Η Μάστιγα της Πορνογραφίας—Η Απειλή Είναι Πραγματική!

ΑΥΤΑ που μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω πλαίσιο είναι ένα δείγμα της σημερινής πορνογραφίας. Δεν σας συγκλονίζουν; Δεν σας κάνουν να αισθάνεστε άσχημα; Και όμως προέρχονται από εκδόσεις που δίνουν μόνο μια ήπια περιγραφή των περιεχομένων ενός μέρους της πορνογραφίας που κυκλοφορεί σήμερα. Αν και οι πηγές αυτών των παραθέσεων χρησιμοποίησαν γλώσσα που θεώρησαν κατάλληλη για το αναγνωστικό κοινό, για δική σας χάρη, το Ξύπνα! χρειάστηκε να βελτιώσει ακόμη περισσότερο αυτή τη γλώσσα.

Επομένως, το να λέμε ότι ‘η πορνογραφία πάντοτε υπήρχε, έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε’ αποκαλύπτει ότι δεν έχουμε αντιληφθεί μια σημαντική αλλαγή που έγινε τα πρόσφατα χρόνια στο περιεχόμενό της. Δεν πρόκειται πια απλώς για σκηνές γυμνότητας ή σεξουαλικής επαφής. Τώρα πρόκειται για ένα απαίσιο ξεχείλισμα βρωμιάς, διαστροφής και ωμής βίας. Υπάρχουν σκηνές ετεροφυλοφιλικού και ομοφυλοφιλικού βιασμού· λεσβιακού, ομοφυλοφιλικού, στοματικού, πρωκτικού, και ομαδικού σεξ· αιμομειξίας· κτηνοβασίας· βασανισμού, ακρωτηριασμού, και φόνου—στα οποία συχνά περιλαμβάνονται παιδιά προεφηβικής ηλικίας. Είναι σπουδαίο να το θυμούμαστε αυτό καθώς εξετάζουμε τις απόψεις μερικών ότι η πορνογραφία είναι αβλαβής και επομένως δεν αποτελεί κίνδυνο για σας.

Βλαβερή ή Ωφέλιμη;

Υπάρχουν δυο γενικές θεωρίες σχετικά με τα αποτελέσματα της πορνογραφίας. Η μια είναι η άποψη της κάθαρσης, ή «της εκτόνωσης». Οι υποστηρικτές της ισχυρίζονται ότι τέτοιου είδους ύλη δεν έχει κακή επίδραση πάνω σε φυσιολογικούς ανθρώπους, ενώ παρέχει μια ασφαλή εκτόνωση για εκείνους που έχουν σεξουαλική επιθετικότητα, και επομένως είναι αβλαβής, ίσως και ωφέλιμη. Βέβαια, αυτοί που το υποστηρίζουν αυτό παραδέχονται ότι αυτό που κάποιος διαβάζει ή βλέπει έχει επίδραση επάνω του. Και όμως, λένε ότι δεν υπάρχει ισχυρή απόδειξη που να δείχνει κάποια σχέση μεταξύ της πορνογραφίας και του βιασμού ή άλλων μορφών βίας.

Όμως το ίδιο ισχυρές είναι οι φωνές που υποστηρίζουν ότι υπάρχει σχέση. Αυτές είναι οι φωνές της πείρας—της πείρας αυτών που έχουν να κάνουν άμεσα με τα θλιβερά αποτελέσματα της πορνογραφίας. Αυτοί απορρίπτουν σαν παραπλανητικά τα επιχειρήματα ότι απαιτούνται ‘αυστηρά εξακριβωμένες επιστημονικές πληροφορίες’ για να αποδειχθεί μια τέτοια σχέση, και επιμένουν στην άλλη θεωρία: ότι υπάρχουν άνθρωποι που μιμούνται αυτά που βλέπουν στην πορνογραφία και ότι πραγματικά συνέβη αυτό στο παρελθόν.

Ο συνεργάτης-συντάκτης του Police Times στην Αγγλική (Πολίς Τάιμς) σ’ ένα γράμμα του προς την εφημερίδα The New York Times, στην Αγγλική (Δη Νιου Γιορκ Τάιμς) απαρίθμησε παραδείγματα, τα οποία πείθουν πολλούς που εργάζονται στην αστυνομία, ότι «η πορνογραφία συμβάλλει στη δημιουργία ενός είδους ηθικού και κοινωνικού κλίματος που συντελεί στη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση». Μερικά από τα παραδείγματα που παρατέθηκαν ήταν τα εξής:

● «Ο Γουίλιαμ Μάρσαλ, που μελέτησε Καναδούς βιαστές στη φυλακή, αναφέρει ότι ‘ποικίλες μορφές πορνογραφικών φαντασιώσεων μπορούν να οδηγήσουν στο έγκλημα’. Οι δέκα από τους 18 βιαστές ομολόγησαν ότι η πορνογραφία τούς επηρέασε να εξαναγκάσουν τις γυναίκες να κάνουν έρωτα».

