Πόσο Επικίνδυνη Είναι η Μαριχουάνα;
ΕΠΙ χρόνια, πολλοί άνθρωποι θεωρούν το κάπνισμα της μαριχουάνας σαν κάτι «αβλαβές» για να περνά η ώρα. Ακόμη και πολλοί επιστήμονες το πιστεύουν αυτό και θεωρούν τη μαριχουάνα «ελαφρό» ναρκωτικό.
Ένα αποτέλεσμα αυτής της στάσεως είναι ότι η χρήσις της μαριχουάνας ξαπλώθηκε γρήγορα. Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι την έχουν δοκιμάσει και πολλά εκατομμύρια τη χρησιμοποιούν κατά συνήθεια. Σε μερικές κοινωνικές συντροφιές, την προσφέρουν τόσο συχνά σαν να ήταν καραμέλα.
Προσφάτως, όμως, μερικοί ερευνηταί άρχισαν να ισχυρίζωνται ότι η μαριχουάνα δεν είναι «ελαφρό» ναρκωτικό. Δηλώνουν ότι μπορεί να κάνη τα εξής: να προκαλέση εγκεφαλική βλάβη, πράγμα που οδηγεί σε εξασθενημένη λειτουργία του εγκεφάλου· να βλάψη την αύξησι των κυττάρων εμποδίζοντας την ικανότητα των κυττάρων ν’ αναπαράγωνται· να προκαλέση βλάβη στα χρωμοσώματα και στα γονίδια, που είναι οι βασικοί παράγοντες που μεταφέρουν τα χαρακτηριστικά της κληρονομικότητος· να εξασθενήση την αντίστασι του σώματος στις ασθένειες· τέλος, να ελαττώση τις ορμόνες του ανδρικού φύλου και να προκαλέση διάφορα σεξουαλικά προβλήματα.
Εξ άλλου, υπάρχουν ερευνηταί που αμφισβητούν αυτά τα συμπεράσματα. Λέγουν ότι η μαριχουάνα δεν είναι επικίνδυνη. Πράγματι, ένας συγγραφεύς διαβεβαιώνει τα εξής στο περιοδικό Νιού Τάιμς: «Το κάπνισμα [της μαριχουάνας] μπορεί να είναι καλό για την υγεία σας.» Είπε ότι «θα μπορούσε ν’ αποδειχθή ότι είναι ένα ανεκμετάλλευτο θαυματουργό φάρμακο του μέλλοντος,» και πρόσθεσε: «[Αν] χρησιμοποιήται με μέτρο, . . . θα μπορούσε να βοηθήση στη θεραπεία του άσθματός σας, ν’ ανακουφίση την ημικρανία σας, να εμποδίση την ανάπτυξι καρκίνου και να σας δώση μια νέα άποψι στη ζωή.» Αλλά το Υπουργείο Υγείας, Παιδείας και Κοινωνικής Προνοίας των Η.Π.Α. δηλώνει ότι δεν υπάρχει κλινική απόδειξις που να υποστηρίζη αυτούς τους υπερβολικούς ισχυρισμούς.
Γιατί υπάρχει αυτή η μεγάλη διαφορά απόψεων; Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Κατ’ αρχήν, υπάρχουν οι προκαταλήψεις εκείνων που περιλαμβάνονται. Ένας ερευνητής που θέλει να επιβεβαιώση τη μια άποψι ή την άλλη μπορεί συχνά, συνειδητά ή χωρίς να το αντιλαμβάνεται, να παρερμηνεύη αποτελέσματα εξετάσεων για να ταιριάσουν με τον σκοπό του. Ένας άλλος παράγων είναι το πώς εκτελεί ένας ερευνητής τα πειράματα του. Αν γίνωνται μ’ έναν ωρισμένο τρόπο, μπορεί να δίνουν μια σειρά αποτελεσμάτων, αλλ’ αν γίνωνται μ’ έναν άλλο τρόπο, μπορεί να δώσουν διαφορετικά αποτελέσματα. Επίσης, είναι αλήθεια ότι σε μερικά πειράματα που γίνονται σε ζώα, το ποσόν του τοξικού συστατικού της μαριχουάνας που δίδεται μπορεί να υπερβαίνη κατά πολύ το ποσόν που λαμβάνει ακόμη κι ένα άτομο που κάνει μεγάλη χρήσι της σ’ όλη του τη ζωή. Επομένως, για διάφορες αιτίες, παρουσιάζονται αντίθετες εκθέσεις.
Εν τούτοις, τελευταία έγιναν περισσότεροι ισχυρισμοί ότι η μαριχουάνα είναι επικίνδυνη. Μια αιτία γι’ αυτό είναι ότι οι μελέτες που έγιναν προσφάτως δεν μπορούσαν να γίνουν πριν από χρόνια. Μόνον τα περασμένα λίγα χρόνια μπόρεσε ν’ απομονωθή για πειραματική χρήσι το τοξικό συστατικό της μαριχουάνας, η ΤΥΚ (τετραϋδροκανναβινόλη). Αλλά τώρα μπορούν να το προμηθευθούν εκατοντάδες ερευνητές σ’ όλο τον κόσμο.
