Ιούνιος
Δευτέρα 1 Ιουνίου
Ό,τι και αν ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου [θα] σας το δώσει.—Ιωάν. 15:16.
Πόσο θα ενίσχυσε τους αποστόλους αυτή η υπόσχεση! Παρότι δεν το αντιλαμβάνονταν απόλυτα, η επίγεια ζωή του Ηγέτη τους σύντομα θα τελείωνε. Αλλά δεν θα έμεναν χωρίς υποστήριξη. Ο Ιεχωβά ήταν έτοιμος να απαντήσει στις προσευχές τους και να τους δώσει κάθε αναγκαία βοήθεια ώστε να εκτελέσουν την εντολή να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας. Και όντως, πολύ σύντομα είδαν τον Ιεχωβά να απαντάει στις προσευχές τους για βοήθεια. (Πράξ. 4:29, 31) Το ίδιο ισχύει και σήμερα. Καθώς καρποφορούμε με υπομονή, έχουμε τη φιλία του Ιησού. Επιπρόσθετα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά είναι έτοιμος να απαντήσει στις προσευχές μας και να μας βοηθήσει να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια που ίσως συναντούμε καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας. (Φιλιπ. 4:13) Πόσο ευγνώμονες είμαστε για αυτές τις ευλογίες—τις απαντήσεις στις προσευχές μας και τη φιλία με τον Ιησού! Αυτά τα δώρα του Ιεχωβά μάς ενισχύουν για να συνεχίζουμε να καρποφορούμε.—Ιακ. 1:17. w18.05 σ. 21 ¶17, 18
Τρίτη 2 Ιουνίου
Ας [ενθαρρύνουμε] ο ένας τον άλλον, και τόσο περισσότερο όσο βλέπετε την ημέρα να πλησιάζει.—Εβρ. 10:24, 25.
Μέσα σε πέντε μόλις χρόνια, οι Ιουδαίοι Χριστιανοί που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ θα έβλεπαν να πλησιάζει μια «ημέρα του Ιεχωβά» και θα αναγνώριζαν το σημείο που τους είχε δώσει ο Ιησούς ώστε να φύγουν από εκείνη την πόλη για να σωθούν. (Πράξ. 2:19, 20· Λουκ. 21:20-22) Εκείνη η ημέρα του Ιεχωβά ήρθε το 70 Κ.Χ., όταν οι Ρωμαίοι εκτέλεσαν την κρίση του Ιεχωβά εναντίον της Ιερουσαλήμ. Σήμερα, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η ημέρα του Ιεχωβά, η οποία «είναι μεγάλη και εμπνέει τεράστιο δέος», πλησιάζει. (Ιωήλ 2:11) Ο προφήτης Σοφονίας είπε: «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει! Πλησιάζει και έρχεται πολύ γρήγορα!» (Σοφ. 1:14) Αυτή η προφητική προειδοποίηση ισχύει και για την εποχή μας. Δεδομένου ότι η ημέρα του Ιεχωβά είναι τόσο κοντά, ο Παύλος μάς λέει να «νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον ώστε να παρακινούμε σε αγάπη και καλά έργα». (Εβρ. 10:24, υποσ.) Πρέπει λοιπόν να ενδιαφερόμαστε ολοένα και περισσότερο για τους αδελφούς μας ώστε να τους ενθαρρύνουμε όποτε χρειάζεται. w18.04 σ. 20 ¶1, 2
Τετάρτη 3 Ιουνίου
Να είσαι θαρραλέος και ισχυρός. Μην τρομάξεις ούτε να φοβηθείς, επειδή ο Ιεχωβά ο Θεός σου είναι μαζί σου όπου και αν πηγαίνεις.—Ιησ. Ναυή 1:9.
Πόσο θα καθησύχασε τον Ιησού του Ναυή αυτή η ενθάρρυνση που του έδωσε ο Ιεχωβά προτού εγκαταστήσει τον λαό Του στην Υποσχεμένη Γη! Ο Ιεχωβά, εκτός του ότι ενθάρρυνε μεμονωμένα άτομα, έλεγε επίσης λόγια ενθάρρυνσης στον λαό του ως σύνολο. Εξαγγέλλοντας μια προφητεία που αργότερα θα παρηγορούσε τους αιχμάλωτους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα, ο Ιεχωβά δήλωσε: «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ανησυχείς, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω, ναι, θα σε βοηθήσω· θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης». (Ησ. 41:10) Οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν την ίδια βεβαιότητα, όπως και ο λαός του Θεού σήμερα. (2 Κορ. 1:3, 4) Αλλά και ο ίδιος ο Ιησούς έλαβε ενθάρρυνση από τον Πατέρα του. Όταν βαφτίστηκε, άκουσε μια φωνή από τον ουρανό να λέει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθ. 3:17) Πόσο πρέπει να τον ενίσχυαν αυτά τα λόγια σε όλη την επίγεια διακονία του! w18.04 σ. 16 ¶3-5
Πέμπτη 4 Ιουνίου
Από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού δεν πρέπει να φας.—Γέν. 2:17.
Πολλοί σήμερα, όταν διαβάζουν την εντολή που έδωσε ο Ιεχωβά στον Αδάμ, λένε ότι ο Αδάμ στερήθηκε την ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει. Αλλά συγχέουν την άσκηση της ελεύθερης βούλησης ενός ατόμου με το δικαίωμα να αποφασίζει τι είναι καλό και τι κακό. Ο Αδάμ και η Εύα είχαν την ελευθερία να επιλέξουν αν θα υπακούν στον Θεό ή όχι. Ωστόσο, μόνο ο Ιεχωβά έχει το δικαίωμα να αποφασίζει με την απόλυτη έννοια τι είναι καλό και τι κακό, και αυτό συμβόλιζε «το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού» στον κήπο της Εδέμ. (Γέν. 2:9) Μέσω της εντολής του, ο Ιεχωβά δίδαξε στοργικά τον Αδάμ και την Εύα πώς να χρησιμοποιούν την αληθινή ελευθερία. Τελικά, οι πρώτοι μας γονείς επέλεξαν την ανυπακοή. Μήπως η επιλογή του Αδάμ και της Εύας διεύρυνε την ελευθερία τους με κάποιον τρόπο; Δυστυχώς, όχι. Στον αγώνα τους για αυτοδιάθεση, έχασαν την αληθινή ελευθερία που τους είχε δοθεί. w18.04 σ. 5, 6 ¶9-12
Παρασκευή 5 Ιουνίου
Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν.—Ησ. 63:9.
