ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • bt κεφ. 19 σ. 148-155
  • «Εξακολούθησε να Μιλάς και Μη Σωπάσεις»

Δεν υπάρχει διαθέσιμο βίντεο για αυτή την επιλογή.

Λυπούμαστε, υπήρξε κάποιο σφάλμα στη φόρτωση του βίντεο.

  • «Εξακολούθησε να Μιλάς και Μη Σωπάσεις»
  • “Δώστε Πλήρη Μαρτυρία” για τη Βασιλεία του Θεού
  • Υπότιτλοι
  • Παρόμοια Ύλη
  • «Ήταν Σκηνοποιοί στο Επάγγελμα» (Πράξεις 18:1-4)
  • «Πολλοί από τους Κορινθίους . . . Άρχισαν να Πιστεύουν» (Πράξεις 18:5-8)
  • «Έχω Πολύ Λαό σε Αυτή την Πόλη» (Πράξεις 18:9-17)
  • «Αν Θέλει ο Ιεχωβά» (Πράξεις 18:18-22)
  • Ένα Ταξίδι στην Αρχαία Κόρινθο
    Ξύπνα!—1976
  • Ακύλας και Πρίσκιλλα—Ένα Υποδειγματικό Ζευγάρι
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1996
  • Ο Λόγος του Ιεχωβά Υπερισχύει!
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1990
  • Κόρινθος
    Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 2
“Δώστε Πλήρη Μαρτυρία” για τη Βασιλεία του Θεού
bt κεφ. 19 σ. 148-155

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

«Εξακολούθησε να Μιλάς και Μη Σωπάσεις»

Ο Παύλος αυτοσυντηρείται αλλά βάζει τη διακονία του στην πρώτη θέση

Βασίζεται στα εδάφια Πράξεις 18:1-22

1-3. Γιατί έχει έρθει ο απόστολος Παύλος στην Κόρινθο, και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει;

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στα τέλη του έτους 50 Κ.Χ. Ο απόστολος Παύλος είναι στην Κόρινθο, ένα πλούσιο κέντρο εμπορίου που φιλοξενεί μεγάλο πληθυσμό Ελλήνων, Ρωμαίων και Ιουδαίων.* Ο Παύλος δεν έχει έρθει εδώ για αγοραπωλησίες ούτε για να βρει εργασία. Έχει έρθει στην Κόρινθο για έναν πολύ σημαντικότερο λόγο​—να δώσει μαρτυρία για τη Βασιλεία του Θεού. Εντούτοις, χρειάζεται κάποιο μέρος για να μείνει, και δεν επιθυμεί επ’ ουδενί να επιβαρύνει άλλους οικονομικά. Δεν θέλει να δώσει σε κανέναν την εντύπωση ότι ζει από το λόγο του Θεού. Τι θα κάνει;

2 Ο Παύλος ξέρει μια τέχνη​—τη σκηνοποιία. Δεν πρόκειται για εύκολη δουλειά, αλλά είναι πρόθυμος να εργαστεί με τα χέρια του για να συντηρηθεί. Θα βρει εργασία εδώ, σε αυτή την πολύβουη πόλη; Θα εντοπίσει ένα κατάλληλο μέρος για να μείνει; Παρότι αντιμετωπίζει αυτές τις δυσκολίες, ο Παύλος δεν ξεχνάει το κύριο έργο του, τη διακονία.

3 Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ο Παύλος έμεινε στην Κόρινθο αρκετό διάστημα, και η διακονία του εκεί απέφερε πολλούς καρπούς. Ποια διδάγματα μπορούμε να πάρουμε εμείς από τις δραστηριότητες του Παύλου στην Κόρινθο, τα οποία θα μας βοηθήσουν να δίνουμε πλήρη μαρτυρία για τη Βασιλεία του Θεού στον τομέα μας;

ΚΟΡΙΝΘΟΣ​—ΚΥΡΙΑ ΔΥΟ ΘΑΛΑΣΣΩΝ

Η αρχαία Κόρινθος ήταν χτισμένη σε έναν ισθμό ανάμεσα στο ηπειρωτικό τμήμα της Ελλάδας και στη χερσόνησο της Πελοποννήσου στο νότο. Στο στενότερο σημείο του, ο ισθμός είχε πλάτος μικρότερο από 6 χιλιόμετρα, και έτσι η Κόρινθος είχε δύο λιμάνια. Στον Κορινθιακό Κόλπο βρισκόταν το Λέχαιο, το οποίο εξυπηρετούσε τη θαλάσσια συγκοινωνία με την Ιταλία, τη Σικελία και την Ισπανία στη δύση. Στο Σαρωνικό Κόλπο, οι Κεγχρεές εξυπηρετούσαν τη ναυτική κίνηση προς και από το Αιγαίο, τη Μικρά Ασία, τη Συρία και την Αίγυπτο.