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ
Μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν ότι η μαριχουάνα είναι επιβλαβής είναι μερικοί που κάποτε πίστευαν ότι ήταν αβλαβής. Στην πραγματικότητα, πολλοί απ’ αυτούς τη χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι, αλλά τώρα έχουν αλλάξει γνώμη. Γιατί; Επειδή πιστεύουν ότι, όπως αναφέρεται στους Τάιμς του Σηάττλ, «οι αποδείξεις εναντίον αυτού του ναρκωτικού συνεχίζουν ν’ αυξάνουν στα επιστημονικά εργαστήρια.»
Ο Δρ. Ντέηβιντ Χ. Πάουελσον είχε δηλώσει κάποτε ότι η μαριχουάνα ήταν «αβλαβές» ναρκωτικό. Αλλά μετά από οχτώ χρόνια ερεύνης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, λέγει τώρα ότι λυπάται που είχε αυτή την άποψι στο παρελθόν. Αντιθέτως, δηλώνει ότι η μαριχουάνα είναι «πολύ επικίνδυνο ναρκωτικό.»
Ο Δρ. Ρόμπερτ Χηθ της Ιατρικής Σχολής της Τουλέην σχολιάζει τα εξής: «Όταν άρχισα τις μελέτες μου πριν από τέσσερα χρόνια, νόμιζα ότι η μαριχουάνα ήταν σχετικά αβλαβές ναρκωτικό . . . Τώρα πιστεύω ότι είναι πολύ βλαβερό.» Η εφημερίς Ορεγκόνιαν της Πόρτλαντ προσθέτει τα εξής: «Ο Δρ. Χηθ δεν είναι ο μόνος που άλλαξε γνώμη σχετικά με τη μαριχουάνα. Οι επιστήμονες που εργάζονται στα εργαστήρια σ’ όλο τον κόσμο επαναλαμβάνουν το ίδιο θέμα: ‘Αρχικά δεν πίστευα ότι η μαριχουάνα ήταν επικίνδυνη, αλλά τώρα πιστεύω ότι αποτελεί μια μεγάλη απειλή.’» Και στον Καναδά, το περιοδικό Σταρ Γουήκεντ Μάγκαζιν του Μόντρεαλ, λέγει τα εξής:
«Ο Δρ. Όλοβ Μπρέντεν, διευθυντής του εργαστηρίου ναρκωτικών των Ηνωμένων Εθνών, αισθάνθηκε την υποχρέωσι να πη προσφάτως: ‘Κατά τη γνώμη μου, φαίνεται ότι όσο πιο πολλά επιστημονικά γεγονότα ανακαλύπτονται προοδευτικά σχετικά με την κάνναβι [τη μαριχουάνα], τόσο πιο πολύ ενημερώνεται κανείς για τους πιθανούς κινδύνους.’ . . .
«Εδώ, στον Καναδά, ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ειδικών στον τομέα των ναρκωτικών αρχίζουν να εφιστούν την προσοχή των ατόμων για τη χρήσι της καννάβεως, αν δεν την καταδικάζουν απροκάλυπτα.»
Μερικοί ερευνηταί ισχυρίζονται ότι ακόμα και η μέτρια κανονική χρήσις της μαριχουάνας μπορεί να προκαλέση άσχημα αποτελέσματα. Όπως ανέφερε η εφημερίς Φρη Πρες του Ντητρόιτ: «Οι ιατρικοί ερευνηταί αναφέρουν τώρα αποκαλύψεις που δείχνουν ότι η μαριχουάνα—και ο μεγάλος της αδελφός, [το χασίς]—είναι πράγματι επικίνδυνα για τη σωματική και τη διανοητική υγεία όταν χρησιμοποιούνται τακτικά, ακόμη και μια ή δυο φορές την εβδομάδα.»
ΠΟΣΗ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ;
Βλάπτει η μαριχουάνα τον εγκέφαλο, εξασθενίζοντας τις διανοητικές λειτουργίες, ακόμη κι όταν ένα άτομο δεν βρίσκεται κάτω από την άμεση επίδρασί της; Οι υποστηρικταί της απαντούν αρνητικά και προσθέτουν διάφορες εξετάσεις που έγιναν για να υποστηρίξουν τις παρατηρήσεις των.
Μια ομάδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμμιά διαφορά μεταξύ εκείνων που καπνίζουν μαριχουάνα κι εκείνων που δεν καπνίζουν. Συνώψισαν τις ανακαλύψεις των μ’ αυτό το τρόπο:
«Μια μπαταρία των πιο ευαίσθητων νευροψυχολογικών εξετάσεων που είναι τώρα διαθέσιμη θα μπορούσε να δείξη ότι δεν υπάρχει, ουσιαστικά διαφορά μεταξύ εκείνων που κάνουν μετρία χρήσι μαριχουάνας κι εκείνων που δεν την χρησιμοποιούν καθόλου. Αυτά τα αποτελέσματα συμφωνούν με τα αποτελέσματα του Μέντελσον και του Μέγιερ που έκαμαν παρόμοιες εξετάσεις σε 10 άτομα που χρησιμοποιούν συμπτωματικά τη μαριχουάνα και σε 10 άτομα που κάνουν μεγάλη χρήσι.»
