ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ (ΕΠΙΣΤΟΛΗ)
Η θεόπνευστη επιστολή του αποστόλου Παύλου προς τους Χριστιανούς που βρίσκονταν στις Κολοσσές. Σύμφωνα με τη θέση που κατέχει συνήθως στις σύγχρονες εκδόσεις της Αγίας Γραφής, είναι το 12ο βιβλίο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Ο Παύλος συστήνεται ως ο συγγραφέας αυτής της θεόπνευστης επιστολής, προλογίζοντάς την με τα εξής λόγια: «Ο Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού μέσω του θελήματος του Θεού, και ο Τιμόθεος ο αδελφός μας προς τους αγίους και πιστούς αδελφούς που είναι σε ενότητα με τον Χριστό στις Κολοσσές». (Κολ 1:1, 2) Το γεγονός ότι ο απόστολος είναι ο συγγραφέας τεκμηριώνεται επίσης από τον τελικό χαιρετισμό, τον οποίο έγραψε με το ίδιο του το χέρι.—Κολ 4:18.
Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες ανάμεσα στην επιστολή προς τους Κολοσσαείς και στην επιστολή προς τους Εφεσίους, που είναι και αυτή του Παύλου. Μολονότι αυτό ίσως οφείλεται στον σχεδόν κοινό χρόνο συγγραφής τους και στην πιθανότητα να επικρατούσαν παρόμοιες συνθήκες στις δύο πόλεις, η εν λόγω αντιστοιχία μπορεί επίσης να σημαίνει ότι, αν ο Παύλος είναι αποδεκτός ως ο συγγραφέας της επιστολής προς τους Εφεσίους, πρέπει επίσης να αναγνωρίζεται και ως ο συγγραφέας της επιστολής προς τους Κολοσσαείς. (Για παράδειγμα, παράβαλε Κολ 1:24-29 με Εφ 3:1-7· Κολ 2:13, 14 με Εφ 2:1-5, 13-16· Κολ 2:19 με Εφ 4:16· Κολ 3:8-10, 12, 13 με Εφ 4:20-25, 31, 32· Κολ 3:18-25· 4:1 με Εφ 5:21-23· 6:1-9.) Επιπλέον, η συγκαταρίθμηση της επιστολής προς τους Κολοσσαείς μεταξύ άλλων επιστολών του Παύλου στον Πάπυρο Τσέστερ Μπίτι Αρ. 2 (P46, περ. 200 Κ.Χ.) δείχνει ξεκάθαρα ότι οι πρώτοι Χριστιανοί κατέτασσαν την επιστολή προς τους Κολοσσαείς στα θεόπνευστα συγγράμματα του Παύλου.
Δύο παράγοντες προφανώς υποκίνησαν τον Παύλο να γράψει την επιστολή του προς τους Κολοσσαείς. Ο ένας ήταν το γεγονός ότι ο Επαφράς είχε φέρει στον απόστολο μια έκθεση για την πνευματική κατάσταση της εκκλησίας. Μερικές από τις πληροφορίες ήταν ανησυχητικές. Αλλά υπήρχαν και καλά νέα, γιατί ο Παύλος είπε ότι ο Επαφράς «μάς φανέρωσε την αγάπη που έχετε με πνευματικό τρόπο». (Κολ 1:7, 8) Παρότι η εκκλησία είχε τα προβλήματά της, η κατάσταση δεν ήταν κρίσιμη και υπήρχαν επίσης πολλά σημεία άξια επαίνου. Επιπλέον, ο δούλος του Φιλήμονα ο Ονήσιμος επρόκειτο να επιστρέψει στον κύριό του στις Κολοσσές. Έτσι λοιπόν, ο Παύλος επωφελήθηκε της ευκαιρίας στέλνοντας την επιστολή του στην εκκλησία εκεί με τον Ονήσιμο και το σύντροφό του τον Τυχικό.—Κολ 4:7-9.