Ο Ιεχωβά δεν περιορίζεται στο να νιώθει συμπόνια για τους υπηρέτες του που υποφέρουν. Αναλαμβάνει δράση για να τους βοηθήσει. Για παράδειγμα, όταν οι Ισραηλίτες υπέφεραν ως δούλοι στην Αίγυπτο, ο Ιεχωβά καταλάβαινε τον πόνο τους και υποκινήθηκε να τους ανακουφίσει. Είπε στον Μωυσή: «Ασφαλώς είδα την ταλαιπωρία του λαού μου . . . και άκουσα την κραυγή που υψώνουν . . . Γνωρίζω καλά πόσο υποφέρουν. Θα κατεβώ για να τους σώσω από το χέρι των Αιγυπτίων». (Έξοδ. 3:7, 8) Επειδή ο Ιεχωβά ένιωθε συμπόνια για τον λαό του, τους απελευθέρωσε από τη δουλεία. Αιώνες αργότερα, στην Υποσχεμένη Γη, οι Ισραηλίτες δέχονταν επιθέσεις από εχθρούς. Πώς αντιδρούσε ο Ιεχωβά; «Λυπόταν για τον στεναγμό που τους προκαλούσαν οι δυνάστες και οι καταπιεστές τους». Και πάλι, η συμπόνια ωθούσε τον Ιεχωβά να βοηθάει τον λαό του. Έστελνε κριτές για να σώζουν τους Ισραηλίτες από τους εχθρούς τους.—Κριτ. 2:16, 18. w19.03 σ. 15 ¶4, 5
Σάββατο 6 Ιουνίου
Μπορεί μια γυναίκα να ξεχάσει το παιδί της που θηλάζει ή να μη νιώσει συμπόνια για τον γιο της κοιλιάς της; Ακόμη και αν αυτές οι γυναίκες ξεχάσουν, εγώ ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.—Ησ. 49:15.
Οι πρώτες δύο από τις Δέκα Εντολές απαιτούσαν από τους Ισραηλίτες να είναι αφοσιωμένοι αποκλειστικά στον Ιεχωβά και τους προειδοποιούσαν σχετικά με τη λατρεία ειδώλων. (Έξοδ. 20:3-6) Αυτές οι εντολές δεν είχαν δοθεί προς όφελος του Ιεχωβά, αλλά προς όφελος του λαού του. Όταν εκείνοι λάτρευαν τους θεούς άλλων εθνών, υπέφεραν. Από την άλλη πλευρά, ο Ιεχωβά ευλογούσε τον λαό του όταν ήταν όσιοι σε εκείνον και μεταχειρίζονταν ο ένας τον άλλον δίκαια. (1 Βασ. 10:4-9) Δεν φταίει ο Ιεχωβά όταν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι τον υπηρετούν αψηφούν τους κανόνες του και βλάπτουν τον λαό του. Ωστόσο, ο Ιεχωβά μάς αγαπάει και ξέρει πότε έχουμε πέσει θύματα αδικίας. Νιώθει τον πόνο μας πιο έντονα από ό,τι νιώθει μια μητέρα τον πόνο του μωρού της. Αν και μπορεί να μην παρεμβαίνει αμέσως, στον ορισμένο καιρό θα ζητήσει από τους αμετανόητους παραβάτες λογαριασμό για τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίστηκαν τους άλλους. w19.02 σ. 22, 23 ¶13-15
Κυριακή 7 Ιουνίου
Ας γίνει, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου.—Λουκ. 22:42.
Τις εβδομάδες πριν από την Ανάμνηση, οι συναθροίσεις μας συχνά εστιάζουν στο παράδειγμα του Ιησού και στην ταπεινοφροσύνη που έδειξε δίνοντας τη ζωή του ως λύτρο. Υποκινούμαστε να μιμούμαστε την ταπεινή του στάση και να κάνουμε το θέλημα του Ιεχωβά, ακόμα και όταν μας είναι δύσκολο. Σκεφτόμαστε το θάρρος που έδειξε τις ημέρες πριν από τον θάνατό του. Ήξερε πολύ καλά ότι σύντομα οι εχθροί του θα τον ταπείνωναν, θα τον χτυπούσαν και θα τον εκτελούσαν. (Ματθ. 20:17-19) Παρ’ όλα αυτά, αντιμετώπισε πρόθυμα τον θάνατο. Όταν ήρθε η ώρα, είπε στους πιστούς αποστόλους του, που ήταν μαζί του στη Γεθσημανή: «Σηκωθείτε, πάμε. Να! Ο προδότης μου έχει πλησιάσει». (Ματθ. 26:36, 46) Όταν ο οπλισμένος όχλος ήρθε να τον συλλάβει, εκείνος βγήκε μπροστά, αποκάλυψε την ταυτότητά του και πρόσταξε τους στρατιώτες να αφήσουν τους αποστόλους του να φύγουν. (Ιωάν. 18:3-8) Τι εξαιρετικό θάρρος εκδήλωσε ο Ιησούς! Σήμερα, οι χρισμένοι Χριστιανοί και τα άλλα πρόβατα αγωνίζονται να δείχνουν θάρρος μιμούμενοι τον Ιησού. w19.01 σ. 27, 28 ¶7, 8
Δευτέρα 8 Ιουνίου
Εκζητείτε πραότητα.—Σοφ. 2:3.
Όπως ένας ζωγράφος συνδυάζει διάφορα ελκυστικά χρώματα για να φτιάξει έναν πίνακα, έτσι και εμείς πρέπει να συνδυάζουμε διάφορες ελκυστικές ιδιότητες για να είμαστε πράοι. Μεταξύ αυτών, εξέχουσα θέση έχουν η ταπεινοφροσύνη, η υποτακτικότητα, η ηπιότητα και η εσωτερική δύναμη. Μόνο οι ταπεινοί άνθρωποι υποτάσσονται στο θέλημα του Θεού. Μέρος του θελήματος του Θεού είναι το να είμαστε ήπιοι. (2 Τιμ. 2:24) Όταν κάνουμε το θέλημα του Θεού, εξοργίζουμε τον Σατανά. Παρότι λοιπόν είμαστε ταπεινοί και ήπιοι, πολλοί άνθρωποι που είναι μέρος του κόσμου του Σατανά μάς μισούν. (Ιωάν. 15:18, 19) Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε εσωτερική δύναμη για να αντιστεκόμαστε στον Σατανά. Το αντίθετο του πράου είναι ο υπεροπτικός, αυτός που εκδηλώνει ανεξέλεγκτο θυμό και δεν υπακούει στον Ιεχωβά. Αυτή η περιγραφή ταιριάζει απόλυτα στον Σατανά. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που μισεί τους πράους! Εκείνοι ξεσκεπάζουν τα ελαττώματα της προσωπικότητάς του. Και ακόμα χειρότερα για τον Σατανά, αποδεικνύουν ότι είναι ψεύτης. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή ό,τι και αν λέει ή κάνει, δεν μπορεί να εμποδίσει τους πράους να υπηρετούν τον Ιεχωβά!—Ιώβ 2:3-5. w19.02 σ. 8, 9 ¶3-5
Τρίτη 9 Ιουνίου
Μην ανησυχείς, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου.—Ησ. 41:10.
