκάλα παραιτήθηκε νωρίς. Εξήγησε: «Η γλώσσα που μερικά [από τα μικρότερα παιδιά] χρησιμοποιούν είναι μία από τις αιτίες. Σε μερικές περιπτώσεις είναι απίστευτο.» Ένας καθηγητής του γυμνασίου, ο οποίος επίσης παραιτήθηκε ενωρίς, είπε: «Παραπονούνται πολύ για πράγματα, όπως είναι ο κανονισμός της ενδυμασίας, και κυκλοφορούν στους διαδρόμους μοιάζοντας με ζώα, . . . ξυπόλυτοι και τα παρόμοια, . . . Είναι θλιβερό.»
Η ανταρσία εναντίον της εξουσίας απλώνεται και έξω από την αίθουσα διδασκαλίας. Πολλοί νεαροί συχνά περιφρονούν την εξουσία της αστυνομίας και της κυβερνήσεως. Ένα αγόρι του γυμνασίου στη Νέα Υόρκη εδήλωσε: «Τα παιδιά βλέπουν την αστυνομία σαν απώλεια χρόνου. Αν θέλουν να έχουν μια μάχη μεταξύ συμμοριών, τα παιδιά νομίζουν ότι η αστυνομία δεν έχει καμμιά δουλειά να την σταματήση.» Και όσον αφορά την κυβέρνησι είπε: «Πολλοί νεαροί νομίζουν ότι θα μπορούσαν να αυτοκυβερνώνται.»
Βία και Βανδαλισμός
Οι νεαροί υπέστησαν μια χειρότερη επιρροή σ’ αυτήν τη γενεά από οποιαδήποτε προηγουμένη εποχή. Κάθε μέρα οι ειδήσεις μιλούν για πολέμους και για έθνη που επιτυγχάνουν τους σκοπούς των με επιθέσεις και άλλα ύπουλα μέσα. Τα παιδιά δαπανούν χιλιάδες ώρες παρακολουθώντας προγράμματα που εκθειάζουν τη βία, το έγκλημα και τον σαδισμό. Τα αποτελέσματα αυτής της επιρροής φαίνονται στη συμπεριφορά των παιδιών στο σχολείο.
Το περιοδικό Δη Ρέτζιστερ του Όραντζ Κάουντυ της Καλιφόρνιας ανέφερε: «Σήμερα οι εφημερίδες που μιλούν για μαχαιρώματα, βανδαλισμούς, ένοπλες ληστείες, επιθέσεις και βιασμούς δεν αναφέρονται στον υπόκοσμο, αλλά στα σχολεία μας, στα παιδιά μας.»
Οι εφημερίδες αναφέρουν πυροβολισμούς και μαχαιρώματα στις τάξεις, στις αυλές των σχολείων, βιασμούς, ακόμη και επιθέσεις για εκδίκησι εναντίον διδασκάλων. Η Επιτροπή Υγείας και Παιδείας του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλεως της Νέας Υόρκης ανέφερε 5.700 σοβαρά εγκλήματα σχετικά με ναρκωτικά, περιλαμβανομένων και βιασμών και επιθέσεων εναντίον διδασκάλων και μαθητών στη διάρκεια του 1971. Η ειδική έκθεσις με τον τίτλο «Βανδαλισμός και Βία» αναφέρει: «Η διδασκαλία στο σχολείο είναι δυο φορές επικίνδυνη από το να εργάζεται κανείς σε μια χαλυβουργία. . . [Υπάρχει] μια συνεχής ανάγκη να επιβάλλη πειθαρχία σε επιθετικούς μαθητάς, πράγμα που σε μερικά σχολεία απαιτεί 50% έως 75% του χρόνου του διδασκάλου.»
Πολλές αίθουσες των σχολείων που έχουν ντουλάπια έγιναν φονικά οπλοστάσια. Ένας μαθητής της Νέας Υόρκης λέγει για τους συμμαθητάς του: «Σχεδόν ο καθένας σε όλο το σχολείο κρατάει όπλα ή μαχαίρια.» Ένας διευθυντής γυμνασίου αναφέρει:
«Αρχίσαμε βρίσκοντας στα ντουλάπια [των μαθητών] νεροπίστολα και τσίκλες και φθάσαμε σε μαριχουάνα, σκαρπέλα για σπάσιμο πάγου και πιστόλια. Αναπτύσσομε με ταχύτητα ένα περιβάλλον φόβου για τον μαθητή που θέλει να έλθη στο σχολείο για να μάθη . . . Οι λίγοι τρομοκρατούν τους πολλούς.»
Η βιαία συμπεριφορά στο σχολείο δεν περιορίζεται στα γυμνάσια και τα κολλέγια. Ακόμη και τα πολύ μικρά παιδιά το αντιμετωπίζουν αυτό.
