Χρησιμοποίησε ο Θεός την Εξέλιξη για να Δημιουργήσει τη Ζωή;

«Άξιος είσαι, Ιεχωβά, ναι, ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη, επειδή εσύ δημιούργησες τα πάντα, και λόγω του θελήματός σου υπήρξαν και δημιουργήθηκαν».​—ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 4:11.

ΛΙΓΟ καιρό αφότου ο Κάρολος Δαρβίνος κατέστησε δημοφιλή τη θεωρία της εξέλιξης, πολλά αποκαλούμενα Χριστιανικά θρησκεύματα άρχισαν να αναζητούν τρόπους για να συνδυάσουν την πίστη τους στον Θεό με την αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης.

Σήμερα, οι πιο επιφανείς «Χριστιανικές» θρησκευτικές ομάδες φαίνονται διατεθειμένες να δεχτούν ότι ο Θεός θα πρέπει να χρησιμοποίησε την εξέλιξη με κάποιον τρόπο προκειμένου να δημιουργήσει τη ζωή. Μερικοί διδάσκουν ότι ο Θεός προγραμμάτισε από την αρχή το σύμπαν να διαμορφωθεί με τέτοιον τρόπο ώστε τα έμβια όντα να εξελιχθούν αναπόφευκτα από άψυχες χημικές ουσίες και τελικά να φέρουν σε ύπαρξη την ανθρωπότητα. Όσοι υποστηρίζουν αυτή τη διδασκαλία, γνωστή ως θεϊστική εξέλιξη, δεν πιστεύουν ότι ο Θεός παρενέβη σε αυτή τη διαδικασία αφότου εκείνη άρχισε. Άλλοι πιστεύουν ότι, γενικά, ο Θεός επέτρεψε στην εξέλιξη να παραγάγει τις περισσότερες οικογένειες φυτών και ζώων αλλά παρενέβαινε σταδιακά για να κατευθύνει τη διαδικασία.

Συνδυασμός Διδασκαλιών​—Είναι Εφικτός;

Εναρμονίζεται πράγματι η θεωρία της εξέλιξης με τις διδασκαλίες της Γραφής; Αν η εξέλιξη ήταν αληθινή, τότε η αφήγηση της Γραφής για τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, μια ιστορία που σκοπό είχε να προσφέρει ένα ηθικό δίδαγμα αλλά η οποία δεν έπρεπε να εκληφθεί κατά γράμμα. (Γένεση 1:26, 27· 2:18-24) Άραγε, έτσι θεωρούσε ο Ιησούς αυτή τη Γραφική αφήγηση; «Δεν διαβάσατε», είπε ο Ιησούς, «ότι αυτός που τους δημιούργησε από την αρχή τούς έκανε αρσενικό και θηλυκό και είπε: “Γι’ αυτόν το λόγο ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη σύζυγό του, και οι δύο θα είναι μία σάρκα”; Ώστε δεν είναι πια δύο, αλλά μία σάρκα. Άρα λοιπόν, αυτό που ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος να μην το χωρίζει».​—Ματθαίος 19:4-6.

Ο Ιησούς παρέθετε εδώ από την αφήγηση της δημιουργίας που καταγράφεται στο 2ο κεφάλαιο της Γένεσης. Αν ο Ιησούς θεωρούσε τον πρώτο γάμο φανταστική ιστορία, θα αναφερόταν σε αυτόν για να υποστηρίξει τη διδασκαλία του περί ιερότητας του γάμου; Όχι. Ο Ιησούς παρέπεμψε στην αφήγηση της Γένεσης επειδή γνώριζε ότι επρόκειτο για αληθινή ιστορία.​—Ιωάννης 17:17.

Παρόμοια, οι μαθητές του Ιησού πίστευαν στην αφήγηση της Γένεσης για τη δημιουργία. Λόγου χάρη, το Ευαγγέλιο του Λουκά αναφέρει τη γενεαλογία του Ιησού φτάνοντας μέχρι και τον Αδάμ. (Λουκάς 3:23-38) Αν ο Αδάμ ήταν φανταστικό πρόσωπο, σε ποιο σημείο θα μεταπηδούσε αυτός ο γενεαλογικός κατάλογος από την πραγματικότητα στο μύθο; Αν η ρίζα αυτού του οικογενειακού δέντρου ήταν μυθική, πόσο αξιόπιστο θα καθιστούσε κάτι τέτοιο τον ισχυρισμό του Ιησού ότι ήταν ο Μεσσίας, γεννημένος στη γραμμή του Δαβίδ; (Ματθαίος 1:1) Ο Ευαγγελιστής Λουκάς είπε ότι είχε «ερευνήσει τα πάντα από την αρχή με ακρίβεια». Σαφώς, και αυτός επίσης πίστευε στην αφήγηση της Γένεσης για τη δημιουργία.​—Λουκάς 1:3.

Η πίστη του αποστόλου Παύλου στον Ιησού συνδεόταν με την εμπιστοσύνη του Παύλου στην αφήγηση της Γένεσης. Ο Παύλος έγραψε: «Εφόσον ο θάνατος είναι μέσω ενός ανθρώπου, η ανάσταση των νεκρών είναι επίσης μέσω ενός ανθρώπου. Διότι όπως σε σχέση με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν, έτσι και σε σχέση με τον Χριστό όλοι θα ζωοποιηθούν». (1 Κορινθίους 15:21, 22) Αν ο Αδάμ δεν ήταν στην πραγματικότητα ο προπάτορας όλης της ανθρωπότητας, εκείνος μέσω του οποίου «μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος», γιατί θα έπρεπε να πεθάνει ο Ιησούς για να εξουδετερώσει τις συνέπειες της κληρονομημένης αμαρτίας;​—Ρωμαίους 5:12· 6:23.

