Δίδοντας στους Νέους ένα Αξιόλογο Σκοπό στη Ζωή
ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ πολύ την πρόσκλησί σας να συμμετάσχωμε στον έρανό σας για τους νέους,» είπε η Φερν στην κυρία που την επισκέφθηκε στο σπίτι της στο Ρόσγουελ της Γεωργίας. «Αλλ’ έχομε κανονίσει να δίνωμε όλες τις συνεισφορές μας για τον δικό μας φιλανθρωπικό σκοπό, που περιλαμβάνει και ένα πρόγραμμα εκπαιδεύσεως των νέων.»
«Συγχαρητήρια!» απήντησε η επισκέπτρια, «Για ποια οργάνωσι πρόκειται;»
«Για τους μάρτυρες του Ιεχωβά.»
«Ω—» έκαμε διστακτικά η κυρία του εράνου. «Ναι. Ξέρω μερικούς από σας. Φαίνεται ότι ξέρετε να λύνετε πολύ καλά τα προβλήματα της νεολαίας. Πώς αφυπνίζετε τους νεαρούς από την απάθεια τους;»
«Αυτό,» παραδέχθηκε η Φερν, «μπορεί ν’ αποτελέση σοβαρό πρόβλημα. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τους πείσης ότι υπάρχει κάτι ωραίο, υψηλό και διαρκές για το οποίο αξίζει να ζη κανείς.»
Η επισκέπτριά της συμφώνησε και πρόσθεσε: «Πιστεύομε ότι αν διατηρούμε ένα κέντρο νεότητος μπορούμε τουλάχιστον να τους παρέχωμε ένα χώρο για να συναντώνται και ν’ απολαμβάνουν συντροφιά και αναψυχή. Αυτό θα τους κρατήση μακρυά από το πεζοδρόμιο και—ελπίζομε—μακρυά από τα πάρτυ με ναρκωτικά.»
«Αυτό είναι καλό,» είπε επαινετικά η Φερν, «αλλά είναι αρκετό;»
«Ασφαλώς όχι. Οι νέοι χρειάζονται, ιδανικά—κάτι χρήσιμο, κάτι που να τους εμπνέη στη ζωή. Και εδώ ακριβώς ερχόμαστε μπροστά στο πραγματικό πρόβλημα.»
«Το ξέρω,» είπε με συμπάθεια η Φερν. «Έχομε διαπιστώσει ότι η Αγία Γραφή παρέχει τα πιο υψηλά και ευγενικά κίνητρα για τους νέους όπως και για τους μεγάλους. Παραδείγματος χάριν, ο Ιησούς είπε, ‘Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.’ (Πράξ. 20:35) Γι’ αυτόν τον λόγο το πρόγραμμά μας ενθαρρύνει τους νέους να μεταδίδουν σε άλλους τα συγκινητικά πράγματα που μαθαίνουν από τις μελέτες μας σχετικά με τον Θεό και τους σκοπούς του.»
«Μήπως όμως ζητάτε πάρα πολλά από τους νέους;»
«Όχι,» διεφώνησε η Φερν. «Αυτό που χρειάζονται οι νέοι είναι να έχουν ένα ευγενές ενδιαφέρον, που εγείρεται ιδιαίτερα όταν μάθουν ότι ο Θεός σύντομα ‘θα διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην’ και θα εισαγάγη τη δίκαιη διακυβέρνησι της Βασιλείας του.»—Αποκάλ. 11:18· 2 Πέτρ. 3:13.
Η επισκέπτριά της σήκωσε τους ώμους της. «Τέλος πάντων . . . υποθέτω ότι όποιος έχει πεισθή ότι αυτό το πράγμα είναι αληθινό, μπορεί να ενθουσιασθή απ’ αυτό.»
