Ενδυθήτε Ταπεινοφροσύνην
ΚΑΝΕΝΑ ένδυμα δεν είναι καλυτέρου ρυθμού ή καταλληλότερο για τον δούλο του Θεού από το ευγενικό ένδυμα της ταπεινοφροσύνης. Κανένα ένδυμα δεν είναι καλύτερα σχεδιασμένο για να ευαρεστήση τον Ιεχωβά. Η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθήση να γίνωμε μετριόφρονες, φυσικοί, απλοί, πράοι. Είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να μας κάνη φιλόφρονας, ευγενικούς, συγχωρητικούς, αγαθούς. Δεν προσελκύεται, ούτε αποσπάται η προσοχή της από εξωτερικές εμφανίσεις, από το ύψος του παραστήματος, τις προσωπικές ικανότητες ή τις προσωπικότητες. Μας βοηθεί να βλέπωμε τους εαυτούς μας όπως μας βλέπει ο Θεός: «Διότι δεν βλέπει ο Ιεχωβά καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν.»—1 Σαμ. 16:7, ΑΣ.
Ταπεινοφροσύνη σημαίνει υποτακτικότης· υποτακτικότης σημαίνει υπακοή· υπακοή σημαίνει να πράττωμε το θέλημα του Θεού. Το θέλημα του Θεού, όπως εκφράζεται στον λόγο του, μας διδάσκει ταπεινοφροσύνη. «Εάν δεν επιστρέψητε, και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών. Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο μεγαλύτερος εν τη βασιλεία των ουρανών.» (Ματθ. 18:3, 4) «Ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην διότι “ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.” Ταπεινώθητε λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, δια να σας υψώση εν καιρώ.» (1 Πέτρ. 5:5, 6) «Ότι ο Ιεχωβά είναι υψηλός, και επιβλέπει επί τον ταπεινόν· τον δε υψηλόφρονα γινώσκει μακρόθεν.» (Ψαλμ. 138:6, ΑΣ) «Αυτός σοι έδειξεν, άνθρωπε, τι το καλόν· και τι ζητεί ο Ιεχωβά παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον, και να αγαπάς έλεος, και να περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού σου;»—Μιχ. 6:8, ΑΣ.
Η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθήση να βαδίσωμε ταπεινά ενώπιον του Θεού μας. Θα μας προφυλάξη από τα να γίνωμε υπερήφανοι, δογματικοί, καυχηματίαι, υπεροπτικοί. Θα μας σώση από τη δική μας αυτοεκτίμησι για την προσωπική μας υπόστασι, για το είδος του ντυσίματός μας, και για τον τρόπο που ζούμε. Θα μας φυλάξη από τη ματαιοδοξία των ικανοτήτων μας και των θελγήτρων μας, και θα μας προστατεύση από τα βλαπτικά, διογκωτικά του εγωισμού αποτελέσματα ανωτέρας μαθήσεως, Κολλεγιακής εκπαιδεύσεως, διπλωμάτων και τιμητικών διακρίσεων. Θα μας αναχαιτίση από το να εξυμνούμε τον εαυτό μας ενώπιον των κατωτέρων· δεν θα καταισχυνθή στις αυλές των ισχυρών της γης. Θα μας βοηθήση να φυλαχθούμε από την αναζήτησι της ευνοίας των ανθρώπου, του επαίνου των άλλων, ή της εκζητήσεως κολακείας όταν το έργον μας έχη γίνει. Θα μας καθοδηγήση να κάμωμε το καλύτερο που μπορούμε και να επαφιέμεθα στον Ιεχωβά, και να μην αποβλέπωμε στον έπαινο και τις επευφημίες των ανθρώπων.
Η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθήση στις προσευχές μας προς τον Θεό. Θα μας κάμη να είμεθα πολύ ενήμεροι της ανάγκης που έχομε από Αυτόν, της ανικανότητός μας και της ατελείας μας. Θα μας σώση από την προσπάθεια να δικαιώνωμε τους εαυτούς μας· από το να γίνωμε όμοιοι με τον Φαρισαίο που αναφέρεται στην παραβολή του Ιησού, και ο οποίος άρχισε να προσεύχεται ως εξής μέσα του: «Ευχαριστώ σοι, Θεέ, ότι δεν είμαι καθώς οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή καθώς ούτος ο τελώνης. Νηστεύω δις της εβδομάδος, αποδεκατίζω πάντα όσα έχω.» Μάλλον, η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθήση να διατηρήσωμε μια ταπεινή διάνοια, μια πραότητα και μια μετριοφροσύνη όσον αφορά τον εαυτό μας, η οποία λέγει: «Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.»—Λουκ. 18:11-13· Πράξ. 20:19.
