Τραγωδία στη Χιλή Υποκινεί σε Χριστιανική Αγάπη
Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στη Χιλή
Η ΒΟΡΕΙΑ ΧΙΛΗ είναι ξακουστή για την άνυδρή της έρημο Ατακάμα, με τις μεγάλες ακατοίκητες εκτάσεις της που χάνονται στον ορίζοντα. Η βροχόπτωση είναι τόσο σπάνια ώστε αυτό που οι περισσότεροι θα ονόμαζαν αραιή ομίχλη θεωρείται βροχή σ’ αυτή την απομονωμένη περιοχή ανάμεσα στον Ειρηνικό Ωκεανό και την οροσειρά των Άνδεων. Εξαιτίας αυτών των κλιματικών συνθηκών, τα περισσότερα σπίτια δεν είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν τη βροχή, και ακόμα κι εκεί που υπάρχει σποραδική βροχόπτωση—ίσως μια φορά κάθε πέντε χρόνια—οι περισσότεροι, μέχρις ότου αρχίσει να βρέχει, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ελέγξουν μήπως τυχόν θα στάζει από κάπου η στέγη. Αυτό το γεγονός πιθανώς έσωσε τη ζωή πολλών ατόμων στην Αντοφαγκάστα, μια πόλη με 250.000 περίπου κατοίκους.
Τη νύχτα της Δευτέρας 17 Ιουνίου 1991, πολλοί άνθρωποι ετοιμάζονταν να πάνε να κοιμηθούν, όταν άρχισε να πέφτει καταρρακτώδης βροχή. Οι στέγες πολλών σπιτιών έσταζαν, κι έτσι οι άνθρωποι αντί να πάνε για ύπνο, προσπαθούσαν να κλείσουν τις τρύπες ή να περιορίσουν τις ζημιές—χωρίς να υποπτεύονται ότι κάτι πολύ χειρότερο επρόκειτο να συμβεί μέσα σε λίγες ώρες.
Νωρίς το επόμενο πρωί, τρεις τεράστιες κατολισθήσεις λάσπης, μετακινώντας εκατομμύρια τόνους εδάφους με ταχύτητα 30 χιλιομέτρων την ώρα, προκάλεσαν το θάνατο 85 περίπου ατόμων, τραυμάτισαν περίπου 700 και κατέστρεψαν ή έκαναν ζημιές σε περισσότερα από 30.000 σπίτια!
Αγωνία σε μια Θάλασσα Λάσπης
Στην Αντοφαγκάστα υπάρχουν δέκα εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, με 1.400 περίπου μέλη, κι έτσι υπήρχε μεγάλη ανησυχία για την κατάστασή τους. Πόσο χαρήκαμε όταν ακούσαμε ότι κανένας δεν έχασε τη ζωή του, αν και μια αδελφή τραυματίστηκε σοβαρά όταν παρασύρθηκε από τη λάσπη σε απόσταση σχεδόν τριών χιλιομέτρων. Όταν τα συνεργεία διάσωσης τη βρήκαν, νόμιζαν ότι ήταν νεκρή, ώσπου μια νοσοκόμα παρατήρησε ότι ανέπνεε και πλησιάζοντάς την τήν άκουσε να λέει «Χεοβά, Χεοβά [Ιεχωβά, Ιεχωβά]». Είχε καταπιεί μια μεγάλη ποσότητα λάσπης, γι’ αυτό τη μετέφεραν εσπευσμένα στο νοσοκομείο για να της παρασχεθεί αγωγή για μόλυνση.
Στην Εκκλησία Οριέντε τα σπίτια του 70 σχεδόν τοις εκατό των οικογενειών είτε καταστράφηκαν είτε έπαθαν σοβαρές ζημιές. Τα σπίτια άλλων οικογενειών στις Εκκλησίες Κοστανέρα και Κόρβαλις έπαθαν επίσης μεγάλες ζημιές αφού η λάσπη έφτασε σε μερικές περιοχές ως τη στέγη ή πλημμύρισε τα σπίτια, γεμίζοντας τα δωμάτια μέχρι και με ενάμισι μέτρο λάσπη. Σ’ ένα σπίτι, μια μητέρα και τα δυο μικρά παιδιά της ανεβασμένοι πάνω στο κρεβάτι τους επέπλεαν σε μια θάλασσα λάσπης που τους έσπρωχνε σιγά-σιγά προς το ταβάνι· σώθηκαν όταν ο πατέρας της γυναίκας κατάφερε να κάνει ένα άνοιγμα στη στέγη. Άλλοι σε σχετικά ασφαλή μέρη ένιωθαν ότι το τέλος είναι κοντά καθώς αφουγκράζονταν το βουητό των κατολισθήσεων της λάσπης που παρέσερνε ό,τι έβρισκε στο πέρασμά της και άκουγαν τις απόμακρες κραυγές αγωνίας μέσα στο κρύο σκοτάδι της νύχτας.
