Αλάσκα—Ο Μεταβαλλόμενος Γίγας Ομιλεί
Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Αλάσκα
ΠΩΣ θα αισθανόσαστε αν κάποιος σας αποκαλούσε άχρηστο «άσπρο ελέφαντα»; Τι θα κάνατε αν σας αποκαλούσαν «παγωμένη έρημο» και «τελείως χωρίς αξία»; Εγώ υπήρξα θύμα τέτοιων ονομασιών πριν από πολλά χρόνια. Όταν η Ρωσική κυβέρνησις με πούλησε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1867 στην τιμή των $7.200.000, έλαβε χώρα μια μεγάλη αντιλογία. Η εφημερίδα Κόσμος της Νέας Υόρκης, την 1η Απριλίου 1867 σχολίασε: «Η Ρωσία μάς πούλησε ένα στυμμένο πορτοκάλι.» Επιτρέψτε μου να σας πω ότι αυτά τα λόγια, είναι πράγματι προσβλητικά. Όταν ο Γ. Χ Σήγουαρντ, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, άρχισε διαπραγματεύσεις για μένα, εκείνοι που εναντιώνοντο στην αγορά της Αλάσκας μίλησαν για μένα ως «Την Τρέλλα του Σήγουαρντ.»
Μερικά άτομα, όμως, εξέφρασαν μεγάλες ελπίδες για το μέλλον μου, ακόμη κι αν με πούλησαν δυο σεντς μόνο το στρέμμα. Κατάλαβαν ότι τα μέγεθος μου, που εκτείνεται πάνω από 586.000 τετραγωνικά μίλια, θα μπορούσε κάποια μέρα να φέρη τεράστια οφέλη. Επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω ότι δεν τους απογοήτευσα.
Πράγματι, έχω αλλάξει. Τα πράγματα αρχίζουν να φαίνωνται διαφορετικά. Αντί να με αποκαλούν «άσπρο ελέφαντα,» οι άνθρωποι τώρα μιλούν για μένα σαν ένα γίγαντα με απέραντους πόρους. Μια ματιά μόνο θ’ αποκαλύψη αφθονία ψαριών στα ποτάμια μου, ξυλεία στα δάση μου και ανεκτίμητη γούνα σ’ όλη την έκτασι της καλυμμένης με χιόνι ερήμου μου. Και όλοι σχεδόν έχουν ακούσει για τη χρυσοθηρία του 1800 που έκαμε τόσο πολλούς ανθρώπους πλουσίους. Γνωρίζατε ότι ακόμη και σήμερα θεωρείται ότι έχω τριάντα δύο από τα τριάντα τέσσερα κύρια γνωστά μέταλλα που υπάρχουν στον κόσμο; Πράγματι, έχω ακόμη μεγάλες ποσότητες πολυτίμου μεταλλεύματος στις κοιλότητες μου.
Όσον αφορά το νικέλιο που έχω, το μεγαλύτερο απόθεμα των Ηνωμένων Πολιτειών λέγεται ότι βρίσκεται, στην νοτιοανατολική περιοχή μου που ομοιάζει με λαβή τηγανιού. Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι περιέχω δισεκατομμύρια τόννους κάρβουνο για να εξορυχθή, ίσως ένα τρισεκατομμύριο τόννους. Ένας πρόσφατος έλεγχος που μου έκαναν απεκάλυψε ότι έχω κρυμμένα στις γήινες κρύπτες μου τα μεγαλύτερα αποθέματα του κόσμου, όπως ισχυρίζονται μερικοί, σε φθόριο και βολφράμιο. Τώρα πώς σας φαίνεται η έκφρασις «τελείως χωρίς αξία» για μένα;
Από τότε που εδόθη έμφασις στη κρίσι ενεργείας ολόκληρος ο κόσμος έστρεψε πράγματι την προσοχή του στα τεράστια αποθέματα πετρελαίου που βρίσκονται, υπό την κατοχή μου. Ένας υπολογισμός λέγει ότι υπάρχουν περίπου δέκα δισεκατομμύρια βαρέλια. Ένας άλλος υπολογισμός ανεβάζει τον αριθμό σε πενήντα δισεκατομμύρια βαρέλια στις Βόρειες Πλαγιές και στην περιοχή του Κόλπου Προύντχου! Έτσι τώρα που άρχισα να κάμπτω τους μυς μου, καταστρώνονται σχέδια για να διατρήσουν την πηγή ενεργείας. Το πετρέλαιο θ’ αρχίση να παρέχεται στην αγορά από τον Ιούλιο του 1977.
