Τρομοκρατία—Ποιους Επηρεάζει;
Το Ξύπνα! δεν ανακατεύεται στην πολιτική. Διατηρεί μια ουδέτερη στάση απέναντι στις πολιτικές διαμάχες αυτού του κόσμου. Όμως, σύμφωνα με το σκοπό της έκδοσής του, ερευνάει βαθιά κάτω από την επιφάνεια και επισημαίνει το πραγματικό νόημα που υπάρχει πίσω από τα τρέχοντα γεγονότα. Γι’ αυτό το λόγο, το Ξύπνα! εξετάζει τα βαθύτερα κίνητρα που βρίσκονται πίσω από την τρομοκρατία, όπως τα κατανοούν οι ειδικοί πάνω σ’ αυτόν τον τομέα. Αφήνουμε τους αναγνώστες μας να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
«Σήμερα οι δρόμοι των μεγαλουπόλεων του κόσμου, οι πίστες των αεροδρομίων και οι στρατιωτικές βάσεις μετατρέπονται σε πεδία μάχης καθώς μικρές τρομοκρατικές ομάδες και μεμονωμένοι εκτελεστές επιδιώκουν να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους».
«Από το 1973 μέχρι το 1984 συνέβηκαν παγκόσμια 5.000 τρομοκρατικά επεισόδια που αφαίρεσαν 4.000 και πλέον ζωές και προξένησαν τον τραυματισμό διπλάσιου αριθμού ανθρώπων».
«Στη διάρκεια των περασμένων δεκαπέντε ετών, διπλωμάτες από 113 χώρες έγιναν στόχοι τρομοκρατικών ενεργειών σε 128 διαφορετικές χώρες».—Fighting Back—Winning the War Against Terrorism, στην Αγγλική (Αντεπίθεση—Κερδίζοντας τη Μάχη Ενάντια στην Τρομοκρατία).
ΣΑΣ επηρεάζει η τρομοκρατία; Μήπως το 1986 ακυρώσατε ή αλλάξατε τα σχέδιά σας για ταξίδι επειδή φοβάστε τους τρομοκράτες; Η τρομοκρατία είναι ένας παράγοντας που φέρνει υποσυνείδητα ή με εμφανή τρόπο άγχος στη ζωή πολλών ανθρώπων σήμερα. Όπως έγραψε ο υπουργός άμυνας του Ισραήλ Γιτζάκ Ραμπίν: «Ο φόβος της τρομοκρατίας έχει γίνει μέρος του φυσιολογικού τρόπου ζωής πολλών ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο». Είναι πολύ πιθανόν ότι κι εσείς συμβάλλετε στην κάλυψη των δαπανών που επιβάλλονται εξαιτίας της τρομοκρατίας. Πώς συμβαίνει αυτό; Ίσως ένα μέρος από τους φόρους σας πηγαίνει στις υψηλές δαπάνες για καλύτερη ασφάλεια και αυξημένη ετοιμότητα, στις οποίες υποβάλλονται πολλές κυβερνήσεις λόγω της απειλής της τρομοκρατίας.
Η Βόρεια Ιρλανδία και η Μέση Ανατολή για δεκαετίες τώρα δοκιμάζουν την τρομοκρατία. Στα πρόσφατα χρόνια, η τρομοκρατία έχει αφήσει τα σημάδια της σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Και μέσω της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και του τύπου όλοι μας έχουμε εξοικειωθεί με την τρομοκρατική βία. Έχει γίνει σχεδόν μέρος της καθημερινής μας εμπειρίας. Οι βομβιστικές ενέργειες, οι δολοφονίες και οι απαγωγές συμβαίνουν τόσο συχνά που δεν μας κάνουν πια αίσθηση. Σαν αποτέλεσμα, το αφύσικο γίνεται φυσιολογικό, το απίστευτο και, σε μερικές χώρες, όπως ο Λίβανος, το απαράδεκτο γίνεται παραδεκτό.
Ναι, η τρομοκρατία είναι ένα γεγονός της ζωής—μέρος των ειδήσεων που καθημερινά μεταδίδουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία έχουν μετατρέψει τους αρχηγούς και τις ομάδες των τρομοκρατών σε γνωστούς της οικογένειάς σας. Η τρομοκρατία είναι τώρα μια παγκόσμια μάστιγα.—Βλέπε τον συνοδευτικό χάρτη.
Τι Είναι Τρομοκρατία;
Μπορεί να φαίνεται απλό να δώσεις τον ορισμό του τι είναι τρομοκράτης. Αλλά αυτό εξαρτάται από την πλευρά στην οποία έχεις βρεθεί σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα. Οι ανατρεπτικές δυνάμεις του Ελ Σαλβαντόρ, είναι τρομοκράτες ή ‘εθνικό λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα’; Οι κόντρας της Νικαράγουας είναι τρομοκράτες ή «μαχητές της ελευθερίας»; Την τρομοκρατία, όπως και την ομορφιά, τη βλέπει ο καθένας με διαφορετικό μάτι. Οι πολιτικές πεποιθήσεις μπορούν να παραποιήσουν έναν ορισμό.