Εφόσον τα ακρωτήρια στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου ήταν ανεμοδαρμένα και επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα, οι θαλασσοπόροι προτιμούσαν συνήθως να αγκυροβολούν σε ένα από τα δύο λιμάνια της Κορίνθου, να μεταφέρουν το φορτίο τους διά ξηράς και να το ξαναφορτώνουν στο άλλο λιμάνι. Τα ελαφρά πλοία μπορούσαν μάλιστα να τα ρυμουλκήσουν στην άλλη πλευρά του ισθμού πάνω σε έναν πλακόστρωτο δρόμο με δύο παράλληλες αυλακώσεις, το λεγόμενο δίολκο, ο οποίος εκτεινόταν από τη μια θάλασσα ως την άλλη. Ως εκ τούτου, η θέση της πόλης τής επέτρεπε να κυριαρχεί στο θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ ανατολής και δύσης, καθώς και στο χερσαίο εμπόριο μεταξύ βορρά και νότου. Η μεγάλη εμπορική κίνηση έφερε στην Κόρινθο, όχι μόνο πλούτο, αλλά και τη διαφθορά που είναι κοινή σε πολλά λιμάνια.

Την εποχή του αποστόλου Παύλου, η Κόρινθος ήταν πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Αχαΐας και σημαντικό διοικητικό κέντρο. Η θρησκευτική ποικιλομορφία της πόλης πιστοποιείται από το γεγονός ότι διέθετε ναό για τη λατρεία του αυτοκράτορα, ναούς και ιερά αφιερωμένα σε πολλές ελληνικές και αιγυπτιακές θεότητες, καθώς και Ιουδαϊκή συναγωγή.​—Πράξ. 18:4.

Οι αθλητικοί αγώνες που διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια στην κοντινή Ισθμία υπολείπονταν μόνο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο απόστολος Παύλος πιθανώς βρισκόταν στην Κόρινθο κατά τη διάρκεια των αγώνων του 51 Κ.Χ. Επομένως, όπως σχολιάζει ένα λεξικό της Αγίας Γραφής, «δεν μπορεί να είναι σύμπτωση το ότι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί μια εικόνα βασισμένη στον αθλητισμό είναι σε μια επιστολή προς την Κόρινθο».​—1 Κορ. 9:24-27.

«Ήταν Σκηνοποιοί στο Επάγγελμα» (Πράξεις 18:1-4)

4, 5. (α) Πού έμενε ο Παύλος ενόσω βρισκόταν στην Κόρινθο, και τι εργασία έκανε; (β) Πώς είχε γίνει ίσως ο Παύλος σκηνοποιός;

4 Λίγο καιρό αφότου έφτασε στην Κόρινθο, ο Παύλος γνώρισε ένα φιλόξενο αντρόγυνο​—έναν άνθρωπο εβραϊκής καταγωγής ονόματι Ακύλα και τη σύζυγό του την Πρίσκιλλα, ή αλλιώς Πρίσκα. Αυτοί εγκαταστάθηκαν στην Κόρινθο εξαιτίας ενός διατάγματος του Αυτοκράτορα Κλαύδιου με το οποίο δινόταν η προσταγή σε «όλους τους Ιουδαίους να φύγουν από τη Ρώμη». (Πράξ. 18:1, 2) Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα καλοδέχτηκαν τον Παύλο, όχι μόνο στο σπίτι τους, αλλά και στην επιχείρησή τους. Διαβάζουμε: «Επειδή είχαν το ίδιο επάγγελμα [ο Παύλος] έμενε στο σπίτι τους και εργάζονταν, γιατί ήταν σκηνοποιοί στο επάγγελμα». (Πράξ. 18:3) Ο Παύλος έμενε στο σπίτι αυτού του ανοιχτόκαρδου αντρογύνου καθ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας του στην Κόρινθο. Ενόσω έμενε με τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, ίσως έγραψε μερικές από τις επιστολές που αποτέλεσαν αργότερα μέρος του Βιβλικού κανόνα.*

5 Πώς ήταν δυνατόν ο Παύλος, ο οποίος είχε σπουδάσει «στα πόδια του Γαμαλιήλ», να είναι και σκηνοποιός στο επάγγελμα; (Πράξ. 22:3) Οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα προφανώς δεν το θεωρούσαν υποτιμητικό να διδάξουν στα παιδιά τους κάποια τέχνη, ακόμη και αν τα παιδιά αυτά λάβαιναν επιπρόσθετη εκπαίδευση. Εφόσον ο Παύλος καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας, περιοχή φημισμένη για το κιλίκιο, ένα ύφασμα από το οποίο έφτιαχναν σκηνές, πιθανώς έμαθε την εν λόγω τέχνη στη νεανική του ηλικία. Τι περιλάμβανε η σκηνοποιία; Η τέχνη αυτή μπορούσε να περιλαμβάνει το να υφαίνει κάποιος το πανί για τις σκηνές ή το να κόβει και να ράβει αυτό το τραχύ και δύσκαμπτο ύφασμα για να φτιάξει τις σκηνές. Ούτως ή άλλως, επρόκειτο για σκληρή εργασία.

