Μάιος
Σάββατο 1 Μαΐου
[Δείξε μας] τι πρέπει να κάνουμε με το παιδί.—Κριτ. 13:8.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να μάθουν στα παιδιά τους να αγαπούν τον Ιεχωβά; Να προσεύχεστε για τη βοήθεια του Ιεχωβά, όπως ο Μανωέ. Επίσης, να διδάσκετε με το παράδειγμά σας. Αν και τα λόγια σας είναι σημαντικά, οι πράξεις σας πιθανότατα θα επηρεάσουν περισσότερο το παιδί σας. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία έδωσαν άριστο παράδειγμα στα παιδιά τους, περιλαμβανομένου και του Ιησού. Ο Ιωσήφ εργαζόταν σκληρά για να συντηρεί την οικογένειά του. Επιπρόσθετα, υποκινούσε το σπιτικό του να εκτιμάει τα πνευματικά πράγματα. (Δευτ. 4:9, 10) Έπαιρνε την οικογένειά του μαζί του στην Ιερουσαλήμ «κάθε χρόνο» για να γιορτάσουν το Πάσχα. (Λουκ. 2:41, 42) Κάποιοι πατέρες στην εποχή του ίσως να έβλεπαν ένα τέτοιο οικογενειακό ταξίδι ως ταλαιπωρία και να το θεωρούσαν χρονοβόρο και δαπανηρό. Εντούτοις, ο Ιωσήφ προφανώς εκτιμούσε τα πνευματικά πράγματα και δίδασκε τα παιδιά του να κάνουν το ίδιο. Επίσης, η Μαρία ήξερε καλά τις Γραφές. Με τα λόγια και τις πράξεις της, αναμφίβολα έμαθε στα παιδιά της να αγαπούν τον Λόγο του Θεού. w19.12 σ. 24, 25 ¶9-12
Κυριακή 2 Μαΐου
Εγώ είμαι σαρκικός, πουλημένος ως δούλος στην αμαρτία.—Ρωμ. 7:14.
Διακρίνουμε αποδείξεις της αγάπης του Ιεχωβά για εμάς στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στα πρώτα προβλήματα που προέκυψαν στην επίγεια οικογένειά του. Όταν ο Αδάμ παρήκουσε τον ουράνιο Πατέρα του, έχασε τη θέση του στην ευτυχισμένη οικογένεια του Ιεχωβά. Αυτό επηρέασε όχι μόνο τον ίδιο αλλά και τους απογόνους του. (Ρωμ. 5:12) Εντούτοις, ο Ιεχωβά παρενέβη για να βοηθήσει. Τιμώρησε τον Αδάμ, αλλά δεν άφησε τους αγέννητους απογόνους του χωρίς ελπίδα. Υποσχέθηκε αμέσως ότι οι υπάκουοι άνθρωποι θα ξαναγίνονταν μέλη της οικογένειάς του. (Γέν. 3:15· Ρωμ. 8:20, 21) Ο Ιεχωβά το διευθέτησε αυτό με βάση τη λυτρωτική θυσία του αγαπημένου του Γιου, του Ιησού. Δίνοντας τον Γιο του για χάρη μας, απέδειξε πόσο βαθιά μας αγαπάει. (Ιωάν. 3:16) Εκείνος είναι ο ιδανικός Πατέρας. Ακούει τις προσευχές μας και μας προμηθεύει ό,τι έχουμε ανάγκη, τόσο από υλική όσο και από πνευματική άποψη. Μας εκπαιδεύει και μας στηρίζει. Επίσης, μας επιφυλάσσει υπέροχες ευλογίες. Πόσο συγκινούμαστε γνωρίζοντας ότι ο Πατέρας μας μάς αγαπάει και νοιάζεται για εμάς! w20.02 σ. 6 ¶16, 17· σ. 7 ¶20
Δευτέρα 3 Μαΐου
Όταν οι έγνοιες με έπνιξαν, εσύ με παρηγόρησες και με καθησύχασες. —Ψαλμ. 94:19.
Έχετε νιώσει ποτέ να σας πνίγει η ανησυχία; Ίσως έφταιγε κάτι που είπαν ή έκαναν οι άλλοι ή κάτι που είπατε ή κάνατε εσείς. Για παράδειγμα, μπορεί να διαπράξατε κάποιο σφάλμα και φοβάστε ότι ο Ιεχωβά δεν θα σας συγχωρήσει ποτέ. Σαν να μην έφτανε αυτό, ίσως νιώθετε πως η υπερβολική σας ανησυχία σημαίνει ότι δεν έχετε αρκετή πίστη και ότι είστε κακός άνθρωπος. Σκεφτείτε όμως μερικά Βιβλικά παραδείγματα. Η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ, ήταν πολύ πιστή γυναίκα. Ωστόσο, την κατέβαλλε η ανησυχία καθώς υφίστατο άσχημη μεταχείριση από ένα μέλος του σπιτικού της. (1 Σαμ. 1:7) Ο απόστολος Παύλος είχε ισχυρή πίστη, αλλά τον κατέκλυζε «η ανησυχία για όλες τις εκκλησίες». (2 Κορ. 11:28) Ο βασιλιάς Δαβίδ είχε τόσο ισχυρή πίστη ώστε ο Ιεχωβά ανέπτυξε ιδιαίτερη αγάπη για εκείνον. (Πράξ. 13:22) Παρ’ όλα αυτά, ο Δαβίδ έκανε λάθη εξαιτίας των οποίων κατά καιρούς κυριευόταν από οδυνηρή ανησυχία. (Ψαλμ. 38:4) Ο Ιεχωβά παρηγόρησε και καθησύχασε τον καθέναν από αυτούς. w20.02 σ. 20 ¶1, 2
Τρίτη 4 Μαΐου
Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του.—Ματθ. 16:24.
Αφιέρωση σημαίνει πως θα πλησιάσετε τον Ιεχωβά με ένθερμη προσευχή και θα του πείτε ότι θα χρησιμοποιήσετε τη ζωή σας για να τον υπηρετείτε παντοτινά. Όταν αφιερώνεστε στον Θεό, “απαρνιέστε” τον εαυτό σας. Πλέον ανήκετε στον Ιεχωβά, πράγμα που αποτελεί μεγάλο προνόμιο. (Ρωμ. 14:8) Του λέτε ότι στο εξής θα είστε επικεντρωμένοι στην υπηρεσία του και όχι στο να ευαρεστείτε τον εαυτό σας. Η αφιέρωσή σας αποτελεί ευχή—μια επίσημη υπόσχεση που δίνεται στον Θεό. Ο Ιεχωβά δεν μας εξαναγκάζει να κάνουμε μια τέτοια ευχή. Αλλά αν κάνουμε, αναμένει να την εκπληρώσουμε. (Ψαλμ. 116:12, 14) Η αφιέρωσή σας είναι προσωπική, ιδιωτική υπόθεση. Είναι κάτι ανάμεσα σε εσάς και στον Ιεχωβά. Το βάφτισμα είναι κάτι που γίνεται δημόσια, ενώπιον άλλων, συνήθως σε κάποια συνέλευση. Όταν βαφτίζεστε, δείχνετε στους άλλους ότι έχετε ήδη αφιερωθεί στον Ιεχωβά. Συνεπώς, το βάφτισμά σας γνωστοποιεί στους άλλους ότι αγαπάτε τον Ιεχωβά τον Θεό σας με όλη σας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη, καθώς και ότι είστε αποφασισμένοι να τον υπηρετείτε για πάντα.—Μάρκ. 12:30. w20.03 σ. 9 ¶4, 5
Τετάρτη 5 Μαΐου
Ας μη σας παροδηγήσει κανείς.—2 Θεσ. 2:3.