Η ανακάλυψις πετρελαίου είναι ένα ζήτημα. Η εξαγωγή του και η τοποθέτησίς του στην αγορά, όμως, είναι ένα εντελώς άλλο θέμα. Θα είναι ένα καταπληκτικό έργο και κάτι που είναι προορισμένο να με επηρεάζη ισοβίως, αφού οι αλλαγές θα είναι αμετάκλητες. Επιτρέψτε μου να σας πω περισσότερα σχετικά μ’ αυτό.
Το Μεγαλύτερο Ιδιωτικό Οικονομικό Σχέδιο στην Ιστορία
Γίνονται σχέδια να μεταφέρωνται δύο εκατομμύρια βαρέλια ακατέργαστου πετρελαίου καθημερινώς. Μπορεί να χρειασθούν πάνω από είκοσι χρόνια για να εξαχθή το πετρέλαιο που εντοπίζεται τώρα. Μπορείτε να φαντασθήτε τη δαπάνη που θα είναι μεγαλύτερη από έξη δισεκατομμύρια δολλάρια για να συμπληρωθή το σχέδιο για τη μεταφορά του πετρελαίου δια μέσου ένας σωλήνος διαμέτρου σαράντα οχτώ ιντσών, (1,20 μέτρα) σχεδόν οχτακοσίων μιλίων μήκους; Μην απορήτε που το αποκαλούν το μεγαλύτερο οικοδομικό σχέδιο στην ιστορία της ιδιωτικής επιχειρήσεως. Αισθάνομαι κάπως άσχημα για όλ’ αυτά, επειδή παρά το μέγεθος μου έχω μια πολύ τρυφερή επιφάνεια. Πρέπει να με μεταχειρισθούν με λεπτότητα λόγω της μονίμου παγωμένης καταστάσεως που επικρατεί στο περισσότερο μέρος του σώματος μου.
Το πετρέλαιο βγαίνει από το έδαφος σε μια θερμοκρασία 145 έως 165 βαθμούς Φαρενάιτ (63 έως 74 βαθμούς Κελσίου). Αφού τα τρία τέταρτα περίπου της επιφανείας από τον Κόλπο Προύντχου στα βόρεια έως το τέρμα Βαλντέζ στα νότια είναι πέραν του δέοντος παγωμένα (παγωμένο υπέδαφος που υπόκειται σε ξεπάγωμα και καθίζησι) μπορείτε ν’ αντιληφθήτε ότι η προστασία του αγωγού από στρέβλωμα και σπάσιμο αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα. Αν ο σωλήν είναι θαμμένος, η ζέστη θα λυώση τον μόνιμο πάγο και θα προκαλέση ολισθήσεις. Αν στηριχθή σε πασσάλους, θα δημιουργηθή ένα φράγμα πάνω από το έδαφος που θα εμποδίζη τις χιλιάδες ταράνδους και άλλα αποδημητικά ζώα.
Σκεφθήτε τι θα μπορούσε να προκύψη αν το πετρέλαιο χυνόταν έξω λόγω ενός σπασμένου σωλήνος. Έχω βεβαιωθή, όμως, ότι οι οικολόγοι και οι επιστήμονες θα συνεργασθούν για να προστατεύσουν τη ζωή των αγρίων ζώων μου, τις κοίτες των ποταμών μου και την τούνδρα μου. Αλλά θα πρέπει να περιμένω για να δω αν αυτή η συμφωνία θα πραγματοποιηθή.
Ένα τέτοιο περίπλοκο σύστημα αγωγού θ’ απαιτήση, επίσης, μια οδό εξυπηρετήσεως. Συνεργεία εργατών έχουν ήδη συμπληρώσει αυτό το μεγάλο μηχανικό έργο—την κατασκευή του «δρόμου ρυμουλκών» μήκους 360 μιλίων που χρειάστηκε να μετακινήσουν ογδόντα περίπου εκατομμύρια κυβικές γυάρδες χαλίκι.
