Γιατί Πρέπει να Ξέρουμε το Όνομα του Θεού

«ΠΑΣ όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ] θέλει σωθή». (Ρωμαίους 10:13) Με αυτά τα λόγια ο απόστολος Παύλος τόνισε πόσο ζωτικό είναι να γνωρίζουμε το όνομα του Θεού. Η δήλωσή του μας φέρνει πίσω στην αρχική μας ερώτηση: Γιατί ο Ιησούς έβαλε τον ‘αγιασμό’ του ονόματος του Θεού πρώτο στην Υποδειγματική του Προσευχή, μπροστά από τόσα άλλα πολύ σπουδαία ζητήματα; Για να το καταλάβουμε αυτό χρειάζεται να συλλάβουμε λίγο καλύτερα την έννοια δυο βασικών λέξεων.

Πρώτα, τι σημαίνει πραγματικά η λέξη ‘αγιάζω’; Κατά γράμμα σημαίνει: «κάνω άγιο». Αλλά δεν είναι το όνομα του Θεού ήδη άγιο; Φυσικά είναι. Όταν αγιάζουμε το όνομα του Θεού, δεν το κάνουμε πιο άγιο από ό,τι είναι. Μάλλον αναγνωρίζουμε ότι είναι άγιο, το ξεχωρίζουμε, δείχνουμε σ’ αυτό τη μεγαλύτερή μας εκτίμηση. Όταν προσευχόμαστε να αγιαστεί το όνομα του Θεού, αποβλέπουμε στον καιρό που όλη η κτίση θα το σέβεται σαν άγιο.

Δεύτερο, ποια είναι ακριβώς η σημασία της λέξης «όνομα»; Έχουμε δει ότι ο Θεός έχει ένα όνομα, Ιεχωβά, και ότι το όνομά του εμφανίζεται χιλιάδες φορές στην Αγία Γραφή. Έχουμε συζητήσει, επίσης, τη σπουδαιότητα της αποκατάστασης αυτού του ονόματος στη σωστή του θέση στο κείμενο της Αγίας Γραφής. Αν το όνομα δεν υπάρχει εκεί, πώς μπορούν να εκπληρωθούν τα λόγια του ψαλμωδού: «Και θέλουσιν ελπίσει επί σε οι γνωρίζοντες το όνομά σου· διότι δεν εγκατέλιπες τους εκζητούντας σε, Κύριε [Ιεχωβά, ΜΝΚ]».—Ψαλμός 9:10.

Αλλά μήπως ‘η γνώση του ονόματος του Θεού’ περιλαμβάνει απλώς μια διανοητική γνώση ότι το όνομα του Θεού στα Εβραϊκά είναι ΓΧΒΧ, ή στα Ελληνικά, Ιεχωβά; Όχι, σημαίνει περισσότερα απ’ αυτό. Όταν ο Μωυσής ήταν στο όρος Σινά, «κατέβη ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] εν νεφέλη και εστάθη μετ’ αυτού [του Μωυσή] εκεί και εκήρυξε το όνομα του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ]». Τι συνεπαγόταν αυτό το κήρυγμα του ονόματος του Ιεχωβά; Μια περιγραφή των ιδιοτήτων του: «Κύριος, Κύριος [Ιεχωβά, Ιεχωβά, ΜΝΚ] ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός». (Έξοδος 34:5, 6) Πάλι, λίγο πριν από το θάνατό του, ο Μωυσής είπε στους Ισραηλίτες: «Θέλω εξυμνήσει το όνομα του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ]». Τι ακολούθησε; Αναφέρθηκαν μερικές από τις μεγαλειώδεις ιδιότητές Του, και έπειτα έγινε μια ανασκόπηση αυτών που ο Θεός επιτέλεσε για τον Ισραήλ χάρη του ονόματός Του. (Δευτερονόμιον 32:3-43) Επομένως, το να μάθουμε το όνομα του Θεού σημαίνει να μάθουμε τι αντιπροσωπεύει αυτό το όνομα και να λατρεύουμε τον Θεό που έχει αυτό το όνομα.