Εν τούτοις, οι επικριτές της μαριχουάνας αμφισβητούν την εγκυρότητα πολλών εξετάσεων που έγιναν στην τύχη σε άτομα που κάνουν χρήσι αυτού του ναρκωτικού σε αντίθεσι με άτομα που δεν χάνουν χρήσι. Τονίζεται τα γεγονός ότι οι καλύτερες εξετάσεις θα μπορούσαν να γίνουν αν εξετασθή η διανοητική κατάστασις ενός ατόμου πριν ακόμα αρχίση να χρησιμοποιή μαριχουάνα κι έπειτα να εξετασθή το ίδιο άτομο μετά από πολύν καιρό αφ’ ότου άρχισε να χρησιμοποιή μαριχουάνα. Παραθέτουν το παράδειγμα με τη χρήσι του καπνού, που μόνον μετά από αρκετή χρήσι παρουσιάζονται βλαβερά αποτελέσματα, όπως είναι ο καρκίνος των πνευμόνων και άλλες ασθένειες.
Σχετικά με τα πιο άμεσα διανοητικά αποτελέσματα, διάφορα πειράματα κατέδειξαν ότι, για να μιλήσωμε γενικά, όσο περισσότερη διανοητική ικανότητα και συντονισμό απαιτεί μια εργασία, τόσο λιγώτερο αποτελεσματικά την εκτελεί το άτομο που βρίσκεται κάτω από την επήρεια της μαριχουάνας. Εκείνος που χρησιμοποιεί μαριχουάνα μπορεί να νομίζη ότι κάνει αυτή την εργασία καλύτερα. Εν τούτοις, μοιάζει με το άτομο που ήπιε αρκετά οινοπνευματώδη ποτά και νομίζει ότι είναι πιο ικανός σε οτιδήποτε προσπαθήση να κάμη, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.
Μερικοί παρουσιάζουν αποδείξεις αυτού του πράγματος σε συσχετισμό με τα τεστ που έγιναν στην οδήγησι αυτοκινήτου. Τα άτομα που βρίσκονταν υπό την επήρεια της μαριχουάνας δεν μπορούσαν να βάλουν μπρος ή να σταματήσουν τα αυτοκίνητα τους τόσο εύκολα όσο τα άτομα που δεν βρίσκονταν υπό την επήρεια αυτού του ναρκωτικού. Μερικές φορές αντέδρασαν τόσο άσχημα όσο θ’ αντιδρούσαν και οι μεθυσμένοι οδηγοί. Δεν μπορούσαν, να συγκεντρωθούν, η κρίσις των δεν ήταν ορθή και ο χρόνος αντιδράσεως ήταν βραδύς.
Σχετικά με τα διανοητικά αποτελέσματα της μαριχουάνας σε μεγαλύτερη έκτασι, ο Δρ. Φράνσις Α. Ντέηβις, εκδότης της ιατρικής εφημερίδος Πράιβετ Πράκτις, λέγει:
«Η χρήσις της στην αρχή είναι διασκεδαστική. Δίνει την ψευδαίσθησι στο άτομο ότι αισθάνεται καλύτερα, ώστε το άτομο που χρησιμοποιεί τη μαριχουάνα δεν καταλαβαίνει στην αρχή την απώλεια των διανοητικών λειτουργιών.
«Στην πραγματικότητα, η μαριχουάνα ελαττώνει την ικανότητα του ατόμου που τη χρησιμοποιεί σε σημείο που να μη μπορή να κρίνη την απώλεια των δικών του διανοητικών ικανοτήτων.»
Ο Δρ. Ντέηβις ισχυρίζεται ότι η «χρόνια, μεγάλη χρήσις οδηγεί σε διανοητική και πρακτική επιδείνωσι που μπορεί να είναι αδύνατον να βελτιωθή.» Λέγει ότι σε μερικά άτομα αυτή η χρήσις μπορεί να οδηγήση ακόμα και «σε τελεία παράνοια.» Και προειδοποιεί επίσης ότι «έχουν παρατηρηθή ψυχολογικές αλλαγές σ’ αυτούς που καπνίζουν λιγώτερο από ένα σιγαρέττο [μαριχουάνας] την εβδομάδα.»
Ο Δρ. Τζάρεντ Τίνκλενμπεργκ του Συμβουλίου Καταχρήσεως Ναρκωτικών στην Ουάσιγκτον, D.C., πιστεύει ότι η μαριχουάνα επιδρά στη μνήμη με το να παρεμποδίζη τη μεταφορά εικόνων από «αποθήκευσι» μικράς «διαρκείας σε «αποθήκευσι» μακράς διαρκείας. Και ο Δρ. Τζονς, καθηγητής της ιατρικής φυσικής και της φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, λέγει τα εξής:
«Υπάρχουν τώρα περισσότερες αποδείξεις ότι οι καπνισταί μαριχουάνας έχουν προβλήματα με τη μνήμη τους.
