ΕΛΙΑΒ
(Ελιάβ) [Ο Θεός μου Είναι Πατέρας].
1. Γιος του Χαιλών από τη φυλή του Ζαβουλών, ένας από τους 12 αρχηγούς τους οποίους διόρισε ο Ιεχωβά να βοηθήσουν τον Μωυσή και τον Ααρών στην απαρίθμηση των στρατεύσιμων γιων του Ισραήλ. (Αρ 1:1-4, 9, 16) Ο Ελιάβ ήταν επικεφαλής του στρατεύματος της φυλής του, η οποία ήταν τμήμα της τρίφυλης υποδιαίρεσης του στρατοπέδου του Ιούδα. (Αρ 2:3, 7· 10:14-16) Εκτός από τη συμμετοχή του στην ομαδική προσφορά που έκαναν οι αρχηγοί μετά το στήσιμο της σκηνής, στη συνέχεια ο αρχηγός Ελιάβ έφερε την τρίτη ημέρα τη δική του προσφορά για την εγκαινίαση του θυσιαστηρίου.—Αρ 7:1-3, 10, 11, 24-29.
2. Γιος του Φαλλού από τη φυλή του Ρουβήν και πατέρας του Νεμουήλ. Οι άλλοι γιοι του Ελιάβ, ο Δαθάν και ο Αβιρών, υποστήριξαν τον Κορέ στο στασιασμό του εναντίον του Μωυσή και τους κατάπιε μαζί με τα σπιτικά τους η γη όταν άνοιξε θαυματουργικά.—Αρ 16:1, 12· 26:8-10· Δευ 11:6.
3. Λευίτης από την οικογένεια των Κααθιτών και πρόγονος του προφήτη Σαμουήλ. (1Χρ 6:22, 27, 28, 33, 34) Το όνομά του εμφανίζεται ως Ελιήλ στο εδάφιο 1 Χρονικών 6:34 και ως Ελιού στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 1:1.
4. Ο πρωτότοκος του Ιεσσαί, του πατέρα του Βασιλιά Δαβίδ. (1Σα 17:13· 1Χρ 2:13) Η εμφάνιση του Ελιάβ και το ύψος του αναστήματός του εντυπωσίασαν τόσο πολύ τον Σαμουήλ ώστε συμπέρανε ότι αυτός ήταν ο εκλεκτός του Θεού για τη βασιλεία. Ο Ιεχωβά, όμως, είχε απορρίψει τον Ελιάβ και είχε διαλέξει τον Δαβίδ.—1Σα 16:6-12.
Ο Ελιάβ, ο Αβιναδάβ και ο Σαμμάχ, οι τρεις μεγαλύτεροι γιοι του Ιεσσαί, ήταν στο στρατό του Σαούλ τον καιρό που ο Γολιάθ, ο πρόμαχος των Φιλισταίων, προκαλούσε τους άντρες του Ισραήλ. Λίγο πριν ανεβεί και πάλι ο Γολιάθ από τις γραμμές μάχης των Φιλισταίων για να εμπαίξει τον Ισραήλ, ο Δαβίδ, σταλμένος από τον πατέρα του, έφτασε στον τόπο της μάχης και έφερε προμήθειες για τους τρεις αδελφούς του. Εξαγριωμένος από τις ερωτήσεις που υπέβαλλε ο Δαβίδ στους Ισραηλίτες πολεμιστές σχετικά με την αμοιβή που θα λάβαινε όποιος πάτασσε τον Γολιάθ, ο Ελιάβ καταφέρθηκε δριμύτατα εναντίον του Δαβίδ, υπονοώντας ότι αμελούσε τα ποιμενικά του καθήκοντα και κατηγορώντας τον για αυθάδεια και κακία στην καρδιά. (Αυτή η αφήγηση για την εξυπηρέτηση που έκανε ο Δαβίδ και για το θυμό του Ελιάβ παραλείπεται στο Βατικανό Χειρόγραφο Αρ. 1209.)—1Σα 17:13, 17, 26-28.
Πολύ αργότερα, φαίνεται ότι ο γιος του Δαβίδ, ο Ιεριμώθ, παντρεύτηκε την Αβιχαίλ, την κόρη του Ελιάβ.—2Χρ 11:18.
5. Ένας από τους Γαδίτες οι οποίοι προσκολλήθηκαν στον Δαβίδ όταν εκείνος εξακολουθούσε να βρίσκεται κάτω από περιορισμό εξαιτίας του Βασιλιά Σαούλ. Οι Γαδίτες χαρακτηρίζονται «γενναίοι και κραταιοί άντρες», από τους οποίους ο μικρότερος ήταν ισοδύναμος με εκατό και ο μεγαλύτερος με χίλιους.—1Χρ 12:1, 8, 9, 14.
6. Λευίτης μουσικός, από τη δεύτερη υποδιαίρεση, που έπαιζε και αυτός μουσική όταν ο Βασιλιάς Δαβίδ μετέφερε στην Ιερουσαλήμ την κιβωτό του Ιεχωβά από το σπίτι του Ωβήδ-εδώμ.—1Χρ 15:18, 20, 25· 16:5.