Ανάγκη για ένα Προσωπικό Σκοπό
Καθώς έφευγε η επισκέπτρια, η Φερν αναλογίσθηκε πόσο ζωτικό είναι να γνωρίζη κανείς τους σκοπούς του Θεού και να πιστεύη πραγματικά ότι θα τους εκπληρώση. Σκέφθηκε, τις προσπάθειες του συζύγου της να βοηθήση τους νεαρούς—όπως είναι ο Τζίμμυ. Εκείνη την εποχή ο Τζίμμυ ήταν δεκαοχτώ ετών και είχε μόλις αποφοιτήσει από το γυμνάσιο. Ένα βράδυ, το καλοκαίρι του 1973, ήταν μπροστά όταν ο σύζυγός της, ο Μάρλεϋ, τον ρώτησε;
«Έχεις βρει κάτι που ν’ απορροφά όλο σου το ενδιαφέρον, Τζίμμυ;»
«Όχι, πράγματι. Νομίζω ότι μ’ αρέσει η κατασκήνωσις, η κωπηλασία και το κολύμπι.»
Ο Μάρλεϋ δοκίμασε έναν άλλο τρόπο προσεγγίσεως: «Έχεις καμμιά φιλοδοξία; Ας πούμε, για κάποια κοσμική επιχείρησι ή επάγγελμα;»
«Όχι.»
«Νάτο, λοιπόν. Τελείωσες το γυμνάσιο. Δεν έχεις υπ’ όψιν σου καμμιά σταδιοδρομία. Προφανώς δεν έχεις ούτε φιλενάδα. Μεγάλωσες σε μια οικογένεια αφιερωμένων Χριστιανών. Για πες μου. Αντιμετώπισες ποτέ κανένα πρόβλημα τόσο μεγάλο ώστε να χρειασθή να διαθέσης πολύ χρόνο για να προσευχηθής γι’ αυτό;»
«Όχι.»
«Και μια και το ανέφερα, προσεύχεσαι καθόλου;»
«Μερικές φορές.»
«Όταν προσεύχεσαι, αισθάνεσαι ότι πρόκειται για μια εγκάρδια, πολύ προσωπική συνομιλία με τον ουράνιο Πατέρα σου;»
«Νομίζω ναι.»
«Τζίμμυ, πρέπει να σου εξομολογηθώ κάτι. Άτομα σαν και σένα αντιπροσωπεύουν την πιο σκληρή πρόκλησι που αντιμετώπισα ποτέ!»
«Τι εννοείς μ’ αυτό;»
«Εννοώ την πρόκλησι να σε αφυπνίσω για ν’ αντιληφθής την ανάγκη για ένα προσωπικό σκοπό στη ζωή. Παραδείγματος χάριν,» συνέχισε ο Μάρλεϋ, «θέλεις να θεωρήσαι επιτυχημένος;»
«Υποθέτω πως θέλω.»
«Αν πέθαινες απόψε, θα σε θυμόταν ο Ιεχωβά Θεός για να σε αναστήση;»
«Ελπίζω ναι.»
«Γιατί όμως να το κάμη;»
Εκτιμήστε τη Γραφική σας Γνώσι
Ήταν μια δύσκολη ερώτησις. Ο Μάρλεϋ προσπαθούσε ν’ αφυπνίση τον Τζίμμυ για ν’ αντιληφθή πόσο σοβαρό είναι να έχη μια καλή σχέσι με τον Θεό. Του θύμισε τη Χριστιανική του ανατροφή που ήταν βασισμένη στη σαφή απόδειξι της Βίβλου ότι το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων πρόκειται να έλθη μέσα σ’ αυτή τη γενεά. (Ματθ. 24:1-34· 2 Πέτρ. 3:5-12· Αποκάλ. 21:1-4) Και τον διαβεβαίωσε: «Η εκτίμησίς σου για τον Λόγο του Θεού είναι βαθύτερη απ’ ό,τι εσύ νομίζεις. Παραδείγματος χάριν, διάβασε αυτό στο 4ο κεφάλαιο της προς Εφεσίους επιστολής εδάφια 17 έως 19.»