6, 7. (α) Πώς έβλεπε ο Παύλος τη σκηνοποιία, και τι δείχνει ότι ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα είχαν παρόμοια άποψη; (β) Πώς ακολουθούν οι Χριστιανοί σήμερα το παράδειγμα του Παύλου, του Ακύλα και της Πρίσκιλλας;

6 Ο Παύλος δεν θεωρούσε τη σκηνοποιία κύριο έργο της ζωής του. Ασκούσε αυτό το επάγγελμα μόνο για να συντηρείται στη διακονία και να μπορεί να διακηρύττει τα καλά νέα «δωρεάν». (2 Κορ. 11:7) Πώς έβλεπαν το επάγγελμά τους ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα; Ως Χριστιανοί, αναμφίβολα έβλεπαν την εργασία όπως ο Παύλος. Μάλιστα, όταν ο Παύλος έφυγε από την Κόρινθο το 52 Κ.Χ., ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα τα άφησαν όλα πίσω και τον ακολούθησαν στην Έφεσο, όπου το σπίτι τους χρησιμοποιήθηκε ως χώρος συνάθροισης της τοπικής εκκλησίας. (1 Κορ. 16:19) Αργότερα επέστρεψαν στη Ρώμη και κατόπιν ξαναπήγαν στην Έφεσο. Αυτό το αντρόγυνο ζηλωτών έβαζε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση και δαπανούνταν πρόθυμα υπηρετώντας τους άλλους, με αποτέλεσμα να τους ευγνωμονούν «όλες οι εκκλησίες των εθνών».​—Ρωμ. 16:3-5· 2 Τιμ. 4:19.

7 Οι σύγχρονοι Χριστιανοί ακολουθούν το παράδειγμα του Παύλου, του Ακύλα και της Πρίσκιλλας. Ζηλωτές διάκονοι σήμερα εργάζονται σκληρά “ώστε να μην προκαλέσουν δαπανηρή επιβάρυνση” σε άλλους. (1 Θεσ. 2:9) Προς έπαινό τους, πολλοί ολοχρόνιοι διαγγελείς της Βασιλείας εργάζονται με μειωμένο ωράριο ή κάνουν εποχιακές εργασίες για να συντηρούνται στο κύριο έργο της ζωής τους, τη Χριστιανική διακονία. Όπως ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα, έτσι και πολλοί ανοιχτόκαρδοι υπηρέτες του Ιεχωβά ανοίγουν τα σπίτια τους για τους περιοδεύοντες επισκόπους. Εκείνοι που “ακολουθούν την πορεία της φιλοξενίας” γνωρίζουν πόσο ενθαρρυντικό και εποικοδομητικό μπορεί να είναι αυτό.​—Ρωμ. 12:13.

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΧΑΝ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ

Κατά τη διάρκεια της 18μηνης παραμονής του στην Κόρινθο, γύρω στο 50-52 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος έγραψε τουλάχιστον δύο επιστολές οι οποίες αποτέλεσαν μέρος των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών​—την Πρώτη και τη Δεύτερη Προς τους Θεσσαλονικείς. Την επιστολή του προς τους Γαλάτες την έγραψε είτε την ίδια περίοδο είτε λίγο μετά.

Η Πρώτη Προς τους Θεσσαλονικείς επιστολή είναι το πρώτο από τα θεόπνευστα συγγράμματα του Παύλου. Ο Παύλος επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη γύρω στο 50 Κ.Χ., κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιοδείας κηρύγματος που έκανε. Η εκκλησία που ιδρύθηκε εκεί αντιμετώπισε σύντομα εναντίωση, η οποία ανάγκασε τον Παύλο και τον Σίλα να φύγουν από την πόλη. (Πράξ. 17:1-10, 13) Ανήσυχος για το αν η νεοσύστατη εκκλησία βρισκόταν σε καλή κατάσταση, ο Παύλος επιχείρησε δύο φορές να ξαναπάει, αλλά «ο Σατανάς [τού] έφραξε το δρόμο». Γι’ αυτό, ο Παύλος έστειλε τον Τιμόθεο να παρηγορήσει και να ενισχύσει τους αδελφούς. Πιθανώς στα τέλη του 50 Κ.Χ., ο Τιμόθεος συναντήθηκε ξανά με τον Παύλο στην Κόρινθο και έφερε καλές ειδήσεις για την εκκλησία της Θεσσαλονίκης. Έπειτα από αυτό, ο Παύλος έγραψε την εν λόγω επιστολή.​—1 Θεσ. 2:17–3:7.

