Το Δέκατον Έτος της Σχολής Γαλαάδ—Εικοστή Αποφοίτησις
Η ΤΕΛΕΤΗ της απονομής πτυχίων στους αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ είναι πάντοτε ελκυστική από κάθε άποψι. Οι 2.256 άνθρωποι που ήσαν παρόντες την Κυριακή, 8 Φεβρουαρίου 1953, επείσθησαν πλήρως ότι η σχολή έχει την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά. Σ’ εκείνους που συναθροίσθηκαν το πρωί της Κυριακής ο πρόεδρος της σχολής Ν. Ο. Νορρ είπε: «Πριν από δέκα χρόνια υπήρχε κάποια αμφιβολία για το αν η σχολή Γαλαάδ ήταν κάτι το ορθόν. Με πίστι στον Θεό προχωρήσαμε στις διευθετήσεις. Τώρα δεν υπάρχει αμφιβολία. . . . Το έργον είναι καλύτερα ωργανωμένο, και παντού εκδηλώνεται αύξησις.» Κατόπιν ο Αδελφός Νορρ συνέστησε τον Αδελφό Μάρκους, υπηρέτη του αγροκτήματος, και τους εκπαιδευτάς.
Ο Αδελφός Μάρκους παρέβαλε τη μετάβασι μιας τάξεως στον τομέα που της ανατίθεται στο εξωτερικό προς ένα μοσχάρι που αφηρέθη από τη μητέρα του και ετοποθετήθη σ’ ένα ξένο βοσκότοπο για να βοσκήση μόνο του. «Φωνάζει,» είπε, «κάποτε μέρες ολόκληρες, αλλά σύντομα μαθαίνει ότι πρέπει να κάμη μια προσαρμογή αν θέλη να ζήση.» «Η δική σας πείρα θα είναι κατά πολύ η ίδια,» είπε. «Να έχετε υπομονή, το παν είναι ζήτημα προσαρμογής. Κατόπιν θ’ αγαπήσετε τη νέα σας ζωή και τη νέα σας κατοικία.» Ο Αδελφός Ντάνλαπ έδωσε συμβουλή στην τάξι να λάβουν ο καθείς τον τομέα του με τον νουν του Χριστού και τότε θα είναι όλοι ευτυχείς, διότι και Εκείνος είναι ευτυχής. Ο Αδελφός Μπερτ, που διδάσκει την Ισπανική, έδωσε συμβουλή στην τάξι των σπουδαστών ν’ αρχίσουν να μιλούν την εντόπια γλώσσα από την πρώτη ημέρα της εισόδου των στην ξένη χώρα. Ο Αδελφός Νορρ συνεφώνησε και είπε: «Όταν βρίσκετε τον εαυτό σας να προσεύχεται στον Θεό στη νέα γλώσσα, αυτό αποτελεί βέβαιο σημείο ότι την σκέπτεσθε.» Ο Αδελφός Γκλας εχρησιμοποίησε την καραβίδα για να δώση παράδειγμα του σημείου που ήθελε να τονίση. «Τα επιστημονικά πειράματα απέδειξαν ότι μια καραβίδα τρώγει ώσπου κάποιο νεύρο της, που φθάνει από τον εγκέφαλο ως την κοιλία, της λέγει να σταματήση,» είπε. Αν αποκοπή αυτό το νεύρο, το ψάρι θα φάγη ώσπου να σκάση. Τώρα, ετρώγατε πάνω από πέντε μήνες. Δεν σας υποδεικνύω να σταματήσετε, όχι. Αλλ’ εκείνο το νεύρο πρέπει να σας λέγη ότι υπάρχει έργον που πρέπει να γίνη. Αυτό δε ακριβώς είναι εκείνο που θα βρήτε στον τομέα σας—έργον!» Ο Αδελφός Φρεντ είπε να παρατηρήση η τάξις τα πολλά δώρα με τα οποία ο ουράνιος Πατήρ έχει περιβάλει τα επίγεια τέκνα του—τα άνθη, τα δένδρα, τα ψάρια, και τα ζώα. «Ρεμβάστε σ’ αυτά τα πράγματα», είπε, «διότι θα σας φέρουν κοντά στον Θεό». Ο γραμματεύς της σχολής, Αδελφός Σρέντερ, εκορύφωσε αυτή τη συνάθροισι προτρέποντας την τάξι να κάνη το καλό, διότι έτσι «θα θερίσετε ωφέλεια για τους εαυτούς σας». Αν κάμετε κακό, θα θερίσετε τιμωρία. Αν εμμείνετε στην αδικοπραγία, θα συγκομίσετε καταστροφή. Στην αγαθοεργία είναι η αμοιβή σας.» Τώρα ήλθε ο καιρός ν’ ακουσθή ο πρόεδρος της σχολής.
Την επόμενη ώρα ο Αδελφός Νορρ μίλησε στην τάξι πάνω, στο θέμα: «Ας Γίνη Έκδηλη η Πρόοδός σας.» «Η γνώσις φέρνει ευθύνη» είπε στην αρχή του λόγου του, «διότι ‘εις όντινα εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ’ αυτού.’ Σ’ εσάς εδόθη πολύ και συνεπώς θα σας ζητηθή πολύ περισσότερο.» Οι ακροαταί προσήλωσαν την προσοχή τους σε κάθε λέξι καθώς ανέπτυσσε την ομιλία του. «Πρέπει συνεχώς να δοκιμάζετε τους εαυτούς σας αν είσθε στην πίστι. Ρωτήστε ειλικρινώς τον εαυτό σας: ‘Αυξάνω σε γνώσι;’ ‘Στέκω κοντά στην οργάνωσι;’» Διενεμήθησαν διπλώματα. Απεφοίτησε η εικοστή τάξις που αριθμούσε 112 σπουδαστάς. Τώρα ο καθένας πρέπει να ετοιμασθή για να παρευρεθή στην απονομή διπλωμάτων της εικοστής πρώτης σειράς αποφοίτων στο Στάδιο Γιάγκη της Νέας Υόρκης, την 19η Ιουλίου.
[Εικόνα στη σελίδα 141]
Το Κύριο Κτίριο της Σχολής Γαλαάδ