Ο Τζίμμυ πήρε την Αγία Γραφή και διάβασε: «Τούτο λοιπόν λέγω και μαρτύρομαι δια του Κυρίου, να μη περιπατήτε πλέον καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού δια την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών, οίτινες αναισθητούντες, παρέδωκαν εαυτούς εις την ασέλγειαν, δια να εργάζωνται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως.»
«Ας συλλογισθούμε μερικά απ’ αυτά τα σημεία, Τζίμμυ. Τι σημαίνει ότι οι άνθρωποι του κόσμου είναι εσκοτισμένοι την διάνοιαν;»
«Ότι δεν γνωρίζουν τους νόμους του Θεού.»
«Και γιατί, είναι απηλλοτριωμένοι, δηλαδή αποξενωμένοι ‘από της ζωής του Θεού;’»
«Δεν συμφωνούν με τις οδούς και τους σκοπούς του Θεού. Είναι ανήθικοι· δεν εκτιμούν το καλό από το κακό με τη Γραφική έννοια.»
«Εσύ, όμως, το κάνεις;»
«Ως ένα σημείο.»
«Ασφαλώς το κάνεις. Κατάλαβες τώρα, λοιπόν, ότι κατέχεις μια μεγάλη και πολύτιμη αποθήκη πνευματικής γνώσεως; Από πνευματική άποψι, είσαι ένας πλούσιος νέος. Αν χίλια άτομα στην περιοχή μας είχαν τη δική σου Γραφική γνώσι, πόσοι απ’ αυτούς θα μπορούσαν να επιζήσουν από το τέλος αυτού του συστήματος, για το οποίο μας προειδοποιεί η Βίβλος;»
«Όλοι,» απάντησε ο Τζίμμυ, «αν ενεργήσουν σύμφωνα μ’ αυτήν τη γνώσι.»
«Βλέπεις, λοιπόν, ποιο είναι το σπουδαίο σημείο; Έχεις ευκαιρίες να βοηθήσης ανυπολόγιστους αριθμούς ατόμων να κερδίσουν ζωή αν μεταδώσης τη γνώσι σου σ’ αυτούς. Απλώς δεν έχεις υποκινηθή αρκετά για να το εκτίμησης αυτό.»
Η Αδιαφορία Πειράζει
Ο Τζίμμυ πήρε μια βαθειά αναπνοή. «Το ξέρω. Αυτό είναι το πρόβλημά μου.»
«Πώς μπορούμε να σε υποκινήσωμε για να θέλης να έχης επιτυχία;»
«Δεν ξέρω.»
Ο Μάρλεϋ έσκυψε το κεφάλι και έκλεισε τα μάτια του. «Αυτό με προβληματίζει και μένα. Δέχθηκες τη Χριστιανική σου εκπαίδευσι γιατί μόνο αυτό διδάχθηκες στο σπίτι σου. Συμμετέχεις στις συναθροίσεις και στη δραστηριότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά επειδή σε φέρνει η οικογένειά σου και οι φίλοι σου. Τι θα συμβή όμως αν όλοι σε εγκαταλείψωμε; τι θα γινόσουν;»
«Μπορεί να χανόμουν.»
«Αναρωτιέσαι ποτέ τι γνώμη έχουν για σένα ο Ιεχωβά και ο Υιός του;»
«Όχι και πολύ καλή, νομίζω.»
«Σου λένε τι γνώμη έχουν. Διάβασε στην Αποκάλυψι 3:16.»
Ο Τζίμμυ βρήκε υπάκουα το εδάφιο και διάβασε: «Ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου.»
«Πώς σε αποκαλεί ο Υιός του Θεού εδώ;»
Ο Τζίμμυ για πρώτη φορά συγκλονίσθηκε. «Κάτι που αξίζει μόνο να το κάμη κανείς εμετό.»
«Δεν είναι και πολύ κολακευτικό αυτό. Πρέπει να καταλάβης ότι ο Ιεχωβά δεν θα δώση αιώνια ζωή σ’ ένα αδιάφορο άτομο, ένα άτομο που δεν εκτιμά αληθινά τις προμήθειες που κάνει ο Θεός για μάς.»—Εβρ. 10:28-31.