Μπορείτε να φαντασθήτε μια πόλι μήκους 800 μιλίων και πλάτους περίπου 50 ποδών (15 μέτρων); Σ’ αυτές τις διαστάσεις ακριβώς φθάνει το σχέδιο με 17.000 περίπου εργάτες που είναι τοποθετημένοι σε εικοσιεννέα καταυλισμούς διασκορπισμένους κατά πλάτος του υπογαστρίου μου. Δεν είναι βέβαια μια κανονική πόλις, αλλά μια ωργανωμένη κοινωνία ατόμων που είναι συγκεντρωμένοι για ένα κοινό σκοπό.
Ο δρόμος δεν θα εξυπηρετήση μόνον τον αγωγό πετρελαίου, αλλά γίνονται σχέδια να μεταφέρωνται ημερησίως τρία ως τέσσερα δισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου από τον Κόλπο Προύντχου στην αγορά. Απεδείχθη ότι έχω διαθέσιμα αποθέματα εικοσιέξη τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου για δική σας χρήσι, αλλά θα χρειασθή να έλθετε για να το πάρετε. Αυτό το σχέδιο, που είναι επίσης γιγαντιαία επιχείρησις, μελετάται ακόμη, και το αν πραγματοποιηθή, είναι μια άλλη ιστορία.
Έτσι, μπορεί να δήτε ότι καθώς ο άνθρωπος αρχίζει να εκμεταλλεύεται τους θησαυρούς μου, ο πληθυσμός μου και η δημοτικότης μου αυξήθηκαν καταπληκτικά. Φαίνεται ότι έχω περισσότερους φίλους από όσους είχα ποτέ προηγουμένως. Οι σωματικές μου μεταβολές, όμως, δεν είναι το μόνο πράγμα, επειδή υπάρχουν συναισθηματικές πιέσεις που πρόκειται ν’ αφήσουν τα σημάδια τους επάνω μου.
Συνέπειες σε μια «Πόλι που Ανεπτύχθη Ξαφνικά»
Φαντασθήτε πώς θα ενεργούσατε αν ξαφνικά είχατε περισσότερους επισκέπτας στο σπίτι σας από όσους σχεδιάζατε! Το κύριο ενδιαφέρον σας θα ήταν να είχατε αρκετές προμήθειες ώστε να περιποιηθήτε όλους ικανοποιητικά. Αυτό ακριβώς αισθάνθηκα κι εγώ όταν είδα τόσο πολλούς εργάτες οικοδομής και τις οικογένειες των να κατευθύνωνται στη Φαίρμπανκς.
Η Φαίρμπανκς βρίσκεται ακριβώς στο μέσον του διαδρόμου του αγωγού και είναι ιδανικό σημείο για να οργανωθή εκεί το οικοδομικό σχέδιο, αλλά όχι ιδανικό μέρος για συνθήκες διαβιώσεως, διότι τα σχολεία είναι υπερπλήρη, οι δρόμοι είναι γεμάτοι, υπάρχει ανάγκη στεγάσεως και η επί πλέον ζήτησις ενεργείας. Οι επίσημοι υπολογίζουν ότι περισσότεροι από 10.000 νεοφερμένοι έφθασαν από τον Απρίλιο τον 1974. Θυμάμαι τον καιρό που αυτή η πόλις ήταν ένας άνετος, γαλήνιος και ήσυχος τόπος που όλοι γνωρίζοντο μεταξύ των. Τα πράγματα άλλαζαν πολύ λίγο από έτος σε έτος. Τώρα δεν μπορώ να πιστέψω τη διαφορά. Τα ενοίκια γρήγορα ανέβηκαν στα ύψη. Ένα διαμέρισμα δύο δωματίων ενοικιάζετο για $300 πριν από λίγους μήνες. Τώρα νοικιάζεται με $450. Ένα διαμέρισμα διεκδικείται, από ένα σύνολο εβδομήντα ατόμων ένα άλλο διεκδικείται από εξήντα άτομα. Η κυκλοφορία συνεχώς αυξάνει. Τα τηλέφωνα μπλοκάρονται. Οι άνθρωποι κλειδώνουν τις πόρτες των για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια. Η Άνκορετζ επίσης υφίσταται όμοια επίδρασι, καθώς το κόστος της ζωής συνεχώς ανεβαίνει.