«Στην εργασία μου, που στρέφεται γύρω από τη διάγνωσι και τη θεραπεία των ατόμων που χρησιμοποιούν κάνναβι, έχω αρκετές αποδείξεις ότι εκείνοι που σταματούν να χρησιμοποιούν μαριχουάνα μένουν κατάπληκτοι όταν βλέπουν την επαναφορά των λειτουργιών τις οποίες είχαν χάσει χωρίς να το έχουν αντιληφθή.»
Ο επιθεωρητής Γκόρντον Τόμαλτυ, επικεφαλής του Γραφείου Κυρώσεως Ναρκωτικών της Βασιλικής Έφιππης Αστυνομίας του Καναδά, παρετήρησε δυσμενή ψυχολογικά αποτελέσματα. Μετά από χρόνια εργασίας με τα άτομα που χρησιμοποιούν μαριχουάνα, είπε:
«Η τραγωδία βρίσκεται στο γεγονός ότι τόσοι πολλοί από τους νεαρούς μας στρέφονται στην κάνναβι ως λύσι στα προσωπικά των προβλήματα . . .
«Εν τούτοις, δεν βρίσκουν καμμιά από τις λύσεις που ζητούν και η ευχαρίστησις που μπορεί να λαμβάνουν από τη χρήσι αυτού του ναρκωτικού είναι πολύ μικράς διαρκείας. Στην πραγματικότητα, απλώς τους μπερδεύει περισσότερο . . .
«Απ’ όλα τα άτομα που χρησιμοποιούν ναρκωτικά και που έχω συναντήσει, όλ’ αυτά τα χρόνια, δεν γνωρίζω κανένα άτομο που έχει ωφεληθή απ’ αυτά. Νομίζω ότι απλώς επιβραδύνει την πορεία ωριμότητας.»
ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΜΕ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ
Μερικοί ερευνηταί που υποστηρίζουν τη χρήσι της μαριχουάνας αναγνωρίζουν ότι μπορεί να επηρεάση τη διάνοια. Και, ασφαλώς, γι αυτό ακριβώς την χρησιμοποιεί η πλειονότης, επειδή μπορεί να παράγη ένα αίσθημα ευφορίας ή ευεξίας, που, όπως λένε πολλοί, τους κάνει να αισθάνονται «χαρούμενη διάθεσι.» Επίσης, παραδέχονται ότι σε μερικούς καπνιστές μαριχουάνας το διανοητικό αποτέλεσμα είναι τόσο δυνατό ώστε λέγουν ότι το άτομο αισθάνεται σαν να «λιθοβολήται.»
Εν τούτοις, οι υποστηρικταί της μαριχουάνας λέγουν ότι, μολονότι μπορεί να επιδράση στη διάνοια, δεν είναι πιο επικίνδυνο από το αλκοόλ, αφού το αλκοόλ μπορεί να προκαλέση παρόμοιες διανοητικές καταστάσεις. Αλλά πολλοί άλλοι ισχυρίζονται ότι υπάρχει πολύ μικρή πραγματική διαφορά μεταξύ της μαριχουάνας και του αλκοόλ.
Τονίζεται ότι το σώμα και τα κύτταρα του εγκεφάλου δεν συγκρατούν αρκετό χρονικό διάστημα το αλκοόλ. Ασφαλώς, η μακροχρόνια υπερβολική χρήσις, δηλαδή η κατάχρησις, του αλκοόλ μπορεί οπουδήποτε να βλάψη το σώμα και τον εγκέφαλο. Αλλ’ όταν γίνεται μέτρια χρήσις, διαλύεται από το σώμα μέσα σε λίγες ώρες. Η τοξική ουσία της μαριχουάνας, όμως, δεν εξαφανίζεται εύκολα. Λέγεται ότι επιμένει και συσσωρεύεται όπως το Ντι Ντι Τι, και γι’ αυτό ακριβώς πολλοί πιστεύουν ότι πιθανώς είναι πιο επικίνδυνη από το αλκοόλ.
Παραδείγματος χάριν, έξη γιατροί από το Κολλέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου της Κολόμπια, σε μια επιστολή τους προς τον εκδότη των Τάιμς της Νέας Υόρκης, δήλωσαν τα εξής:
«Η μαριχουάνα περιέχει τοξικές ουσίες . . . που διαλύονται μόνο στο λίπος και αποθηκεύονται στους ιστούς του σώματος, περιλαμβανομένου και του εγκεφάλου, επί εβδομάδες και μήνες, όπως το Ντι Ντι Τι.
Η ικανότης των ιστών ν’ αποθηκεύουν αυτές τις ουσίες είναι τεράστια—κι έτσι εξηγούνται τα βραδέα επιβλαβή αποτελέσματα στους κατά συνήθεια καπνιστάς.
«Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί, αυτές τις ουσίες περισσότερο από μια φορά την εβδομάδα δεν μπορεί να πη ότι είναι απηλλαγμένος από ναρκωτικά.»
Ο Δρ Άντριου Μάλκολμ του Τορόντο λέγει: Τα κύτταρα του εγκεφάλου είναι ιδιαιτέρως φορτωμένα μ’ αυτό το λιπαρό υλικό κι επομένως υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο ποσόν μαριχουάνας συγκεντρωμένο σ’ αυτά τα κύτταρα.» Είπε επίσης τα εξής: «Υπάρχουν άνθρωποι που θα σας πουν ότι δεν συμβαίνει καμμιά βλάβη με την κάνναβι, αλλά, στο φως των συγχρόνων αποδείξεων, αυτό είναι απλώς απερίσκεπτο εκ μέρους των.»
Ο Δρ. Ρόμπερτ Χηθ του Πανεπιστημίου της Τουλέην αποκαλεί τη σύγκρισι μεταξύ του αλκοόλ και της μαριχουάνας «γελοία.» Αναφέρει ότι το αλκοόλ προκαλεί «προσωρινό αποτέλεσμα. Η μαριχουάνα είναι περίπλοκη με αποτελέσματα που διαρκούν.» Γι’ αυτό υποστηρίζει ότι η μακροχρόνια χρήσις της μαριχουάνας «βλάπτει τον εγκέφαλο.»
ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ
Πολλές συζητήσεις γίνονται επίσης σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι η μαριχουάνα προκαλεί βλάβη και σ’ άλλους τομείς. Παραδείγματος χάριν, μερικοί λέγουν ότι η χρήσις της μαριχουάνας έχει προκαλέσει ελάττωσι των ορμονών του ανδρικού φύλου, πράγμα που δημιούργησε προβλήματα σχετικά με το ανδρικό σύστημα αναπαραγωγής.
Η εφημερίς Τζώρναλ οφ Μέντισιν της πολιτείας της Νέας Υόρκης αναφέρει τις παρατηρήσεις από τρία διαφορετικά πειράματα που έγιναν σχετικά με αυτό. Στο πρώτο, τρεις άνδρες ηλικίας εικοσιτριών μέχρι εικοσιέξη ετών υπέφεραν από κακή λειτουργία του αναπαραγωγικού των συστήματος. Διεπιστώθη ότι είχαν καπνίσει μαριχουάνα σε μεγάλες ποσότητες επί πολύν καιρό, έξη χρόνια στη μια περίπτωσι και δύο χρόνια στην άλλη. Οι γιατροί πιστεύουν ότι υπήρχε άμεση σχέσι μεταξύ των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και της μακροχρόνιας χρήσεως μαριχουάνας εκ μέρους των.
Σε μια μελέτη που έγινε σε 40 άνδρες ηλικίας από δεκαοκτώ μέχρι εικοσιοχτώ ετών, η ίδια ιατρική εφημερίδα ανέφερε ότι 20 απ’ αυτούς τους άνδρες είχαν χρησιμοποιήσει μαριχουάνα τουλάχιστον τέσσερις μέρες την εβδομάδα για μια χρονική περίοδο έξη μηνών τουλάχιστον, χωρίς να χρησιμοποιούν κανένα άλλο ναρκωτικό στη διάρκεια εκείνης της περιόδου· οι άλλοι 20 άνδρες δεν είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ μαριχουάνα. Η εφημερίδα αυτή ανέφερε ότι οι ανδρικές ορμόνες είχαν «κατά πολύ μειωθή στα άτομα που είχαν κάνει χρήσι μαριχουάνας,» και ότι σε μερικούς είχαν προκληθή σοβαρά αποτελέσματα ως συνέπειες αυτού. Η έκθεσις έλεγε: «Τα στοιχεία που έχομε στη διάθεσί μας δείχνουν ότι η χρονία συνεχής χρήσις της μαριχουάνας μπορεί να προκαλέση μεταβολές στην αναπαραγωγική ικανότητα του ανδρός.»
Αλλά, τι θα πούμε σχετικά με μια άλλη μελέτη που έγινε σε 27 άνδρες, όπως ανεφέρθη από την Τζώρναλ οφ Μέντισιν, όπου η στάθμη των ορμονών του φύλου ελέγχετο καθημερινώς πριν, στη διάρκεια και μετά από μια περίοδο 21 ημερών που οι άνδρες αυτοί έκαναν χρήσι μαριχουάνας; Σ’ αυτή την περίπτωσι δεν παρετηρήθησαν σημαντικές αλλαγές. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, οι συγγραφείς που έκαμαν αυτό τον έλεγχο συνεπέραναν ότι δεν υπήρχε καμμιά σχέσις μεταξύ της χρήσεως μαριχουάνας και της μειώσεως των ορμονών του ανδρικού φύλου. Αλλά υπήρχε διαφορά. Ποια ήταν; Ο χρόνος του πειράματος ήταν σύντομος—τρεις βδομάδες—αν συγκριθή με τις άλλες δύο παρατηρήσεις των επιβλαβών αποτελεσμάτων που προέρχονται από πολύ μεγαλύτερη περίοδο κατά την οποία γίνεται χρήσις μαριχουάνας.