Ο Ιεχωβά ήξερε ότι οι κάτοικοι της Βαβυλώνας κάποια στιγμή θα ένιωθαν φόβο. Η Βαβυλώνα θα δεχόταν επίθεση από τα ισχυρά στρατεύματα της Μηδοπερσίας. Ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιούσε αυτόν τον στρατό για να ελευθερώσει τον λαό του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. (Ησ. 41:2-4) Όταν οι Βαβυλώνιοι και άτομα από άλλα έθνη έμαθαν ότι πλησίαζε ο εχθρός τους, προσπάθησαν να διατηρήσουν το θάρρος τους λέγοντας ο ένας στον άλλον: «Να είσαι ισχυρός». Επίσης έφτιαξαν περισσότερους ειδωλολατρικούς θεούς, ελπίζοντας ότι θα τους προστάτευαν. (Ησ. 41:5-7) Στο μεταξύ, ο Ιεχωβά καθησύχασε τις καρδιές των Ιουδαίων εξορίστων λέγοντας: «Εσύ, Ισραήλ, [ανόμοια με τους γείτονές σου] είσαι ο υπηρέτης μου . . . Μην ανησυχείς, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου». (Ησ. 41:8-10) Προσέξτε ότι ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ είμαι ο Θεός σου». Με αυτά τα λόγια, ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τους όσιους λάτρεις του ότι δεν τους είχε ξεχάσει και ότι εκείνοι ήταν ακόμα ο λαός του. Τους είπε: «Θα σας μεταφέρω . . . και θα σας ελευθερώνω». Αυτή η διαβεβαίωση αναμφίβολα ενίσχυσε τους Ιουδαίους εξορίστους.—Ησ. 46:3, 4. w19.01 σ. 4 ¶8
Τετάρτη 10 Ιουνίου
Μια φωνή ήρθε από τους ουρανούς: «Εσύ είσαι ο Γιος μου ο αγαπητός· σε έχω επιδοκιμάσει».—Μάρκ. 1:11.
Στα εδάφια Μάρκος 1:9-11 έχει καταγραφεί η πρώτη από τις τρεις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Ιεχωβά μίλησε από τον ουρανό. Ο Ιεχωβά είπε: «Εσύ είσαι ο Γιος μου ο αγαπητός· σε έχω επιδοκιμάσει». Πόσο θα συγκινήθηκε ο Ιησούς όταν άκουσε τη φωνή του Πατέρα του να του εκφράζει αγάπη και επιβεβαίωση! Τα λόγια του Ιεχωβά πιστοποίησαν τρεις σημαντικές αλήθειες για τον Ιησού. Πρώτον, ο Ιησούς είναι ο Γιος του. Δεύτερον, ο Ιεχωβά αγαπάει τον Γιο του. Και τρίτον, ο Ιεχωβά έχει επιδοκιμάσει τον Γιο του. Λέγοντας «Εσύ είσαι ο Γιος μου», ο Ιεχωβά έδειξε ότι ο αγαπημένος του Γιος, ο Ιησούς, είχε εισέλθει σε μια νέα σχέση μαζί Του. Όταν ο Ιησούς ήταν στον ουρανό, ήταν πνευματικός γιος του Θεού. Ωστόσο, κατά το βάφτισμά του, χρίστηκε με άγιο πνεύμα. Τότε, ο Θεός έδειξε ότι ο Ιησούς, ως ο χρισμένος Γιος του, είχε πλέον την ελπίδα να επιστρέψει στον ουρανό για να γίνει ο διορισμένος από τον Θεό Βασιλιάς και Αρχιερέας. (Λουκ. 1:31-33· Εβρ. 1:8, 9· 2:17) Συνεπώς, κατά το βάφτισμα του Ιησού, ο Πατέρας του είχε βάσιμο λόγο να πει: «Εσύ είσαι ο Γιος μου».—Λουκ. 3:22. w19.03 σ. 8 ¶3, 4
Πέμπτη 11 Ιουνίου
Δεν υπάρχει [σοφία] . . . ενάντια στον Ιεχωβά.—Παρ. 21:30.
Οι κακές συμβουλές έχουν τις ρίζες τους πολύ βαθιά στην ανθρώπινη ιστορία, τότε που έκανε την εμφάνισή του ο Σατανάς. Εκείνος ο αυθάδης, αυτόκλητος σύμβουλος είπε στην Εύα ότι η ίδια και ο σύζυγός της θα ήταν πιο ευτυχισμένοι αν επέλεγαν τη δική τους πορεία στη ζωή. (Γέν. 3:1-6) Τα κίνητρα του Σατανά ήταν ιδιοτελή. Αυτό που ήθελε από τον Αδάμ και την Εύα, καθώς και από τους μελλοντικούς τους απογόνους, ήταν να δίνουν την υποταγή τους και τη λατρεία τους σε εκείνον αντί να λατρεύουν τον Ιεχωβά. Αλλά ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που τους είχε δώσει ό,τι είχαν—το ταίρι τους, το πανέμορφο παραδεισιακό σπίτι τους και τα τέλεια σώματά τους με την προοπτική να ζουν για πάντα. Δυστυχώς, ο Αδάμ και η Εύα παρήκουσαν τον Θεό, αποκόπτοντας τον εαυτό τους από εκείνον. Όπως ξέρετε, τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Σαν ένα λουλούδι που το κόβουμε από το φυτό, ο Αδάμ και η Εύα άρχισαν σιγά σιγά να «μαραίνονται» και να πεθαίνουν. Τα παιδιά τους υπέφεραν και εκείνα από την κατάρα της αμαρτίας. (Ρωμ. 5:12) Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να μην υποτάσσονται στον Θεό. Θέλουν να ζουν τη ζωή τους με τον δικό τους τρόπο. (Εφεσ. 2:1-3) Τα αποτελέσματα δείχνουν ξεκάθαρα πόσο αληθινά είναι τα λόγια του σημερινού εδαφίου. w18.12 σ. 20 ¶3, 4
Παρασκευή 12 Ιουνίου
Μιλάμε . . . με λόγια, όχι διδαγμένα από ανθρώπινη σοφία, αλλά διδαγμένα από το πνεύμα, καθώς εξηγούμε πνευματικά ζητήματα με πνευματικά λόγια.—1 Κορ. 2:13.
