ΒΗΘ-ΣΑΒΕΕ
(Βηθ-σαβεέ) [Κόρη της Αφθονίας· πιθανώς, Κόρη [Γεννημένη] την Έβδομη [Ημέρα]].
Κόρη του Ελιάμ (Αμμιήλ, 1Χρ 3:5)· πιθανώς εγγονή του Αχιτόφελ. (2Σα 11:3· 23:34) Αρχικά ήταν σύζυγος του Ουρία του Χετταίου, ενός από τους κραταιούς άντρες του Δαβίδ· αργότερα παντρεύτηκε τον Δαβίδ, αφού αναμείχθηκε σε ένα από τα σκοτεινότερα επεισόδια της ζωής του.—2Σα 23:39.
Ένα ανοιξιάτικο δειλινό, ενώ η Βηθ-σαβεέ λουζόταν, κάποιος γείτονας, ο Βασιλιάς Δαβίδ, είδε από την ταράτσα του ανακτόρου του αυτή την όμορφη γυναίκα η οποία λέγεται ότι είχε «πολύ καλή εμφάνιση». Όταν έμαθε ότι ο άντρας της έλειπε στον πόλεμο, ο βασιλιάς που είχε κυριευτεί από το πάθος έστειλε να φέρουν τη Βηθ-σαβεέ στο ανάκτορο, όπου και είχε σχέσεις μαζί της. Αργότερα εκείνη «επέστρεψε στο σπίτι της» και ύστερα από λίγο καιρό πληροφόρησε τον Δαβίδ ότι ήταν έγκυος. Τότε ο Δαβίδ έστησε μια πλεκτάνη για να κάνει τον Ουρία να κοιμηθεί με τη σύζυγό του και έτσι να συγκαλυφθεί η μοιχεία, αλλά όταν αυτό το σχέδιο απέτυχε, ο βασιλιάς κανόνισε να σκοτωθεί ο Ουρίας στη μάχη. Μόλις τελείωσε η περίοδος του πένθους της, η Βηθ-σαβεέ έγινε σύζυγος του Δαβίδ και γέννησε το παιδί.—2Σα 11:1-27.
«Αλλά αυτό . . . φάνηκε κακό στα μάτια του Ιεχωβά». Ο προφήτης του ο Νάθαν επέπληξε το βασιλιά με μια παραβολή στην οποία παρομοίασε τη Βηθ-σαβεέ με τη μοναδική «αμνάδα» ενός φτωχού ανθρώπου, του Ουρία, την οποία πήρε ο πλούσιος, ο Δαβίδ, για να περιποιηθεί έναν επισκέπτη. Νιώθοντας συντριβή, ο Δαβίδ μετανόησε (Ψλ 51), αλλά το παιδί της μοιχείας, του οποίου το όνομα παραμένει άγνωστο, πέθανε. (Βλέπε ΔΑΒΙΔ.) Έπειτα από χρόνια, και άλλες στενοχώριες βρήκαν τον Δαβίδ λόγω της αμαρτίας του—οι ίδιες οι παλλακίδες του ατιμάστηκαν από το γιο του τον Αβεσσαλώμ.—2Σα 11:27–12:23· 16:21, 22.
Η Βηθ-σαβεέ βρήκε παρηγοριά στο μετανοημένο σύζυγό της. Τον αποκαλούσε «κύριέ μου», όπως αποκαλούσε και η Σάρρα το δικό της σύζυγο (1Βα 1:15-21· 1Πε 3:6), και αργότερα του γέννησε έναν γιο ονόματι Σολομώντα, τον οποίο ο Ιεχωβά αγάπησε και ευλόγησε. (2Σα 12:24, 25) Απέκτησε επίσης άλλους τρεις γιους, τον Σιμεά, τον Σωβάβ και τον Νάθαν, από τους οποίους ο τελευταίος υπήρξε πρόγονος της μητέρας του Ιησού, της Μαρίας. Εφόσον ο Ιωσήφ καταγόταν από τον Σολομώντα, και οι δύο επίγειοι γονείς του Ιησού ανήγαν την καταγωγή τους στη Βηθ-σαβεέ και στον Δαβίδ.—1Χρ 3:5· Ματ 1:6, 16· Λου 3:23, 31.
Η Βηθ-σαβεέ μνημονεύεται και πάλι στην αφήγηση προς το τέλος της 40χρονης βασιλείας του Δαβίδ. Ο Δαβίδ τής είχε ορκιστεί: «Ο Σολομών ο γιος σου θα γίνει βασιλιάς μετά από εμένα». Όταν, λοιπόν, ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός του Σολομώντα, ο Αδωνίας, επιχείρησε να σφετεριστεί το θρόνο λίγο πριν από το θάνατο του Δαβίδ, η Βηθ-σαβεέ, με την υποκίνηση του προφήτη Νάθαν, υπενθύμισε στον Δαβίδ τον όρκο του. Αμέσως ο Δαβίδ εγκατέστησε στο θρόνο τον Σολομώντα, και έτσι η Βηθ-σαβεέ έγινε βασιλομήτωρ.—1Βα 1:5-37.
Όταν ο θρόνος του Σολομώντα εδραιώθηκε, η Βηθ-σαβεέ εμφανίστηκε μπροστά του ως μεσολαβήτρια για να μεταφέρει, με την επιρροή που διέθετε, ένα αίτημα εκ μέρους του Αδωνία. Ο Σολομών αμέσως «σηκώθηκε να την προϋπαντήσει και την προσκύνησε», και πρόσταξε να τοποθετήσουν έναν θρόνο για τη μητέρα του «για να καθήσει στα δεξιά του». Ωστόσο, το μόνο που προέκυψε από το αίτημά της ήταν να έρθει στο φως η δολιότητα του Αδωνία, με αποτέλεσμα να διατάξει ο Σολομών τη θανάτωσή του.—1Βα 2:13-25.