Ο Σατανάς θολώνει την εικόνα που έχουν οι άνθρωποι για το ποιος είναι ο Ιεχωβά. Μετά τον θάνατο των αποστόλων του Ιησού, ορισμένοι που ισχυρίζονταν ότι ήταν Χριστιανοί άρχισαν να διαδίδουν ψεύτικες διδασκαλίες. (Πράξ. 20:29, 30) Αυτοί οι αποστάτες άρχισαν να θολώνουν την ταυτότητα του μόνου αληθινού Θεού. Για παράδειγμα, σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το θεϊκό όνομα στα αντίγραφά τους της Αγίας Γραφής, και προτιμούσαν εκφράσεις όπως «Κύριος». Αφαιρώντας το προσωπικό όνομα του Θεού και αντικαθιστώντας το με τη λέξη «Κύριος», κατέστησαν δύσκολο για τον αναγνώστη να αντιλαμβάνεται πώς διαφέρει ο Ιεχωβά από τους άλλους “κυρίους” που αναφέρονται στις Γραφές. (1 Κορ. 8:5) Χρησιμοποιούσαν δε τον ίδιο όρο, «Κύριος», τόσο για τον Ιεχωβά όσο και για τον Ιησού. Ως αποτέλεσμα, έγινε δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι ο Ιεχωβά και ο Γιος του είναι διαφορετικά πρόσωπα με διακριτές θέσεις. (Ιωάν. 17:3) Αυτή η σύγχυση συνέβαλε στη δημιουργία του δόγματος της Τριάδας, το οποίο δεν διδάσκεται στον Λόγο του Θεού. Ως εκ τούτου, πολλοί θεωρούν ότι ο Θεός είναι μια μυστηριώδης οντότητα και πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να τον γνωρίσουμε. Τι φρικτό ψέμα!—Πράξ. 17:27. w19.06 σ. 5 ¶11
Πέμπτη 6 Μαΐου
Επιτέλεσε τη διακονία σου πλήρως.—2 Τιμ. 4:5.
Ένας τρόπος με τον οποίο επιτελούμε τη διακονία μας πληρέστερα είναι με το να γινόμαστε πιο επιδέξιοι στο έργο κηρύγματος. (Παρ. 1:5· 1 Τιμ. 4:13, 15) Τι μεγάλο προνόμιο έχουμε να μας επιτρέπει ο Ιεχωβά να είμαστε «συνεργάτες» του! (1 Κορ. 3:9) Αν «βεβαιώνεστε για τα πιο σπουδαία πράγματα» και εστιάζετε στη Χριστιανική διακονία, θα “υπηρετείτε τον Ιεχωβά με χαρά”. (Φιλιπ. 1:10· Ψαλμ. 100:2) Ως διάκονοι του Θεού, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι εκείνος θα σας δώσει τη δύναμη που χρειάζεστε για να επιτελέσετε τη διακονία σας όποιες δυσκολίες ή περιορισμούς και αν αντιμετωπίζετε. (2 Κορ. 4:1, 7· 6:4) Είτε έχετε μικρή είτε μεγάλη συμμετοχή στο έργο κηρύγματος ανάλογα με τις περιστάσεις σας, θα “έχετε λόγο να χαίρεστε” αν επιτελείτε ολόψυχα τη διακονία σας. (Γαλ. 6:4) Όταν επιτελείτε τη διακονία σας πλήρως, δείχνετε την αγάπη σας για τον Ιεχωβά και τον πλησίον σας. “Κάνοντάς το αυτό θα σώσετε και τον εαυτό σας και αυτούς που σας ακούν”.—1 Τιμ. 4:16. w19.04 σ. 6 ¶15· σ. 7 ¶17
Παρασκευή 7 Μαΐου
[Ο] Σατανάς . . . παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη.—Αποκ. 12:9.
Ένας κύριος τρόπος με τον οποίο ο Σατανάς και οι δαίμονες προσπαθούν να παραπλανούν τους ανθρώπους είναι ο πνευματισμός. Όσοι ασκούν πνευματισμό ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν ή ελέγχουν πράγματα που οι άνθρωποι δεν μπορούν φυσιολογικά να γνωρίζουν ή να ελέγχουν. Για παράδειγμα, κάποιοι ισχυρίζονται ότι μπορούν να μάθουν το μέλλον μέσω της μαντείας ή της αστρολογίας. Άλλοι ίσως φέρονται σαν να μιλούν με τους νεκρούς. Μερικοί ασκούν μαγεία και ίσως προσπαθούν να δέσουν άλλους με μάγια. Μια έρευνα που διεξάχθηκε σε 18 χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής έδειξε ότι περίπου το ένα τρίτο των ερωτηθέντων πιστεύουν στη μαγεία και στη μαγγανεία, ενώ σχεδόν το ίδιο ποσοστό πιστεύουν ότι είναι δυνατή η επικοινωνία με τα πνεύματα. Μια άλλη έρευνα διεξάχθηκε σε 18 χώρες της Αφρικής. Εκεί, κατά μέσο όρο, πάνω από τους μισούς ερωτηθέντες είπαν ότι πιστεύουν στη μαγεία. Βέβαια, όπου και αν ζούμε πρέπει να φυλαγόμαστε από τον πνευματισμό. w19.04 σ. 20, 21 ¶3, 4
Σάββατο 8 Μαΐου
Να είστε προσεκτικοί ώστε να μην υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που να είναι σεξουαλικά ανήθικος.—Εβρ. 12:16.
Ο Ιεχωβά Θεός μισεί κάθε μορφή πονηρίας. (Ψαλμ. 5:4-6) Μισεί τρομερά τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών—μια ιδιαίτερα αποκρουστική πονηρή πράξη! Μιμούμενοι τον Ιεχωβά, εμείς ως Μάρτυρές του αποστρεφόμαστε την κακοποίηση παιδιών και δεν την ανεχόμαστε μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. (Ρωμ. 12:9) Κάθε πράξη κακοποίησης παιδιού είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με «τον νόμο του Χριστού»! (Γαλ. 6:2) Όλα όσα δίδαξε ο Ιησούς με τα λόγια και το παράδειγμά του, έχουν ως θεμέλιο την αγάπη και προωθούν τη δικαιοσύνη. Υπακούοντας σε αυτόν τον νόμο, οι αληθινοί Χριστιανοί φέρονται στα παιδιά με τρόπο που τα κάνει να αισθάνονται ότι είναι ασφαλή και ότι τα αγαπούν ειλικρινά. Αλλά η παιδική κακοποίηση είναι μια ιδιοτελής, άδικη πράξη που κάνει το παιδί να νιώθει ότι δεν είναι ασφαλές και ότι δεν το αγαπούν. Δυστυχώς, έχει επηρεάσει και τους αληθινούς Χριστιανούς. Γιατί; Διότι υπάρχουν πολλοί «πονηροί άνθρωποι και απατεώνες», και μερικοί ίσως προσπαθήσουν να εισχωρήσουν στην εκκλησία. (2 Τιμ. 3:13) Επιπρόσθετα, κάποιοι που ισχυρίζονται ότι είναι μέρος της εκκλησίας έχουν ενδώσει σε διεστραμμένες σαρκικές επιθυμίες και έχουν κακοποιήσει παιδιά. w19.05 σ. 8 ¶1-3
Κυριακή 9 Μαΐου
Η δέηση του δίκαιου ανθρώπου είναι πολύ αποτελεσματική.—Ιακ. 5:16.