Η Δεύτερη Προς τους Θεσσαλονικείς πιθανότατα γράφτηκε λίγο μετά την πρώτη επιστολή, ίσως το 51 Κ.Χ. Και στις δύο επιστολές, ο Τιμόθεος και ο Σιλουανός (που αποκαλείται Σίλας στις Πράξεις) έστειλαν χαιρετισμούς μαζί με τον Παύλο, αλλά δεν έχουμε κάποιο γραπτό στοιχείο που να δείχνει ότι αυτοί οι τρεις ξαναβρέθηκαν μαζί μετά την παραμονή του Παύλου στην Κόρινθο. (Πράξ. 18:5, 18· 1 Θεσ. 1:1· 2 Θεσ. 1:1) Γιατί έγραψε ο Παύλος αυτή τη δεύτερη επιστολή; Προφανώς είχε λάβει επιπρόσθετες ειδήσεις σχετικά με την εκκλησία, ίσως μέσω του ατόμου που είχε παραδώσει την πρώτη του επιστολή. Αυτά τα νέα υποκίνησαν τον Παύλο, όχι μόνο να επαινέσει τους αδελφούς για την αγάπη και την υπομονή τους, αλλά και να διορθώσει την άποψη που είχαν μερικοί στη Θεσσαλονίκη ότι η παρουσία του Κυρίου επίκειτο.​—2 Θεσ. 1:3-12· 2:1, 2.

Η επιστολή του Παύλου προς τους Γαλάτες υποδηλώνει ότι τους είχε επισκεφτεί τουλάχιστον δύο φορές προτού τους γράψει. Το 47-48 Κ.Χ., ο Παύλος και ο Βαρνάβας επισκέφτηκαν την Αντιόχεια της Πισιδίας, το Ικόνιο, τα Λύστρα και τη Δέρβη, πόλεις που βρίσκονταν όλες μέσα στα όρια της ρωμαϊκής επαρχίας της Γαλατίας. Το 49 Κ.Χ., ο Παύλος ξαναπήγε στην ίδια περιοχή με τον Σίλα. (Πράξ. 13:1–14:23· 16:1-6) Ο Παύλος έγραψε αυτή την επιστολή επειδή οι Ιουδαΐζοντες, οι οποίοι τον ακολουθούσαν κατά πόδας, δίδασκαν ότι η περιτομή και η τήρηση του Νόμου του Μωυσή ήταν πράγματα απαραίτητα για τους Χριστιανούς. Αναμφίβολα ο Παύλος έγραψε στους Γαλάτες αμέσως μόλις άκουσε για αυτή την ψεύτικη διδασκαλία. Μπορεί κάλλιστα να έγραψε από την Κόρινθο, αλλά είναι επίσης πιθανό να έγραψε είτε από την Έφεσο, σε μια σύντομη στάση που έκανε επιστρέφοντας στην Αντιόχεια της Συρίας, είτε από την ίδια την Αντιόχεια.​—Πράξ. 18:18-23.

«Πολλοί από τους Κορινθίους . . . Άρχισαν να Πιστεύουν» (Πράξεις 18:5-8)

8, 9. Πώς αντέδρασε ο Παύλος όταν η εντατική του μαρτυρία προς τους Ιουδαίους συνάντησε εναντίωση, και πού πήγε κατόπιν να κηρύξει;

8 Το γεγονός ότι ο Παύλος έβλεπε την εργασία ως μέσο για την επίτευξη ενός στόχου έγινε φανερό όταν ο Σίλας και ο Τιμόθεος κατέφθασαν από τη Μακεδονία με άφθονα δώρα. (2 Κορ. 11:9) Αμέσως, ο Παύλος «άρχισε να ασχολείται εντατικά με το λόγο [«αφοσιώθηκε εξ ολοκλήρου εις το κήρυγμα», Η Καινή Διαθήκη «των Τεσσάρων Καθηγητών»]». (Πράξ. 18:5) Ωστόσο, αυτή η εντατική μαρτυρία προς τους Ιουδαίους συνάντησε μεγάλη εναντίωση. Αποποιούμενος οποιαδήποτε περαιτέρω ευθύνη για την άρνησή τους να δεχτούν το ζωοσωτήριο άγγελμα σχετικά με τον Χριστό, ο Παύλος τίναξε τα ενδύματά του και είπε στους Ιουδαίους εναντίους του: «Το αίμα σας ας είναι πάνω στα κεφάλια σας. Εγώ είμαι καθαρός. Από τώρα και στο εξής θα πηγαίνω σε εθνικούς».​—Πράξ. 18:6· Ιεζ. 3:18, 19.

