Αναμνήσεις από τις Νήσους Κουκ
ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ του 1980 ένας Μάρτυς του Ιεχωβά από τη νέα Ζηλανδία υπηρέτησε σε μια ετήσια συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο νησί Ραροτόνγκα του Νοτίου Ειρηνικού, που ανήκει στο συγκρότημα των Νήσων Κουκ. Όταν επέστρεψε, έγραψε την εμπειρία του από τις Νήσους Κουκ:
. . . με χαιρέτησαν ευτυχισμένοι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Ραροτόνγκα στις 4 π.μ. και με στόλισαν με στεφάνια από πλούσια σε άρωμα ροζ και λευκά φραντζιπάνι, λουλούδια που φύονται σε αγρία κατάστασι στο νησί·
. . . το πνεύμα «κία οράνα» (καλής υποδοχής), δηλ. το ότι αγκαλιάζονται και φιλιούνται αποτελεί τον παραδοσιακό τρόπο χαιρετισμού του νησιού·
. . . δείχνουν σλάιντς των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά και του ορίζοντα του Κάτω Μανχάτταν σε μια οθόνη αναρτημένη στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, πάνω σ’ ένα φόντο από κοκοφοίνικες που κουνιούνται στο σεληνόφως·
. . . τα παιδιά χρησιμοποιούν τις Γραφές τους στη διάρκεια του προγράμματος της συνελεύσεως, και με προθυμία προσπαθούν να βρουν όλα τα εδάφια·
. . . ένα ζωντανό Βιβλικό δράμα για ένα «ορφανό αγόρι,» όπου τους ρόλους των μελαμψών τους παίζουν μελαμψά άτομα . . . κοιτάζοντας γύρω και βλέποντας ότι πολλοί άλλοι, όπως κι εσείς, χωρίς ντροπή κλαίνε·
. . . μια γυναίκα θηλάζει το μωρό της στην πρώτη σειρά στη διάρκεια του προγράμματος της συνελεύσεως·
. . . παριστάμενος σ’ ένα βάπτισμα στη γραφική γαλάζια λιμνοθάλασσα·
. . . επαινείσθε από ένα μικρό επτάχρονο κορίτσι για μια ομιλία που δώσατε και σας λέει γιατί της άρεσε ένα παράδειγμα που χρησιμοποιήσατε·
. . . τα κοκκόρια λαλούν όλη τη νύχτα . . . τα σκυλιά γαυγίζουν . . . «εν αγρυπνίαις πολλάκις» (2 Κορ. 11:27) . . . σχετικά με τα πολλά σκυλιά του νησιού, ακούς έναν εκφωνητή τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού να λέη, για αστείο, «καλύτερα να μείνετε σπίτι σήμερα, μπορεί να σας πατήση κανένα σκυλί»·
. . . τα παιδιά, στη διάρκεια των διαλειμμάτων της συνελεύσεως, παίζουν ένα είδος μπαίηζ-μπωλ μ’ ένα πράσινο μπαλάκι τέννις κι ένα κομμάτι ξύλο . . . και όταν τα φωνάζουν από το παιχνίδι για να φάνε—υπακούουν αμέσως·
. . . οι αδελφές φορούν την ίδια ενδυμασία επί τρεις συνεχείς μέρες . . . οι αδελφοί φέρνουν τις γραβάτες τους εύτακτα διπλωμένες στις τσέπες των πουκαμίσων τους, τις φορούν για το μέρος που έχουν στο πρόγραμμα και, ύστερα, επιστρέφοντας στο ακροατήριο, τις βγάζουν και τις ξαναβάζουν στις τσέπες τους·
. . . βρίσκουν χαρά σε απλά πράγματα . . . τα αγόρια ψαρεύουν στη λιμνοθάλασσα με εξαρτήματα που έχουν φτιάξει στο σπίτι (και πιάνουν ψάρια) . . . τα μικρά κορίτσια ευτυχισμένα παίζουν σχοινάκι και χρησιμοποιούν σαν «σχοινί» ένα αναρριχητικό φυτό που μπορεί εύκολα να το βρη κανείς στην παραλία . . . δεν βλέπουν τηλεόρασι·
. . . οι αδελφοί έρχονται στη συνέλευσι από τα γύρω νησιά με μεγάλες προσωπικές δαπάνες (σύμφωνα με τα μέσα που έχουν) και φέρνουν ολόκληρες τις οικογένειές τους . . . οι νησιώτικες οικογένειες είναι γενικά μεγάλες·
. . . καμμιά εργασία δεν γίνεται στη διάρκεια του προγράμματος στην καφετήρια της συνελεύσεως, και όμως δύο θρεπτικά γεύματα κάθε μέρα . . . σερβίροντο με διαφορετικούς και φανταστικούς τρόπους . . . κολοκάσι, τόννος μαριναρισμένος σε χυμό λεμονιού και σερβίρετο με σάλτσα καρύδας, γίδα, χοιρινό, κοττόπουλο, αρτόκαρπος, αβοκάντο, πορτοκάλια του νησιού, μπανάνες, κοκτέιλς από φρούτα·
. . . οι πατέρες, οι μητέρες και τα μικρά παιδιά, χωρίς κανένα παράπονο συνωστίζονται στο πίσω μέρος ενός φορτηγού για να επιστρέψουν στο σπίτι τους όταν τελειώνη κάθε απογευματινό πρόγραμμα·
. . . ένας πολύχρωμος, αξέχαστος αποχαιρετισμός στο αεροδρόμιο . . . λουλούδια, νησιώτικα θαλασσινά κοχύλια, ζωηρές χειραψίες, θερμά αγκαλιάσματα, κλαμένα μάτια . . . μια συνεχής θλίψις, κι ωστόσο μια καρδιά έτοιμη να ξεχειλίση στην επιστροφή που θα γίνη αεροπορικώς για τη Νέα Ζηλανδία . . . μια σιωπηρή προσευχή για τους αγαπητούς αδελφούς και αδελφές στις Νήσους Κουκ και τα συμφέροντα της συνεχούς επεκτάσεως του έργου Βιβλικής εκπαιδεύσεως στην απομακρυσμένη περιοχή του Νότιου Ειρηνικού.