Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Τι Πρέπει να Γίνει αν Αμαρτήσει ένας Διάκονος;

Η ΑΞΙΟΜΕΜΠΤΗ διαγωγή των θρησκευτικών ηγετών ελκύει την προσοχή του κοινού σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Η σκανδαλώδης διαγωγή των διακόνων της τηλεόρασης έχει φέρει τους Προτεστάντες σε αμηχανία. Ένας ευαγγελιστής της τηλεόρασης, αφού πιάστηκε πρόσφατα επ’ αυτοφώρω με μια πόρνη για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια, πληροφόρησε τους ακολούθους του ότι ο Θεός τού είπε πως η συμπεριφορά του ήταν δική του υπόθεση και δεν αφορούσε κανέναν άλλον.

Αναφερόμενο σε μια έρευνα που διήρκεσε 25 χρόνια, το περιοδικό Τάιμ (Time) έγραψε: «Ένας πρώην Βενεδικτίνος μοναχός . . . υπολογίζει πως οι μισοί από τους 53.000 Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς των Ηνωμένων Πολιτειών παραβαίνουν τον όρκο τους περί αγαμίας». Επίσης, κάποιο δημοσίευμα του 1990 σχετικά με μερικούς Καναδούς ιερείς που καταδικάστηκαν για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών αναφέρει: «Οι ηγέτες της εκκλησίας είτε αγνόησαν είτε απέρριψαν είτε αντέδρασαν αναποτελεσματικά στις διαμαρτυρίες για σεξουαλική κακοποίηση, παρ’ όλο που είχαν λάβει τέτοιες διαμαρτυρίες από θύματα, ενορίτες, αστυνομικούς, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλους ιερείς».

«Μέχρι πρόσφατα», έγραψε το Τάιμ, «τους ιερείς που έσφαλλαν απλώς τους μετέθεταν από τη μια ενορία στην άλλη». Τώρα, όμως, που η αποζημίωση την οποία έχουν απαιτήσει με μηνύσεις θύματα αξιόμεμπτης διαγωγής ιερέων φτάνει τα 300 εκατομμύρια δολάρια (περ. 54 δισ. δρχ.) στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ιερείς συχνά υποβάλλονται σε ψυχιατρική θεραπεία πριν επιστρέψουν στα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Τι πρέπει να γίνει αν αμαρτήσει ένας διάκονος, ένας ιερέας ή ένας πρεσβύτερος; Τι καθοδηγία δίνει η Αγία Γραφή σχετικά με το χειρισμό τέτοιας λυπηρής αξιόμεμπτης διαγωγής; Ας εξετάσουμε δυο βασικά εδάφια της Αγίας Γραφής—το εδάφιο Τίτον 1:7 και το εδάφιο 1 Τιμόθεον 3:2.

Πρέπει να Είναι «Ανέγκλητος»

Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Πρέπει ο επίσκοπος να ήναι ανέγκλητος, ως οικονόμος Θεού». (Τίτον 1:7) Ο Παύλος έδωσε αυτή την εντολή στον Τίτο όταν του ανέθεσε να διορίζει πρεσβυτέρους στις εκκλησίες της Κρήτης. Τι εννοούσε, όμως, ο απόστολος;

Ανέγκλητος σημαίνει απαλλαγμένος από κατηγορία. Σχολιάζοντας αυτή τη λέξη, Το Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης (The New International Dictionary of New Testament Theology) δηλώνει: «Η λέξη ανέγκλητος ανήκει στη νομική ορολογία που αφορά μια κατηγορία η οποία διατυπώνεται στο δικαστήριο και υπονοεί άμεμπτη συμπεριφορά, κατά της οποίας δεν μπορεί να απαγγελθεί καμιά κατηγορία». Έτσι λοιπόν, κάποιος πρέπει να έχει καθαρό υπόμνημα πριν διοριστεί ως πρεσβύτερος· δεν πρέπει να τον βαραίνει μομφή ή να του προσάπτεται κατηγορία. Και μόνο αν εξακολουθεί να μην υπάρχει καμιά δίκαιη κατηγορία εναντίον του, μπορεί ο πρεσβύτερος να διατηρήσει τη θέση του.—Παράβαλε 1 Τιμόθεον 3:10, Κείμενο.

Ο πρεσβύτερος πρέπει όχι μόνο να ηγείται της εκκλησίας, αλλά και να υπηρετεί την εκκλησία. Πρέπει να δώσει λόγο για την υπηρεσία του ως οικονόμος. Είναι οικονόμος του Θεού· ποιμαίνει τα αρνιά του Θεού. Συνεπώς, είναι πρωτίστως υπόλογος στον Ιδιοκτήτη του ποιμνίου, τον Ιεχωβά, και κατόπιν στους ανθρώπους τους οποίους ο Θεός τού έδωσε την ευθύνη να επιβλέπει.—1 Πέτρου 5:2, 3.