Κάτι πιο Πολύτιμο από τα Υλικά Αποκτήματα
Αν και έχασαν πολλά από τα υλικά τους αποκτήματα, οι Μάρτυρες εκδήλωσαν αξιόλογο πνεύμα. Μια Μάρτυρας ανέφερε ότι φίλοι και συνεργάτες της έμειναν έκπληκτοι βλέποντάς την να έχει χαρούμενη διάθεση παρότι έχασε πολλά υλικά πράγματα. Τους είπε πως, αν θα έβαζαν τα υλικά πράγματα στο αλφάβητο με σειρά σπουδαιότητας, αυτά θα έπρεπε να μπουν στο γράμμα ω. Ήταν ευτυχισμένη που τόσο αυτή όσο και όλη η οικογένειά της επέζησαν.
Άλλη μια μητέρα, που αποχωρίστηκε από τις κόρες της και παραλίγο να χάσει δυο απ’ αυτές καθώς και τη ζωή της, είχε προσευχηθεί θερμά στον Ιεχωβά λέγοντας πως, αν επέστρεφε στη ζωή νωρίς στην ανάσταση, θα ήθελε να υπηρετήσει ως μαγείρισσα ενόσω οι άλλοι θα εργάζονταν για την αποκατάσταση της γης! Αυτή επέζησε, και πού νομίζετε ότι της ζητήθηκε να υπηρετήσει τις μέρες που ακολούθησαν μετά τις κατολισθήσεις; Ναι, στην κουζίνα που έστησαν οι Μάρτυρες για να σερβίρουν εκατοντάδες γεύματα στις οικογένειες των Μαρτύρων του Ιεχωβά και των γειτόνων τους που είχαν χάσει τα σπίτια τους!
Η Χριστιανική Αγάπη σε Δράση
Από αγάπη οι αδελφοί στις πόλεις Καλάμα και Ικίκε έκαναν διευθετήσεις να σταλεί ψωμί, νερό, ρούχα και άλλα απαραίτητα είδη στην Αντοφαγκάστα. Το γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά έκανε κι αυτό διευθετήσεις για βοήθεια, και σύντομα άρχισαν να φτάνουν ρούχα, κουβέρτες, κρεβάτια, εξοπλισμός κουζίνας, τρόφιμα και άλλα είδη. Πόσο συγκινητικό ήταν να βλέπει κανείς ότι πολλά από τα είδη που προσφέρθηκαν ήταν, όχι μεταχειρισμένα ή απομεινάρια, αλλά ολοκαίνουρια! Σύντομα τα δυο φορτηγά της Εταιρίας και ένα τρίτο από τη Ρανκάγκουα ξεκίνησαν για την Αντοφαγκάστα, σχεδόν 1.400 χιλιόμετρα προς τα βόρεια, με 14 περίπου τόνους αγαθά. Αν και στάλθηκε ειδοποίηση ότι δεν υπάρχει πια ανάγκη να προσφερθούν άλλα είδη, συνέχισαν να έρχονται πράγματα. Ως αποτέλεσμα, χρειάστηκε να μισθωθεί ένα ακόμη φορτηγό για να μεταφέρει άλλους 16 τόνους! Αυτά τα εφόδια διανεμήθηκαν γενναιόδωρα και σε γείτονες που δεν ήταν Μάρτυρες.
Αν και βρισκόταν σε μια περιοχή που πλήγηκε περισσότερο, το σπίτι μιας οικογένειας Μαρτύρων έμεινε σε καλή κατάσταση. Αμέσως εκείνοι έδειξαν την αγάπη τους για τον πλησίον τους ανοίγοντας το σπίτι τους σε 9 οικογένειες Μαρτύρων και σε άλλους 70 γείτονες που δεν ήταν Μάρτυρες, πολλοί από τους οποίους έφτασαν γεμάτοι λάσπη και χωρίς ρούχα. Οι Μάρτυρες έδωσαν όλα τα ρούχα και τις κουβέρτες που είχαν στη διάθεσή τους.
Πολλοί έδωσαν από το χρόνο, τους πόρους και τις δυνάμεις τους για να βοηθήσουν. Αν και επρόκειτο για τραγωδία μεγάλων διαστάσεων για τη Χιλή, ο λαός του Ιεχωβά άλλη μια φορά έδειξε την ενότητα και το αδελφικό ενδιαφέρον του, στέλνοντας ακόμα και μια χρηματική συνεισφορά από το μακρινό Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ένα άτομο συνόψισε τις δυο εβδομάδες παροχής βοήθειας λόγω της καταστροφής στην Αντοφαγκάστα: «Ποτέ δεν είχαμε μια συνέλευση 13 ημερών, με τόσο πολλά αληθινά δράματα, με τόσο πολλές εκδηλώσεις αγάπης, με τόσο πολλούς να δίνουν από τον εαυτό τους όπως έγινε φανερό στη διάρκεια των περασμένων λίγων ημερών».