Ο απόστολος Παύλος ήταν ευφυής και μορφωμένος άνθρωπος και μάλιστα γνώριζε τουλάχιστον δύο γλώσσες. (Πράξ. 5:34· 21:37, 39· 22:2, 3) Αλλά σε ζητήματα αρχών, απέρριπτε την κοσμική σοφία. Αντίθετα, στήριζε τους συλλογισμούς του στις Γραφές. (Πράξ. 17:2· 1 Κορ. 2:6, 7) Ως αποτέλεσμα, ο Παύλος είχε επιτυχία στη διακονία του και μπορούσε να αποβλέπει σε μια αιώνια ανταμοιβή. (2 Τιμ. 4:8) Ασφαλώς, ο τρόπος σκέψης του Θεού είναι ανώτερος από του σημερινού κόσμου. Αν ζούμε σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού, αυτό θα μας φέρει τη μέγιστη ευτυχία και επιτυχία. Αλλά ο Ιεχωβά δεν πρόκειται να μας επιβάλει τον τρόπο σκέψης του. «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» δεν ελέγχει τις σκέψεις των ατόμων. Ούτε οι πρεσβύτεροι κάνουν κάτι τέτοιο. (Ματθ. 24:45· 2 Κορ. 1:24) Ο κάθε Χριστιανός έχει την προσωπική ευθύνη να εναρμονίσει τον τρόπο σκέψης του με του Θεού. w18.11 σ. 20, 21 ¶12, 13
Σάββατο 13 Ιουνίου
Η λύπη και ο στεναγμός θα χαθούν.—Ησ. 35:10.
Ο Θεός προείπε μέσω του Ησαΐα ότι, όταν ο λαός Του θα επέστρεφε στην πατρίδα του, δεν θα χρειαζόταν να παλεύουν με άγρια και επικίνδυνα στοιχεία της φύσης ούτε θα υπήρχε λόγος να φοβούνται επιθέσεις από ζώα ή θηριώδεις ανθρώπους. Νέοι και ηλικιωμένοι θα ήταν ασφαλείς. (Ησ. 11:6-9· 35:5-10· 51:3) Ο Ησαΐας είπε επίσης ότι ολόκληρη η γη—όχι μόνο το έθνος του Ισραήλ—επρόκειτο να «γεμίσει από τη γνώση του Ιεχωβά όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα». Ο Ησαΐας τόνισε ξανά ότι οι επαναπατρισμένοι εξόριστοι δεν θα απειλούνταν από ανθρώπους ή ζώα. Η γη τους θα καρποφορούσε πλουσιοπάροχα χάρη στα άφθονα νερά, όπως συνέβαινε και με τον καλοποτισμένο κήπο της Εδέμ. (Γέν. 2:10-14· Ιερ. 31:12) Θα ήταν αυτή η μόνη εκπλήρωση; Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι εκείνοι που επέστρεψαν από την εξορία θεραπεύτηκαν θαυματουργικά. Για παράδειγμα, οι τυφλοί δεν ξαναβρήκαν την όρασή τους. Επομένως, ο Θεός έδειχνε ότι κυριολεκτικές θεραπείες επρόκειτο να συμβούν στο μέλλον. w18.12 σ. 5 ¶11, 12
Κυριακή 14 Ιουνίου
[Να περπατάτε] στην αλήθεια.—3 Ιωάν. 3.
Το να περπατάμε στην αλήθεια είναι συνεχής διαδικασία, ένας δρόμος που ελπίζουμε να ακολουθούμε σε όλη την αιωνιότητα. Τι θα μας κάνει ακόμα πιο αποφασισμένους να περπατάμε στην αλήθεια; Να μελετάτε τις πολύτιμες αλήθειες του Λόγου του Θεού και να κάνετε στοχασμούς γύρω από αυτές. Ναι, να αγοράζετε την αλήθεια αφιερώνοντας τακτικά χρόνο για να τρέφεστε με τις πολύτιμες αλήθειες του Λόγου του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο θα βαθύνετε την εκτίμησή σας για την αλήθεια και θα νιώθετε ακόμα πιο αποφασισμένοι να μην την πουλήσετε ποτέ. Το εδάφιο Παροιμίες 23:23 λέει ότι, εκτός από την αλήθεια, πρέπει να αγοράζουμε «και τη σοφία, τη διαπαιδαγώγηση και την κατανόηση». Η γνώση από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να εφαρμόζουμε την αλήθεια στη ζωή μας. Η κατανόηση μας βοηθάει να διακρίνουμε πόσο αρμονικά είναι όλα τα λόγια του Ιεχωβά. Η σοφία μάς ωθεί να ενεργούμε σύμφωνα με αυτά που γνωρίζουμε. Κατά καιρούς, η αλήθεια μάς διαπαιδαγωγεί, δείχνοντάς μας σε ποιους τομείς χρειάζεται να κάνουμε αλλαγές. Ας είμαστε πάντα δεκτικοί σε αυτή την καθοδηγία. Αξίζει πολύ περισσότερο από το ασήμι.—Παρ. 8:10. w18.11 σ. 9 ¶3· σ. 11 ¶13, 14
Δευτέρα 15 Ιουνίου
Αγόραζε την αλήθεια και μην την πουλάς ποτέ.—Παρ. 23:23.
Ποιο είναι το πολυτιμότερο απόκτημά σας; Θα ήσασταν διατεθειμένοι να το ανταλλάξετε με κάτι μικρότερης αξίας; Για τους αφιερωμένους λάτρεις του Ιεχωβά, η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι απλή. Το πολυτιμότερο απόκτημά μας είναι η σχέση μας με τον Ιεχωβά, και δεν θα την ανταλλάσσαμε με τίποτα. Εκτιμούμε επίσης ιδιαίτερα τη Γραφική αλήθεια, χάρη στην οποία μπορέσαμε να καλλιεργήσουμε αυτόν τον δεσμό με τον ουράνιο Πατέρα μας. (Κολ. 1:9, 10) Σκεφτείτε όλα όσα μας διδάσκει ο Μεγάλος Εκπαιδευτής μας μέσα στον Λόγο του, την Αγία Γραφή! Αποκαλύπτει την αλήθεια για το όνομά του, το οποίο είναι γεμάτο νόημα, καθώς και για τις ελκυστικές του ιδιότητες. Μας δίνει πληροφορίες για την εξαίσια προμήθεια του λύτρου, το οποίο μας προμήθευσε στοργικά μέσω του Γιου του, του Ιησού. Μας δίνει επίσης πληροφορίες για τη Μεσσιανική Βασιλεία και την ελπίδα του επίγειου Παραδείσου. Επιπρόσθετα, μας διδάσκει πώς να συμπεριφερόμαστε. Θεωρούμε πολύτιμες όλες αυτές τις αλήθειες επειδή μας δίνουν τη δυνατότητα να πλησιάσουμε τον Δημιουργό μας. Δίνουν νόημα στη ζωή μας. w18.11 σ. 3 ¶1, 2
Τρίτη 16 Ιουνίου
Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον.—Κολ. 3:9.