Ο καταστρεπτικός βανδαλισμός αντιμετωπίζεται τακτικά από τα παιδιά του σχολείου σήμερα. Η έκθεσις «Βανδαλισμός και Βία» λέγει: «Στα περασμένα λίγα χρόνια, ο σχολικός βανδαλισμός και η βία, άλλοτε χαρακτηριστικά λίγων καταστρεπτικών ‘κακών παιδιών’ και ‘ψυχωτικών,’ έχουν τώρα λάβει το μέγεθος ενός εθνικού διλήμματος.»
Σε μερικές περιοχές οι μαθηταί αντιμετωπίζουν πίεσι για να ενωθούν με συμμορίες. Ένας μαθητής του γυμνασίου ανέφερε: «Αν κάποιος φαίνεται δυνατός, μια συμμορία θα τον ‘επιστρατεύση.’ Πρώτα θα του ζητήσουν να ενωθή μαζί τους. Κατόπιν θα του επιβάλουν να το κάμη. Είτε εκείνος συμφωνεί είτε όχι, θα τον δείρουν.» Ο φόβος, μαζί με την επιθυμία να γίνουν δεκτοί από τους συμμαθητάς των, παρακινεί πολλούς να κάμουν αυτό που απαιτούν οι άλλοι.
Ναρκωτικά και Σεξουαλική Ανηθικότης
Μια άλλη δυσκολία που τα παιδιά σας πιθανόν ν’ αντιμετωπίσουν είναι η χρήσις ναρκωτικών. Το 1972 μια έκθεσις της κυβερνήσεως από το Σίδνεϋ της Αυστραλίας απεκάλυψε ότι «σχεδόν 50.000 μαθηταί της Νέας Νοτίου Ουαλλίας πιθανόν επειραματίζοντο με δυνατά ναρκωτικά.» Η έκθεσις ετόνιζε ότι σε 85 τοις εκατό των μεγαλυτέρων μαθητών της Νέας Νοτίου Ουαλλίας είχε προσφερθή μαριχουάνα ή άλλα «ελαφρά» ναρκωτικά στα γυμνάσια. Μια μυστική πράκτωρ στα ναρκωτικά, η οποία είπε ότι είχε εργασθή επί τρία χρόνια και πλέον σε σχολεία της Νέας Υόρκης, εδήλωσε: «Γενικά, το σχολείο είναι σαν ένα λιμάνι για ναρκωτικά. Είναι μεγάλη επιχείρησις εκεί.» Ισχυρίσθηκε ότι σε μερικά σχολεία 90 τοις εκατό των μαθητών χρησιμοποιούσαν κάποιο είδος ναρκωτικού. Ακόμη και μερικοί καθηγηταί συνελήφθησαν για «προώθησι» ναρκωτικών στους μαθητάς.
Μερικά σχολεία έχουν λάβει μέτρα για την καταπολέμησι της χρήσεως των ναρκωτικών από τους μαθητάς. Αλλά το πρόβλημα των ναρκωτικών μεταξύ των νεαρών είναι τόσο διαδεδομένο ώστε είναι πιθανόν και τα παιδιά σας να το αντιμετωπίσουν με κάποιο τρόπο. Θα είναι προετοιμασμένα ν’ αντισταθούν επιτυχώς στον πειρασμό να πειραματισθούν με ναρκωτικά;
Το ηθικό κλίμα μεταξύ των συγχρόνων νέων μπορεί να δημιουργήση ακόμη ένα πρόβλημα που πιθανόν ν’ αντιμετωπίσουν τα παιδιά σας στο σχολείο. Πολλοί καθηγηταί και μαθηταί έχουν υιοθετήσει τη λεγομένη «νέα ηθική.» Είναι σύνηθες για αγάμους εφήβους να έχουν σεξουαλικές σχέσεις σήμερα. Θεωρούν απλώς ότι ‘συμβαδίζουν με την εποχή.’
Υπερβολικά επεξηγηματικές συζητήσεις στην τάξι συχνά στρέφουν τις νεαρές διάνοιες σε μια εσφαλμένη κατεύθυνσι. Οι σχολικές συζητήσεις για το σεξ συχνά βασίζονται επάνω στις προσωπικές απόψεις του καθηγητού. Μερικοί καθηγηταί επιδοκιμάζουν ακόμη και ενθαρρύνουν, τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ αγάμων ατόμων, την ομοφυλοφιλία, τον αυνανισμό και άλλες σεξουαλικές διαστροφές. Ένα οκτάχρονο κορίτσι γύρισε στο σπίτι μετά από μια τέτοια συζήτησι στο σχολείο και ρώτησε τη μητέρα του: «Πότε μπορώ ν’ αρχίσω να κάνω αυτά τα πράγματα;»
Βεβαίως πολλοί θρηνούν για την υπερβολική ανηθικότητα που συνηθίζεται τόσο ανοιχτά σήμερα. Δεν παρουσιάζουν όλα τα σχολεία τις ίδιες πιέσεις. Αλλά τι έχετε να πήτε για το σχολείο που παρακολουθούν τα παιδιά σας; Γνωρίζετε ακριβώς τι αντιμετωπίζουν στο σχολείο από αυτή την άποψι; Σαν γονεύς, θα έπρεπε να γνωρίζετε. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε είναι να τους μιλήσετε γι’ αυτό.
