ΣΕΡΑΪΑΣ

(Σεραΐας) [Ο Ιεχωβά Έχει Αναμετρηθεί (Έχει Εμμείνει στην Αναμέτρησή Του)].

1. Γιος του Κενέζ από τη φυλή του Ιούδα, αδελφός του Κριτή Γοθονιήλ και ανιψιός του Χάλεβ του κατασκόπου. Οι απόγονοι του Σεραΐα μέσω του γιου του, του Ιωάβ, έγιναν τεχνίτες.—1Χρ 4:13, 14.

2. Ο γραμματέας στην κυβέρνηση του Βασιλιά Δαβίδ. (2Σα 8:15, 17) Αν δεν υπήρξαν αλλαγές αναφορικά με το πρόσωπο που κατείχε αυτό το αξίωμα, τότε ο ίδιος αλλού ονομάζεται Σαιβά (2Σα 20:25), Σαβσά (1Χρ 18:16) και Σεισά, οι δύο γιοι του οποίου αργότερα εκτελούσαν παρόμοια καθήκοντα υπό τον Σολομώντα. (1Βα 4:3) Τα ονόματα των υπόλοιπων κυβερνητικών αξιωματούχων είναι ως επί το πλείστον ίδια και στους τρεις Δαβιδικούς καταλόγους.

3. Γιος του Ασιήλ από τη φυλή του Συμεών, οι απόγονοι του οποίου—σύγχρονοι του Εζεκία—συμμετείχαν στη δύναμη που πάταξε τους Χαμίτες και τους Μεουνίμ στην περιοχή την οποία κατείχαν εκείνοι και χρησιμοποίησαν τη γη ως βοσκότοπο.—1Χρ 4:24, 35, 38-41.

4. Ένας από τους τρεις τους οποίους έστειλε ο Βασιλιάς Ιωακείμ στα τέλη του 624 Π.Κ.Χ. να φέρουν τον Ιερεμία και τον Βαρούχ, εξαιτίας της προφητείας κατά της Ιερουσαλήμ και του Ιούδα την οποία είχε καταγράψει ο Βαρούχ καθ’ υπαγόρευση του Ιερεμία. Ο Σεραΐας ήταν γιος του Αζριήλ.—Ιερ 36:9, 26.

5. Ο φροντιστής του στρατού του Βασιλιά Σεδεκία, γιος του Νηρία και αδελφός του Βαρούχ. (Ιερ 32:12· 51:59) Το τέταρτο έτος του Σεδεκία, το 614 Π.Κ.Χ., ο Σεραΐας συνόδευσε τον Σεδεκία στη Βαβυλώνα. Ο Ιερεμίας τού είχε δώσει έναν ρόλο, ο οποίος περιείχε προφητικές κατακρίσεις σε βάρος της Βαβυλώνας, με την οδηγία να τον διαβάσει δίπλα στον ποταμό Ευφράτη και στη συνέχεια να δέσει στο ρόλο μια πέτρα και να τον ρίξει στον ποταμό, δείχνοντας έτσι παραστατικά ότι η πτώση της Βαβυλώνας θα ήταν μόνιμη. (Ιερ 51:59-64) Ο Σεραΐας ίσως μετέδωσε στους εξόριστους Ισραηλίτες που βρίσκονταν ήδη εκεί μερικές από τις σκέψεις της προφητείας. Είναι ενδιαφέρον ότι οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια σφραγίδα που φέρει την επιγραφή «Του Σεραΐα (μπεν) Νηρία».—Ημερολόγιο Εξερευνήσεων στο Ισραήλ (Israel Exploration Journal), Ιερουσαλήμ, 1978, Τόμ. 28, σ. 56.

6. Ο πρωθιερέας την εποχή που η Βαβυλώνα κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Αν και ο Σεραΐας θανατώθηκε κατ’ εντολήν του Ναβουχοδονόσορα, ο γιος του ο Ιωσεδέκ γλίτωσε και οδηγήθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. (2Βα 25:18-21· Ιερ 52:24-27) Μέσω του γιου του Σεραΐα, του Ιωσεδέκ, η αρχιερατική γραμμή που ξεκίνησε από τον Ααρών συνεχίστηκε, και το αξίωμα αυτό κατείχε ο γιος του Ιωσεδέκ ο Ιησούς όταν οι Ιουδαίοι απελευθερώθηκαν και επέστρεψαν. (1Χρ 6:14, 15· Εσδ 3:2) Ο Σεραΐας αποκαλείται και πατέρας του Έσδρα, αλλά εφόσον παρεμβάλλονται 139 χρόνια ανάμεσα στο θάνατο του Σεραΐα και στην επιστροφή του Έσδρα, είναι πολύ πιθανό ότι μεσολάβησαν τουλάχιστον δύο γενιές ανάμεσά τους χωρίς να αναφέρονται—μια παράλειψη κοινή στις Βιβλικές γενεαλογίες.—Εσδ 7:1.

7. Ένας από τους στρατιωτικούς αρχηγούς που έμειναν στον Ιούδα μετά τη γενική εκτόπιση στη Βαβυλώνα—γιος του Τανουμέθ. Ο Σεραΐας και οι συναρχηγοί του υποστήριξαν το διορισμό του Γεδαλία ως κυβερνήτη, τον προειδοποίησαν ότι ο Ισμαήλ συνιστούσε απειλή για τη ζωή του και αργότερα προσπάθησαν να εκδικηθούν το θάνατό του. Ωστόσο, από φόβο για τους Βαβυλωνίους, ο Σεραΐας και οι άλλοι αρχηγοί οδήγησαν τους εναπομείναντες Ιουδαίους στην Αίγυπτο.—2Βα 25:23, 26· Ιερ 40:8, 13-16· 41:11-18· 43:4-7.

8. Ένας από αυτούς που αναφέρεται ότι επέστρεψαν από την εξορία μαζί με τον Ζοροβάβελ το 537 Π.Κ.Χ. και οι οποίοι φαίνεται πως ήταν ηγέτες. (Εσδ 2:1, 2) Ονομάζεται Αζαρίας στο εδάφιο Νεεμίας 7:7, στον παράλληλο κατάλογο.

9. Ιερέας που επέστρεψε από την εξορία μαζί με τον Ζοροβάβελ. Μια γενιά αργότερα, εκπρόσωπος του πατρικού του οίκου ήταν ο Μεραΐας. (Νε 12:1, 12) Κάποιος Σεραΐας που περιλαμβανόταν σε όσους υπέγραψαν τη διαθήκη στις ημέρες του Έσδρα και του Νεεμία πιθανόν να ήταν και αυτός εκπρόσωπος της ίδιας οικογένειας ή άλλος συνονόματος ιερέας. (Νε 10:1, 2, 8) Ο Σεραΐας—που και αυτός θα μπορούσε να είναι μέλος του ίδιου πατρικού οίκου ή ιερέας με το ίδιο όνομα—έζησε στην Ιερουσαλήμ μετά την ανοικοδόμηση των τειχών.—Νε 11:1, 10, 11.