9 Πού, λοιπόν, θα κήρυττε τώρα ο Παύλος; Ένας άντρας ονόματι Τίτιος Ιούστος, πιθανότατα προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό ο οποίος έμενε ακριβώς δίπλα στη συναγωγή, διέθεσε το σπίτι του στον Παύλο. Έτσι λοιπόν, ο Παύλος μεταφέρθηκε από τη συναγωγή στο σπίτι του Ιούστου. (Πράξ. 18:7) Ο Παύλος εξακολούθησε να κατοικεί στο σπίτι του Ακύλα και της Πρίσκιλλας όσο βρισκόταν στην Κόρινθο, αλλά το σπίτι του Ιούστου έγινε το κέντρο από το οποίο ο απόστολος συνέχισε τη δράση του στο κήρυγμα.

10. Τι δείχνει ότι ο Παύλος δεν αποφάσισε να κηρύττει αποκλειστικά σε εθνικούς;

10 Μήπως η δήλωση του Παύλου ότι στο εξής θα πήγαινε σε εθνικούς σήμαινε ότι θα έπαυε εντελώς να ασχολείται με όλους τους Ιουδαίους και τους προσήλυτους στον Ιουδαϊσμό, ακόμη και με εκείνους που ήταν δεκτικοί; Κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο. Για παράδειγμα, «ο Κρίσπος . . . , ο αρχισυνάγωγος, πίστεψε στον Κύριο, αυτός και όλο το σπιτικό του». Προφανώς, κάποιοι από εκείνους που είχαν δεσμούς με τη συναγωγή συντάχθηκαν με τον Κρίσπο, διότι η Γραφή λέει: «Πολλοί από τους Κορινθίους που άκουγαν άρχισαν να πιστεύουν και να βαφτίζονται». (Πράξ. 18:8) Ως αποτέλεσμα, το σπίτι του Τίτιου Ιούστου έγινε το μέρος όπου συναθροιζόταν η νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία της Κορίνθου. Αν αυτή η περικοπή των Πράξεων παρουσιάζεται με το χαρακτηριστικό τρόπο του Λουκά​—δηλαδή με χρονολογική σειρά—​τότε η μεταστροφή εκείνων των Ιουδαίων ή προσηλύτων έλαβε χώρα αφού ο Παύλος τίναξε τα ενδύματά του. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε το περιστατικό αυτό λέει πάρα πολλά σχετικά με την ευελιξία του αποστόλου.

11. Πώς μιμούνται τον Παύλο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα καθώς προσπαθούν να πλησιάσουν τους ανθρώπους στο Χριστιανικό κόσμο;

11 Σε πολλές χώρες σήμερα, οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου είναι καθιερωμένες και ασκούν ισχυρή επιρροή στα μέλη τους. Σε διάφορες χώρες και νησιά, οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου έχουν προσηλυτίσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Όσοι αυτοαποκαλούνται Χριστιανοί είναι πολλές φορές δέσμιοι της παράδοσης, όπως ήταν και οι Ιουδαίοι στην Κόρινθο του πρώτου αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς ως Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούμε με ζήλο να πλησιάσουμε τέτοια άτομα, οικοδομώντας πάνω σε οποιαδήποτε γνώση των Γραφών ίσως διαθέτουν. Ακόμη και όταν αυτοί μας εναντιώνονται ή όταν οι θρησκευτικοί τους ηγέτες μάς διώκουν, εμείς δεν απελπιζόμαστε. Ανάμεσα σε αυτούς που «έχουν ζήλο για τον Θεό αλλά όχι σύμφωνα με ακριβή γνώση», ίσως υπάρχουν πολλοί πράοι τους οποίους χρειάζεται να ψάξουμε και να βρούμε.​—Ρωμ. 10:2.

«Έχω Πολύ Λαό σε Αυτή την Πόλη» (Πράξεις 18:9-17)

12. Ποια διαβεβαίωση λαβαίνει ο Παύλος σε όραμα;

12 Όποια αμφιβολία και αν είχε ο Παύλος σχετικά με τη συνέχιση της διακονίας του στην Κόρινθο πρέπει να διαλύθηκε τη νύχτα που εμφανίστηκε σε αυτόν ο Κύριος Ιησούς σε όραμα και του είπε: «Μη φοβάσαι, αλλά εξακολούθησε να μιλάς και μη σωπάσεις, επειδή εγώ είμαι μαζί σου και κανείς δεν θα σου επιτεθεί για να σου κάνει κακό· διότι έχω πολύ λαό σε αυτή την πόλη». (Πράξ. 18:9, 10) Τι ενθαρρυντικό όραμα! Ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε τον Παύλο ότι θα ήταν προστατευμένος από κάθε κακό και ότι υπήρχαν πολλοί άξιοι στην πόλη. Πώς ανταποκρίθηκε ο Παύλος σε αυτό το όραμα; Διαβάζουμε: «Έμεινε εκεί έναν χρόνο και έξι μήνες, διδάσκοντας ανάμεσά τους το λόγο του Θεού».​—Πράξ. 18:11.