Οι δόλιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα από τον Ιεχωβά, επειδή «τα πάντα είναι γυμνά και τελείως εκτεθειμένα ενώπιόν» του. (Εβρ. 4:13) Για παράδειγμα, ο Ανανίας και η Σαπφείρα σχεδίασαν μέσα στην καρδιά τους να εξαπατήσουν τους αποστόλους. Πούλησαν ένα κτήμα αλλά έφεραν στους αποστόλους μόνο ένα μέρος από τα χρήματα που εισέπραξαν. Ήθελαν να εντυπωσιάσουν τους άλλους στην εκκλησία, να φανούν με τη δωρεά τους πιο γενναιόδωροι από ό,τι πραγματικά ήταν. Ο Ιεχωβά όμως είχε δει τι έκαναν και τους τιμώρησε αναλόγως. (Πράξ. 5:1-10) Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για το ψέμα; Ο Σατανάς καθώς και όλοι οι αμετανόητοι, κακόβουλοι ψεύτες που τον μιμούνται οδεύουν προς τη «λίμνη της φωτιάς». (Αποκ. 20:10· 21:8· Ψαλμ. 5:6) Ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά «δεν είναι άνθρωπος, που λέει ψέματα». Μάλιστα, «είναι αδύνατον να πει ψέματα ο Θεός». (Αριθ. 23:19· Εβρ. 6:18) Ο Ιεχωβά μισεί τη «γλώσσα που λέει ψέματα». (Παρ. 6:16, 17) Για να έχουμε την επιδοκιμασία του, πρέπει να ζούμε σύμφωνα με το δικό του πρότυπο φιλαλήθειας. w18.10 σ. 8 ¶10-13
Τετάρτη 17 Ιουνίου
Να στοχάζεσαι αυτά τα πράγματα.—1 Τιμ. 4:15.
Ας υποθέσουμε ότι ο εργοδότης σας σάς ζητάει να συνεισφέρετε χρήματα για κάποια εκδήλωση που συνδέεται με την ψεύτικη θρησκεία. Τι θα κάνετε; Αντί να περιμένετε ώσπου να αντιμετωπίσετε κάτι παρόμοιο, καλύτερα να σκεφτείτε από τώρα ποια είναι η άποψη του Ιεχωβά για τέτοια ζητήματα. Έτσι, αν προκύψουν τέτοιες καταστάσεις, θα σας είναι ευκολότερο να κάνετε και να πείτε το σωστό. Αν σκεφτόμαστε εκ των προτέρων την ανάγκη να παραμένουμε όσιοι, αυτό μπορεί να μας βοηθήσει και στην περίπτωση ενός επείγοντος ιατρικού περιστατικού. Εννοείται ότι είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να μην κάνουμε μετάγγιση πλήρους αίματος ή οποιουδήποτε από τα τέσσερα κύρια συστατικά του. Ωστόσο, για ορισμένες διαδικασίες που περιλαμβάνουν το αίμα απαιτείται να πάρουμε προσωπική απόφαση βασισμένη σε Γραφικές αρχές που φανερώνουν τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά. (Πράξ. 15:28, 29) Ασφαλώς η καταλληλότερη στιγμή για να σταθμίσουμε τέτοια ζητήματα δεν είναι όταν θα βρεθούμε στο νοσοκομείο, όπου πιθανώς θα πονάμε και θα πιεζόμαστε να πάρουμε γρήγορα μια απόφαση. Τώρα είναι ο καιρός να κάνετε έρευνα, να συμπληρώσετε ένα νομικό ιατρικό έγγραφο δηλώνοντας τις επιθυμίες σας και να μιλήσετε με τον γιατρό σας. w18.11 σ. 24 ¶5· σ. 26 ¶15, 16
Πέμπτη 18 Ιουνίου
Αυτός . . . που με ακούει θα κατοικεί με ασφάλεια.—Παρ. 1:33.
Ο Ιεχωβά είναι στοργικός ποιμένας που αγκαλιάζει τρυφερά τον λαό του, προστατεύοντάς τους από τους εχθρούς τους. Πόσο μας καθησυχάζουν αυτές οι αλήθειες καθώς οδεύουμε προς το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων! Ο Ιεχωβά θα εξακολουθήσει να φροντίζει τον λαό του στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης που πλησιάζει γοργά. (Αποκ. 7:9, 10) Επομένως, νέοι ή ηλικιωμένοι, αρτιμελείς ή ανάπηροι, οι υπηρέτες του Θεού δεν θα πανικοβληθούν ούτε θα παραλύσουν από τον φόβο στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης. Μάλιστα, θα κάνουν ακριβώς το αντίθετο! Θα έχουν κατά νου τα εξής λόγια του Ιησού Χριστού: «Ανορθωθείτε και σηκώστε το κεφάλι σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας». (Λουκ. 21:28) Θα διατηρήσουν αυτή την πεποίθηση ακόμα και όταν τους επιτεθεί ο Γωγ—ένας συνασπισμός ισχυρών εθνών. (Ιεζ. 38:2, 14-16) Γιατί θα έχουν τέτοια πεποίθηση οι υπηρέτες του Θεού; Επειδή γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά δεν αλλάζει. Εκείνος θα αποδεικνύεται πάντα Σωτήρας που δείχνει στοχαστικό ενδιαφέρον στον λαό του.—Ησ. 26:20. w18.09 σ. 26 ¶15, 16
Παρασκευή 19 Ιουνίου
Έγινες πολύτιμος στα μάτια μου, . . . και εγώ σε αγάπησα.—Ησ. 43:4.
Φανταστείτε πόσο θα ενθαρρύνθηκαν οι πιστοί Ισραηλίτες όταν άκουσαν τα παραπάνω λόγια του Ιεχωβά. Ως υπηρέτης του Ιεχωβά, μπορείτε και εσείς να είστε βέβαιος ότι ο Ιεχωβά νιώθει την πιο τρυφερή αγάπη για εσάς. Ο Λόγος του Θεού δίνει την εξής υπόσχεση σε όσους ασκούν την αγνή λατρεία: «Ως Κραταιός, θα σε σώσει. Θα αγάλλεται για εσένα με μεγάλη χαρά». (Σοφ. 3:16, 17) Όποιες δοκιμασίες και αν περνούν οι υπηρέτες του, ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι θα τους στηρίζει και θα τους παρηγορεί. «[Η Ιερουσαλήμ] θα σας θηλάζει και θα σας μεταφέρει βαστάζοντάς σας στον γοφό, και θα σας παίζει στα γόνατά της. Όπως η μητέρα παρηγορεί τον γιο της, έτσι θα σας παρηγορώ και εγώ». (Ησ. 66:12, 13) Τι ζεστασιά αποπνέει αυτή η εικόνα! Μια στοργική μητέρα βαστάζει το μωρό της ή το παίζει στα γόνατά της. Με αυτά τα λόγια, ο Ιεχωβά απεικονίζει με συγκινητικό τρόπο την ένταση και την τρυφερότητα της αγάπης του για τους αληθινούς λάτρεις του. Ποτέ μην αμφιβάλλετε ότι ως άτομο είστε ιδιαίτερα πολύτιμος και αγαπητός στον Ιεχωβά.—Ιερ. 31:3. w18.09 σ. 13 ¶6, 7
Σάββατο 20 Ιουνίου
Ποιος . . . προθυμοποιείται σήμερα να προσφέρει ένα δώρο για τον Ιεχωβά;—1 Χρον. 29:5.
