ΕΦΡΑΘΑ
(Εφραθά) [Καρποφορία].
1. Σύζυγος του Χάλεβ (Χελουβαΐ), του γιου του Εσρών από τη φυλή του Ιούδα. Παντρεύτηκε τον Χάλεβ ενώ ήταν ακόμη αιχμάλωτοι στην Αίγυπτο, μετά το θάνατο της συζύγου του, της Αζουβά. Η Εφραθά έγινε μητέρα του Χουρ και αργότερα προγιαγιά του Βεσελεήλ, του επιδέξιου τεχνίτη που ήταν φημισμένος για την εργασία του στην κατασκευή της σκηνής της μαρτυρίας.—1Χρ 2:9, 19, 50· 4:4· Εξ 35:30-35.
2. Προφανώς το παλιότερο όνομα της Βηθλεέμ ή κάποιο όνομα που χρησιμοποιούνταν για τη γύρω περιοχή. Τα ονόματα Βηθλεέμ και Εφραθά χρησιμοποιούνται μαζί σε αρκετά εδάφια. Η αφήγηση για το θάνατο της Ραχήλ αναφέρει ότι αυτή θάφτηκε «στο δρόμο για την Εφράθ [Εφραθά], δηλαδή τη Βηθλεέμ». (Γε 35:16, 19· 48:7) Τα μέλη της οικογένειας του Ελιμέλεχ αποκαλούνται «Εφραθίτες από τη Βηθλεέμ», η δε χήρα του Ελιμέλεχ, η Ναομί, επέστρεψε στη Βηθλεέμ όταν έφυγε από τον Μωάβ. (Ρθ 1:2, 19) Η ευλογία που απήγγειλαν στον Βοόζ όταν παντρεύτηκε τη Ρουθ ήταν να αποδείξει “την αξία του στην Εφραθά και να κάνει σπουδαίο όνομα στη Βηθλεέμ”. (Ρθ 4:11) Τέλος, στην προφητεία για τη γέννηση του Μεσσία, τα ονόματα αναφέρονται μαζί ως «Βηθλεέμ Εφραθά». (Μιχ 5:2) Βάσει των παραπάνω φαίνεται ότι η μνεία της Εφραθά στο εδάφιο Ψαλμός 132:6, το οποίο εκφράζει την ανησυχία του Δαβίδ για την κιβωτό της διαθήκης, εφαρμόζεται και σε αυτή την περίπτωση στη γενέτειρα του Δαβίδ.—Βλέπε ΒΗΘΛΕΕΜ Αρ. 1.