Ένα άτομο που είναι καταβεβλημένο από τη λύπη ίσως νιώθει ανάξιο να πλησιάσει τον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Αν θέλουμε να παρηγορήσουμε ένα τέτοιο άτομο, μπορούμε να προσευχηθούμε μαζί του, αναφέροντας το όνομά του. Μπορούμε να πούμε στον Ιεχωβά πόσο αγαπητό είναι το αποκαρδιωμένο άτομο σε εμάς και στην εκκλησία. Μπορούμε να του ζητήσουμε να καθησυχάσει και να παρηγορήσει αυτό το πολύτιμο πρόβατό του. Τέτοιες προσευχές είναι δυνατόν να προσφέρουν αφάνταστη παρηγοριά. Να σκέφτεστε προτού μιλήσετε. Τα αστόχαστα λόγια πληγώνουν. Τα καλοσυνάτα λόγια γιατρεύουν. (Παρ. 12:18) Να προσεύχεστε λοιπόν στον Ιεχωβά για να σας βοηθάει να βρίσκετε καλοσυνάτα, παρηγορητικά, καταπραϋντικά λόγια. Να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν πιο δυναμικά λόγια από τις εκφράσεις του ίδιου του Ιεχωβά που περιέχονται στη Γραφή. (Εβρ. 4:12) Όταν παρηγορούμε άλλους, τους υπενθυμίζουμε την αγάπη του Ιεχωβά. Επίσης, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο Ιεχωβά είναι και Θεός δικαιοσύνης. Καμία πονηρή πράξη κακοποίησης δεν μένει πραγματικά κρυφή. Ο Ιεχωβά βλέπει τα πάντα και δεν θα αφήσει ατιμώρητους τους αμετανόητους παραβάτες.—Αριθ. 14:18. w19.05 σ. 18 ¶18· σ. 19 ¶19, 21
Δευτέρα 10 Μαΐου
Προσέξτε να μη σας αιχμαλωτίσει κανείς μέσω της φιλοσοφίας και της κενής απάτης σύμφωνα με ανθρώπινες παραδόσεις.—Κολ. 2:8.
Ο Σατανάς θέλει να μας στρέψει ενάντια στον Ιεχωβά. Για να πετύχει τον στόχο του, προσπαθεί να επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μας, ουσιαστικά να αιχμαλωτίσει τη διάνοιά μας και να την κάνει υπάκουη σε εκείνον. Προσπαθεί να μας πείσει να τον ακολουθήσουμε ή να μας εξαπατήσει ώστε να το κάνουμε αυτό. Για να τα καταφέρει, κάνει έκκληση στις επιθυμίες μας. (Κολ. 2:4) Διατρέχουμε όντως σοβαρό κίνδυνο να παροδηγηθούμε από τον Σατανά; Ναι! Θυμηθείτε, ο Παύλος δεν έγραψε την προειδοποίηση του εδαφίου Κολοσσαείς 2:8 σε απίστους. Την έγραψε σε Χριστιανούς που είχαν χριστεί με άγιο πνεύμα. (Κολ. 1:2, 5) Εκείνοι οι Χριστιανοί κινδύνευαν τότε, και εμείς κινδυνεύουμε ακόμα περισσότερο σήμερα. (1 Κορ. 10:12) Γιατί; Ο Σατανάς είναι τώρα περιορισμένος στη γη, και έχει επικεντρωθεί στο να παροδηγεί τους όσιους υπηρέτες του Θεού. (Αποκ. 12:9, 12, 17) Επιπρόσθετα, ζούμε σε έναν καιρό κατά τον οποίο πονηροί άνθρωποι και απατεώνες πηγαίνουν «από το κακό στο χειρότερο».—2 Τιμ. 3:1, 13. w19.06 σ. 2 ¶1, 2
Τρίτη 11 Μαΐου
Φτάνει πια! Ιεχωβά, αφαίρεσε τη ζωή μου.—1 Βασ. 19:4.
Ο Ηλίας φοβήθηκε όταν η βασίλισσα Ιεζάβελ απείλησε να τον σκοτώσει. Γι’ αυτό, κατέφυγε στην περιοχή της Βηρ-σαβεέ. Ήταν τόσο αποθαρρυμένος ώστε «ζητούσε να πεθάνει». Γιατί ένιωθε έτσι; Ο Ηλίας ήταν ατελής άνθρωπος, «άνθρωπος με αισθήματα σαν τα δικά μας». (Ιακ. 5:17) Ίσως ένιωθε καταβεβλημένος από τη στενοχώρια και τη σωματική εξάντληση. Ενδεχομένως πίστευε ότι οι προσπάθειές του να προωθήσει την αγνή λατρεία είχαν αποβεί μάταιες, ότι τίποτα δεν είχε βελτιωθεί στον Ισραήλ και ότι ήταν ο μόνος που συνέχιζε να υπηρετεί τον Ιεχωβά. (1 Βασ. 18:3, 4, 13· 19:10, 14) Ο Ιεχωβά κατανοούσε τα αισθήματα του Ηλία και δεν τον επέπληξε για το ότι τα εξέφρασε. Αντίθετα, τον βοήθησε να ανακτήσει τις δυνάμεις του. (1 Βασ. 19:5-7) Αργότερα, ο Ιεχωβά διόρθωσε με καλοσύνη τον τρόπο σκέψης του Ηλία δείχνοντάς του τη φοβερή του δύναμη. Κατόπιν, του είπε ότι είχε ακόμα 7.000 στον Ισραήλ που αρνήθηκαν να λατρέψουν τον Βάαλ. (1 Βασ. 19:11-18) Ο Ιεχωβά έδειξε έμπρακτα στον Ηλία ότι τον αγαπούσε. w19.06 σ. 15, 16 ¶5, 6
Τετάρτη 12 Μαΐου
Υποταχθείτε στους γεροντότερους. . . . Ντυθείτε την ταπεινοφροσύνη ο ένας προς τον άλλον, επειδή ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους.—1 Πέτρ. 5:5.