13. Ποιο περιστατικό ίσως ήρθε στο μυαλό του Παύλου καθώς πλησίαζε στη δικαστική έδρα, αλλά ποιο λόγο είχε να περιμένει διαφορετική έκβαση;

13 Αφού δαπάνησε περίπου έναν χρόνο στην Κόρινθο, ο Παύλος έλαβε περαιτέρω αποδείξεις για την υποστήριξη του Κυρίου. «Οι Ιουδαίοι ξεσηκώθηκαν σύσσωμοι κατά του Παύλου και τον οδήγησαν στη δικαστική έδρα», το αποκαλούμενο βῆμα. (Πράξ. 18:12, Κείμενο) Το βῆμα, το οποίο όπως πιστεύουν μερικοί ήταν μια υπερυψωμένη εξέδρα από κυανό και λευκό μάρμαρο γεμάτη διακοσμητικά ανάγλυφα, ίσως βρισκόταν κοντά στο κέντρο της αγοράς της Κορίνθου. Ο ανοιχτός χώρος μπροστά από το βῆμα μπορούσε να χωρέσει αρκετό κόσμο. Οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις υποδεικνύουν ότι η δικαστική έδρα ίσως απείχε ελάχιστα από τη συναγωγή και, συνεπώς, από το σπίτι του Ιούστου. Καθώς ο Παύλος πλησίαζε στο βῆμα, ίσως ήρθε στο μυαλό του ο λιθοβολισμός του Στεφάνου, ο οποίος μερικές φορές αποκαλείται ο πρώτος Χριστιανός μάρτυρας. Ο Παύλος, γνωστός τότε ως Σαύλος, είχε επιδοκιμάσει «το φόνο του». (Πράξ. 8:1) Θα πάθαινε τώρα ο Παύλος κάτι παρόμοιο; Όχι, διότι του είχε δοθεί η υπόσχεση: «Κανείς δεν θα . . . σου κάνει κακό».​—Πράξ. 18:10.

Εικόνα στη σελίδα 155

«Και τους έδιωξε από τη δικαστική έδρα».​—Πράξεις 18:16

14, 15. (α) Ποια κατηγορία εκτόξευσαν οι Ιουδαίοι κατά του Παύλου, και γιατί απέρριψε ο Γαλλίων την υπόθεση; (β) Τι έπαθε ο Σωσθένης, και τι μπορεί να απέγινε αυτός;

14 Τι συνέβη όταν ο Παύλος έφτασε στη δικαστική έδρα; Ο δικαστής που βρισκόταν εκεί ήταν ο ανθύπατος της Αχαΐας, ονόματι Γαλλίων​—ο μεγαλύτερος αδελφός του Ρωμαίου φιλόσοφου Σενέκα. Οι Ιουδαίοι εκτόξευσαν την εξής κατηγορία κατά του Παύλου: «Αντίθετα προς το νόμο αυτός οδηγεί τους ανθρώπους σε άλλες πεποιθήσεις όσον αφορά τη λατρεία του Θεού». (Πράξ. 18:13) Οι Ιουδαίοι υπαινίχθηκαν ότι ο Παύλος έκανε παράνομο προσηλυτισμό. Εντούτοις, ο Γαλλίων αντιλήφθηκε ότι ο Παύλος δεν είχε διαπράξει κανένα «αδίκημα» και δεν ήταν ένοχος για καμία «φαύλη πράξη». (Πράξ. 18:14) Ο Γαλλίων δεν είχε πρόθεση να αναμειχθεί στις διαφωνίες των Ιουδαίων. Μάλιστα, προτού καν ο Παύλος πει έστω και μία λέξη για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Γαλλίων απέρριψε την υπόθεση! Οι κατήγοροι εξοργίστηκαν. Ξέσπασαν το θυμό τους στον Σωσθένη, ο οποίος πιθανώς είχε αντικαταστήσει τον Κρίσπο ως αρχισυνάγωγος. Άρπαξαν τον Σωσθένη «και άρχισαν να τον χτυπούν μπροστά στη δικαστική έδρα».​—Πράξ. 18:17.