Οι μικρότερες κοινότητες, όπως είναι το Βαλντέζ, όπου τοποθετήθηκε το νότιο τέρμα του αγωγού, έχουν επηρεασθή πολύ. Δεν ξεχνώ ότι πριν από ένα έτος περίπου χίλιοι κάτοικοι ζούσαν σ’ εκείνο το ψαράδικο χωριό. Τώρα η εργασία στον αγωγό θα φέρη μια συρροή 3.500 εργατών, μια μεγάλη αύξησι στον πληθυσμό! Η κοινότης πρέπει τώρα να διαθέτη μεγαλύτερη αστυνομική δύναμι και πυροσβεστική υπηρεσία, να χειρίζεται τα προβλήματα μεταφοράς και τροχαίας, τα προβλήματα στεγάσεως για κείνους που φέρνουν τις οικογένειες των, και τα προβλήματα που δημιουργούνται από την υπερφόρτωσι των σχολείων.
Μολονότι μερικοί, κάτοικοι είναι δυσαρεστημένοι λόγω των αλλαγών, άλλοι βλέπουν στην οικονομική ανάπτυξι περισσότερες ευκαιρίες για εργασία κι ένα βελτιωμένο επίπεδο ζωής. «Γιατί θέλω τον αγωγό;» λέγει μια νοικοκυρά. «Να, μετά τις εννέα, πού μπορούσες να πας για ένα φλυτζάνι καφέ εδώ τον χειμώνα; Πουθενά. Μπορούσες να πάρης ένα χωνάκι γλυκό παγωτό; Όχι, προς Θεού! Ποτέ. Πιθανόν τώρα να μπορούμε να παίρνωμε ένα γλυκό χωνάκι παγωτό. Ήδη μπορείς να έχης ένα φλυτζάνι καφέ μετά τις εννέα.»
Εν τούτοις, πρέπει να παραδεχθώ, ότι εγώ έχω ανάμικτα συναισθήματα. Επειδή, απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ ήμουν μ’ ευχάριστο τρόπο συνδεδεμένη με τους ιθαγενείς κατοίκους της Αλάσκας—τον Εσκιμώο, τον Ινδιάνο και τον Αλεούτο, που τώρα φθάνουν ένα συνολικό πληθυσμό λίγο μεγαλύτερο από 50.000. Από την Αλεουτική γλώσσα πήρα το όνομα μου Αλάσκα, που σημαίνει «η μεγάλη χώρα.» Πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν δοκιμάσει αυτό που μερικές φορές αποκαλείται «πλήγμα του πολιτισμού,» ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράφη τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι εξαναγκάζωνται να υιοθετήσουν τους παράξενους τρόπους και συνήθειες του πολιτισμού που είναι ξένος σ’ αυτούς.
Συχνά θυμούμαι τις μέρες του παληού καιρού, όταν ξεχώριζε ο ιθαγενής πολιτισμός. Ο Εσκιμώος, ο Ινδιάνος και ο Αλεούτος απελάμβαναν διαφορετικούς τρόπους ζωής. Ήσαν μάλλον ανεξάρτητοι άνθρωποι. Ήσαν ικανοποιημένοι να ζουν απ’ αυτή τη χώρα με τη μεγαλοπρεπή ομορφιά που εγώ τους προμήθευα. Σήμερα επικρατεί ο λευκός άνθρωπος και οι δικοί του τρόποι, οι δε ιθαγενείς αποτελούν μειονότητα. Η μεγαλύτερη αναλογία του ιθαγενούς πληθυσμού είναι συγκεντρωμένη στα χωριά και πιέζονται να εξαρτώνται από νέα και διαφορετική τροφή, καύσιμη ύλη και στέγασι. Παρά την υπόδειξι, να κάμουν πρόοδο προς τον «εκσυγχρονισμό,» υπάρχουν λίγες εργασίες ή και καθόλου στα μικρά χωριά. Συχνά ο συντηρητής της οικογενείας πρέπει να εγκαταλείψη την οικογένεια του και να πάη σε μια μεγαλύτερη πόλι. Μετά πρέπει να βρη μια εργασία για να κερδίζη χρήματα ώστε ν’ αγοράζη τα αγαθά που ο λευκός άνθρωπος τον έχει διδάξει ότι χρειάζεται για να έχη μια πιο «πολιτισμένη» ζωή. Φυσικά υπάρχουν πολλοί, ειδικά οι μορφωμένοι νέοι, που δέχθηκαν τον νέο πολιτισμό και φαίνονται να είναι ικανοποιημένοι με την αλλαγή σ’ ένα τεχνολογικό τρόπο ζωής. Έχουν γίνει εξαίρετοι μηχανικοί, ξυλουργοί, χειρισταί ασυρμάτου, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, συγγραφείς, νομικοί και καθηγηταί. Αλλά εκείνοι που μένουν πιστοί στα παληά πρότυπα της ζωής παραμένουν σε διακόσια περίπου χωριά, στα περισσότερα τα οποία πρέπει να φθάση κανείς με αεροπλάνο.