Να αποφεύγετε την αυθάδεια. Αν εφαρμόζουμε τις οδηγίες που λαβαίνουμε από έμπιστους, υπεύθυνους αδελφούς, θα αποφεύγουμε τα προβλήματα. Για παράδειγμα, σε μια χώρα όπου το έργο είναι υπό απαγόρευση, οι υπεύθυνοι αδελφοί είχαν δώσει στους ευαγγελιζομένους την οδηγία να μην προσφέρουν έντυπα στη διακονία. Ωστόσο, ένας σκαπανέας εκεί πίστευε ότι αυτός ήξερε καλύτερα και διένεμε έντυπα. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Κάποια φορά που εκείνος και μερικοί άλλοι είχαν ασχοληθεί με την ανεπίσημη μαρτυρία, τους ανέκρινε η αστυνομία. Προφανώς κάποιοι αστυνομικοί τούς είχαν ακολουθήσει και είχαν καταφέρει να μαζέψουν τα έντυπα που είχαν διανείμει. Τι μαθαίνουμε από αυτή την εμπειρία; Χρειάζεται να τηρούμε τις οδηγίες ακόμα και αν νομίζουμε ότι εμείς ξέρουμε καλύτερα. Ο Ιεχωβά πάντα μας ευλογεί όταν συνεργαζόμαστε με τους αδελφούς που έχει διορίσει για να ασκούν την ηγεσία μεταξύ μας.—Εβρ. 13:7, 17. w19.07 σ. 12 ¶17
Πέμπτη 13 Μαΐου
Όλοι όσοι θέλουν να ζουν με θεοσεβή αφοσίωση σε σχέση με τον Χριστό Ιησού θα υποστούν και αυτοί διωγμό.—2 Τιμ. 3:12.
Το βράδυ προτού θανατωθεί, ο Κύριός μας ο Ιησούς είπε ότι όλοι όσοι επιλέξουν να είναι μαθητές του θα γίνουν αντικείμενα μίσους. (Ιωάν. 17:14) Μέχρι και στην εποχή μας, πιστοί Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν υποστεί διωγμό από εκείνους που εναντιώνονται στην αληθινή λατρεία. Καθώς το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων πλησιάζει, αναμένουμε ότι οι εχθροί μας θα μας εναντιώνονται ακόμα περισσότερο. (Ματθ. 24:9) Πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε από τώρα για να αντιμετωπίσουμε τον διωγμό; Δεν χρειάζεται να φανταζόμαστε όλα όσα μπορεί να μας συμβούν. Αν το κάναμε αυτό, θα μπορούσε να μας καταβάλει ο φόβος και η ανησυχία. Θα ήταν δυνατόν να αφήσουμε φανταστικές απειλές να μας κατατροπώσουν προτού καν προκύψει κάποια πραγματική δοκιμασία. (Παρ. 12:25· 17:22) Ο φόβος είναι ένα ισχυρό όπλο που “ο αντίδικός μας, ο Διάβολος”, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει εναντίον μας. (1 Πέτρ. 5:8, 9) Είναι, λοιπόν, ζωτικό να ενισχύσουμε τη σχέση μας με τον Ιεχωβά και να το κάνουμε αυτό τώρα. w19.07 σ. 2 ¶1-3
Παρασκευή 14 Μαΐου
Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη.—Ματθ. 28:19.
Οι απόστολοι πρέπει να ήταν γεμάτοι προσμονή όταν συγκεντρώθηκαν σε μια βουνοπλαγιά. Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς είχε κανονίσει να τον συναντήσουν σε εκείνη την τοποθεσία. (Ματθ. 28:16) Ίσως τότε ήταν που «εμφανίστηκε σε περισσότερους από 500 αδελφούς σε μία περίπτωση». (1 Κορ. 15:6) Γιατί κάλεσε ο Ιησούς τους μαθητές του σε εκείνη τη συνάθροιση; Για να τους αναθέσει μια συναρπαστική αποστολή: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη». (Ματθ. 28:18-20) Οι μαθητές που άκουσαν τα λόγια του Ιησού έγιναν μέρος της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα. Κύρια αποστολή εκείνης της εκκλησίας ήταν να κάνει και άλλους μαθητές του Χριστού. Σήμερα, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες εκκλησίες αληθινών Χριστιανών σε όλη τη γη, και η κύρια αποστολή αυτών των εκκλησιών παραμένει ίδια. w19.07 σ. 14 ¶1, 2
Σάββατο 15 Μαΐου
Η γη παραμένει για πάντα.—Εκκλ. 1:4.
Ένας περιοδεύων επίσκοπος στη Νορβηγία λέει ότι αυτοί που δεν θέλουν να μιλούν για τον Θεό είναι συχνά πρόθυμοι να μιλήσουν για τις παγκόσμιες συνθήκες. Αφού χαιρετήσει τους ανθρώπους, λέει: «Πιστεύετε ότι μπορούμε να περιμένουμε ένα καλύτερο αύριο; Ποιος θεωρείτε ότι θα φέρει τη λύση; Οι πολιτικοί, οι επιστήμονες ή κάποιος άλλος;» Αφού ακούσει προσεκτικά, διαβάζει ή παραθέτει κάποιο εδάφιο που αναφέρεται σε ένα λαμπρό μέλλον. Μερικοί ελκύονται από την υπόσχεση της Γραφής ότι η γη θα παραμείνει για πάντα και ότι οι καλοί άνθρωποι θα ζουν σε αυτήν αιώνια. (Ψαλμ. 37:29) Είναι καλό να χρησιμοποιούμε ποικιλία παρουσιάσεων. Γιατί; Επειδή αυτό που ελκύει τον έναν μπορεί να απωθεί τον άλλον. Κάποιοι δεν έχουν αντίρρηση να συζητήσουν για τον Θεό ή για τη Γραφή, ενώ άλλοι ανταποκρίνονται καλύτερα σε μια πιο έμμεση προσέγγιση. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, πρέπει να αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται για να μιλάμε σε κάθε είδους ανθρώπους. (Ρωμ. 1:14-16) Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που κάνει την αλήθεια να αυξάνει στις καρδιές όσων έχουν δίκαιη διάθεση.—1 Κορ. 3:6, 7. w19.07 σ. 22, 23 ¶10, 11
Κυριακή 16 Μαΐου
Αν ο Θεός μάς αγάπησε έτσι, έχουμε και εμείς την υποχρέωση να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.—1 Ιωάν. 4:11.