15 Γιατί δεν εμπόδισε ο Γαλλίων το πλήθος να δείρει τον Σωσθένη; Ίσως ο Γαλλίων θεώρησε ότι ο Σωσθένης είχε ηγηθεί της οχλοκρατικής ενέργειας κατά του Παύλου και επομένως έπαθε ό,τι του άξιζε. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το περιστατικό μπορεί να είχε καλή έκβαση. Στην πρώτη του επιστολή προς την εκκλησία της Κορίνθου, η οποία γράφτηκε αρκετά χρόνια αργότερα, ο Παύλος αναφέρθηκε σε κάποιον Σωσθένη ως αδελφό. (1 Κορ. 1:1, 2) Ήταν άραγε ο ίδιος Σωσθένης που είχε ξυλοκοπηθεί στην Κόρινθο; Αν ναι, τότε εκείνη η οδυνηρή εμπειρία ίσως βοήθησε τον Σωσθένη να ασπαστεί τη Χριστιανοσύνη.

16. Πώς πρέπει να επηρεάζουν τη διακονία μας τα λόγια του Κυρίου: «Εξακολούθησε να μιλάς και μη σωπάσεις, επειδή εγώ είμαι μαζί σου»;

16 Θυμηθείτε ότι πρώτα οι Ιουδαίοι απέρριψαν το κήρυγμα του Παύλου και κατόπιν ο Κύριος Ιησούς τον διαβεβαίωσε: «Μη φοβάσαι, αλλά εξακολούθησε να μιλάς και μη σωπάσεις, επειδή εγώ είμαι μαζί σου». (Πράξ. 18:9, 10) Είναι καλό να θυμόμαστε αυτά τα λόγια, ιδιαίτερα όταν το άγγελμά μας απορρίπτεται. Ποτέ μην ξεχνάτε ότι ο Ιεχωβά διαβάζει καρδιές και ελκύει στον εαυτό του τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά. (1 Σαμ. 16:7· Ιωάν. 6:44) Πώς μας ενθαρρύνει αυτό να παραμένουμε δραστήριοι στη διακονία! Κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες άτομα βαφτίζονται​—εκατοντάδες κάθε μέρα. Σε εκείνους που τηρούν την εντολή να “κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη”, ο Ιησούς δίνει τη διαβεβαίωση: «Εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων».​—Ματθ. 28:19, 20.

«Αν Θέλει ο Ιεχωβά» (Πράξεις 18:18-22)

17, 18. Τι μπορεί να συλλογιζόταν ο Παύλος καθώς έπλεε προς την Έφεσο;

17 Το αν η στάση του Γαλλίωνα προς τους κατηγόρους του Παύλου οδήγησε σε μια περίοδο ειρήνης για τη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία στην Κόρινθο δεν μπορεί να εξακριβωθεί. Ωστόσο, ο Παύλος έμεινε «ακόμη αρκετές ημέρες» προτού αποχαιρετήσει τους Κορίνθιους αδελφούς του. Την άνοιξη του 52 Κ.Χ., ετοιμάστηκε να αποπλεύσει για τη Συρία από το λιμάνι των Κεγχρεών, περίπου 11 χιλιόμετρα ανατολικά της Κορίνθου. Προτού, όμως, φύγει από τις Κεγχρεές, ο Παύλος “είχε κόψει κοντά τα μαλλιά του γιατί είχε ευχή”.* (Πράξ. 18:18) Έπειτα, πήρε μαζί του τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα και διέπλευσε το Αιγαίο ως την Έφεσο στη Μικρά Ασία.

18 Καθώς ο Παύλος απέπλεε από τις Κεγχρεές, πιθανότατα συλλογιζόταν το διάστημα που έμεινε στην Κόρινθο. Είχε πολλές ωραίες αναμνήσεις καθώς και λόγους να νιώθει βαθιά ικανοποίηση. Η 18μηνη διακονία του εκεί είχε αποφέρει καρπούς. Είχε ιδρυθεί η πρώτη εκκλησία στην Κόρινθο, με χώρο συναθροίσεων το σπίτι του Ιούστου. Μεταξύ αυτών που έγιναν πιστοί ήταν ο Ιούστος, ο Κρίσπος και το σπιτικό του και πολλοί άλλοι. Εκείνοι οι καινούριοι πιστοί ήταν αγαπητοί στον Παύλο, επειδή τους είχε βοηθήσει να γίνουν Χριστιανοί. Αργότερα θα τους έγραφε και θα τους αποκαλούσε συστατική επιστολή χαραγμένη στην καρδιά του. Και εμείς νιώθουμε δεμένοι με τα άτομα που είχαμε το προνόμιο να βοηθήσουμε να ενστερνιστούν την αληθινή λατρεία. Πόσο ικανοποιητικό είναι να βλέπουμε τέτοιες ζωντανές «συστατικές επιστολές»!​—2 Κορ. 3:1-3.

