Κεφάλαιο 16
Ο ‘Πολύς Όχλος’ Παίρνει Τώρα τη ‘Λεωφόρο’ προς την Οργάνωση του Θεού
1, 2. Πότε έχει μια πνευματική εκπλήρωση το 35ο κεφάλαιο του Ησαΐα, και ποια περιγραφή δίνουν τα δύο πρώτα εδάφια;
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της Χιλιετούς Βασιλείας του ‘Άρχοντα Ειρήνης’, πολλά από τα χαρακτηριστικά του 35ου κεφαλαίου του Ησαΐα, που εκπληρώνονται τώρα πριν από την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, θα έχουν μια κατά γράμμα εκπλήρωση πάνω στο ανθρώπινο γένος. Αυτό που θα έχει επιτελεστεί με έναν πνευματικό τρόπο θα επιτελεστεί βέβαια και με έναν φυσικό τρόπο. Η μεγαλύτερη πνευματική εκπλήρωση αυτής της προφητείας λαμβάνει χώρα ακριβώς τώρα, με την αποκατάσταση των δούλων του Θεού από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Ο προφήτης Ησαΐας την περιέγραψε με αυτές τις ωραίες φράσεις:
2 «Η έρημος και η άνυδρος θέλουσιν ευφρανθή δι’ αυτά, και η ερημία θέλει αγαλλιασθή και ανθήσει ως ρόδον. Θέλει ανθήσει εν αφθονία και αγαλλιασθή μάλιστα χαίρουσα και αλαλάζουσα· η δόξα του Λιβάνου θέλει δοθή εις αυτήν, η τιμή του Καρμήλου και Σαρών· οι τόποι ούτοι θέλουσιν ιδεί την δόξαν του Κυρίου».—Ησαΐας 35:1, 2.
3. Στον έκτο αιώνα π.Χ., πού βρισκόταν η ερημωμένη γη, και πώς μπορούσε να αγαλλιαστεί;
3 Πού βρίσκονταν η έρημος και η άνυδρος; Τον έκτο π.Χ. αιώνα, βρίσκονταν στην περιοχή του βασιλείου του Ιούδα. Μέχρι το 537 π.Χ., εκείνη η γη είχε μείνει έρημη και χωρίς κατοίκους για 70 χρόνια. Αλλά πώς μπορούσε η έρημος να αγαλλιαστεί; Θα ήταν αναγκαίο για τους πρώην κατοίκους να επιστρέψουν σ’ αυτήν. Επρόκειτο να ανορθωθεί από την ταπεινωμένη κατάστασή της και να της δοθεί η αξιοπρέπεια των ψηλών ορέων του εντυπωσιακού Λιβάνου.
Η Δημιουργία ενός Συμβολικού Κήπου της Εδέμ
4, 5. (α) Πότε έλαβε χώρα στη σύγχρονη εποχή, μια παρόμοια μεταμόρφωση μιας τέτοιας εγκαταλειμμένης γης, και γιατί; (β) Σε τι κατέληξαν οι δραστηριότητες αποκατάστασης του χρισμένου υπολοίπου; (γ) Πώς τα εδάφια Ησαΐας 35:5-7 περιέγραψαν την ανανεωμένη πνευματική τους κατάσταση;
4 Το από πνευματική έννοια, σύγχρονο αντίστοιχο, αυτής της μεταμόρφωσης της γης που φαινόταν εγκαταλειμμένη από τον Θεό σε μια κατάσταση που δείχνει την αποκαταστημένη εύνοια του Ιεχωβά άρχισε να λαμβάνει χώρα το 1919. Ο αποκαταστημένος λαός του Ιεχωβά ήταν αποφασισμένος να επωφεληθεί πλήρως από την ειρηνική περίοδο που είχε τότε αρχίσει. Ο Μεγαλύτερος Κύρος, ο Ιησούς Χριστός, και ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά Θεός, ανέθεσαν στο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών να κάνουν ένα μεγαλειώδες έργο που αντιστοιχούσε με την ανοικοδόμηση του ναού του Ιεχωβά από το επαναπατρισμένο υπόλοιπο του αρχαίου Ισραήλ μετά από το 537 π.Χ. Οι δραστηριότητες αποκατάστασης μετά από το 1919 κατέληξαν στη δημιουργία ενός συμβολικού κήπου της Εδέμ.