Η μεγάλη αγάπη του Θεού για εμάς θα μας υποκινεί να αγαπάμε τους αδελφούς μας. (1 Ιωάν. 4:20, 21) Ίσως νομίζουμε ότι η αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας θα προκύψει αυτομάτως. Άλλωστε, λατρεύουμε τον Ιεχωβά και αγωνιζόμαστε να μιμούμαστε τις θαυμάσιες ιδιότητές του. Ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού, του οποίου η αγάπη ήταν τόσο μεγάλη ώστε έδωσε τη ζωή του για εμάς. Παρ’ όλα αυτά, ενίοτε ίσως δυσκολευόμαστε να υπακούμε στην εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Η Ευοδία και η Συντύχη ήταν ζηλώτριες αδελφές που είχαν υπηρετήσει «στο πλευρό» του αποστόλου Παύλου. Ίσως όμως επέτρεψαν σε προσωπικές διαφορές να προκαλέσουν ρήξη μεταξύ τους. Στην επιστολή του προς την εκκλησία όπου υπηρετούσαν εκείνες οι αδελφές, ο Παύλος ανέφερε ονομαστικά την Ευοδία και τη Συντύχη και τους έδωσε τη σαφή νουθεσία «να εκδηλώνουν το ίδιο φρόνημα». (Φιλιπ. 4:2, 3) Ο Παύλος ένιωσε την ανάγκη να προτρέψει ολόκληρη την εκκλησία: «Να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς και λογομαχίες».—Φιλιπ. 2:14. w19.08 σ. 9 ¶6, 7
Δευτέρα 17 Μαΐου
Να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου.—Γαλ. 6:2.
Προς έπαινό τους, πολλές εκκλησίες και άτομα κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθούν τους ολοχρόνιους υπηρέτες να παραμείνουν στους διορισμούς τους. Για παράδειγμα, τους παρακινούν να συνεχίσουν το έργο τους, τους παρέχουν οικονομική ή άλλου είδους υλική υποστήριξη ή τους βοηθούν να φροντίσουν μέλη της οικογένειάς τους που βρίσκονται πίσω στον τόπο τους. Αν κάποιοι ολοχρόνιοι υπηρέτες έρθουν στην εκκλησία σας κατόπιν αλλαγής διορισμού, μη συμπεράνετε ότι αυτό έγινε επειδή με κάποιον τρόπο απέτυχαν ή έλαβαν διαπαιδαγώγηση. Αντ’ αυτού, βοηθήστε τους ώστε η μετάβαση να είναι πιο ομαλή. Υποδεχτείτε τους εγκάρδια και επαινέστε τους για το έργο που έχουν επιτελέσει, ακόμα και αν η κλονισμένη τους υγεία περιορίζει τα όσα μπορούν να κάνουν τώρα. Γνωριστείτε μαζί τους. Μάθετε από τις γνώσεις τους, την εκπαίδευσή τους και την πείρα τους. Αρχικά, εκείνοι που λαβαίνουν έναν καινούριο διορισμό ίσως χρειάζονται τη βοήθειά σας για να βρουν σπίτι, μεταφορικό μέσο, εργασία ή για να καλύψουν άλλες βασικές ανάγκες. w19.08 σ. 23, 24 ¶12, 13
Τρίτη 18 Μαΐου
[Θα] αγιάσω τον εαυτό μου ενώπιόν τους με αυτό που θα κάνω σε εσένα, Γωγ.—Ιεζ. 38:16.
Ο Γωγ θα εμπιστεύεται στον “σάρκινο βραχίονά του”, δηλαδή στη στρατιωτική του ισχύ. (2 Χρον. 32:8) Εμείς θα εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά τον Θεό μας—στάση που θα φαίνεται ανόητη στα έθνη. Στο κάτω κάτω, οι θεοί της πάλαι ποτέ κραταιάς Βαβυλώνας της Μεγάλης δεν την έσωσαν από «το θηρίο» και «τα 10 κέρατα»! (Αποκ. 17:16) Γι’ αυτό, ο Γωγ θα αναμένει μια εύκολη νίκη. «Σαν σύννεφα που καλύπτουν τη γη», θα επιτεθεί στον λαό του Ιεχωβά. Γρήγορα όμως ο Γωγ θα διαπιστώσει ότι έπεσε σε παγίδα. Όπως ο Φαραώ στην Ερυθρά Θάλασσα, έτσι και εκείνος θα μάθει ότι πολεμάει ενάντια στον Ιεχωβά. (Έξοδ. 14:1-4· Ιεζ. 38:3, 4, 18, 21-23) Ο Χριστός και τα ουράνια στρατεύματά του θα υπερασπιστούν τον λαό του Θεού και θα συντρίψουν τις ορδές του Γωγ. (Αποκ. 19:11, 14, 15) Αλλά τι θα γίνει με τον πρώτιστο εχθρό του Ιεχωβά, τον Σατανά, του οποίου η ψευδής προπαγάνδα οδήγησε τα έθνη στον Αρμαγεδδώνα; Ο Ιησούς θα ρίξει αυτόν και τους δαίμονές του στην άβυσσο, όπου θα μείνουν φυλακισμένοι για χίλια χρόνια.—Αποκ. 20:1-3. w19.09 σ. 11, 12 ¶14, 15
Τετάρτη 19 Μαΐου
Συνέχισε να το προσμένεις! Διότι οπωσδήποτε θα βγει αληθινό.—Αββακ. 2:3.
Είναι φυσικό να αδημονούμε για τα καλά πράγματα που έχει υποσχεθεί ο Ιεχωβά. Εντούτοις, όταν η εκπλήρωση των προσδοκιών μας φαίνεται να καθυστερεί, ο ενθουσιασμός μας ίσως αρχίσει να μειώνεται. Μπορεί ακόμα και να αποκαρδιωθούμε. (Παρ. 13:12) Αυτό συνέβη στις αρχές του 20ού αιώνα. Εκείνον τον καιρό, πολλοί χρισμένοι Χριστιανοί ανέμεναν να λάβουν την ουράνια ανταμοιβή τους το 1914. Όταν αυτό δεν συνέβη, πώς χειρίστηκαν οι πιστοί τις αναβαλλόμενες προσδοκίες τους; Δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα για ζωή, επειδή ήταν προσηλωμένοι πρωτίστως στο να κάνουν πιστά το θέλημα του Θεού, όχι στο να λάβουν την ανταμοιβή τους. Ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα με υπομονή. Αναμφίβολα, ποθείτε να δείτε τον Ιεχωβά να δικαιώνει το όνομά του και την κυριαρχία του και να εκπληρώνει όλες τις υποσχέσεις του. Να είστε βέβαιοι ότι αυτά τα πράγματα θα συμβούν στον ορισμένο καιρό του Ιεχωβά. Μέχρι τότε, ας υπηρετούμε δραστήρια τον Θεό μας, χωρίς ποτέ να επιτρέπουμε στις αναβαλλόμενες προσδοκίες να μας αποθαρρύνουν ή να μας κάνουν να επιβραδύνουμε. w19.08 σ. 4, 5 ¶9, 10
Πέμπτη 20 Μαΐου
Είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά.—Ματθ. 11:29.