Ο Μπένζαμιν Νετανγιάχου, Ισραηλινός πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη, ορίζει ως εξής την τρομοκρατία: «Ο εσκεμμένος και συστηματικός φόνος, τραυματισμός και εκφοβισμός των αθώων με σκοπό να εμπνεύσει φόβο για πολιτικούς σκοπούς». (Terrorism—How the West Can Win, στην Αγγλική [Τρομοκρατία—Πώς Μπορεί να Κερδίσει η Δύση]) Ο Σαμ Σαρκεσιάν του Πανεπιστημίου Λογιόλα του Σικάγου, δίνει τον ορισμό ότι αυτή «συνήθως χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία μεθόδων, όπως οι δολοφονίες, οι αεροπειρατείες, οι απαγωγές, τα σαμποτάζ, καθώς επίσης και η χρήση ‘αθώων’ θυμάτων για να επηρεαστεί κάποιος τρίτος. Με λίγα λόγια, η τρομοκρατία είναι η δημιουργία φόβου σ’ έναν πληθυσμό για να εξαναγκαστεί το υπάρχον σύστημα να ενδώσει στις απαιτήσεις ή/και στους αντικειμενικούς σκοπούς των τρομοκρατών».—Hydra of Carnage, στην Αγγλική (Ίντρα οφ Κάρνετζ).
Από την άλλη μεριά, ο Καθολικός καθηγητής της θεολογίας Τζέιμς Μπαρτσάιλ γράφει: «Η τρομοκρατία είναι ο πόλεμος των απελπισμένων. . . . [Είναι] πάντοτε οι ενέργειες αυτών που πιστεύουν ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση».—Fighting Back, στην Αγγλική (Αντεπίθεση).
Όπως και αν το βλέπετε, τρομοκρατία συνήθως σημαίνει βία και θάνατο αθώων ανθρώπων. Όπως γράφει ο Ίαν Σράιμπερ στο βιβλίο του The Ultimate Weapon, στην Αγγλική (Το Απόλυτο Όπλο): «Όπως και ο στρατός, έτσι και οι τρομοκρατικές ομάδες ενεργούν χωρίς να περιλαμβάνονται στο ζήτημα αισθήματα ανθρωπιάς, κάνοντας έτσι τη σκληρότητα μέρος της καθημερινής ζωής».
Δεν Είναι Κάτι το Καινούργιο
Η τρομοκρατία, αν και χρονολογείται από αιώνες, χρησιμοποιήθηκε ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες σαν ένα μέσο πολιτικής πίεσης. Το 1945, όταν έγινε φανερό ότι η Βρετανική Εργατική κυβέρνηση δεν επρόκειτο να παραχωρήσει την Παλαιστίνη στους Εβραίους, εμφανίστηκαν τρομοκρατικές ομάδες περιλαμβανομένης της «Ιργκούν Ζβάι Λεουμί (Εθνική Στρατιωτική Οργάνωση, με το όνομα Ετζέλ) και της Λοχαμέι Χερούτ Γισραέλ (Μαχητές για την Ελευθερία του Ισραήλ) [επίσης γνωστή σαν ομάδα Λεχί ή Στερν]—[που] χρησιμοποίησαν τρομοκρατικές πράξεις. Στις 22 Ιουλίου, η ομάδα Ετζέλ ανατίναξε μια πτέρυγα του Ξενοδοχείου Κινγκ Ντέιβιντ στην Ιερουσαλήμ, που στέγαζε την κυβέρνηση, και σ’ αυτή την έκρηξη σκοτώθηκαν περίπου 100 Εβραίοι, Βρετανοί και Άραβες».—The Jews in Their Land, στην Αγγλική (Οι Εβραίοι στη Γη Τους), από τον Ντέιβιντ Μπεν-Γκουριόν.
Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, η τρομοκρατία έχει αυξηθεί, ειδικά σε σχέση με τα προβλήματα του Ισραήλ, των Παλαιστινίων προσφύγων και των Αραβικών χωρών.
Η τρομοκρατία δεν περιορίζεται στη Βόρεια Ιρλανδία και στη Μέση Ανατολή. Η Ισπανία έχει τους Βάσκους τρομοκράτες ΕΤΑ· η Ινδία έχει προβλήματα με τους αυτονομιστές Σιχ· η Σρι Λάνκα σπαράσσεται εξαιτίας των αγωνιστών Ταμίλ· το Περού έχει τους Μαοϊκούς μαχητές Σεντέρο Λουμινόζο (Λαμπρό Μονοπάτι). Στον αποκαλούμενο δημοκρατικό κόσμο, ο κατάλογος φαίνεται ατέλειωτος.
Αλλά γιατί επηρεάζονται τόσο πολύ οι δημοκρατικές χώρες; Και ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες πίσω από την τρομοκρατία; Είναι οι τρομοκράτες απλώς καταπιεσμένες ομάδες που ζητούν δικαιοσύνη και αποκατάσταση; Ή μήπως περιλαμβάνονται πολύ περισσότερα στο ζήτημα; Πρόκειται να παραμείνει η τρομοκρατία; Τα επόμενα άρθρα θα εξετάσουν αυτές καθώς και άλλες ερωτήσεις.
[Χάρτης στη σελίδα 5]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Μερικές από τις χώρες που αναφέρθηκαν πρόσφατα στις ειδήσεις εξαιτίας της τρομοκρατίας
Ηνωμένο Βασίλειο
Β. Ιρλανδία
Γερμανία
Γαλλία
Ισπανία
Ιταλία
Τουρκία
Λίβανος
Ισραήλ
Αφγανιστάν
Μπαγκλαντές
Ινδία
Σρι Λάνκα
Ιαπωνία
Ν. Κορέα
Φιλιππίνες
Αγγόλα
ΝΔ. Αφρική
Ν. Αφρική
Ηνωμένες Πολιτείες
Ελ Σαλβαντόρ
Νικαράγουα
Παναμάς
Κολομβία
Βενεζουέλα
Περού
Αργεντινή