Η ταπεινοφροσύνη μάς διδάσκει να κλίνωμε το αυτί μας προς τον Ιεχωβά, και όχι μακριά απ’ αυτόν. «Προς σε, Ιεχωβά, ύψωσα την ψυχήν μου. Δείξόν μοι, Ιεχωβά τας οδούς σου· δίδαξόν με τα βήματά σου. Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου, και δίδαξόν με· διότι συ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου· σε προσμένω όλην την ημέραν.» (Ψαλμ 25:1, 4, 5, ΑΣ) Η ταπεινοφροσύνη κινεί την καρδιά στο να πη: «Μεγαλύνατε τον Ιεχωβά μετ’ εμού, και ας υψώσωμεν ομού το όνομα αυτού.» (Ψαλμ. 34:3, ΑΣ) Κατευθύνει τον ταπεινό σε μια ζωή αφιερώσεως, αίνου και τιμής στον Θεό. Αλλά και διδάσκει: «η ταπείνωσις προπορεύεται της δόξης.»—Παροιμ. 15:33· 16:18· 18:12.
ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙ
Η ταπεινοφροσύνη θα βοηθήση τον αφιερωμένο δούλο του Θεού να εκτιμήση την οργάνωσι του Ιεχωβά, τη διάταξί του για την εκτέλεσι του έργου του στη γη, και θα τον βοηθήση να εννοήση ότι μόνο με την παραμονή του στην οργάνωσι, με τη διακράτησι ακεραιότητος και με το να μένη πιστός στον Ιεχωβά, θα είναι ασφαλής από κάθε βλάβη. Θα τον βοηθήση να τηρήση την κατάλληλη θέσι του μέσα στην οργάνωσι και να εργάζεται αρμονικά μαζί της. Θα τον βοηθήση να σκέπτεται νηφάλια, σύμφωνα με τα δεδομένα του Θείου λόγου, της Γραφής, η οποία μας λέγει ειλικρινά τι είμεθα. Ένας ταπεινός άνθρωπος δεν θα σκεφθή ότι έπρεπε να είναι σ’ αυτή ή σ’ εκείνη τη θέσι. Γνωρίζει ότι «η αμοιβή της ταπεινώσεως, και του φόβου του Ιεχωβά, είναι πλούτος, και δόξα και ζωή»· και ότι ο Ιεχωβά υψώνει τους ταπεινούς και ταπεινώνει τους υπερηφάνους.—Παροιμ. 22:4, ΑΣ· Λουκ. 14:11.
Η ταπεινοφροσύνη θα βοηθήση τον υπηρέτην όταν επικοινωνή με τους αδελφούς του μέσα στην εκκλησία. Θα τον σώση από τη φιλαυτία. Θα απομακρύνη τη συνεχή αίσθησι της ατομικής του σπουδαιότητος και της επιθυμίας να αποτελή το κέντρον της προσελκύσεως, τη σκέψι του ν’ αποτελή αντικείμενον παρατηρήσεως και προσοχής· επίσης θα τον απαλλάξη από το να θέλη να σφετερισθή την όλη επίδειξι. Όταν συναναστρέφεται τους αδελφούς, θα τον βοηθήση να μεταχειρίζεται το ποίμνιον του Θεού με στοργή, ευγένεια και αγαθότητα, όπως έκαμε και ο Ιησούς. Θα τον προφυλάξη ώστε να μην είναι πιο απαιτητικός από τους άλλους από όσο ο Θεός είναι απ’ αυτόν. Θα τον βοηθήση να μη θίγεται εύκολα αν δεν εκτιμώνται οι καλοσύνες του, με την επίγνωσι ότι ο Θεός είναι αγαθός στους ευγνώμονας όσο και στους αχαρίστους.
Η ταπεινοφροσύνη θα μας κρατήση υποτακτικούς όταν φανή ότι υπερχειλίζομε, ώστε ν’ αποκλίνωμε προς την αγάπη και όχι προς τον φθόνο, προς τη διακριτικότητα και όχι προς την προκατάληψι. Δεν θ’ αφήση τον δούλον του Θεού να πη: «Εγώ είμαι εν τάξει ενώ εσύ δεν είσαι.» Μάλλον, όπως λέγει ο Ιεχωβά: «Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν.» (Ησ. 1:18) Θα αναχαιτίση εκείνους που έχουν αυτοπεποίθησι και θα συγκρατήση εκείνους που έχουν αλαζονικό πνεύμα από το να λέγουν: «Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην την πόλιν, και θέλομεν κάμει εκεί ένα χρόνον, και θέλομεν εμπορευθή και κερδήσει· οίτινες δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον. . . . αντί να λέγητε, Εάν ο Ιεχωβά θελήση και ζήσωμεν, θέλομεν κάμει τούτο ή εκείνο.»—Ιάκ. 4:13-15, ΜΝΚ.
Η ταπεινοφροσύνη θα μας προφυλάξη από το να κομπάζωμε και να φλυαρούμε για τους εαυτούς μας με τρόπο ματαιόδοξο ενώπιον της οικογενείας μας, παρουσία ξένων, ή μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Θα μας φυλάξη από το να εικάζωμε ότι οι άλλοι ενδιαφέρονται τόσο όσο κι εμείς οι ίδιοι για τα προσωπικά μας κατορθώματα. Θα μας σώση από το να θιγώμεθα διότι οι άνθρωποι μπορεί να φαίνωνται ότι μας αγνοούν, διότι ίσως ο υπηρέτης της εκκλησίας μας δεν μας ανεγνώρισε ή δεν μας εκάλεσε να κάμωμε σχόλια ή να λάβωμε μέρος στο πρόγραμμα της συναθροίσεως υπηρεσίας.