Αναρωτηθείτε: “Έχω τη φήμη πράου και ταπεινού ατόμου; Κάνω πρόθυμα ταπεινές εργασίες υπηρετώντας τους άλλους; Δείχνω καλοσύνη;” Ο Ιησούς δημιουργούσε ένα ειρηνικό, ελκυστικό περιβάλλον για τους συνεργάτες του, και του άρεσε να τους εκπαιδεύει. (Λουκ. 10:1, 19-21) Με τον τρόπο του, ενθάρρυνε τους μαθητές του να του κάνουν ερωτήσεις, ενώ ήθελε να ακούει και τη δική τους γνώμη. (Ματθ. 16:13-16) Όπως τα φυτά σε ένα θερμοκήπιο, οι μαθητές άρχισαν να αναπτύσσονται. Αφομοίωναν όσα τους δίδασκε ο Ιησούς και παρήγαν καρπό με τη μορφή καλών έργων. Μήπως βρίσκεστε σε θέση εξουσίας; Αν ναι, αναρωτηθείτε: “Τι περιβάλλον δημιουργώ στην εργασία μου ή στο σπίτι; Προάγω την ειρήνη; Ενθαρρύνω με τον τρόπο μου τους άλλους να κάνουν ερωτήσεις; Είμαι πρόθυμος να ακούω τη γνώμη τους;” Δεν πρέπει ποτέ να είμαστε σαν τους Φαρισαίους, οι οποίοι οργίζονταν με όσους τους έκαναν ερωτήσεις και δίωκαν όσους εξέφραζαν αντίθετη άποψη από τη δική τους.—Μάρκ. 3:1-6· Ιωάν. 9:29-34. w19.09 σ. 20 ¶1· σ. 23 ¶9-11
Παρασκευή 21 Μαΐου
Όταν θα λένε: «Ειρήνη και ασφάλεια!» τότε ξαφνική καταστροφή θα έρθει αμέσως πάνω τους.—1 Θεσ. 5:3.
Οι ηγέτες του κόσμου χρησιμοποιούν ενίοτε παρόμοιες εκφράσεις όταν μιλούν για τη σταθεροποίηση των σχέσεων μεταξύ των εθνών. Ωστόσο, η εξαγγελία για «ειρήνη και ασφάλεια» που περιγράφει η Αγία Γραφή θα είναι κάτι διαφορετικό. Γιατί; Όταν συμβεί αυτό, οι άνθρωποι ίσως πιστέψουν ότι οι ηγέτες κατάφεραν να κάνουν τον κόσμο ασφαλέστερο. Στην πραγματικότητα όμως, θα επακολουθήσει «ξαφνική καταστροφή» καθώς θα αρχίσει η «μεγάλη θλίψη». (Ματθ. 24:21) Δεν ξέρουμε τι θα οδηγήσει σε αυτή τη διακήρυξη ή πώς ακριβώς θα γίνει. Ούτε ξέρουμε αν θα υπάρξει μόνο μία διακήρυξη ή μια σειρά εξαγγελιών. Ό,τι και αν συμβεί, ένα είναι βέβαιο: Δεν πρέπει να εξαπατηθούμε και να πιστέψουμε ότι οι ηγέτες του κόσμου μπορούν όντως να επιτύχουν παγκόσμια ειρήνη. Αντιθέτως, θα είναι η ένδειξη ότι έχει έρθει η ώρα να αρχίσει «η ημέρα του Ιεχωβά»!—1 Θεσ. 5:2. w19.10 σ. 8, 9 ¶3, 4
Σάββατο 22 Μαΐου
Στη διάρκεια εκείνου του καιρού ο λαός σου θα διαφύγει.—Δαν. 12:1.
Ο πόλεμος του Αρμαγεδδώνα θα είναι η συγκλονιστική τελευταία πράξη της τελικής περιόδου αυτού του συστήματος πραγμάτων. Αλλά εμείς δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Γιατί; Επειδή αυτή η μάχη θα είναι του Θεού. (Παρ. 1:33· Ιεζ. 38:18-20· Ζαχ. 14:3) Όταν ο Ιεχωβά δώσει το σύνθημα, ο Ιησούς Χριστός θα ηγηθεί της επίθεσης. Θα έχει στο πλευρό του τους αναστημένους χρισμένους και μυριάδες αγγέλους. Μαζί θα πολεμήσουν τον Σατανά, τους δαίμονές του και τις επίγειες δυνάμεις τους. (Αποκ. 6:2· 17:14) Ο Ιεχωβά έχει εγγυηθεί: «Κανένα όπλο που θα κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία». (Ησ. 54:17) «Ένα μεγάλο πλήθος» πιστών λάτρεων του Ιεχωβά θα βγουν «από τη μεγάλη θλίψη» ζωντανοί! Κατόπιν, θα συνεχίσουν να του αποδίδουν ιερή υπηρεσία. (Αποκ. 7:9, 13-17) Με πόση πεποίθηση για το μέλλον μάς γεμίζει η Γραφή! Γνωρίζουμε ότι «ο Ιεχωβά προστατεύει τους πιστούς». (Ψαλμ. 31:23) Όλοι όσοι αγαπούν και αινούν τον Ιεχωβά θα πλημμυρίσουν από χαρά όταν τον δουν να δικαιώνει το άγιο όνομά του.—Ιεζ. 38:23. w19.10 σ. 18, 19 ¶17, 18
Κυριακή 23 Μαΐου
Ο αληθινός φίλος δείχνει πάντοτε αγάπη.—Παρ. 17:17.
Καθώς μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά «στις τελευταίες ημέρες», είναι πιθανό ότι θα αντιμετωπίσουμε σφοδρές αντιξοότητες. (2 Τιμ. 3:1) Για παράδειγμα, σε μια χώρα της δυτικής Αφρικής ξέσπασε κοινωνική αναταραχή και οχλοκρατική βία μετά τις εκλογές. Επί έξι και πλέον μήνες, οι αδελφοί και οι αδελφές μας δεν μπορούσαν να μετακινηθούν ελεύθερα επειδή βρίσκονταν σε εμπόλεμη ζώνη. Τι τους βοήθησε να αντεπεξέλθουν σε τέτοιες κακουχίες; Μερικοί κατέφυγαν σε σπίτια αδελφών που ζούσαν σε ασφαλέστερη περιοχή. Ένας αδελφός ανέφερε: «Σε όλη αυτή την κατάσταση, ήμουν ευγνώμων που είχα γύρω μου φίλους. Ενθαρρύναμε ο ένας τον άλλον». Όταν ξεσπάσει η «μεγάλη θλίψη», θα είμαστε ευγνώμονες αν έχουμε καλούς φίλους που μας αγαπούν. (Αποκ. 7:14) Επομένως, επείγει να οικοδομήσουμε ισχυρές φιλίες τώρα. (1 Πέτρ. 4:7, 8) Γιατί; Επειδή οι εχθροί μας θα προσπαθήσουν να μας διαιρέσουν μέσω ψεμάτων και παραπληροφόρησης. Θα προσπαθήσουν να μας στρέψουν τον έναν εναντίον του άλλου. Αλλά οι προσπάθειές τους θα πέσουν στο κενό. Δεν θα καταφέρουν να διασπάσουν τους δεσμούς της αγάπης μας. w19.11 σ. 2 ¶1, 2· σ. 7 ¶19
Δευτέρα 24 Μαΐου
Θα μπορέσετε να σβήσετε όλα τα πυρωμένα βέλη του πονηρού.—Εφεσ. 6:16.