Πρέπει να Είναι «Άμεμπτος»

Η Αγία Γραφή λέει: «Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να ήναι άμεμπτος [ανεπίλημπτος, Κείμενο]». (1 Τιμόθεον 3:2) Η λέξη του κειμένου ανεπίλημπτος, που αποδίδεται «άμεμπτος», σημαίνει κατά γράμμα αυτόν που ‘δεν δίνει λαβή σε τίποτα’. Με άλλα λόγια, η ζωή ενός επισκόπου δεν πρέπει να παρέχει κάτι το οποίο θα έδινε λαβή σε κάποιον επικριτή για να το χρησιμοποιήσει εναντίον του. Διευρύνοντας την έννοια αυτής της λέξης, το Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Theological Dictionary of the New Testament) αναφέρει πως ένας επίσκοπος «είναι απρόσβλητος (ακόμη και από μη Χριστιανούς) λόγω της ηθικής διαγωγής του».

Ο Θεός θέτει υψηλά πρότυπα για εκείνους που επιβλέπουν το λαό του και διδάσκουν το Λόγο του. Ο Ιάκωβος είπε σχετικά με τον εαυτό του και με άλλους πρεσβυτέρους: «Μεγαλητέραν κατάκρισιν [κρίση, ΜΝΚ] θέλομεν λάβει». Και ο Ιησούς έθεσε την εξής καθοδηγητική αρχή: «Εις όντινα ενεπιστεύθη πολύ, περισσότερον θέλουσιν απαιτήσει παρ’ αυτού».—Ιακώβου 3:1· Λουκάς 12:48.

Κατά συνέπεια, αν ένας Χριστιανός επίσκοπος διαπράξει κάποιο κατάφωρο αμάρτημα αλλά μετανοήσει, μπορεί να παραμείνει μέλος της εκκλησίας· πρέπει, όμως, να απομακρυνθεί από τη θέση του επισκόπου. Δεν είναι πια άμεμπτος. Ίσως απαιτηθεί να περάσουν χρόνια ώσπου να επανακτήσει καλή υπόληψη, ώστε να είναι και πάλι «ανέγκλητος». Η περίπτωσή του μπορεί να παρομοιαστεί με την περίπτωση του Σομνά, υπηρέτη του Εζεκία. Ο Ιεχωβά τον επέπληξε για την αξιόμεμπτη διαγωγή του, με τα εξής λόγια: «Θέλω σε εξώσει από της στάσεώς σου [τη θέση σου, ΜΝΚ] και θέλει σε κρημνίσει από του αξιώματός σου». Αργότερα όμως ο Σομνά πρέπει να επανέκτησε την καλή υπόληψή του, επειδή διαβάζουμε πως βρισκόταν ξανά στην υπηρεσία του βασιλιά ως γραμματέας.—Ησαΐας 22:15-22· 36:3.

Τι θα Γίνει αν Ένας Διάκονος Είναι Αμετανόητος;

Πολλές θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου ανέχονται διακόνους οι οποίοι αμαρτάνουν κατά συνήθεια. Το 1459 ο καρδινάλιος Ροντρίγκο Βοργίας έγινε αντικαγκελάριος, το υψηλότερο διοικητικό αξίωμα στην Καθολική παπική Αυλή. Εξαιτίας της περιβόητης ανηθικότητάς του, επιπλήχθηκε από τον Πάπα Πίο Β΄. Ωστόσο, αν και ήταν πατέρας τεσσάρων εξώγαμων παιδιών, το 1492 το κολέγιο των καρδιναλίων τον ανέβασε στον παπικό θρόνο! Αυτός συνέχισε τη σκανδαλώδη σταδιοδρομία του ως Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄. Η ανοχή αμετανόητων, έκφυλων διακόνων στη διάρκεια της ιστορίας του Χριστιανικού κόσμου αναμφίβολα έχει συμβάλει στη διαφθορά που βλέπουμε σήμερα σ’ αυτόν. Τι πρέπει, λοιπόν, να γίνει αν ένας διάκονος είναι αμετανόητος;

Ο Χριστιανός διάκονος που διαπράττει σοβαρή αμαρτία και δεν δίνει αποδείξεις μετάνοιας πρέπει να αποβάλλεται από την εκκλησία. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μη συναναστρέφησθε, εάν τις αδελφός ονομαζόμενος ήναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή λοίδορος ή μέθυσος ή άρπαξ, με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε. . . . Εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών».—1 Κορινθίους 5:11-13.

Η σταθερή αντιμετώπιση προστατεύει τη φήμη της εκκλησίας και ξεχωρίζει την εκκλησία από εκείνους οι οποίοι «διακηρύττουν ότι γνωρίζουν το Θεό, με τα έργα τους όμως τον αρνούνται». Ο τρόπος με τον οποίο κάποια θρησκεία χειρίζεται το πρόβλημα ενός διακόνου που αμαρτάνει θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε αν αυτή η θρησκεία είναι πραγματικά Χριστιανική.—Τίτον 1:16, ΝΔΜ· Ματθαίος 7:15, 16.

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄

[Ευχαριστίες]

Alinari/Art Resource, N.Y.