ΦΥΣΕΡΟ
Συσκευή ικανή να διαστέλλεται και να συστέλλεται εναλλάξ, αναρροφώντας κατ’ αρχάς αέρα μέσω μιας βαλβίδας και κατόπιν εκβάλλοντάς τον ορμητικά μέσω ενός σωλήνα εξόδου. Όσον αφορά την προώθηση αέρα μέσα στα καμίνια, τα φυσερά είναι πιο αποτελεσματικά από την απλή δημιουργία αέρα με βεντάλια ή από την απαρχαιωμένη μέθοδο η οποία συνίστατο στο φύσημα κούφιων καλαμιών και καμινευτικών αυλών, που επίσης χρησιμοποιούνταν για τον ίδιο σκοπό. Η κατασκευή των φυσερών ήταν απλή: επρόκειτο για ασκό προσαρμοσμένο σε πλαίσιο ή βάση και συνδεδεμένο με σωλήνα που οδηγούσε στο καμίνι—σωλήνα πιθανώς σιδερένιο ή καλάμι με πυρίμαχο πήλινο ακροφύσιο. Τα χειροκίνητα φυσερά ήταν κατάλληλα για τα μικρά καμίνια, ενώ για τα μεγάλα καμίνια υψηλών θερμοκρασιών χρησιμοποιούνταν διπλά ποδοκίνητα φυσερά—ένα κάτω από το κάθε πόδι του χειριστή, ο οποίος τα πατούσε εναλλάξ, πρώτα το ένα και μετά το άλλο, τραβώντας κάθε φορά ένα σχοινί για να ξαναγεμίσει το συμπιεσμένο φυσερό. Για να διοχετεύεται διαρκώς αέρας σε αυτά τα μεγάλα καμίνια, δύο άντρες χειρίζονταν δύο ζεύγη φυσερών. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «φυσερό» είναι η λέξη μαππούαχ, η οποία προέρχεται από τη ρίζα ναφάχ, δηλαδή «φυσώ». (Γε 2:7) Αυτό το σύνεργο κατονομάζεται μόνο μία φορά στις Γραφές (Ιερ 6:29), αν και ίσως υπονοείται στα εδάφια Ησαΐας 54:16 και Ιεζεκιήλ 22:20, 21. Σε αυτές τις περικοπές οι αναφορές είναι μεταφορικές, τα δε παραδείγματα βασίζονται στις μεταλλουργικές μεθόδους.—Βλέπε ΧΩΝΕΥΤΗΣ.