Επειδή ο Ιεχωβά έχει συνδέσει το όνομά του με τις ιδιότητές του, τους σκοπούς του και τις πράξεις του, μπορούμε να δούμε γιατί η Γραφή λέει ότι το όνομα του Θεού είναι άγιο. (Λευιτικόν 22:32) Είναι μεγαλοπρεπές, μεγάλο, τρομερό και υπέρτατο. (Ψαλμός 8:1· 99:3· 148:13) Ναι, το όνομα του Θεού είναι περισσότερο από απλή ετικέτα. Τον αντιπροσωπεύει σαν πρόσωπο. Δεν ήταν απλώς ένα προσωρινό όνομα που θα χρησιμοποιούνταν για ένα διάστημα και κατόπιν θα αντικαθιστόταν από έναν τίτλο όπως «Κύριος». Ο Ιεχωβά ο ίδιος είπε στον Μωυσή: «Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] . . . τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών».—Έξοδος 3:15.

Όσο κι αν προσπαθήσει ο άνθρωπος, ποτέ δεν θα εξαλείψει το όνομα του Θεού από τη γη. «Διότι από ανατολών ηλίου έως δυσμών αυτού το όνομά μου θέλει είσθαι μέγα μεταξύ των εθνών, και εν παντί τόπω θέλει προσφέρεσθαι θυμίαμα εις το όνομά μου και θυσία καθαρά· διότι μέγα θέλει είσθαι το όνομά μου μεταξύ των εθνών, λέγει ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] των δυνάμεων».—Μαλαχίας 1:11· Έξοδος 9:16· Ιεζεκιήλ 36:23.

Επομένως, ο αγιασμός του ονόματος του Θεού είναι πολύ πιο σπουδαίος από κάθε άλλο ζήτημα. Όλοι οι σκοποί του Θεού συνδέονται με το όνομά του. Τα προβλήματα του ανθρώπινου γένους άρχισαν όταν για πρώτη φορά ο Σατανάς μόλυνε το όνομα του Ιεχωβά με το να Τον αποκαλέσει, στην πραγματικότητα, ψεύτη και ακατάλληλο να κυβερνήσει την ανθρώπινη φυλή. (Γένεσις 3:1-6· Ιωάννης 8:44) Μόνο όταν δικαιωθεί όπως πρέπει το όνομα του Θεού, το ανθρώπινο γένος θα απολαύσει πλήρη ανακούφιση από τα καταστρεπτικά αποτελέσματα του Σατανικού ψέματος. Αυτός είναι ο λόγος που οι Χριστιανοί προσεύχονται τόσο θερμά να αγιαστεί το όνομα του Θεού. Αλλά υπάρχουν πράγματα που κι αυτοί μπορούν να κάνουν για να το αγιάσουν.

Πώς Μπορούμε να Αγιάσουμε το Όνομα του Θεού;

Ένας τρόπος είναι να μιλούμε σε άλλους για τον Ιεχωβά και να δείχνουμε τη Βασιλεία του μέσω του Χριστού Ιησού σαν τη μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. (Αποκάλυψις 12:10) Πολλοί το κάνουν αυτό, σε σύγχρονη εκπλήρωση αυτών των λόγων της προφητείας του Ησαΐα: «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλετε ειπεί, Δοξολογείτε τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ], επικαλείσθε το όνομα αυτού, κάμετε γνωστά εις τα έθνη τα έργα αυτού, μνημονεύετε ότι υψώθη το όνομα αυτού. Ψάλλετε εις τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ]· διότι έκαμεν υψηλά· γνωστόν είναι εις πάσαν την γην».—Ησαΐας 12:4, 5.