Προσφάτως, ψηφίσθηκε από το Κογκρέσσο μια πράξις των Αξιώσεων του Ιθαγενούς Πληθυσμού της Αλάσκας, σύμφωνα με την οποία πρέπει να διανεμηθούν σαράντα εκατομμύρια στρέμματα γης, στους ιθαγενείς της Αλάσκας. Αυτό σημαίνει ότι από το ένα τέταρτο ή περισσότερο των Ινδιάνων, των Εσκιμώων και των Αλεούτων της Αλάσκας, μπορούν να ωφεληθούν. Επί πλέον, ο αγωγός πετρελαίου θα φέρη 500 εκατομμύρια δολλάρια σε εισοδήματα πετρελαίου στους ιθαγενείς της Αλάσκας. Με κάνει να αισθάνωμαι καλά το ότι γνωρίζω ότι θα μπορώ να προσφέρω μια τέτοια βοήθεια. Δεν νομίζω, όμως, ότι αυτές οι ίδιες οι αλλαγές προμηθεύουν πραγματικά στους ανθρώπους αυτά που χρειάζονται περισσότερο. Επιτρέψατε μου να εξηγήσω τι εννοώ.
Εμμένοντας στις Αληθινές Αξίες
Η ελπίδα να πλουτήση σε σύντομο διάστημα παρακινεί συχνά το άτομο να χάση την όρασι των βασικών αξιών που φέρνουν αληθινή ευτυχία, θυμάμαι ενενήντα χρόνια πριν. Εκείνο τον καιρό όλοι ενδιαφέρονταν για το πώς να γίνουν πλούσιοι. Πολλοί θυσίασαν την οικογενειακή ζωή, την προσωπική φροντίδα των παιδιών και τις φυσιολογικές χαρές της οικογενειακής ζωής. Και σήμερα είναι ακόμη δυνατόν να υποφέρη κανείς από τον ίδιο πυρετό του «γρήγορου πλουτισμού.»
Επί παραδείγματι ένας άνδρας ίσως δελεασθή ν’ αφήση το σπίτι του για ν’ αναλάβη μια εργασία με υψηλό μισθό που θα τον απομακρύνη από την οικογένεια του επί μήνες μερικές φορές. Αλλά πριν το κάμη αυτό, οφείλει να υπολογίση το κόστος—τη θυσία της πολύτιμης επικοινωνίας και φροντίδος που χρειάζεται η σύζυγος του και τα παιδιά του. Μπορεί ν’ αρνηθή στην οικογένεια του την αρχηγία που μπορεί να δώση την αναγκαία καθοδήγησι στις συνήθειες, την ηθική, τη γλώσσα καθώς και συμβουλή σε άλλα ζητήματα; Είναι αλήθεια ότι η μητέρα είναι απαραίτητη για την περιποίησι των παιδιών. Αλλά δεν μπορεί να επιβάλη την πειθαρχία και να έχη την επίβλεψι που ανήκει στον πατέρα.
Τα παιδιά μπορεί ν’ αλλάξουν προς το χειρότερο αν ο πατέρας δεν είναι εκεί να τα εμποδίση. Έχω δει πολλούς οικογενειάρχες ν’ αφήνουν τις οικογένειες των και να επιδιώκουν υλική μόνο ασφάλεια με αποτέλεσμα να έχουν διαλυμένες οικογένειες λόγω ελλείψεως επιβλέψεως. Σ’ αυτές τις περιφέρειες το οικονομικό κέρδος δεν άξιζε να θυσιάση κανείς μια ευτυχισμένη και ενωμένη οικογένεια. Η «άνετη ζωή» δεν είναι πάντοτε «ζωή ποιότητος.»