5 Αυτό είχε προλεχθεί με αυτά τα λόγια του Ησαΐα 35: «Τότε οι οφθαλμοί των τυφλών θέλουσιν ανοιχθή και τα ώτα των κωφών θέλουσιν ακούσει. Τότε ο χωλός θέλει πηδά ως έλαφος και η γλώσσα του μογιλάλου θέλει ψάλλει· διότι εν τη ερήμω θέλουσιν αναβλύσει ύδατα και ρεύματα εν τη ερημία. Και η ξηρά γη θέλει κατασταθεί λίμνη και η διψώσα γη πηγαί ύδατος· εν τη κατοικία των θώων, όπου εκοίτοντο, θέλει είσθαι χλόη μετά καλάμων και σπάρτων».—Ησαΐας 35:5-7.
6. Τι δεν έχει εμποδίσει η συνεχιζόμενη ύπαρξη του σημερινού αντιτυπικού Εδώμ, και ποιοι σήμερα αλαλάζουν με το αποκαταστημένο υπόλοιπο;
6 Η ύπαρξη του αντιτυπικού, σύγχρονου Εδώμ, δεν έχει εμποδίσει την αποκατάσταση του πνευματικού Ισραήλ σε μια παραδεισένια κατάσταση σε εκπλήρωση του Ησαΐας κεφάλαιο 35. Γι’ αυτό οι σύγχρονοι Εδωμίτες δεν έχουν κανένα λόγο να χαίρονται όπως συμβαίνει με το αποκαταστημένο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, μαζί με τον αυξανόμενο ‘πολύ όχλο’. Ο ‘πολύς όχλος’ έχει μεγάλη συμμετοχή στη διατήρηση του πνευματικού παραδείσου των σύγχρονων Μαρτύρων του Ιεχωβά.
7. Τι δεν είχαν οραματιστεί ποτέ πριν από το 1914 τα μάτια της κατανόησης του υπολοίπου, αλλά ανοίχτηκαν τα «τυφλά» τους μάτια;
7 Ποτέ πριν από το τέλος των Καιρών των Εθνών δεν είχαν ανοιχτεί τα μάτια τής κατανόησης των πνευματικών Ισραηλιτών για να δουν ότι οι παγκόσμιες δυσχέρειες που επρόκειτο να ξεσπάσουν το 1914 θα τελείωναν ενόσω ένα υπόλοιπο απ’ αυτούς θα ήταν ακόμη εδώ στη γη. Ούτε κατάλαβαν ότι αυτοί και ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων’ θα ευνοούνταν με το προνόμιο να δώσουν μια παγκόσμια μαρτυρία για την εγκαθίδρυση της Μεσσιανικής Βασιλείας του Θεού. Το 1919 λοιπόν ανοίχτηκαν τα πνευματικώς τυφλά μάτια του υπολοίπου, και τι όραση του άμεσου μέλλοντος διέκριναν εκείνα τα ανοιχτά μάτια!
8. Τι επίδραση είχαν οι δυο συνελεύσεις στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, στα πνευματικά αυτιά και γλώσσες του αποκαταστημένου υπολοίπου;
8 Στις συνελεύσεις τους στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, το 1919 και το 1922, τους δόθηκε κάποια νύξη για το έργο που βρισκόταν μπροστά τους. Ξεκίνησαν για το έργο που βρισκόταν μπροστά τους. Τα πνευματικά τους αυτιά ανοίχτηκαν για να ακούσουν το διεγερτικό άγγελμα της Βασιλείας του Θεού και την ανάγκη να το διαφημίσουν. Σαν το ελάφι, έτρεξαν στο να υπηρετήσουν σαν φορείς της μαρτυρίας για χάρη εκείνης τής από πολύ καιρό αναμενόμενης Βασιλείας. Οι γλώσσες τους, που είχαν ως τώρα σιωπήσει, αλάλαζαν με ευφροσύνη για τη Μεσσιανική Βασιλεία που είχε αναλάβει εξουσία στους ουρανούς.—Αποκάλυψις 14:1-6.
9. Πώς συνέβη ώστε να βγαίνουν νερά στην ερημιά από πνευματική άποψη;
9 Ναι, φαινόταν σαν να έβγαιναν νερά σε μια πνευματική γη που είχε παραμείνει μέχρι τότε άνυδρη και έρημη, ώστε τώρα το καθετί φαινόταν καταπράσινο και που αφθονούσε η βλάστηση—έτοιμο να γίνει πολύ παραγωγικό. Δεν απορεί κανείς που ο αποκαταστημένος λαός του Ιεχωβά χάρηκε πολύ και αισθάνθηκε ενισχυμένος σαν ένα ελάφι που πηδάει με δύναμη και τρέχει στα ύψη! Πράγματι, τα νερά της αλήθειας για τη Βασιλεία του Θεού, που ιδρύθηκε στα χέρια του Ιησού Χριστού το 1914, ξεχύθηκαν με αυξανόμενη δύναμη, που έφερναν καταπληκτική αναψυχή.—Ησαΐας 44:1-4.