Το να υποσκάπτει κάποιος την πίστη στην αφήγηση της Γένεσης για τη δημιουργία είναι σαν να υποσκάπτει τα ίδια τα θεμέλια της Χριστιανικής πίστης. Η θεωρία της εξέλιξης δεν εναρμονίζεται με τις διδασκαλίες του Χριστού. Κάθε προσπάθεια για συνδυασμό αυτών των πεποιθήσεων δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε αδύναμη πίστη, επιρρεπή στο να “κλυδωνίζεται και να μεταφέρεται εδώ και εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας”.​—Εφεσίους 4:14.

Πίστη Βασισμένη σε Σταθερό Θεμέλιο

Επί αιώνες η Αγία Γραφή έχει δεχτεί κριτική και επιθέσεις. Κατ’ επανάληψη, το Βιβλικό κείμενο έχει δικαιωθεί. Όταν η Γραφή ασχολείται με την ιστορία, την υγεία και την επιστήμη, οι αφηγήσεις της έχουν αποδειχτεί επανειλημμένα αξιόπιστες. Οι συμβουλές της σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις είναι φερέγγυες και διαχρονικές. Οι ανθρώπινες φιλοσοφίες και θεωρίες, όπως το χλωρό χορτάρι, ανθίζουν και με τον καιρό ξεραίνονται, αλλά ο Λόγος του Θεού «θα παραμείνει στον αιώνα».​—Ησαΐας 40:8.

Η διδασκαλία της εξέλιξης δεν περιορίζεται στη σφαίρα της επιστημονικής θεωρίας. Είναι μια ανθρώπινη φιλοσοφία που άνθισε και ευδοκίμησε επί δεκαετίες. Τα πρόσφατα χρόνια, ωστόσο, η ίδια η παραδοσιακή διδασκαλία του Δαρβίνου για την εξέλιξη έχει εξελιχθεί​—στην πραγματικότητα, έχει μεταλλαχτεί—​στα πλαίσια των προσπαθειών που έχουν γίνει προκειμένου να δοθούν εξηγήσεις για τις αυξανόμενες αποδείξεις περί σχεδίου στο φυσικό κόσμο. Σας προσκαλούμε να ερευνήσετε περαιτέρω το θέμα. Μπορείτε να το κάνετε αυτό εξετάζοντας τα υπόλοιπα άρθρα του παρόντος τεύχους. Επιπλέον, μπορείτε, αν θέλετε, να διαβάσετε τα έντυπα που φαίνονται σε αυτή τη σελίδα καθώς και στη σελίδα 32.

Πιθανότατα θα διαπιστώσετε ότι, αφού ερευνήσετε το ζήτημα, η εμπιστοσύνη σας σε αυτά που λέει η Γραφή όσον αφορά το παρελθόν θα αυξηθεί. Και το πιο σημαντικό είναι ότι θα ενισχυθεί η πίστη σας στις υποσχέσεις της Γραφής για το μέλλον. (Εβραίους 11:1) Μπορεί επίσης να υποκινηθείτε να αινέσετε τον Ιεχωβά, «τον Δημιουργό του ουρανού και της γης».​—Ψαλμός 146:6.

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΗ ΥΛΗ

Ένα Βιβλίο για Όλους τους Ανθρώπους Συγκεκριμένα παραδείγματα που πιστοποιούν την αυθεντικότητα της Γραφής εξετάζονται σε αυτό το ειδικό βιβλιάριο

Υπάρχει Δημιουργός που Ενδιαφέρεται για Εσάς; Εξετάστε περισσότερες επιστημονικές αποδείξεις και μάθετε γιατί ένας Θεός που ενδιαφέρεται επιτρέπει τόσα παθήματα

Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; Το ερώτημα: Ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη; λαβαίνει απάντηση στο κεφάλαιο 3 αυτού του βιβλίου

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]

Ο Ιησούς πίστευε στην αφήγηση της Γένεσης για τη δημιουργία. Έκανε άραγε λάθος;

[Πλαίσιο στη σελίδα 9]

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ;

Σύμφωνα με έναν ορισμό, «εξέλιξη» είναι «η διαδικασία αλλαγής προς μια ορισμένη κατεύθυνση». Ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιείται με αρκετούς τρόπους. Παραδείγματος χάρη, χρησιμοποιείται για να περιγράψει μεγάλες αλλαγές σε άψυχα πράγματα—την ανάπτυξη του σύμπαντος. Επίσης, ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει μικρές αλλαγές σε έμβια όντα—τον τρόπο με τον οποίο προσαρμόζονται φυτά και ζώα στο περιβάλλον τους. Τις περισσότερες φορές, όμως, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη θεωρία σύμφωνα με την οποία η ζωή προήλθε από άψυχες χημικές ουσίες, συγκροτήθηκε σε αυτοαναπαραγόμενα κύτταρα και σταδιακά παρήγε ολοένα και πιο περίπλοκα πλάσματα, με πιο νοήμον παράγωγό της τον άνθρωπο. Ο όρος «εξέλιξη» χρησιμοποιείται στο παρόν άρθρο με αυτή την τρίτη έννοια.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 10]

Space photo: J. Hester and P. Scowen (AZ State Univ.), NASA