Ο Σατανάς, «ο πατέρας του ψέματος», χρησιμοποιεί εκείνους που έχει υπό τον έλεγχό του για να διαδίδει ψέματα σχετικά με τον Ιεχωβά και με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. (Ιωάν. 8:44) Λόγου χάρη, αποστάτες δημοσιεύουν ψέματα και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα σχετικά με την οργάνωση του Ιεχωβά σε ιστότοπους, στην τηλεόραση και σε άλλα μέσα. Αυτά τα ψέματα συγκαταλέγονται στα «πυρωμένα βέλη» του Σατανά. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε αν κάποιος αρχίσει να μας αναφέρει τέτοια ψέματα; Αρνούμαστε να ακούσουμε! Γιατί; Επειδή έχουμε πίστη στον Ιεχωβά και εμπιστοσύνη στους αδελφούς μας. Μάλιστα αποφεύγουμε κάθε επαφή με τους αποστάτες. Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν και σε τίποτα, ούτε καν στην περιέργεια, να μας σύρει σε αντιλογίες μαζί τους ή να εξασθενίσει την πίστη μας. Έχετε αντισταθεί στην παρόρμηση να ακούσετε αποστάτες και να λογομαχήσετε μαζί τους για τα ψέματα που διαδίδουν; Αυτό είναι αξιέπαινο. Πρέπει όμως να παραμένουμε σε επιφυλακή επειδή ο Σατανάς έχει και άλλα όπλα που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει εναντίον μας. w19.11 σ. 15 ¶8· σ. 16 ¶11
Τρίτη 25 Μαΐου
Ο Ιεχωβά εξετάζει τα κίνητρα.—Παρ. 16:2.
Όταν παίρνετε αποφάσεις, να αναλύετε τα κίνητρά σας. Ο Ιεχωβά θέλει να είμαστε έντιμοι σε όλα. Όταν λοιπόν παίρνουμε αποφάσεις, θέλουμε και εμείς να είμαστε έντιμοι με τον εαυτό μας και με τους άλλους όσον αφορά τα κίνητρά μας. Αν δεν είμαστε απόλυτα έντιμοι, πιθανώς θα δυσκολευτούμε να μείνουμε σταθεροί στην απόφασή μας. Για παράδειγμα, ένας νεαρός αδελφός ίσως αποφασίσει να γίνει τακτικός σκαπανέας. Έπειτα από κάποιο διάστημα όμως, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στον αναμενόμενο αριθμό ωρών και δεν βρίσκει ιδιαίτερη χαρά στη διακονία του. Ίσως νόμιζε ότι το βασικό κίνητρό του για να κάνει σκαπανικό ήταν η επιθυμία του να ευαρεστήσει τον Ιεχωβά. Μήπως όμως το πρώτιστο κίνητρό του ήταν η επιθυμία να ευαρεστήσει τους γονείς του ή κάποιο άλλο άτομο που θαυμάζει; Εξετάστε το παράδειγμα ενός σπουδαστή της Γραφής που αποφασίζει να κόψει το κάπνισμα. Αρχικά, κάνει τον αγώνα του, τα πάει καλά για μια δυο εβδομάδες, αλλά μετά ενδίδει στην παρόρμηση να καπνίσει. Τελικά όμως τα καταφέρνει! Η αγάπη του για τον Ιεχωβά και η επιθυμία του να τον ευαρεστεί τον βοήθησαν να υπερνικήσει αυτή τη συνήθεια.—Κολ. 1:10· 3:23. w19.11 σ. 27 ¶9· σ. 29 ¶10
Τετάρτη 26 Μαΐου
Να ενεργείτε ως πολίτες με τρόπο αντάξιο προς τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό.—Φιλιπ. 1:27, υποσ.
Ο απόστολος Παύλος ήταν βέβαιος ότι θα ολοκλήρωνε τον αγώνα και θα πετύχαινε τον στόχο του. Ως χρισμένος Χριστιανός, απέβλεπε στο να λάβει «το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού». Ωστόσο, για να πετύχει αυτόν τον στόχο, καταλάβαινε ότι έπρεπε να “συνεχίσει να αγωνίζεται”. (Φιλιπ. 3:14) Ο Παύλος χρησιμοποίησε έναν ενδιαφέροντα παραλληλισμό για να βοηθήσει τους Φιλιππησίους να παραμείνουν προσηλωμένοι στον στόχο τους. Θύμισε στους Φιλιππησίους την ουράνια υπηκοότητά τους. (Φιλιπ. 3:20) Γιατί είχε σημασία μια τέτοια υπηκοότητα; Εκείνη την εποχή, η ρωμαϊκή υπηκοότητα θεωρούνταν ιδιαίτερα επιθυμητό προνόμιο. Ωστόσο, οι χρισμένοι Χριστιανοί είχαν μια πολύ καλύτερη υπηκοότητα που θα έφερνε σαφώς μεγαλύτερα οφέλη. Η ρωμαϊκή υπηκοότητα ωχριούσε μπροστά της! Οι χρισμένοι Χριστιανοί σήμερα θέτουν εξαίσιο παράδειγμα καθώς συνεχίζουν να αγωνίζονται προκειμένου να φτάσουν τον στόχο της αιώνιας ζωής στον ουρανό. w19.08 σ. 6 ¶14, 15
Πέμπτη 27 Μαΐου
Αν ο Γιος σάς ελευθερώσει, θα είστε πραγματικά ελεύθεροι.—Ιωάν. 8:36.
Αυτή η ελευθερία ήταν σίγουρα μεγαλύτερη από οποιαδήποτε ελευθερία μπορούσε να λάβει κάποιος κατά το Ιωβηλαίο έτος στον Ισραήλ! (Λευιτ. 25:8-12) Λόγου χάρη, κάποιος που απελευθερωνόταν στη διάρκεια του Ιωβηλαίου μπορεί να ξαναγινόταν δούλος και, ούτως ή άλλως, κάποτε θα πέθαινε. Την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., ο Ιεχωβά έχρισε με άγιο πνεύμα τους αποστόλους και άλλους πιστούς άντρες και γυναίκες. Τους υιοθέτησε ως γιους του ώστε εν καιρώ να αναστηθούν στον ουρανό για να κυβερνήσουν μαζί με τον Ιησού. (Ρωμ. 8:2, 15-17) Αυτοί ήταν οι πρώτοι που ωφελήθηκαν από την ελευθερία που εξήγγειλε ο Ιησούς στη συναγωγή της Ναζαρέτ. (Λουκ. 4:16-19, 21) Εκείνοι οι άντρες και οι γυναίκες δεν ήταν πλέον υποδουλωμένοι στις ψεύτικες διδασκαλίες και στις αντιγραφικές συνήθειες των Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών. Ο Θεός τούς θεωρούσε επίσης ελεύθερους από τις θανατηφόρες συνέπειες της αμαρτίας. Το συμβολικό Ιωβηλαίο που άρχισε όταν χρίστηκαν οι ακόλουθοι του Χριστού το 33 Κ.Χ. θα τελειώσει όταν ολοκληρωθεί η Χιλιετής Βασιλεία του Ιησού. w19.12 σ. 11 ¶11, 12
Παρασκευή 28 Μαΐου
Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες.—1 Κορ. 15:33.
