ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ
Πρόκειται για την υλική βοήθεια προς εκείνους οι οποίοι, λόγω γηρατειών, συνθηκών πείνας ή άλλων αντιξοοτήτων, στερούνται τα αναγκαία για τη ζωή.
Η προθυμία για υποβοήθηση όσων έχουν ανάγκη αποτελούσε ανέκαθεν χαρακτηριστικό γνώρισμα των πιστών υπηρετών του Θεού. (Ιωβ 29:16· 31:19-22· Ιακ 1:27) Τον πρώτο αιώνα η εκκλησία της Ιερουσαλήμ διευθέτησε να διανέμεται τροφή στις άπορες Χριστιανές χήρες, και αργότερα εφτά άντρες με τα κατάλληλα προσόντα διορίστηκαν να φροντίζουν να μην παραβλέπονται στην καθημερινή διανομή οι χήρες που άξιζαν αυτή τη βοήθεια. (Πρ 6:1-6) Έπειτα από χρόνια, ο απόστολος Παύλος, στην επιστολή του προς τον Τιμόθεο, επισήμανε ότι η παροχή βοήθειας από την εκκλησία προς τις χήρες έπρεπε να περιορίζεται σε όσες ήταν άνω των 60 ετών. Οι χήρες αυτές θα έπρεπε να έχουν υπόμνημα καλών έργων όσον αφορά την προώθηση της Χριστιανοσύνης. (1Τι 5:9, 10) Ωστόσο, την ευθύνη της φροντίδας των ηλικιωμένων γονέων και παππούδων την είχαν πρωτίστως τα παιδιά και τα εγγόνια τους, όχι η εκκλησία. Όπως έγραψε ο Παύλος: «Αν κάποια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν αυτά πρώτα να ασκούν θεοσεβή αφοσίωση μέσα στο ίδιο τους το σπιτικό και να αποδίδουν την οφειλόμενη ανταμοιβή στους γονείς τους και στους παππούδες τους, γιατί αυτό είναι ευπρόσδεκτο ενώπιον του Θεού».—1Τι 5:4, 16.
Σε κάποιες περιπτώσεις οι Χριστιανικές εκκλησίες παρείχαν από κοινού βοήθεια στους αδελφούς τους σε άλλα μέρη. Παραδείγματος χάρη, όταν ο προφήτης Άγαβος προείπε ότι θα γινόταν μεγάλη πείνα, οι μαθητές στην εκκλησία της Αντιόχειας της Συρίας «αποφάσισαν, ο καθένας τους σύμφωνα με ό,τι μπορούσε να διαθέσει, να στείλουν βοήθεια ως διακονία στους αδελφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία». (Πρ 11:28, 29) Άλλες οργανωμένες διευθετήσεις για παροχή βοήθειας στους άπορους αδελφούς της Ιουδαίας υπήρξαν επίσης εντελώς προαιρετικές.—Ρω 15:25-27· 1Κο 16:1-3· 2Κο 9:5, 7.