Ένας άλλος τρόπος είναι να υπακούμε στους νόμους και στις διατάξεις του Θεού. Ο Ιεχωβά είπε στο έθνος Ισραήλ: «Θέλετε λοιπόν φυλάττει τας εντολάς μου και θέλετε εκτελεί αυτάς. Εγώ είμαι ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ]. Και δεν θέλετε βεβηλώνει το όνομά μου το άγιον· αλλά θέλω αγιάζεσθαι μεταξύ των υιών Ισραήλ. Εγώ είμαι ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ], ο αγιάζων υμάς».—Λευιτικόν 22:31, 32.

Πώς η τήρηση του Νόμου του Ιεχωβά από τους Ισραηλίτες αγίαζε το όνομά του; Ο Νόμος δόθηκε στους Ισραηλίτες με βάση το όνομά του. (Έξοδος 20:2-17) Επομένως, όταν τηρούσαν το Νόμο, έδειχναν κατάλληλη τιμή και εκτίμηση γι’ αυτό το όνομα. Επιπλέον, το όνομα του Ιεχωβά ήταν πάνω στους Ισραηλίτες σαν έθνος. (Δευτερονόμιον 28:10· 2 Χρονικών 7:14) Όταν ενεργούσαν κατάλληλα, αυτό έφερνε αίνο σ’ αυτόν, όπως ακριβώς ένα παιδί το οποίο ενεργεί σωστά φέρνει τιμή στον πατέρα του.

Από την άλλη μεριά, όταν οι Ισραηλίτες δεν τηρούσαν το Νόμο του Θεού, βεβήλωναν το όνομά του. Έτσι, αμαρτίες όπως οι θυσίες στα είδωλα, η ψευδορκία, η καταπίεση των φτωχών και η διάπραξη πορνείας περιγράφονται στην Αγία Γραφή σαν ‘βεβήλωση του ονόματος του Θεού’.—Λευιτικόν 18:21· 19:12· Ιερεμίας 34:16· Ιεζεκιήλ 43:7.

Παρόμοια, και στους Χριστιανούς έχουν δοθεί εντολές στο όνομα του Θεού. (Ιωάννης 8:28) Και αυτές συνδέονται με ‘ένα λαό για το όνομα του Ιεχωβά’. (Πράξεις 15:14) Επομένως, ένας Χριστιανός ο οποίος προσεύχεται ειλικρινά «Αγιασθήτω το όνομά σου», θα αγιάζει αυτό το όνομα στη ζωή του αν υπακούει σ’ όλες τις διατάξεις του Θεού. (1 Ιωάννου 5:3) Αυτό θα περιλάμβανε επίσης το να υπακούει στα διατάγματα που έχει δώσει ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς, ο οποίος πάντοτε δόξαζε τον Πατέρα του.—Ιωάννης 13:31, 34· Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.

Το βράδυ πριν από την εκτέλεσή του ο Ιησούς τόνισε στους Χριστιανούς τη σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού. Αφού είπε στον Πατέρα του: «Και εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου και θέλω φανερώσει», συνεχίζει και εξηγεί, «δια να ήναι η αγάπη, με την οποίαν με ηγάπησας, εν αυτοίς, και εγώ εν αυτοίς». (Ιωάννης 17:26) Η εκμάθηση του ονόματος του Θεού από τους μαθητές περιλάμβανε το να φτάσουν να γνωρίσουν προσωπικά την αγάπη του Θεού. Ο Ιησούς έδωσε τη δυνατότητα σ’ αυτούς να γνωριστούν στενά με τον Θεό σαν στοργικό τους Πατέρα.—Ιωάννης 17:3.

Πώς Σας Επηρεάζει Αυτό

Σε μια συνάθροιση των Χριστιανών αποστόλων και πρεσβυτέρων της Ιερουσαλήμ τον πρώτο αιώνα, ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Ο Συμεών εφανέρωσε τίνι τρόπω κατ’ αρχάς ο Θεός επεσκέφθη τα έθνη ώστε να λάβη εξ αυτών λαόν δια το όνομα αυτού». Θα μπορούσατε να ταυτισθείτε μαζί μ’ εκείνους τους οποίους ο Θεός λαμβάνει για να είναι ‘λαός για το όνομά του’ αν δεν χρησιμοποιούσατε ή δεν φέρνατε αυτό το όνομα;—Πράξεις 15:14.