Ο Τζίμμυ έστρεψε νευρικά μια άτακτη τούφα από τα μαλλιά του. «Ποτέ δεν σκέφθηκα ότι ήταν τόσο σοβαρό. Δεν θέλω να είμαι αηδιαστικός στον Ιεχωβά και τον Ιησού.»
«Τότε, λοιπόν,» συνέχισε τη σκέψι του ο Μάρλεϋ, «μπορείς να τους δώσης χαρά.»
«Πώς;»
«Με το να προσεύχεσαι, στον Ιεχωβά να σε βοηθήση να συνέλθης από την αδιαφορία σου και με το να ενεργής σύμφωνα με τις προσευχές σου.»
Πώς να Επιτύχετε Πραγματικά
Προσπαθώντας να κάνη τον νεαρό του φίλο να καταλάβη τι είναι εκείνο που έχει πραγματική αξία στη ζωή, ο Μάρλεϋ ρώτησε: «Τι νομίζεις ότι σημαίνει να έχης πραγματική επιτυχία;»
Ο Τζίμμυ σκέφθηκε: «Ο κόσμος λέει ότι επιτυχία σημαίνει να κερδίζης χρήματα, δύναμι, φήμη. Να κάνης κάτι σπουδαίο.»
«Σε πόσες απ’ αυτές τις απόψεις θα έλεγες ότι ο Ιησούς Χριστός είχε επιτυχία;»
«Σε καμμιά,» απάντησε ο Τζίμμυ. Αλλά καθώς συνέχισε να το σκέπτεται, κατάλαβε ότι ο Ιησούς είχε κάμει το μεγαλύτερο, το πιο σπουδαίο πράγμα που είχε επιτύχει κανείς ποτέ. Είχε υπερασπίσει το όνομα του Πατέρα του κάτω από την πιο σκληρή δοκιμασία και είχε δώσει τη ζωή του σαν αντίλυτρο για ν’ απαλλάξη την ανθρώπινη οικογένεια από την καταδίκη του θανάτου. (Ρωμ. 3:24, 25· Ιωάν. 3:16) Και κατόπιν ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.»—Ματθ. 28:18.
«Επομένως ο Ιησούς κέρδισε τα πάντα,» ετόνισε ο Μάρλεϋ. «Πλούτο, Φήμη, Δύναμι. Τα κέρδισε όλα, αλλ’ όχι με τον κοσμικό τρόπο. Τώρα, αν εσύ κι εγώ θέλωμε να έχωμε επιτυχία, σε ποιον πρέπει ν’ αποβλέπωμε; Ας πούμε ότι θέλομε να γίνωμε διάσημοι. Πώς πρέπει να ενεργήσωμε;»
«Όπως και ο Χριστός, με το να γίνωμε γνωστοί μ’ έναν ευνοϊκό τρόπο από τον Ιεχωβά Θεό.»
«Ακριβώς,» απάντησε ο Μάρλεϋ ενώ το πρόσωπο του έλαμπε. «Μόλις τώρα παραδέχθηκες ότι αν χίλια άτομα στην περιοχή μας είχαν τη Γραφική σου γνώσι και ενεργούσαν σύμφωνα με αυτήν, θα μπορούσαν να επιζήσουν από το τέλος του κόσμου. Τι μεγαλύτερο έργο, λοιπόν, θα μπορούσες να κάμης από το να επισκέπτεσαι όσο περισσοτέρους ανθρώπους μπορείς και να τους προσφέρης βοήθεια που μπορεί να σώση τη ζωή τους;»
Ο Τζίμμυ με κάποια ενοχή ωμολόγησε: «Είναι δύσκολο για μένα να εκτιμήσω ότι αυτός είναι ο τρόπος για να έχω πραγματική επιτυχία.»
«Ήταν δύσκολο για τον Ιησού να εκτιμήση αυτό το γεγονός όταν ήταν άνθρωπος στη γη;»
«Όχι,» παραδέχθηκε ο Τζίμμυ. «Μολονότι έκαμε θαύματα και θαυμαστές πράξεις, το κυριώτερο πράγμα που έκαμε ήταν να διδάξη τους ανθρώπους σχετικά με τον Θεό.»