Το Σχολικό Πρόγραμμα
Τα παιδιά του σχολείου μπορεί ν’ αντιμετωπίσουν μια ποικιλία άλλων δυσκολιών στο σχολείο. Το ίδιο το σχολικό πρόγραμμα μπορεί να παρουσιάζη προβλήματα. Επί παραδείγματι, παιδιά των οποίων η θρησκεία είναι διαφορετική από τη θρησκεία της πλειονότητος των συμμαθητών των μπορεί να έλθουν αντιμέτωπα στο σχολείο με έθιμα και συνήθειες που δεν συμφωνούν με ό,τι έχουν μάθει στο σπίτι. Εκείνα που έχουν ανατραφή αυστηρά βάσει των Βιβλικών αρχών μπορεί ν’ αντιμετωπίσουν προβλήματα στη διάρκεια εορτών που γνωρίζουν ότι είναι παγανιστικής προελεύσεως. Οι διδάσκαλοι μερικές φορές ζητούν ολόκληρη η τάξις να λάβη μέρος σε εκδηλώσεις σχετικές με αυτές τις εορτές. Αλλά μερικά παιδιά πιθανόν να μη μπορούν να το κάμουν αυτό με μια καθαρή συνείδησι. Αυτό μπορεί να κάμη άλλους μαθητάς να τους χλευάζουν και να τους υβρίζουν.
Η διαδεδομένη διδασκαλία της εξελίξεως είναι ένα άλλο πρόβλημα. Συχνά, τα μαθήματα της βιολογίας και της ιστορίας παρουσιάζουν την εξέλιξι σαν γεγονός. Οι διαγωνισμοί μπορεί να βαθμολογούνται αναλόγως με το αν ένας μαθητής συμφωνεί, με την εξέλιξι. Αυτό μπορεί να προξενήση δυσκολίες για τους μαθητάς που δεν παραδέχονται αυτή την αναπόδεικτη θεωρία.
Τα σχολικά μαθήματα μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν μαγεία και άλλα απόκρυφα θέματα. Το περιοδικό Πρινς Τζώρτζ’ς Σέντινελ της Χάιττσβιλ της Μαίρυλαντ ανέφερε τα ακόλουθα:
«Μέλη [των Πολιτών για τα Κοινοτικά Σχολεία] σκοπεύουν να διαμαρτυρηθούν για τη διανομή μιας σειράς εγχειριδίων και οδηγών για τους διδασκάλους, τα οποία εισάγουν τους μαθητάς στις βασικές αρχές της αστρολογίας, της χειρομαντείας, της μαντείας με ζάρια και μεσαιωνικών εξορκισμών και ψαλμωδιών. . . . Σκοπεύουν να υποστηρίξουν, εν τούτοις, ότι τα παιδιά τους στην προτελευταία και στην τελευταία τάξι έχουν ήδη λάβει μέρος σε συνεδριάσεις ‘εξορκισμού’ και ‘μαγείας’ στο μάθημα των Αγγλικών, εκτός του ότι έγραψαν εκθέσεις σχετικά με το ωροσκόπιό τους ή τα ζωδιακά των σύμβολα. . . . Από τους μαθητάς απαιτείται, επί παραδείγματι, να ετοιμάσουν δημιουργικές γραπτές εργασίες πάνω σε ασκήσεις που περιλαμβάνονται σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Εγχειρίδιο του Μάντεως,» στο οποίο περιλαμβάνονται κεφάλαια περί γραφολογίας, αστρολογίας και άλλων απόκρυφων δραστηριοτήτων.»
Πράγματι τα παιδιά σας μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα στο σχολείο σήμερα. Η διαδεδομένη απάθεια προς τη σχολική εργασία και η έλλειψις σεβασμού προς την εξουσία μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη σκέψι των. Το έγκλημα, η βία και η γενική αδιαφορία για τους άλλους, που υπάρχουν μεταξύ των νέων σήμερα, μπορούν επίσης να έχουν μια βλαβερή επίδρασι στα παιδιά σας. Ακόμη και το πρόγραμμα μελέτης μπορεί να περιέχη θέματα τα οποία είναι επιβλαβή. Μπορεί να γίνη κάτι για να εξουδετερωθούν αυτές οι επιρροές; Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο σχολείο;