Καθαρισμός των Βυθών

ΤΑ ΨΑΡΙΑ μπαίνουν στη γραμμή και περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους. Ένα απ’ αυτά μπορεί να είναι η ηλιόπερκα του ωκεανού, που ζυγίζει περίπου ένα τόννο. Αλλά τι το εντυπωσιακό υπάρχει σ’ αυτό;

Ακόμη και στα βάθη των ωκεανών υπάρχουν μικρά πλασματάκια που ενοχλούν τα ψάρια όπως ακριβώς τα τσιμπούρια ενοχλούν τα στεριανά ζώα. Επίσης, οι πληγές μπορεί να χρειάζεται να καθαριστούν από τη νεκρή σάρκα. Τα ψάρια που ενοχλούνται από παράσιτα ή τραύματα είναι βέβαιο ότι χρειάζονται υπηρεσίες καθαρισμού. Υπάρχουν ειδικοί γι’ αυτή τη δουλειά. Είναι οι καθαριστές με το σωστό ακριβώς εξοπλισμό—ένα στόμα που μοιάζει με ράμφος και δόντια που λειτουργούν σαν τσιμπίδια. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους καθαριστές δεν υπάρχει ανεργία.

Στην περίπτωση μιας ηλιόπερκας, ένα κοπάδι από λίγους καθαριστές αναλαμβάνει δράση. Η επιχείρηση μοιάζει με γλέντι για τους καθαριστές, καθώς χορταίνουν από παράσιτα, μύκητες, βακτηρίδια και τη νεκρή σάρκα των πληγών.

Τα ψάρια που καθαρίζονται συνεργάζονται πλήρως. Στην αρχή μπορεί ν’ ανεβάσουν ένα κάλυμμα που σκεπάζει τα σπάραχνα, μετά ένα άλλο, κι έτσι ο μικρός καθαριστής μπορεί να μπει μέσα και ν’ αρχίσει το έργο του. Μερικά είδη καρχαριών ανοίγουν το στόμα τους έτσι ώστε οι καθαριστές να μπορούν να φθάσουν τα ερεθιστικά παράσιτα. Το χέλι ή μύραινα, έχει παρατηρηθεί να επιτρέπει με παρόμοιο τρόπο στους καθαριστές να εργάζονται μέσα στο στόμα του. Όταν γίνεται η δουλειά, ο καθαριστής αφήνεται να φύγει χωρίς να τον πειράξουν, ακόμα κι όταν άλλα ψάρια θα γίνονταν λεία για το χέλι.

Μερικές γαρίδες, μεμονωμένες ή σε ομάδες, με επιδεξιότητα απαλλάσσονται από τα παράσιτα του δέρματος. Ακόμα κι όταν ο καθαριστής-γαρίδα είναι κρυμμένος στην τρύπα του, τα ψάρια μπορεί να περιμένουν στο μέρος εκείνο για να βγει. Αν ένα ψάρι έχει μια πληγή κοντά στην ουρά, αυτό το μέρος πρέπει να τεθεί πρώτο στην προσοχή. Το ψάρι θα παραμείνει εντελώς ακίνητο, καθώς η γαρίδα σέρνεται πάνω σ’ όλο το σώμα του, τραβώντας τα παράσιτα με τα νύχια και κάνοντας χαραματιές για να φτάσει εκείνα που είναι κάτω από το δέρμα.

Ακόμη και οι μεγάλες φάλαινες μπορεί να έχουν προβλήματα με τα παράσιτα. Στη διάρκεια της μεταναστεύσεώς τους οι φάλαινες τα μυστακοκήτη βγαίνουν στην επιφάνεια κοντά σε περιοχές όπου υπάρχουν οι γκρι φαλαρόποδες, μικρά πουλιά της ακτής. Αυτά τα πουλιά κάθονται στην πλάτη των φαλαινών που προεξέχουν από την επιφάνεια και γευματίζουν με τα οστρακόδερμα παράσιτα που έχουν θρονιαστεί στο δέρμα.

Οι καθαριστικές δραστηριότητες που γίνονται στους κατοίκους των βυθών δείχνουν ότι λειτουργούν πολύ περισσότερα από την τυφλή τύχη. Αντανακλούν σχέδιο με σκοπό και στοργικό ενδιαφέρον. Ασφαλώς, όλη η δόξα γι’ αυτό πρέπει να πηγαίνει στον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό, που συνετά διευθέτησε να εκτελούν το σπουδαίο έργο τους οι καθαριστές.