Μολονότι πολλοί διστάζουν να χρησιμοποιήσουν το όνομα Ιεχωβά, και πολλοί μεταφραστές της Αγίας Γραφής το παραλείπουν από τις μεταφράσεις τους, εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο έχουν δεχτεί χαρούμενα το προνόμιο να φέρουν το όνομα του Θεού, να το χρησιμοποιούν όχι μόνο στη λατρεία τους αλλά και στην καθημερινή ομιλία τους και να το διακηρύττουν και σε άλλους. Αν κάποιος σας μιλούσε για τον Θεό της Αγίας Γραφής και χρησιμοποιούσε το όνομα Ιεχωβά, με ποια θρησκευτική ομάδα θα τον συνδέατε; Δεν υπάρχει παρά μόνο μια ομάδα στον κόσμο που να χρησιμοποιεί το όνομα του Θεού τακτικά στη λατρεία της, όπως ακριβώς έκαναν και οι λάτρεις του στους αρχαίους χρόνους. Αυτοί είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Το βασισμένο στην Αγία Γραφή όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά, προσδιορίζει αυτούς τους Χριστιανούς σαν ‘λαό για το όνομα του Θεού’. Είναι περήφανοι που φέρνουν αυτό το όνομα, γιατί είναι ένα όνομα που ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στους αληθινούς λάτρεις. Στο εδάφιο Ησαΐας 43:10, διαβάζουμε: «Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ], και ο δούλος μου, τον οποίον έκλεξα». Για ποιους μιλούσε εδώ ο Θεός; Ας εξετάσουμε μερικά από τα προηγούμενα εδάφια.

Στα εδάφια 5 ως 7 του ίδιου κεφαλαίου, ο Ησαΐας λέει: «Μη φοβού· διότι εγώ είμαι μετά σου· από ανατολών θέλω φέρει το σπέρμα σου και από δυσμών θέλω σε συνάξει· θέλω ειπεί προς τον βορράν, Δος· και προς τον νότον, Μη εμποδίσης· φέρε τους υιούς μου από μακράν και τας θυγατέρας μου από των άκρων της γης, πάντας όσοι καλούνται με το όνομά μου· διότι εδημιούργησα αυτούς δια την δόξαν μου, έπλασα αυτούς και έκαμα αυτούς». Στην εποχή μας, τα εδάφια αυτά αναφέρονται στο λαό του Θεού που αυτός έχει συνάξει απ’ όλα τα έθνη για να τον αινούν και να είναι μάρτυρές του. Έτσι το όνομα του Θεού όχι μόνο προσδιορίζει αυτόν αλλά επίσης βοηθάει και στην αναγνώριση των αληθινών δούλων του πάνω στη γη σήμερα.

Οι Ευλογίες Που Έρχονται Από τη Γνώση του Ονόματος του Θεού

Ο Ιεχωβά προστατεύει εκείνους οι οποίοι αγαπούν το όνομά του. Ο ψαλμωδός είπε: «Επειδή έθεσεν εις εμέ την αγάπην αυτού, δια τούτο θέλω λυτρώσει αυτόν· θέλω υψώσει αυτόν, διότι εγνώρισε το όνομά μου». (Ψαλμός 91:14) Τους υπενθυμίζει επίσης: «Τότε οι φοβούμενοι τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ] ελάλουν προς αλλήλους· και ο Κύριος [Ιεχωβά, ΜΝΚ] προσείχε και ήκουε και εγράφη βιβλίον ενθυμήσεως ενώπιον αυτού περί των φοβουμένων τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ] και των ευλαβουμένων το όνομα αυτού».—Μαλαχίας 3:16.