Τόπος και Χρόνος Συγγραφής. Δεν αναφέρεται ξεκάθαρα πού ήταν ο Παύλος όταν έγραψε την επιστολή του προς τους Κολοσσαείς. Μερικοί προβάλλουν την Έφεσο ως πιθανή τοποθεσία. Ωστόσο, η επιστολή δείχνει ότι ο απόστολος ήταν στη φυλακή (Κολ 1:24· 4:10, 18), και οι Γραφές δεν κάνουν λόγο για φυλάκισή του στην Έφεσο. Τα σχόλια που κάνει ο Παύλος στα εδάφια Κολοσσαείς 4:2-4, 11 φαίνεται να ταιριάζουν καλύτερα με τις περιστάσεις του αποστόλου κατά τη διάρκεια της πρώτης φυλάκισής του στη Ρώμη (περ. 59-61 Κ.Χ.). Ομολογουμένως, ο Παύλος είχε φυλακιστεί και στην Καισάρεια (Πρ 23:33-35), και ο Φήλιξ διέταξε να έχει ο απόστολος κάποια άνεση στην κράτηση. (Πρ 24:23) Αλλά προφανώς αυτή η άνεση δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο η ελευθερία που είχε ο Παύλος στη διάρκεια της πρώτης φυλάκισής του στη Ρώμη, όταν παρέμεινε επί δύο χρόνια σε δικό του νοικιασμένο σπίτι και ήταν σε θέση να κηρύττει τη Βασιλεία του Θεού σε όσους τον επισκέπτονταν εκεί.—Πρ 28:16, 23, 30, 31.
Ένας άλλος παράγοντας που φαίνεται να υποδεικνύει ότι η επιστολή γράφτηκε στη Ρώμη είναι το γεγονός ότι ο Ονήσιμος βρισκόταν εκεί που έγραψε ο Παύλος την επιστολή και επρόκειτο να συνοδεύσει τον Τυχικό προκειμένου να την παραδώσουν στις Κολοσσές. Οπωσδήποτε η πυκνοκατοικημένη Ρώμη θα ήταν πολύ πιθανό καταφύγιο για έναν δραπέτη δούλο. Η επιστολή προς τους Κολοσσαείς προφανώς γράφτηκε προς το τέλος της πρώτης φυλάκισης του Παύλου στη Ρώμη, δηλαδή γύρω στο 60-61 Κ.Χ., όταν εκείνος συνέταξε επίσης την επιστολή προς τον Φιλήμονα. Ο Τυχικός και ο Ονήσιμος δεν παρέδωσαν μόνο την επιστολή προς τους Κολοσσαείς αλλά και την επιστολή του αποστόλου προς τον Φιλήμονα. (Φλμ 10-12) Εφόσον ο Παύλος, στην επιστολή του προς τον Φιλήμονα, εκφράζει την ελπίδα (εδ. 22) ότι θα αποφυλακιζόταν, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι, όπως η επιστολή προς τον Φιλήμονα, έτσι και η επιστολή προς τους Κολοσσαείς γράφτηκε προς το τέλος της πρώτης φυλάκισης του Παύλου στη Ρώμη.
Αντίκρουση Εσφαλμένων Απόψεων. Οι ψευδοδιδάσκαλοι στις Κολοσσές καλλιεργούσαν απατηλή φιλοσοφία. Έδιναν έμφαση στην τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου. Παράλληλα, ενθάρρυναν την ασκητική ζωή. Ο απόστολος προειδοποίησε τους Κολοσσαείς Χριστιανούς να προσέχουν ώστε να μην τους αρπάξει κανείς «ως λεία του μέσω της φιλοσοφίας και της κενής απάτης σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχειώδη πράγματα του κόσμου και όχι σύμφωνα με τον Χριστό». (Κολ 2:8) Ο Παύλος παρότρυνε, επίσης, τους ομοπίστους του να μην αφήνουν κανέναν να τους κρίνει για φαγητό και ποτό «ή σχετικά με γιορτή ή με τήρηση της νέας σελήνης ή με σάββατο· διότι εκείνα τα πράγματα είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων, αλλά η πραγματικότητα ανήκει στον Χριστό». (Κολ 2:16, 17) Ο απόστολος διέκρινε ότι αυτά ήταν προσποιητή ταπεινοφροσύνη και κατέκρινε τον ασκητισμό, λέγοντας: «Εκείνα τα πράγματα έχουν εμφάνιση σοφίας με αυτοεπιβαλλόμενη θρησκεία και προσποιητή ταπεινοφροσύνη, μια αυστηρή μεταχείριση του σώματος· αλλά δεν έχουν καμιά αξία για την καταπολέμηση της ικανοποίησης της σάρκας».—Κολ 2:20-23.