● «Σύμφωνα με . . . [τον] ιδρυτή της Οργάνωσης Πολιτών για τη Σεμνότητα Μέσω Νόμου που εδρεύει στην Αριζόνα, ‘το τμήμα ηθών της αστυνομίας αναφέρει ότι το 77 τοις εκατό από αυτούς που ασέλγησαν σε αγόρια και το 87 τοις εκατό από αυτούς που ασέλγησαν σε κορίτσια παραδέχτηκαν ότι προσπάθησαν να μιμηθούν το πρότυπο της σεξουαλικής συμπεριφοράς που παρουσιάζεται από την πορνογραφία’».

● «Η Αστυνομική Διεύθυνση του Λος Άντζελες τονίζει ότι σε όλες από τις 40 και πλέον περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών που ερεύνησε . . . βρέθηκαν πορνογραφικές φωτογραφίες».

● «Πορνογραφία με ενήλικους και παιδιά χρησιμοποιείται . . . για τη σεξουαλική αποπλάνηση παιδιών. Σε μια περίπτωση, ένα εξάχρονο κορίτσι κατέθεσε ότι ο πατέρας της χρησιμοποίησε πορνογραφία για να την αποπλανήσει».

Επιπρόσθετα σύμφωνα με την εφημερίδα The New York Times, στην Αγγλική, της 14ης Μαΐου 1986, η επιτροπή για την πορνογραφία που σχηματίστηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά από μελέτη ενός χρόνου έφτασε στο συμπέρασμα «ότι η παρατεταμένη έκθεση σε ύλη τέτοιου είδους είναι υπεύθυνη για το επίπεδο της σεξουαλικής βίας, του σεξουαλικού εξαναγκασμού ή της ανεπιθύμητης σεξουαλικής επιθετικότητας που υπάρχει στον πληθυσμό που εκτίθεται με αυτό τον τρόπο».

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν εκείνοι που διαφωνούν με αυτό το συμπέρασμα, αλλά ακόμα και αυτοί αναγνωρίζουν την ανάγκη περιορισμού της αδικαιολόγητης βίας καθώς επίσης της συμμετοχής παιδιών στην πορνογραφία, παραδεχόμενοι και πάλι με αυτό τον τρόπο ότι η πορνογραφία επηρεάζει τους καταναλωτές της. Θα έπρεπε να είναι ολοφάνερο ότι υπάρχει μια σχέση ανάμεσα σ’ αυτό που διαβάζει και βλέπει κανείς, και σε εκείνο που σκέφτεται και κάνει.

Παρά τους έξυπνους ισχυρισμούς ενάντια στην ιδέα αυτής της σχέσης, ένα πράγμα είναι καθαρό: Οι πορνογράφοι ξέρουν πάρα πολύ καλά γιατί παράγουν τη διαφθορά και οι καταναλωτές ξέρουν πάρα πολύ καλά γιατί την αγοράζουν. Οι ίδιοι οι πορνογράφοι παραδέχονται το σκοπό της—σεξουαλική διέγερση. Ό,τι ακολουθεί κατόπιν, είτε αυνανισμός είναι αυτό είτε κάτι χειρότερο, δεν μπορεί ψυχρά να αγνοηθεί σαν να ήταν η αποκλειστική ευθύνη του καταναλωτή. Ο ίδιος ο σχεδιασμός του προϊόντος κακοποιεί τον καταναλωτή. Η πορνογραφία και αυτοί που την προωθούν είναι ακριβώς το ίδιο αξιόμεμπτοι όπως όλα τα εθιστικά ναρκωτικά και οι προαγωγοί τους.

‘Και τι θα Γίνει με τα Δικαιώματά Μας;’

Και όμως υπάρχουν εκείνοι που φωνάζουν να μη στερηθούν οι άνθρωποι τα δικαιώματά τους να κατέχουν, να διαβάζουν και να βλέπουν ό,τι θέλουν στο ιδιωτικό περιβάλλον του σπιτιού τους, καθώς επίσης και να εκδίδουν και να διανέμουν τέτοια ύλη. Φοβούνται μη γίνει κατάχρηση της λογοκρισίας.

Σε γενικές γραμμές αυτές είναι βάσιμες ανησυχίες. Αλλά ακόμα και αν υπάρχει αυτό που λέγεται ελευθερία λόγου, δεν μπορείς να λες ή να εκδίδεις δυσφημιστικά πράγματα για τους άλλους ή να κάνεις ψευδείς δημόσιες δηλώσεις που θα μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή των άλλων. Καμιά ανθρώπινη κυβέρνηση δεν εγγυάται απόλυτη ελευθερία. Πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των άλλων.