Σε διάφορες περιπτώσεις στην ιστορία του αρχαίου Ισραήλ, χρειάζονταν εθελοντές. (Έξοδ. 36:2· Νεεμ. 11:2) Αλλά και σήμερα παρουσιάζονται πολλές ευκαιρίες για να προσφέρετε εθελοντικά τον χρόνο σας, τους πόρους σας και τις δεξιότητές σας ώστε να βοηθήσετε τους αδελφούς και τις αδελφές σας. Όταν το κάνετε αυτό, θα είστε πολύ χαρούμενοι και θα λάβετε πολλές ευλογίες. Εκείνοι που συμμετέχουν εθελοντικά σε θεοκρατικά προγράμματα πολλές φορές κάνουν καινούριους φίλους. Πάρτε για παράδειγμα τη Μάρτζι, μια αδελφή που έχει εργαστεί 18 χρόνια σε προγράμματα οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας. Όλα αυτά τα χρόνια, έχει χρειαστεί επανειλημμένα να βοηθήσει και να εκπαιδεύσει νεότερες αδελφές. Έχει διαπιστώσει ότι αυτός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για αμοιβαία πνευματική ενθάρρυνση. (Ρωμ. 1:12) Σε δύσκολες περιόδους της ζωής της, οι φιλίες που σφυρηλάτησε στα οικοδομικά προγράμματα έχουν αποτελέσει πηγή ενθάρρυνσης. Έχετε συμμετάσχει εσείς ποτέ σε ένα τέτοιο πρόγραμμα οικοδόμησης; w18.08 σ. 25 ¶9, 11
Κυριακή 21 Ιουνίου
Κανείς ας μην περιφρονεί τη νεότητά σου. Απεναντίας, γίνε παράδειγμα για τους πιστούς σε ομιλία, σε διαγωγή, σε αγάπη, σε πίστη, σε αγνότητα.—1 Τιμ. 4:12.
Την εποχή που ο Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια, ο Τιμόθεος ίσως ήταν λίγο πάνω από τα 30. Ωστόσο, ο Παύλος τού είχε αναθέσει βαρυσήμαντες ευθύνες. Για όποιον λόγο και αν έδωσε αυτή τη συμβουλή, το μήνυμα είναι σαφές: Δεν πρέπει να κρίνουμε τους νεότερους αδελφούς απλώς και μόνο με βάση την ηλικία τους. Είναι καλό να θυμόμαστε ότι ακόμα και ο Κύριός μας ο Ιησούς επιτέλεσε ολόκληρη την επίγεια διακονία του ως τα 33 του χρόνια. Ίσως ανήκουμε σε κάποιον πολιτισμό όπου υπάρχει η τάση να περιφρονούν τους νεότερους άντρες, να μην τους παίρνουν στα σοβαρά. Ως αποτέλεσμα, οι πρεσβύτεροι ίσως διστάζουν να συστήσουν νεαρούς αδελφούς που έχουν τα προσόντα για να υπηρετήσουν ως διακονικοί υπηρέτες ή πρεσβύτεροι. Όλοι οι πρεσβύτεροι είναι καλό να θυμούνται ότι οι Γραφές δεν ορίζουν ένα κατώτατο όριο ηλικίας προκειμένου να συστηθεί κάποιος για να υπηρετήσει ως διακονικός υπηρέτης ή πρεσβύτερος.—1 Τιμ. 3:1-10, 12, 13· Τίτο 1:5-9. w18.08 σ. 11, 12 ¶15, 16
Δευτέρα 22 Ιουνίου
[Απομακρύνσου] από . . . τις αντιλογίες της ψευδώς αποκαλούμενης «γνώσης».—1 Τιμ. 6:20.
Προκειμένου να παίρνουμε σωστές αποφάσεις, χρειαζόμαστε χειροπιαστά στοιχεία. Επομένως, χρειάζεται να είμαστε εξαιρετικά εκλεκτικοί και να επιλέγουμε προσεκτικά ποιες πληροφορίες θα διαβάσουμε. (Φιλιπ. 4:8, 9) Δεν πρέπει να σπαταλάμε τον χρόνο μας επισκεπτόμενοι αμφισβητήσιμους ειδησεογραφικούς ιστότοπους ή διαβάζοντας ανυπόστατες ειδήσεις που κυκλοφορούν μέσω e-mail. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αποφεύγουμε ιστότοπους που προωθούν οι αποστάτες. Μοναδικός τους σκοπός είναι να κατεδαφίσουν τον λαό του Θεού και να διαστρεβλώσουν την αλήθεια. Η παραπληροφόρηση οδηγεί σε λάθος αποφάσεις. Ποτέ μην υποτιμάτε την ισχυρή επίδραση που μπορούν να ασκήσουν στη διάνοια και στην καρδιά σας οι παραπλανητικές πληροφορίες. Σκεφτείτε τι συνέβη την εποχή του Μωυσή όταν οι 10 από τους 12 κατασκόπους που είχαν πάει να εξερευνήσουν την Υποσχεμένη Γη έφεραν αρνητική αναφορά. (Αριθ. 13:25-33) Η παρατραβηγμένη και εξωφρενική περιγραφή τους αποκαρδίωσε εντελώς τον λαό του Ιεχωβά. (Αριθ. 14:1-4, 6-10) Αντί να εξακριβώσουν τα γεγονότα και να δείξουν εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, επέλεξαν να πιστέψουν την αρνητική αναφορά. w18.08 σ. 4 ¶4, 5
Τρίτη 23 Ιουνίου
Μην παροδηγείστε. Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες.—1 Κορ. 15:33.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποιες καλές ιδιότητες, και πολλά άτομα που δεν ανήκουν στην εκκλησία δεν εμπλέκονται σε σκανδαλώδη διαγωγή. Αν αυτό αληθεύει για τους γνωστούς σας, μπορείτε άραγε να τους θεωρήσετε καλή συναναστροφή; Αναρωτηθείτε πώς θα επηρεάσει η συντροφιά τους τη σχέση σας με τον Ιεχωβά. Θα τη βελτιώσει; Τι έχουν μέσα στην καρδιά τους; Λόγου χάρη, μήπως συζητούν σχεδόν αποκλειστικά για τη μόδα, τα χρήματα, τις ηλεκτρονικές συσκευές, τη διασκέδαση ή άλλες υλικές επιδιώξεις; Μήπως συνηθίζουν να κάνουν υποτιμητικά σχόλια για τους άλλους ή χυδαία αστεία; Ο Ιησούς προειδοποίησε εύστοχα: «Από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα». (Ματθ. 12:34) Αν αντιληφθείτε ότι οι παρέες σας αποτελούν απειλή για την καλή σας υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά, ενεργήστε αποφασιστικά περιορίζοντας ή, εν ανάγκη, τερματίζοντας τέτοιες φιλίες.—Παρ. 13:20. w18.07 σ. 19 ¶11
Τετάρτη 24 Ιουνίου
Ο Μωυσής ήταν πολύ πιο πράος από όλους τους ανθρώπους.—Αριθ. 12:3.