ΑΛΛΗ ΠΙΘΑΝΗ ΒΛΑΒΗ
Σχετικά με ισχυρισμούς που έγιναν ότι η μαριχουάνα προκαλεί μείωσι της αντιστάσεως του σώματος στις ασθένειες, καθώς επίσης βλάβη στα χρωμοσώματα και στα γονίδια, επικρατεί ομοία διαφωνία.
Το περιοδικά Κονσούμερ Ρηπόρτς αναφέρει πειράματα που έγιναν και που έδειξαν ότι δεν προκαλείται καμμιά βλάβη στη δομή των κυττάρων. Σχετικά με τις ασθένειες, παραθέτει μια διαπίστωσι που έγινε από πειράματα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, η οποία έλεγε: «Δεν υπάρχουν κλινικές ή επιδημιολογικές αποδείξεις που να δείχνουν ότι οι χρόνιοι καπνισταί μαριχουάνας είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξι.. . . [καρκινοειδών] ή μολυσματικών ασθενειών.» Αυτά τα αποτελέσματα προήλθαν από τεστ που έγιναν στο δέρμα.
Άλλοι ερευνηταί κατέληξαν σε αντίθετα συμπεράσματα. Ο Δρ. Γκάμπριελ Τζ. Ναχάς και οι σύντροφοι του στο Κολλέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου της Κολόμπια ανέφερε, μετά από περίπλοκες έρευνες, ότι η ανοσιολογική αντίδρασις εκ μέρους των καπνιστών μαριχουάνας είχε εξασθενήσει. Ο Δρ Ναχάς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κατά συνήθεια καπνιστές μαριχουάνας, βλάπτουν την άμυνα του σώματος των εναντίον των μολυσματικών ασθενειών κι επίσης εναντίον του καρκίνου. Παρετήρησε επίσης ότι, οι μεγάλες δόσεις ΤΥΚ προκάλεσαν «ελάττωσι στον σχηματισμό των κυττάρων του DNA,» πράγμα που υποδηλοί την ανώμαλη ανάπτυξι των γενετικών κωδίκων. Επίσης, δήλωσε τα εξής:
«Το αποτέλεσμα που προκαλεί η ΤΥΚ είναι 10.000 φορές πιο δυνατό από το αποτέλεσμα του αλκοόλ . . .
«Οι ενδείξεις δείχνουν ότι η μαριχουάνα είναι υπερβολικά επιβλαβής και δεν πρέπει να ενθαρρύνουν τη χρήσι της. Δεν είναι ένα ήπιο βότανο που βοηθεί τη διάνοια να ανοίξη. Θλίβομαι όταν βλέπω τις προσπάθειες που γίνονται για να γίνη η μαριχουάνα δεκτή από την κοινωνία και να είναι εύκολα διαθέσιμη.»
Σχετικά με τη βλάβη που προκαλεί στους πνεύμονες, συμφωνούν γενικά ότι το κάπνισμα της μαριχουάνας, όπως η χρήσις του καπνού, μπορεί να είναι επιβλαβές. Οι επιστήμονες στην Ελβετία διεπίστωσαν ότι το κάπνισμα της μαριχουάνας «συμβάλλει στην ανάπτυξι κακοήθων ή προκακοήθων όγκων» στους ιστούς των πνευμόνων. Μια ομάδα ιατρικής ερεύνης στην Ελβετία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μαριχουάνα βλάπτει τους ιστούς των πνευμόνων πολύ πιο γρήγορα από το κάπνισμα σιγαρέττων. Και το περιοδικό Κονσούμερ Ρηπόρτς, σ’ ένα άρθρο του που μιλούσε γενικά ευνοϊκά για το κάπνισμα της μαριχουάνας, ανέφερε τα εξής:
«Μολονότι οι αποδείξεις μέχρι σήμερα δεν είναι οριστικές, δεν υπάρχει λόγος ν’ αμφιβάλλωμε ότι το κάπνισμα της μαριχουάνας, όπως και η χρήσις του καπνού και άλλων προϊόντων, μπορεί να βλάψη τα κύτταρα των πνευμόνων των ανθρώπων. Το πόσο μεγάλη βλάβη προκαλεί, παραμένει ακόμα αναπάντητο ερώτημα. . . .
«Για τα άτομα που κάνουν μεγάλη χρήσι, που καπνίζουν δηλαδή, πολλά σιγαρέττα μαριχουάνας την εβδομάδα, ασφαλώς ο κίνδυνος βλάβης των πνευμόνων μπορεί να είναι, μεγάλος.»
Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΤΖΑΜΑΪΚΑ
Οι υποστηρικταί της μαριχουάνας παραθέτουν μια έρευνα που έγινε στη Τζαμάικα των Δυτικών Ινδιών. Πολλοί από τους κατοίκους αυτής της χώρας από πολύν καιρό καπνίζουν αυτό που ονομάζεται γκάντζα, δηλαδή μαριχουάνα. Έτσι, νόμισαν ότι οι παρατηρήσεις που θα εγίνοντο σ’ αυτούς τους ανθρώπους θα κατέληγαν σε αναμφισβήτητες ανακαλύψεις.
Μια έκθεσις που βασιζόταν σ’ αυτές τις μελέτες ανέφερε ότι δεν παρετηρήθησαν βλαβερά αποτελέσματα στους κατοίκους της Τζαμάικα. Η έκθεσις κατέληξε στα εξής: «Τα στοιχεία που έχομε στη διάθεσί μας δείχνουν ότι η μακροχρόνια χρήσις της μαριχουάνας . . . δεν παρήγαγε διανοητικές ελλείψεις ή ελλείψεις ικανότητος που μπορούν ν’ αποδειχθούν . . . δεν υπάρχει καμμιά απόδειξις στα αποτελέσματα που να δείχνουν εγκεφαλική βλάβη.»
Εν τούτοις, αυτή η μελέτη και τα συμπεράσματα της έχουν αμφισβητηθή. Ο καθηγητής Χάρντιν Μπ. Τζονς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας ανέφερε τα εξής:
«Μια μελέτη σχετικά με τη χρήσι της μαριχουάνας (γκάντζα) στη Τζαμάικα που ισχυρίσθηκαν ότι απέδειξε πώς δεν υπάρχουν βλαβερά αποτελέσματα, αμφισβητήθηκε από τον Δρα. Τζων Α. Σ. Χωλ, εισηγητή του Τμήματος Φαρμάκων του Νοσοκομείου του Κίνγκστον της Τζαμάικα, ο οποίος διεπίστωσε ότι η διαλογή με την οποία έγινε η μελέτη ήταν λανθασμένη.
«Παρετήρησε ότι ‘20 τοις εκατό . . . των ανδρών που κάπνιζαν γκάντζα επί πέντε ή περισσότερα χρόνια έπασχαν από ανικανότητα’ και ανέφερε ότι ‘οι αλλαγές στην προσωπικότητα των ατόμων που καπνίζουν γκάντζα . . . είναι κάτι πολύ κοινό στη Τζαμάικα.’ Μεταξύ των συμπτωμάτων που παρετηρήθησαν ήσαν η απάθεια, η αποχή από την πραγματικότητα και η ανικανότης ή η απροθυμία για έντονη διανοητική συγκέντρωσι.»
Ο Δρ Τζονς παραδέχθηκε ότι παρουσιάζονται μελέτες που φαίνεται να ανατρέπουν τους ισχυρισμούς ότι η μαριχουάνα είναι επιβλαβής. Εν τούτοις, λέγει τα εξής: «Αυτές οι μελέτες στερούνται οπωσδήποτε το ένα ή και τα δύο από τα ακόλουθα σημεία: «Τα αποτελέσματα της μαριχουάνας απαιτούν χρόνο για να συγκεντρωθούν και οι ομάδες των ατόμων που εκλέγονται για πειράματα μπορεί να μην παρουσιάζουν τα αποτελέσματα που προκαλούνται στα περισσότερα άτομα που χρησιμοποιούν μαριχουάνα. Το ενεργό συστατικό, η ΤΥΚ, απορροφάται από το σώμα· 40 έως 45 τοις εκατό από αυτό παραμένει τέσσερις μέρες· 30 ως 35 τοις εκατό παραμένει επτά μέρες, με βραδεία ελάττωσι μετά. Ποσότητες ΤΥΚ που παραμένουν στον εγκέφαλο προκαλούν εξασθένησι των λειτουργιών του εγκεφάλου.»
ΕΝΑΣ ΖΩΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΘΗ
Προς το παρόν, οι αποδείξεις σχετικά με τα βλαβερά αποτελέσματα της μαριχουάνας δεν είναι πλήρεις. Πρέπει να γίνουν κι άλλες έρευνες. Εν τούτοις, από τα αποτελέσματα που κατέδειξαν μερικές έρευνες είναι φανερό ότι υπάρχουν τουλάχιστον πιθανοί σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία.
Έχοντας υπ’ όψιν όλ’ αυτά, ο Δρ Ρόμπερτ Λ. Ντουπόντ, διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος χρήσεως Ναρκωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε τα εξής: «Υπάρχει αιτία για ανησυχία και προσοχή που βασίζεται σε αποδείξεις από μελέτες που έγιναν σε ζώα και από μερικές προκαταρκτικές μελέτες που έγιναν σε ανθρώπους . . . Τώρα φαίνεται ότι τα πιθανά δυσάρεστα αποτελέσματα θα έπρεπε να κάμουν τους καπνιστές της μαριχουάνας ή τους πιθανούς καπνιστές να διερωτώνται αν αξίζη να διακινδυνεύσουν.»