Γονείς, να βοηθάτε τα παιδιά σας να διαλέγουν καλές συναναστροφές. Τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας χρειάζεται να ξέρουν με ποιους κάνουν παρέα τα παιδιά τους και με τι ασχολούνται. Αυτό περιλαμβάνει το να ξέρουν με ποιους επικοινωνούν τα παιδιά τους στα κοινωνικά δίκτυα και στο κινητό τους τηλέφωνο. Αυτές οι συναναστροφές μπορούν να επηρεάσουν το πώς σκέφτονται και ενεργούν τα παιδιά. Πολλοί γονείς προσπαθούν ιδιαίτερα να δημιουργούν ευκαιρίες για να συναναστρέφονται τα παιδιά τους με άτομα που θέτουν καλό παράδειγμα στην υπηρεσία του Θεού. Για παράδειγμα, ο Εντένι και η Μπόμιν, οι οποίοι ζουν στην Ακτή Ελεφαντοστού, προσκαλούσαν συχνά τον επίσκοπο περιοχής να μείνει στο σπίτι τους. Ο Εντένι αφηγείται: «Αυτό επηρέασε πολύ θετικά τον γιο μας. Άρχισε το σκαπανικό και τώρα υπηρετεί ως αναπληρωτής επίσκοπος περιοχής». Όσο νωρίτερα αρχίζουν οι γονείς να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, τόσο το καλύτερο. (Παρ. 22:6) Πάρτε για παράδειγμα τον Τιμόθεο. Η μητέρα του Τιμόθεου, η Ευνίκη, και η γιαγιά του, η Λωίδα, τον δίδαξαν «από βρέφος».—2 Τιμ. 1:5· 3:15. w19.12 σ. 25 ¶14· σ. 26 ¶16, 17
Σάββατο 29 Μαΐου
Υπάρχει φίλος πιστότερος από αδελφό.—Παρ. 18:24.
Να είστε αξιόπιστοι φίλοι. Για παράδειγμα, όχι μόνο υποσχόμαστε να βοηθάμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας που βρίσκονται σε ανάγκη, αλλά το κάνουμε αυτό έμπρακτα. (Ματθ. 5:37· Λουκ. 16:10) Όταν εκείνοι που βρίσκονται σε ανάγκη ξέρουν ότι μπορούν να στηριχτούν πάνω μας, παρηγορούνται αληθινά. Μια αδελφή εξηγεί τον λόγο: «Γλιτώνεις από το επιπλέον άγχος να αναρωτιέσαι αν το άτομο που προσφέρθηκε να βοηθήσει θα έρθει στην ώρα του για να κάνει ό,τι υποσχέθηκε». Πολλές φορές, εκείνοι που αντιμετωπίζουν κάποια δοκιμασία ή απογοήτευση βρίσκουν παρηγοριά ανοίγοντας την καρδιά τους σε έναν έμπιστο φίλο. Αλλά προκειμένου να είμαστε έμπιστοι φίλοι, χρειάζεται να καλλιεργούμε υπομονή. Όταν ο σύζυγος της Ζάνα την εγκατέλειψε, εκείνη έβρισκε παρηγοριά εκφράζοντας τα αισθήματά της σε στενούς φίλους. Όπως αναφέρει: «Με άκουγαν υπομονετικά, αν και μάλλον έλεγα τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά». Και εσείς μπορείτε να αποδειχτείτε καλοί φίλοι με το να είστε καλοί ακροατές. w20.01 σ. 10, 11 ¶9-11
Κυριακή 30 Μαΐου
Θα γεμίσει άγιο πνεύμα προτού ακόμη γεννηθεί.—Λουκ. 1:15.
Στην Αγία Γραφή αναφέρονται πολλά παραδείγματα ανθρώπων πίστης που έλαβαν άγιο πνεύμα αλλά δεν είχαν την ελπίδα να ζήσουν στον ουρανό. Ο Δαβίδ καθοδηγούνταν από το άγιο πνεύμα. (1 Σαμ. 16:13) Το άγιο πνεύμα τον βοηθούσε να κατανοεί βαθιά πράγματα σχετικά με τον Ιεχωβά και επίσης τον κατηύθυνε να γράψει τμήματα της Γραφής. (Μάρκ. 12:36) Παρ’ όλα αυτά, ο απόστολος Πέτρος είπε ότι ο Δαβίδ «δεν ανέβηκε στους ουρανούς». (Πράξ. 2:34) Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είχε «γεμίσει άγιο πνεύμα». (Λουκ. 1:13-16) Ο Ιησούς είπε ότι δεν είχε εγερθεί μεγαλύτερος άνθρωπος από τον Ιωάννη, αλλά έπειτα είπε ότι ο Ιωάννης δεν θα περιλαμβανόταν στην ουράνια Βασιλεία. (Ματθ. 11:10, 11) Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το άγιο πνεύμα του για να δώσει σε αυτά τα άτομα τη δύναμη να κάνουν εκπληκτικά πράγματα, αλλά δεν χρησιμοποίησε αυτό το πνεύμα για να τους επιλέξει για ζωή στον ουρανό. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ήταν λιγότερο πιστοί; Όχι. Σημαίνει απλώς ότι ο Ιεχωβά θα τους επαναφέρει σε ζωή στον Παράδεισο στη γη.—Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15. w20.01 σ. 23 ¶15
Δευτέρα 31 Μαΐου
Εμείς αγαπάμε επειδή εκείνος πρώτος μας αγάπησε.—1 Ιωάν. 4:19.
Ο Ιεχωβά μάς έχει προσκαλέσει να ενταχθούμε στην οικογένεια των λάτρεών του. Η οικογένειά μας αποτελείται από άτομα που έχουν αφιερωθεί στον Θεό και εκδηλώνουν πίστη στη λυτρωτική θυσία του Γιου του. Είμαστε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Απολαμβάνουμε μια γεμάτη νόημα ζωή τώρα και χαιρόμαστε με την προοπτική μιας ζωής χωρίς τέλος—είτε στον ουρανό είτε στον Παράδεισο στη γη. Υποκινούμενος από αγάπη και με μεγάλο προσωπικό κόστος, ο Ιεχωβά άνοιξε τον δρόμο για να γίνουμε μέρος της οικογένειάς του. (Ιωάν. 3:16) “Αγοραστήκαμε με κάποιο αντίτιμο”. (1 Κορ. 6:20) Μέσω του λύτρου, ο Ιεχωβά το έκανε εφικτό να έχουμε μια θερμή σχέση μαζί του. Έχουμε την τιμή να προσφωνούμε «Πατέρα» την ύψιστη Προσωπικότητα στο σύμπαν. Και ο Ιεχωβά είναι ο ιδανικός Πατέρας. Όπως κάποιος Βιβλικός συγγραφέας, έτσι και εμείς ίσως ρωτάμε: «Τι θα ανταποδώσω στον Ιεχωβά για όλο το καλό που μου έχει κάνει;» (Ψαλμ. 116:12) Η απάντηση είναι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ανταποδώσουμε στον ουράνιο Πατέρα μας όλα όσα έχει κάνει για εμάς. Ωστόσο, υποκινούμαστε να τον αγαπάμε. w20.02 σ. 8 ¶1-3