Έτσι, τα οφέλη από τη γνώση και την αγάπη του ονόματος του Θεού δεν περιορίζονται σ’ αυτή τη ζωή μόνο. Ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί στο ευπειθές ανθρώπινο γένος αιώνια ζωή με ευτυχία σε μια Παραδεισένια γη. Ο Δαβίδ εμπνεύστηκε να γράψει: «Διότι οι πονηρευόμενοι θέλουσιν εξολοθρευθή· οι δε προσμένοντες τον Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ], ούτοι θέλουσι κληρονομήσει την γην. Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη».—Ψαλμός 37:9, 11.

Πώς θα γίνει αυτό δυνατό; Ο Ιησούς έδωσε την απάντηση. Στην Υποδειγματική Προσευχή που μας δίδαξε να προσευχόμαστε «Αγιασθήτω το όνομά σου», πρόσθεσε: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης». (Ματθαίος 6:9, 10) Πραγματικά, η Βασιλεία του Θεού στα χέρια του Ιησού Χριστού θα αγιάσει το όνομα του Θεού και θα φέρει επίσης καλές συνθήκες σ’ αυτή τη γη. Θα εξαλείψει την κακία, τον πόλεμο, το έγκλημα, την πείνα, την αρρώστια και το θάνατο.—Ψαλμός 46:8, 9· Ησαΐας 11:9· 25:6· 33:24· Αποκάλυψις 21:3, 4.

Και σεις μπορείτε να απολαύσετε αιώνια ζωή κάτω απ’ αυτή τη Βασιλεία. Πώς; Με το να γνωρίσετε τον Θεό. «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». (Ιωάννης 17:3) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας βοηθήσουν να λάβετε αυτή τη ζωοπάροχη γνώση.—Πράξεις 8:29-31.

Ελπίζουμε ότι η πληροφορία αυτού του βιβλιαρίου σάς έχει πείσει ότι ο Δημιουργός έχει ένα προσωπικό όνομα που είναι πολύ πολύτιμο γι’ αυτόν. Πρέπει να είναι πολύ πολύτιμο και για σας επίσης. Είθε να καταλάβετε τη σπουδαιότητα του να γνωρίζετε και να χρησιμοποιείτε αυτό το όνομα, ιδιαίτερα στη λατρεία.

Και είθε να είσαστε αποφασισμένοι να πείτε όπως είπε θαρραλέα ο προφήτης Μιχαίας πριν από πολλούς αιώνες: «Πάντες οι λαοί θέλουσι περιπατεί έκαστος εν τω ονόματι του θεού αυτού· ημείς δε θέλομεν περιπατεί εν τω ονόματι Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ] του Θεού ημών εις τον αιώνα και εις τον αιώνα».—Μιχαίας 4:5.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 28]

‘Η γνώση του ονόματος του Θεού’ σημαίνει περισσότερα από το να έχουμε απλώς εγκεφαλική γνώση του γεγονότος ότι το όνομά του είναι Ιεχωβά

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 30]

Το όνομα του Ιεχωβά είναι ‘μεγαλοπρεπές, μεγάλο, τρομερό και υπέρτατο’. Όλοι οι σκοποί του Θεού συνδέονται με το όνομά του

[Πλαίσιο στη σελίδα 29]

Σ’ ένα άρθρο της Αγγλικανικής Θεολογικής Επιθεώρησης (Anglican Theological Review) (Οκτώβριος 1959), ο Δρ Γουώλτερ Λόουρι τόνισε την ανάγκη να γνωρίσουμε το όνομα του Θεού. Έγραψε: «Στις ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ σπουδαία η γνώση του κύριου ονόματος, του προσωπικού ονόματος εκείνου τον οποίο αγαπάμε, στον οποίο μιλάμε, ή ακόμη για τον οποίο μιλάμε. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη σχέση ενός ανθρώπου με τον Θεό. Ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζει τον Θεό με το όνομά του δεν τον γνωρίζει πραγματικά σαν πρόσωπο, δεν μπορεί να μιλάει με οικειότητα μαζί του (πράγμα που γίνεται με την προσευχή), και δεν μπορεί να τον αγαπά, αν τον ξέρει μόνο σαν μια απρόσωπη δύναμη».