Αυτοί που ρωτούν, «Τι το κακό υπάρχει να βλέπει κανείς την πορνογραφία ιδιωτικά αν δεν τη μιμείται για να βλάψει άλλους;» παραβλέπουν μια σπουδαία πτυχή των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αφού η πορνογραφία χρησιμοποιείται για να αποπλανήσει ακόμα και πολύ μικρά παιδιά ώστε να εμπλακούν σε αιμομειξία και άλλες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών, και αφού οι ενήλικοι και τα μικρά παιδιά που φαίνονται στις φωτογραφίες και στις ταινίες συχνά εξαναγκάζονται να συμμετέχουν στην παραγωγή της πορνογραφίας, πώς θα μπορούσε κάποιος να αγνοήσει τη βλάβη που γίνεται σ’ αυτά τα άτομα;

Επιπλέον, τι θα πούμε για τη βία που υφίστανται αυτοί που χρησιμοποιούνται για την πορνογραφία όταν τους δένουν, τους βασανίζουν, τους ακρωτηριάζουν, και τους υποβάλλουν σε οδυνηρό, αφύσικο σεξ; Και τι θα πούμε για μερικά παιδιά που τα ρίχνουν σε σπείρες παιδεραστίας, κάτι που αποτελεί ένα κερδοφόρο διεθνές εμπόριο; «Αηδιαστικό!» μπορεί να πείτε. Αλλά τι θα πούμε για τα δικαιώματά τους; Είναι αυτό το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για να έχουν άλλοι άνθρωποι το δικαίωμα να «απολαμβάνουν» την πορνογραφία; Με αυτό τον τρόπο ‘συμπεριφέρεσθε στους άλλους όπως θα θέλατε οι άλλοι να συμπεριφέρονται σ’ εσάς’;—Ματθαίος 7:12.

Και όμως, πολλοί λένε ότι η λογοκρισία δεν είναι η λύση. Κατ’ αρχήν, για να ασκήσεις ποινική δίωξη εναντίον των πορνογράφων πρέπει να είσαι ικανός να καθορίσεις τι είναι πορνογράφημα και τι δεν είναι. Όμως αυτό δεν το έχουν καταφέρει ούτε και τα δικαστήρια ακόμα.

Εκείνο που είναι ξεκάθαρο είναι ότι αυτή η μάστιγα της πορνογραφίας απειλεί και εσάς και την οικογένειά σας. Η αστυνομία, οι αντιπορνογραφικοί όμιλοι, οι τελωνειακοί και η λογοκρισία φαίνονται ανίκανοι να ελέγξουν ή να περιορίσουν την επιδημία. Υπάρχει κάποιος τρόπος για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να προστατέψουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα;

[Πλαίσιο στη σελίδα 5]

«Τρεις άντρες απαγάγουν διαδοχικά μια γυναίκα, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, και μια γιαγιά, και τις χτυπούν μέχρι αναισθησίας, κλωτσώντας τες στο πρόσωπο, στο κεφάλι, και στο σώμα. Όταν αυτές χάνουν τις αισθήσεις τους, τις βιάζουν και τις ξαναχτυπούν».

‘Τα γυμνά και ακρωτηριασμένα σώματα των γυναικών κρέμονταν ανάποδα πάνω στους φράχτες από αγκαθωτό σύρμα, και μια γυναίκα είχε εξαναγκαστεί να [συμμετέχει σε κτηνοβασία]’.

‘Μικρά κορίτσια [που συμμετέχουν σε στοματικό σεξ και κτηνοβασία], και οχτάχρονα ή εννιάχρονα αγόρια . . . που βιάζονται’.

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

Μια δημοσκόπηση που διεξάχθηκε τον Μάρτιο του 1985 στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Οργανισμό Γκάλλοπ για το περιοδικό Newsweek, στην Αγγλική (Νιουσγουήκ) δείχνει τις ακόλουθες ενδιαφέρουσες απόψεις που έχουν οι Αμερικανοί πάνω σε ζητήματα σχετικά με την πορνογραφία:

● Ένα συντριπτικό 73 τοις εκατό των Αμερικανών πιστεύει ότι η άσεμνη σεξουαλική ύλη «οδηγεί μερικούς ανθρώπους να διαπράξουν βιασμό ή σεξουαλική βία».

● Μόνο το 34 τοις εκατό πιστεύει ότι η πορνογραφία παρέχει «μια ασφαλή διέξοδο για τους ανθρώπους που έχουν σεξουαλικά προβλήματα».

● Η πλειονότητα, δηλαδή το 76 τοις εκατό, πιστεύει ότι η άσεμνη ύλη «έχει σαν αποτέλεσμα μερικοί άνθρωποι να χάσουν το σεβασμό τους για τη γυναίκα».

● Περισσότερο από τα δύο τρίτα, 67 τοις εκατό, πιστεύουν ότι η πορνογραφία μπορεί «να οδηγήσει σε κατάρρευση των ηθών της κοινωνίας».

● Ένα αξιόλογο ποσοστό από 63 μέχρι 73 τοις εκατό πιστεύουν ότι θα πρέπει να απαγορευτούν πλήρως τα βίντεο, οι ταινίες ή τα περιοδικά που χαρακτηρίζονται από σεξουαλική βία.