Ακόμη κι ένα άρθρο του Κονσούμερ Ρηπόρτς, που δημοσιεύθηκε ένα μήνα μετά από το άρθρο του που υπεστήριξε τη χρήσι της μαριχουάνας, παραδέχθηκε τα εξής: «Η μαριχουάνα, όπως κάθε άλλο ναρκωτικό, είναι πιθανώς βλαβερή από μερικές τουλάχιστον απόψεις σε μερικά τουλάχιστον άτομα που τη χρησιμοποιούν σε μερικές ποσότητες κάτω από μερικές συνθήκες χρήσεως.»
Εν τούτοις, υπάρχει ένας άλλος, πολύ μεγαλύτερος παράγων που πρέπει να εξετασθή σ’ αυτό το ζήτημα. Είναι η άποψις Εκείνου που δημιούργησε το σώμα και τη διάνοια του ανθρώπου και ο οποίος ασφαλώς γνωρίζει τι είναι καλό για τους ανθρώπους. Στον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, μας δίδεται, η εξής συμβουλή: «Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος.» (2 Κορ. 7:1) Ασφαλώς, η απορρόφησις του καπνού—κάθε είδους καπνού από τους πνεύμονας μας εκουσίως είναι ακαθαρσία της σαρκός. Επομένως, δεν θα μπορούσε κανείς να συνεχίζη αυτή τη συνήθεια κι εν τούτοις να είναι αληθινός Χριστιανός.
Επί πλέον, αφού η μαριχουάνα μπορεί να δημιουργήση στο άτομο ένα αίσθημα «χαρούμενης διαθέσεως» ή να το κάμη να νομίζη ότι «λιθοβολείται,» είναι φανερό ότι η διάνοια αφήνεται ανοιχτή σε εσφαλμένες αντιλήψεις. Η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου παρατηρεί τα εξής: «Η μαριχουάνα προκαλεί ποικίλες αλλαγές στον τρόπον που αισθάνεται και σκέπτεται ένα άτομο. . . . Η μαριχουάνα μπορεί επίσης να κάμη ένα άτομο να χάση την αίσθησι του χρόνου και τον χώρου. Τα λεπτά μπορεί να φαίνωνται ώρες και τα κοντινά αντικείμενα μπορεί να φαίνωνται πολύ μακριά. Το ναρκωτικό αυτό μπορεί να ελαττώση τη μνήμη, την κρίσι και τον συντονισμό . . . Η μαριχουάνα μπορεί ν’ αυξήση την προθυμία του ατόμου να δέχεται νέες ιδέες χωρίς να εξετάζη αν είναι αληθινές ή εσφαλμένες.»
Θα μπορούσε ένα θεοσεβές άτομο να εκτεθή σ’ αυτή την επίδρασι; Η Βίβλος λέγει τα εξής: «Αγαπητοί, μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν ήναι εκ του Θεού· διότι, πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον.» (1 Ιωάν. 4:1) Πόσο καλά θα μπορή ένα άτομο να εξετάζη τα «πνεύματα,» δηλαδή τις ιδέες που του παρουσιάζονται, για ν’ αποφασίζη αν είναι αληθινές ή εσφαλμένες, αν χρησιμοποιή ένα ναρκωτικό που μπορεί «ν’ αυξήση την προθυμία του ατόμου να δέχεται νέες ιδέες χωρίς να εξετάζη αν είναι αληθινές ή εσφαλμένες;»
Επί πλέον, το Γραφικό βιβλίο των Παροιμιών λέγει: «Ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί· δια να σε ελευθερώνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια, αίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος δια να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους.» (Παροιμ. 2:11-13) Μήπως η «χαρούμενη διάθεσις» ή το να νομίζουν ότι «λιθοβολούνται,» πράγματα που αισθάνονται τα άτομα που χρησιμοποιούν μαριχουάνα, θα βελτιώση την ορθή βουλή και τη σύνεσι και θα τα βοηθήση να προστατευθούν από πονηρές οδούς και δόλια λόγια; Είναι δύσκολο να το πιστέψωμε αυτό.
Άσχετα με το τι αποδεικνύουν οι πρόσφατες έρευνες σχετικά με τα μικράς διαρκείας ή μακροχρόνια αποτελέσματα της μαριχουάνας, οι αληθινοί Χριστιανοί αποφεύγουν τη χρήσι της. Γνωρίζουν ότι είναι μολυσμός της σαρκός και ότι μπορεί να παράγη μια διανοητική κατάστασι που είναι αντίθετη μ’ αυτήν που πρέπει να καλλιεργή ο δούλος του Θεού.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]
Μερικοί οδηγοί αυτοκινήτων που ευρίσκοντο υπό την επήρεια μαριχουάνας αντέδρασαν τόσο άσχημα όσο θ’ αντιδρούσαν αν ήσαν μεθυσμένοι.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]
‘Η μαριχουάνα βλάπτει τους πνεύμονες πολύ πιο γρήγορα από το κάπνισμα σιγαρέττων.’—Ιατρική ομάς Ελβετίας.