Έτσι μπορείτε να καταλάβετε, τι εννοώ όταν λέγω ότι ο ξαφνικός πλουτισμός μπορεί να παραγάγη αρνητικές αλλαγές στη ζωή και στην προσωπικότητα των ανθρώπων. Αν οι αλλαγές είναι κακές, τότε, οι πιο σπουδαίες αξίες χάνονται. Γι’ αυτό ενδιαφέρομαι πολύ να προχωρούν με προσοχή όλοι εκείνοι που παρασύρονται απ’ αυτή τη σημερινή οικονομική ευημερία, ώστε αυτή να μη καταστρέψη τις πιο διαρκείς αξίες της ζωής.
Ενώ βρισκόμεθα σ’ αυτό το θέμα, πρέπει να σας πληροφορήσω για έναν άλλο θησαυρό μεγάλης αξίας που κάνει τώρα πολλούς ανθρώπους σ’ αυτή τη χώρα πολύ πλούσιους. Είναι ένας πλούτος που απαιτεί πνευματικότητα.
Μεγάλη Πνευματική Ανάπτυξις στην Αλάσκα
Αν η απόκτησις πλούτου έχη επίδρασι στη ζωή των ανθρώπων, αυτό ασφαλώς ισχύει και για τα πνευματικά πλούτη που αποκτούν από τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Απ’ αυτήν την άποψι διακρίνω ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πιο δραστήριοι κι ενθαρρύνουν τους ανθρώπους ν’ αποθηκεύουν πνευματικούς θησαυρούς στον ουρανό, όπου, όπως ο Ιησούς διαβεβαίωσε, «ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει.» (Ματθ. 6:20) Συχνά παρατηρώ αυτούς τους Μάρτυρες στο έργον του κηρύγματος και της μαθητεύσεως που κάνουν να επισκέπτωνται τα σπίτια των ανθρώπων σ’ όλη αυτή την αχανή εδαφική έκτασι. Κυττάζοντας, πίσω, μπορώ ακόμη να δω εκείνη την ομάδα των 587 ζηλωτών ατόμων που έδιναν μαρτυρία τον Ιανουάριο του 1968. Αλλά τα πράγματα ασφαλώς άλλαξαν σχετικά με τη δραστηριότητα των. Επτά χρόνια αργότερα η ομάδα εκείνη υπερδιπλασιάσθηκε. Πραγματικά, έφθασαν σ’ ένα ανώτατο όριο 1.310 ατόμων τον Μάιο του 1975.
Δεν ξέχασαν ούτε και τα χωριά των ιθαγενών. Στη διάρκεια μιας προσπαθείας πέντε αεροπλάνα χρησιμοποιήθηκαν για να επισκεφθούν σαράντα πέντε χωριά. Μέσα σ’ ένα έτος τουλάχιστον 180 απομονωμένα χωριά είχαν την ευκαιρία ν’ ακούσουν για την υπόσχεσι του Θεού να κάμη ολόκληρη τη γη μια χώρα ομορφιάς. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά απολαμβάνουν την πείρα μιας σταθερής πνευματικής αυξήσεως, όχι μόνο σε αριθμούς, αλλά και στην αποτελεσματικότητα των στο να βοηθούν ανθρώπους να προσαρμόζουν τον τρόπο της ζωής των με τις αρχές της Βίβλου. Σε όλο αυτό μπορώ να ιδώ ότι το να βοηθούνται οι άνθρωποι να ωφεληθούν από τον Χριστιανικό τρόπο ζωής θ’ αυξήση την αξία μου σαν σύνολο.
Πράγματι, μεγάλες αλλαγές γίνονται στην Αλάσκα, τη «μεγάλη χώρα.» Μερικές είναι επιβλαβείς, άλλες είναι ωφέλιμες. Είμαι αληθινά ευτυχής όταν οι αλλαγές ωφελούν τον λαό μ’ έναν γνήσιο τρόπο. Αισθάνομαι επίσης καλά επειδή δεν ακούω διάφορες ονομασίες—εκτός ίσως, απ’ αυτή, «Αλάσκα—είσαι ασφαλώς ένας μεταβαλλόμενος γίγας.» Αυτό, όμως, δεν με πειράζει καθόλου.
[Χάρτης στη σελίδα 5]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΚΟΛΠΟΣ ΠΡΟΥΝΤΧΟΥ
Ο ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΣΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ
ΦΑΙΡΜΠΑΝΚΣ
ΑΝΚΟΡΕΤΖ
ΒΑΛΝΤΕΖ
ΚΑΝΑΔΑΣ