Όταν ο Μωυσής ήταν 80 χρονών, ο Ιεχωβά τον διόρισε να ελευθερώσει τον Ισραήλ από τη δουλεία στην Αίγυπτο. (Έξοδ. 3:10) Αρκετές φορές, ο Μωυσής κατέφυγε σε δικαιολογίες. Ο Ιεχωβά όμως εκδήλωσε μακροθυμία και μάλιστα του έδωσε τη δύναμη να κάνει θαύματα. (Έξοδ. 4:2-9, 21) Θα μπορούσε να τον τρομοκρατήσει ώστε να υπακούσει αμέσως. Αντί για αυτό, ο Ιεχωβά εκδήλωσε μακροθυμία και καλοσύνη, προσπαθώντας να καθησυχάσει τον μετριόφρονα και ταπεινό υπηρέτη του. Έφερε αποτέλεσμα αυτή η προσέγγιση; Και βέβαια! Ο Μωυσής έγινε ένας έξοχος ηγέτης ο οποίος προσπαθούσε να φέρεται στους άλλους με την ίδια πραότητα και περίσκεψη που είχε εκδηλώσει ο Ιεχωβά στην περίπτωσή του. Αν έχετε έναν βαθμό εξουσίας, πόσο σημαντικό είναι να μιμείστε τον Ιεχωβά δείχνοντας περίσκεψη, καλοσύνη και μακροθυμία στις σχέσεις σας με εκείνους που είναι στη φροντίδα σας! (Κολ. 3:19-21· 1 Πέτρ. 5:1-3) Όταν καταβάλλετε φιλότιμες προσπάθειες για να μιμείστε τον Ιεχωβά και τον Μεγαλύτερο Μωυσή, τον Ιησού Χριστό, θα είστε προσιτοί και θα αποτελείτε πηγή αναζωογόνησης.—Ματθ. 11:28, 29. w18.09 σ. 24, 25 ¶7-10
Πέμπτη 25 Ιουνίου
Πόσο καλό και ευχάριστο είναι να ζουν μαζί οι αδελφοί με ενότητα!—Ψαλμ. 133:1.
Βάλτε στόχο σας να είστε θετική επιρροή, προάγοντας την ενότητα ανάμεσα στους αδελφούς και στις αδελφές σας. Αν το κάνετε ήδη αυτό, είστε αξιέπαινοι. Αλλά μήπως θα μπορούσατε να «πλατυνθείτε», δηλαδή να το κάνετε σε πιο εκτεταμένο βαθμό και με μεγαλύτερη συνέπεια; (2 Κορ. 6:11-13, υποσ.) Επίσης, μήπως θα μπορούσατε να κάνετε περισσότερες προσπάθειες ώστε να αφήνετε να λάμπει το φως της Γραφικής αλήθειας στη γειτονιά σας; Η καλοσύνη που δείχνετε με λόγια και πράξεις μπορεί να ελκύσει κάποιον γείτονα στην αλήθεια. Αναρωτηθείτε: “Πώς με βλέπουν οι γείτονές μου; Διατηρώ το σπίτι μου και την αυλή μου νοικοκυρεμένα, δίνοντας έτσι καλή εντύπωση στη γειτονιά; Παίρνω την πρωτοβουλία να βοηθάω τους άλλους;” Όταν συζητάτε με άλλους Μάρτυρες, θα μπορούσατε να τους ρωτάτε πώς έχει επηρεάσει η καλοσύνη τους και η καλή τους διαγωγή συγγενείς, γείτονες, συνεργάτες ή συμμαθητές τους. Πιθανότατα, θα έχουν να σας αφηγηθούν θετικές εμπειρίες.—Εφεσ. 5:9. w18.06 σ. 24 ¶13, 14
Παρασκευή 26 Ιουνίου
Έρχεται η ώρα που όποιος σας σκοτώσει θα νομίζει ότι έχει προσφέρει ιερή υπηρεσία στον Θεό.—Ιωάν. 16:2.
Αυτή η προειδοποίηση αλήθευε στην περίπτωση εκείνων που δολοφόνησαν τον μαθητή Στέφανο, καθώς και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. (Πράξ. 6:8, 12· 7:54-60) Τι ειρωνεία—διαπράττοντας ειδεχθή εγκλήματα όπως ο φόνος, φανατικοί θρησκευόμενοι καταστρατηγούν τους νόμους Εκείνου που ισχυρίζονται ότι λατρεύουν! (Έξοδ. 20:13) Σαφώς, η συνείδηση τέτοιων ατόμων είναι επικίνδυνα αναξιόπιστος οδηγός! Τι μπορούμε να κάνουμε για να μη γίνει η συνείδησή μας αναποτελεσματική; Οι νόμοι και οι αρχές που περιέχει ο Λόγος του Θεού είναι πράγματα “ωφέλιμα για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη”. (2 Τιμ. 3:16) Επομένως, αν μελετούμε επιμελώς τη Γραφή, αν στοχαζόμαστε όσα λέει και αν τα εφαρμόζουμε στη ζωή μας, εκπαιδεύουμε τη συνείδησή μας ώστε να είναι πιο ευαίσθητη στον τρόπο σκέψης του Θεού, και έτσι μπορεί να λειτουργεί ως αξιόπιστος οδηγός. w18.06 σ. 16, 17 ¶3, 4
Σάββατο 27 Ιουνίου
Δεχτείτε . . . το σπαθί του πνεύματος, δηλαδή τον λόγο του Θεού.—Εφεσ. 6:17.