Ο Παύλος έδωσε έμφαση στη θεόδοτη θέση ανωτερότητας που κατέχει ο Χριστός. (Κολ 1:13-20) Η αλήθεια αυτή αντέκρουε την ειδωλολατρική φιλοσοφία, την Ιουδαϊκή παράδοση και μια άλλη μορφή λατρείας, τη «θρησκεία των αγγέλων». (Κολ 2:18) Οι Γραφές δεν αναφέρουν αν εκείνοι που επιδίδονταν σε αυτήν ισχυρίζονταν ότι ακολουθούσαν τη θρησκεία που υποτίθεται ότι ασκούσαν οι άγγελοι, αν θεωρούσαν ότι μιμούνταν την ευλαβική στάση των αγγέλων ή αν στην πραγματικότητα λάτρευαν αυτά τα πνευματικά πλάσματα.
[Πλαίσιο στη σελίδα 118]
ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ
Επιστολή που δίνει έμφαση στην εκτίμηση για τη θεόδοτη θέση του Χριστού ως το μέσο για την αντίκρουση εσφαλμένων απόψεων και συνηθειών
Γράφτηκε από τον Παύλο προς το τέλος της πρώτης φυλάκισής του στη Ρώμη
Εκτίμηση για τη θέση του Χριστού (1:1–2:12)
Επαινούνται για την πίστη τους σε σχέση με τον Χριστό και την αγάπη τους για όλους τους αγίους με τους οποίους μοιράζονται την ουράνια ελπίδα
Στον Χριστό δόθηκε προεξάρχουσα θέση: Αυτός είναι η εικόνα του Θεού, ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας, εκείνος μέσω του οποίου δημιουργήθηκαν όλα τα άλλα πράγματα, η κεφαλή της εκκλησίας, ο πρωτότοκος από τους νεκρούς
Μέσω του Χριστού γίνεται εφικτή η συμφιλίωση με τον Θεό
Στον Χριστό είναι αποκρυμμένοι όλοι οι θησαυροί της αληθινής σοφίας και της γνώσης
Συνεχίστε να περπατάτε σε ενότητα με αυτόν· μην αφήσετε κανέναν να σας αρπάξει ως λεία του μέσω της ανθρώπινης φιλοσοφίας
Ο Θεός έχει βγάλει από τη μέση το Μωσαϊκό Νόμο μέσω του Χριστού (2:13-23)
Ο Θεός κάρφωσε συμβολικά τη διαθήκη του Νόμου στο ξύλο του βασανισμού πάνω στο οποίο πέθανε ο Χριστός
Οι απαιτήσεις του Νόμου αποτελούσαν σκιά· η πραγματικότητα ανήκει στον Χριστό
Ας μη σας στερήσει κανείς το βραβείο δελεάζοντάς σας να ακολουθείτε εντολές και διδασκαλίες ανθρώπων αντί να μένετε σταθερά προσκολλημένοι στον Χριστό ως την κεφαλή
Ντυθείτε τη νέα προσωπικότητα, υποτασσόμενοι στην εξουσία του Χριστού (3:1-17)
Να κρατάτε το νου σας σε αυτά που βρίσκονται πάνω, όχι σε αυτά που βρίσκονται στη γη
Νεκρώστε τις ακάθαρτες επιθυμίες της σάρκας· αποβάλετε εσφαλμένη συμπεριφορά και ομιλία
Ντυθείτε τη συμπόνια, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα, τη μακροθυμία, την αγάπη
Ας κυριαρχεί η ειρήνη του Χριστού στις καρδιές σας
Να κάνετε τα πάντα στο όνομα του Κυρίου Ιησού, ευχαριστώντας τον Θεό μέσω αυτού
Οι σχέσεις με τους άλλους πρέπει να επηρεάζονται από την εκτίμηση για τον Θεό και τον Χριστό (3:18–4:18)
Οι σύζυγοι, τα παιδιά, οι δούλοι, οι κύριοι πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους, όχι ως ανθρωπάρεσκοι, αλλά με φόβο του Ιεχωβά, αναγνωρίζοντας ότι ο Χριστός στον ουρανό είναι ο Κύριός μας
Να εμμένετε στην προσευχή· να περπατάτε με σοφία
Προσωπικοί χαιρετισμοί σε συνυπηρέτες του σε σχέση με τον Κύριο