19, 20. Τι έκανε ο Παύλος μόλις έφτασε στην Έφεσο, και τι μαθαίνουμε εμείς από αυτόν όσον αφορά την επιδίωξη πνευματικών στόχων;

19 Μόλις ο Παύλος έφτασε στην Έφεσο, άρχισε αμέσως το έργο του. «Μπήκε στη συναγωγή και συζήτησε λογικά με τους Ιουδαίους». (Πράξ. 18:19) Ο Παύλος έμεινε στην Έφεσο λίγο μόνο καιρό εκείνη τη φορά. Παρότι του ζήτησαν να μείνει περισσότερο, «αυτός δεν συναινούσε». Όταν αποχαιρέτησε τους Εφεσίους, τους είπε: «Θα επιστρέψω πάλι σε εσάς, αν θέλει ο Ιεχωβά». (Πράξ. 18:20, 21) Ο Παύλος αναμφίβολα αναγνώριζε ότι στην Έφεσο έπρεπε να γίνει πολύ κήρυγμα. Ο απόστολος σχεδίαζε να επιστρέψει, αλλά επέλεξε να αφήσει τα πράγματα στα χέρια του Ιεχωβά. Δεν είναι αυτό καλό παράδειγμα για να το θυμόμαστε εμείς; Όσον αφορά την επιδίωξη πνευματικών στόχων, χρειάζεται να παίρνουμε την πρωτοβουλία. Εντούτοις, πρέπει πάντοτε να στηριζόμαστε στην κατεύθυνση του Ιεχωβά και να επιζητούμε να ενεργούμε σε αρμονία με το θέλημά του.​—Ιακ. 4:15.

20 Αφού άφησε τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα στην Έφεσο, ο Παύλος απέπλευσε και κατέβηκε στην Καισάρεια. Προφανώς «ανέβηκε» στην Ιερουσαλήμ και χαιρέτησε την εκκλησία εκεί. (Πράξ. 18:22, υποσ. στη ΜΝΚ) Κατόπιν ο Παύλος πήγε στη βάση του​—την Αντιόχεια της Συρίας. Η δεύτερη ιεραποστολική περιοδεία του είχε ολοκληρωθεί επιτυχώς. Τι τον περίμενε στην τελευταία του ιεραποστολική περιοδεία;

Βλέπε το πλαίσιο «Κόρινθος​—Κυρία Δύο Θαλασσών».

Βλέπε το πλαίσιο «Θεόπνευστες Επιστολές που Παρείχαν Ενθάρρυνση».

Βλέπε το πλαίσιο «Η Ευχή του Παύλου».

Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Το εδάφιο Πράξεις 18:18 δηλώνει ότι, ενόσω ο Παύλος βρισκόταν στις Κεγχρεές, «είχε . . . κόψει κοντά τα μαλλιά του . . . , γιατί είχε ευχή». Τι είδους ευχή ήταν αυτή;

Γενικά, η ευχή είναι μια επίσημη υπόσχεση που δίνεται προαιρετικά στον Θεό αναφορικά με την εκτέλεση κάποιας πράξης, την πραγματοποίηση κάποιας προσφοράς ή την είσοδο σε κάποια κατάσταση. Μερικοί υποθέτουν ότι ο Παύλος έκοψε τα μαλλιά του για να εκπληρώσει μια ευχή Ναζηραίου. Εντούτοις, πρέπει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, όταν ένας Ναζηραίος ολοκλήρωνε μια περίοδο ειδικής υπηρεσίας στον Ιεχωβά, έπρεπε να ξυρίσει το κεφάλι του «στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης». Φαίνεται ότι μια τέτοια απαίτηση θα μπορούσε να εκπληρωθεί μόνο στην Ιερουσαλήμ, και επομένως όχι στις Κεγχρεές.​—Αριθ. 6:5, 18.

Η αφήγηση των Πράξεων δεν λέει τίποτα σχετικά με το πότε έκανε την ευχή του ο Παύλος. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι την είχε κάνει ακόμη και προτού γίνει Χριστιανός. Η αφήγηση σιωπά εξίσου και ως προς το αν ο Παύλος υπέβαλε κάποιο συγκεκριμένο αίτημα στον Ιεχωβά. Ένα σύγγραμμα υποστηρίζει ότι το γεγονός πως ο Παύλος έκοψε τα μαλλιά του κοντά θα μπορούσε να αποτελεί «έκφραση ευχαριστίας στον Θεό για την προστασία του, η οποία έδωσε [στον Παύλο] τη δυνατότητα να ολοκληρώσει τη διακονία του στην Κόρινθο».

    Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2020)
    Αποσύνδεση
    Σύνδεση
    • Ελληνική
    • Προτιμήσεις
    • Copyright © 2019 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Όροι Χρήσης
    • Πολιτική Απορρήτου
    • JW.ORG
    • Σύνδεση