Το σπαθί που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι πεζικάριοι την εποχή που έγραψε ο Παύλος την επιστολή του είχε μήκος περίπου 50 εκατοστά και ήταν σχεδιασμένο για μάχη εκ του συστάδην. Ένας λόγος για τον οποίο οι Ρωμαίοι στρατιώτες ήταν τόσο αποτελεσματικοί ήταν το γεγονός ότι εξασκούνταν στη χρήση των όπλων τους κάθε μέρα. Ο Παύλος παρομοιάζει τον Λόγο του Θεού με σπαθί που μας έχει δώσει ο Ιεχωβά. Αλλά πρέπει να μάθουμε να τον χρησιμοποιούμε επιδέξια όταν υπερασπιζόμαστε τα πιστεύω μας—ή όταν διορθώνουμε τον δικό μας τρόπο σκέψης. (2 Κορ. 10:4, 5· 2 Τιμ. 2:15) Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον Σατανά και τους δαίμονες. Είναι ισχυροί, αλλά όχι ανίκητοι. Και επιπλέον είναι θνητοί. Σύντομα, στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού, θα είναι περιορισμένοι σε μια κατάσταση απόλυτης αδράνειας, και κατόπιν θα καταστραφούν. (Αποκ. 20:1-3, 7-10) Γνωρίζουμε τον εχθρό μας, τις μεθόδους του και τις προθέσεις του. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορούμε να μείνουμε σταθεροί εναντίον του! w18.05 σ. 30 ¶15· σ. 31 ¶19-21
Κυριακή 28 Ιουνίου
Το φίδι είπε στη γυναίκα: «Οπωσδήποτε δεν θα πεθάνετε».—Γέν. 3:4.
Ο Αδάμ αναμφίβολα γνώριζε ότι τα φίδια δεν μιλούν. Μπορεί λοιπόν να κατάλαβε ότι ένα πνευματικό πλάσμα είχε μιλήσει στην Εύα μέσω του φιδιού. (Γέν. 3:1-6) Ο Αδάμ και η Εύα ουσιαστικά δεν ήξεραν τίποτα για αυτό το πνεύμα. Ωστόσο, ο Αδάμ επέλεξε συνειδητά να στρέψει τα νώτα στον στοργικό ουράνιο Πατέρα του και να ακολουθήσει εκείνον τον άγνωστο ενεργώντας ενάντια στο θέλημα του Θεού. (1 Τιμ. 2:14) Αμέσως, ο Ιεχωβά άρχισε να αποκαλύπτει πληροφορίες για τον εχθρό που είχε διαφθείρει τον Αδάμ και την Εύα, ενώ υποσχέθηκε ότι αυτός ο πονηρός τελικά θα καταστρεφόταν. Αλλά ο Ιεχωβά έδωσε επίσης την προειδοποίηση ότι, για κάποιο διάστημα, το πνευματικό πλάσμα που μίλησε μέσω του φιδιού θα είχε τη δύναμη να εναντιώνεται σε εκείνους που αγαπούν τον Θεό. (Γέν. 3:15) Ο Ιεχωβά, ενεργώντας σοφά, δεν μας έχει πει ποτέ το προσωπικό όνομα του αγγελικού γιου που στασίασε εναντίον του. Επέλεξε δε να μην αποκαλύψει ούτε καν το περιγραφικό όνομα εκείνου του εχθρού παρά μόνο 2.500 περίπου χρόνια μετά τον αρχικό στασιασμό.—Ιώβ 1:6. w18.05 σ. 22 ¶1, 2
Δευτέρα 29 Ιουνίου
Αυτοί είναι εκείνοι που . . . καρποφορούν με υπομονή.—Λουκ. 8:15.
Αν έχετε νιώσει ποτέ αποθαρρυμένοι κηρύττοντας σε τομείς όπου δεν υπάρχει πολλή ανταπόκριση, τότε μπορείτε να ταυτιστείτε με τον απόστολο Παύλο. Στα σχεδόν 30 χρόνια της διακονίας του, βοήθησε πάρα πολλά άτομα να γίνουν μαθητές του Χριστού. (Πράξ. 14:21· 2 Κορ. 3:2, 3) Εντούτοις, δεν κατάφερε να ωθήσει πολλούς Ιουδαίους να μεταστραφούν στην αληθινή λατρεία. Αντίθετα, οι περισσότεροι τον απέρριπταν και μερικοί μάλιστα τον δίωκαν. (Πράξ. 14:19· 17:1, 4, 5, 13) Πώς επηρέασε τον Παύλο αυτή η εχθρική αντίδραση των Ιουδαίων; Ο ίδιος παραδέχτηκε ευθέως: «Λέω την αλήθεια σύμφωνα με τον Χριστό . . . ότι έχω μεγάλη λύπη και ακατάπαυστο πόνο στην καρδιά μου». (Ρωμ. 9:1-3) Γιατί ένιωθε έτσι ο Παύλος; Διότι η καρδιά του ήταν στο έργο κηρύγματος. Κήρυττε στους Ιουδαίους επειδή νοιαζόταν βαθιά για αυτούς. Επομένως, πονούσε όταν τους έβλεπε να απορρίπτουν το έλεος του Θεού. Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς κηρύττουμε στους ανθρώπους από εγκάρδιο ενδιαφέρον.—Ματθ. 22:39· 1 Κορ. 11:1. w18.05 σ. 13 ¶4, 5
Τρίτη 30 Ιουνίου
Η ανησυχία καταβαρύνει την καρδιά του ανθρώπου, αλλά ο καλός λόγος την κάνει χαρούμενη.—Παρ. 12:25.
Ο Παύλος έδειξε ότι ακόμα και κάποιος που έχει την ευθύνη να ενθαρρύνει άλλους χρειάζεται και ο ίδιος εποικοδόμηση. Στους Χριστιανούς που ζούσαν στη Ρώμη έγραψε τα εξής: «Θέλω πολύ να σας δω για να σας μεταδώσω κάποιο πνευματικό δώρο ώστε να γίνετε σταθεροί· ή μάλλον για να ενθαρρυνθούμε αμοιβαία ο ένας από την πίστη του άλλου, τόσο τη δική σας όσο και τη δική μου». (Ρωμ. 1:11, 12) Ναι, ο Παύλος, ο οποίος παρείχε εξαιρετική ενθάρρυνση στους άλλους, κάποιες φορές χρειαζόταν και ο ίδιος εποικοδόμηση. (Ρωμ. 15:30-32) Όσοι ζουν αυτοθυσιαστική ζωή πρέπει να επαινούνται. Μια άλλη ομάδα που αξίζει ενθάρρυνση είναι οι αδελφοί και οι αδελφές που παραμένουν άγαμοι επειδή θέλουν να υπακούσουν στη νουθεσία να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω». (1 Κορ. 7:39) Επίσης, οι Χριστιανοί που παραμένουν πιστοί παρά τον διωγμό ή κάποια ασθένεια έχουν ανάγκη από ενθάρρυνση.—2 Θεσ. 1:3-5. w18.04 σ. 21 ¶3-5