Η «Λεωφόρος» της Αγιότητας
10, 11. (α) Τι σήμαινε αυτή η αναψυκτική αλλαγή; (β) Από ποιο δρόμο βρήκε το υπόλοιπο τον πνευματικό τους παράδεισο, και πώς τον περιγράφουν τα εδάφια Ησαΐας 35:8, 9;
10 Τι σημαίνουν τα προαναφερθέντα; Αυτό: Πρώτα το υπόλοιπο και αργότερα ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων’ έχουν βγει από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και έχουν γίνει μάρτυρες της Βασιλείας του Θεού. Αλλά από ποιο δρόμο επρόκειτο να επιστρέψουν στη θεία εύνοια και να εισαχθούν σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο; Επρόκειτο να είναι σαν ένας πλατύς, ευρύχωρος δρόμος που ανοίχθηκε για αυτούς για να επιτρέψει σε πλήθη Ισραηλιτών με πνεύμα σκαπανέα να βαδίσουν μαζί ενωμένοι στη θεόδοτη πατρίδα τους. Η συναρπαστική προφητεία του Ησαΐα το δείχνει αυτό:
11 «Και εκεί θέλει είσθαι λεωφόρος και οδός και θέλει ονομασθή, Οδός αγία· ο ακάθαρτος δεν θέλει περάσει δι’ αυτής αλλά θέλει είσθαι δι’ αυτούς· ο οδεύων και οι μωροί δεν θέλουσι πλανάσθαι. Λέων δεν θέλει είσθαι εκεί και θηρίον αρπακτικόν δεν θέλει αναβή εκεί».—Ησαΐας 35:8, 9.
12. Μήπως το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου άνοιξε αυτομάτως τη ‘λεωφόρο’ για το υπόλοιπο, και τι έλαβε χώρα την τέταρτη ημέρα του έτους 1919;
12 Το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου δεν άνοιξε αυτομάτως μια σύγχρονη ‘λεωφόρο’. Οχτώ άτομα από το προσωπικό των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά ήταν ακόμη φυλακισμένοι και το έργο της μαρτυρίας είχε σοβαρά επιβραδυνθεί. Στις 4 Ιανουαρίου 1919, στην ετήσια συνάθροιση της Εταιρίας Σκοπιά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας, ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ, ο πρόεδρος της Εταιρίας, ξαναεκλέχτηκε στο αξίωμά του παρά τη φυλάκισή του με τη βεβαιότητα ότι ήταν ένας αθώος δούλος του Ύψιστου Θεού.
13, 14. Ποια γεγονότα το 1919 έδειξαν ότι μια συμβολική λεωφόρος είχε ανοιχθεί για το υπόλοιπο, και ποιοι περπατούσαν σ’ εκείνη τη ‘λεωφόρο’;
13 Στις 25 Μαρτίου 1919, αυτός και οι εφτά συμφυλακισμένοι του αφέθηκαν ελεύθεροι και αργότερα αθωώθηκαν πλήρως. Η Σκοπιά 15 Σεπτεμβρίου 1919, σελίδα 283 (στην Αγγλική), περιείχε τα ενθαρρυντικά νέα ότι τα γραφεία της Εταιρίας θα επαναφέρονταν την 1η Οκτωβρίου 1919 από το Πίτσμπουργκ στο Μπέθελ του Μπρούκλιν 124 Κολόμπια Χάιτς. Μετά, με το τεύχος της Σκοπιάς 15 Δεκεμβρίου 1919 (στην Αγγλική), ανακοινώθηκε ότι αυτή η δεκαπενθήμερη έκδοση θα εκδιδόταν και πάλι από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.
14 Έτσι φάνηκε ότι το 1919 ανοίχτηκε μια συμβολική λεωφόρος στους χαρωπούς δούλους του Θεού. Εκείνοι που ήθελαν να είναι άγιοι στα μάτια του Ιεχωβά ήταν εκείνοι που περπατούσαν σ’ εκείνη την ‘λεωφόρο’, την ‘Αγία Οδό’. Όσοι δεν είχαν τον σωστό αντικειμενικό στόχο, ένα καθαρό κίνητρο, δεν προχώρησαν σ’ αυτήν την ‘Αγίαν Οδόν’ για να αποκατασταθούν στη θεία εύνοια.