Ο Μάρλεϋ χτύπησε το μπράτσο της πολυθρόνας με τα δάχτυλα του για να δώση έμφασι. «Σκέψου, τώρα. Όταν πηγαίνης στα σπίτια των ανθρώπων να τους διδάξης, ποια βασική ιδιότητα του Θεού εφαρμόζεις;»
«Την αγάπη. Την αγάπη για τον Θεό και την αγάπη για τον πλησίον.»—Ματθ. 22:37-40.
«Όταν υποστηρίζης το προσωπικό όνομα του Θεού και υπερασπίζεσαι την αλήθεια εναντίον του ψεύδους, γιατί αυτό χαροποιεί την καρδιά του Ιεχωβά;»
«Δείχνει ότι είμαστε σαν τον Ιησού, διότι αγαπούμε τη δικαιοσύνη και μισούμε την ανομία.»—Εβρ. 1:9· Παροιμ. 27:11.
«Βλέπεις, όλα αυτά και άλλα πολύ περισσότερα συμβαίνουν όταν μεταδίδης την Γραφική σου γνώσι σε άλλους.»
Να Κάνωμε Αυτό που Επιδοκιμάζει ο Θεός
Ο μεγαλύτερος είχε θέσει δύσκολες ερωτήσεις και ο νεώτερος είχε δώσει ορθές απαντήσεις. Απεδείχθη, όπως συμφώνησαν και οι δύο, ότι η πνευματική γνώσις είχε συσσωρευθή, αλλά παρέμενε σε λανθάνουσα κατάστασι στη διάνοια του νέου. «Εκτός όμως από το ότι σε έκαμε να σκεφθής κατάφερε αυτή η συζήτησις να σε αγγίξη συναισθηματικά;» Ρώτησε ο Μάρλεϋ.
«Ναι, όταν μου είπες ότι ήμουν αποκρουστικός στον Ιεχωβά και τον Ιησού,» απάντησε γρήγορα ο Τζίμμυ. «Αυτό με απασχολεί. Πρέπει να κάμω κάτι γι’ αυτό.»
«Σαν τι;»
«Θέλω ν’ αφιερώσω τη ζωή μου στον Ιεχωβά.»
«Με το βάπτισμά του στο νερό ο Ιησούς εσυμβόλισε ότι παρουσιάζεται για να κάμη το θέλημα του Θεού,» υπενθύμισε ο Μάρλεϋ στον Τζίμμυ. «Το ν’ ακολουθήση ένας Χριστιανός το παράδειγμά του, σημαίνει ότι πρέπει να βαπτισθή επίσης. Αλλά για ν’ αφιερώσης τη ζωή σου στον Θεό, Τζίμμυ, είναι ζωτικής σπουδαιότητος να γνωρίζης ποιο είναι το θέλημά του που πρέπει να κάμης. Γι’ αυτό συνιστάται μια ανασκόπησις των βασικών Γραφικών διδασκαλιών πριν από το βάπτισμα.»—Ματθ. 3:13-17· 28:19, 20.
«Θα ήθελες να εξετάσης αυτές τις ερωτήσεις μαζί μου;»
«Με μεγάλη μου χαρά!» απήντησε ο Μάρλεϋ.
Ήταν μια συγκινητική στιγμή, θυμήθηκε η Φερν. Κανόνισαν ποια μέρα θα έκαναν την ανασκόπησι.
Αυτά που είχε πει στην επισκέπτριά της εκείνη την ημέρα ήσαν αληθινά. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πραγματικά προσφέρουν τον χρόνο τους, τις δυνάμεις τους και τα υλικά τους μέσα για ένα σκοπό που αξίζει. Αυτός ο σκοπός περιλαμβάνει και την υποβοήθησι των νέων ν’ αποκτήσουν έναν άξιο σκοπό στη ζωή.—Από Συνεργάτη μας.