15. Τι παρέχει ορατή απόδειξη ότι ο ‘πολύς όχλος’ έχει εισέλθει στη συμβολική λεωφόρο;
15 Την 1η Ιουνίου 1935, στη συνέλευση της Ουάσιγκτον, 840 από τον ‘πολύ όχλο’ βαφτίστηκαν στο νερό, δίνοντας ορατή απόδειξη ότι είχαν εισέλθει στη ‘λεωφόρο’. Τώρα, έχουν μπει αυξανόμενα εκατομμύρια απ’ αυτούς σ’ εκείνη τη λεωφόρο, και ενώνονται με το χρισμένο υπόλοιπο που ελαττώνεται. Ειρηνικά και με χαρωπή συντροφιά, περπατούν τώρα μαζί στη ‘λεωφόρο’, αποφασισμένοι ότι, με τη βοήθεια του Παντοδύναμου Θεού στον ουρανό, τίποτα δεν θα διασπάσει την ενότητά τους.
16. Μιλώντας συμβολικά, πώς συμβαίνει να μην υπάρχει κανένα λιοντάρι ή άλλο αρπακτικό θηρίο σ’ αυτή τη λεωφόρο;
16 Μιλώντας συμβολικά, κανένα λιοντάρι ή οποιοδήποτε άλλο αρπακτικό θηρίο δεν επρόκειτο να βρεθεί σ’ αυτή τη λεωφόρο. Δηλαδή, δεν υπήρχε τίποτα για να ενεργήσει σαν αποτρεπτικό ή να εκφοβίσει το χρισμένο υπόλοιπο και τον ‘πολύ όχλο’. Αυτοί ξεκίνησαν με εμπιστοσύνη στο δρόμο που άνοιξε γι’ αυτούς ο Απελευθερωτής, ο Μεγαλύτερος Κύρος, με προορισμό τους τη Σιών.
17. (α) Αν και βρισκόμαστε βαθιά ‘στη συντέλεια του αιώνος’, είναι ακόμη ανοιχτή η «λεωφόρος»; (β) Ποιοι εισέρχονται στην ‘οδό της αγιότητας’, και πώς το έχουν κάνει αυτό;
17 Σήμερα, τόσο βαθιά στη ‘συντέλεια του αιώνος’, εκείνη η θεόδοτη «λεωφόρος» παραμένει ανοιχτή. Πλήθη ανθρώπων με εκτίμηση ενεργούν σύμφωνα με την πληροφορία ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη έχει πέσει πριν από τη βίαιη επίθεση του Μεγαλύτερου Κύρου, του Ιησού Χριστού. Και φεύγουν απ’ αυτήν, μπαίνοντας στο δρόμο του πνευματικού παραδείσου, ‘την οδό της αγιότητας’.—Ιερεμίας 50:8.
18. Πώς το τελευταίο εδάφιο του Ησαΐα 35 περιγράφει την παρούσα κατάσταση των πιστών μαρτύρων του Ιεχωβά, και σε ποιον αναπέμπονται οι ευχαριστίες για την εκπλήρωση αυτής της προφητείας;
18 Αυτοί βρίσκουν απερίγραπτη χαρά και ευφροσύνη, όπως το εκφράζει το τελευταίο εδάφιο του 35ου κεφαλαίου του Ησαΐα: «Και οι λελυτρωμένοι του Κυρίου θέλουσιν επιστρέψει και ελθεί εν αλαλαγμώ εις την Σιών· και ευφροσύνη αιώνιος θέλει είσθαι επί της κεφαλής αυτών· αγαλλίασιν και ευφροσύνην θέλουσιν απολαύσει· η λύπη δε και ο στεναγμός θέλουσι φύγει». Η θλίψη τους και ο στεναγμός τους για το ότι κάποτε δεν ήταν σε συμφωνία με τον Ιεχωβά Θεό έχει φύγει από το 1919. Και η θλίψη και ο στεναγμός δεν επανήλθαν στους πιστούς χαρωπούς μάρτυρες του Ιεχωβά. Ας αποδοθούν ευχαριστίες στον Θεό που λέει την αλήθεια, τον Ιεχωβά, που έχει εκπληρώσει τόσο αξιέπαινα εκείνη τη λαμπρή προφητεία του 35ου κεφαλαίου του Ησαΐα!