Η ταπεινοφροσύνη δεν θα μας αφήση να έχωμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, ούτε θα μας οδηγήση να επιδείξωμε τους εαυτούς μας ενώπιον των άλλων, ούτε θα μας επιτρέψη να σμικρύνωμε άλλους τους οποίους μπορεί να φθονούμε ή να τους περιφρονούμε. Αδιάφορο πόσο περιχαρείς ή ενθουσιασμένοι μπορεί να είμεθα για τα κατορθώματά μας ή τα χαρίσματά μας, η ταπεινοφροσύνη θα κρατήση το εγώ μας αφανές και υπό έλεγχον. Θα καταπαύση την τάσι του να κομπάζωμε και αλαζονευώμεθα. Δεν αφήνει έδαφος για προσποιητή ευσέβεια ή στάσιν αγιοφανείας και πλαστής ταπεινοφροσύνης, η οποία απαντάται συνήθως μεταξύ των κληρικών.—Κολ. 2:18, 23.
Η ταπεινοφροσύνη μάς διδάσκει σεβασμό προς τους πατέρες μας και τις μητέρες μας, προς τους αδελφούς και τις αδελφές που είναι στην αλήθεια και προς όλη τη Χριστιανική οργάνωσι. Αποκλείει την υπερηφάνεια για εθνικότητα, φυλή ή χρώμα. Δεν αφήνει έδαφος για διχασμό. Διδάσκει τον άνθρωπο ότι ο Θεός «έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς, και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών· δια να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν.»—Πράξ. 17:26, 27.
Η ταπεινοφροσύνη διδάσκει τον ταπεινό Χριστιανό ότι αυτές οι αλήθειες ανήκουν στον Ιεχωβά Θεό, ότι ο δούλος απλώς φέρει τον καρπό που είναι προϊόν του Ιεχωβά. Μας δίνει τη συμβουλή ότι το θέλημα του Θεού είναι λογικό, πρακτικό, ορθό. Οι ταπεινοί συναισθάνονται την αφοσίωσί των και τον ζήλο των για τον Θεό, και αγωνίζονται με θέρμη για ν’ ανταποκριθούν στις Θεόδοτες ευθύνες των. Είναι βραδείς στο να σφάλλουν, ταχείς στο να συγχωρούν. Η ταπεινοφροσύνη διδάσκει τον άνθρωπο ότι και ο πιο αγράμματος μπορεί να είναι υπερήφανος και αλαζών, αλλά μόνο ένας σοφός άνθρωπος μπορεί να είναι ταπεινός. Οι υπερήφανοι είναι πείσμονες, εύθραυστοι και καταπίπτουν εύκολα. Οι ταπεινοί είναι πράοι αλλά όχι αδύνατοι· άκαμπτοι και αλύγιστοι σε ακεραιότητα.
Ταπεινοφροσύνη είναι το να γνωρίζη κανείς τη μηδαμινότητά του εν σχέσει με οποιοδήποτε άλλο πράγμα. Περιβάλλει τον άνθρωπο με ταπεινό πνεύμα. Εκτιμά τους άλλους ως καλυτέρους. Προσέχει τη συμβουλή του αποστόλου «να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως καθ’ ην προσεκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη, σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του πνεύματος δια του συνδέσμου της ειρήνης.» (Εφεσ. 4:1-3) Δεν αφήνει έδαφος για μοιχεία, ακαθαρσία οποιουδήποτε είδους ή πλεονεξία, ούτε για ‘αισχρότητα και μωρολογία ή βωμολοχία, τα οποία είναι απρεπή· αλλά μάλλον ευχαριστία’.—Εφεσ. 5:3, 4.
Η ταπεινοφροσύνη μάς φυλάττει από το να εμπιστευώμεθα στον εαυτό μας ή σε ανθρώπους, αλλά μας διδάσκει ότι αποτελεί σοφίαν το να ‘ελπίζωμεν επί τον Ιεχωβά εξ όλης μας της καρδίας και να μη επιστηριζώμεθα εις την σύνεσίν μας. Εις όλας τας οδούς μας αυτόν να γνωριζωμεν, και αυτός θα κατευθύνη τα διαβήματά μας’. (Παροιμ. 3:5, 6) Μας διδάσκει ότι ο Σατανάς ή Διάβολος είναι ο πατήρ της υπερηφανείας και ο θεός της συγχύσεως. Αυτός ήταν που υψηλοφρόνησε και εταπεινώθη και ακόμη περισσότερο θα ταπεινωθή από τον Παντοδύναμο Θεό. Θα εξολοθρευθή. Η ταπεινοφροσύνη μάς διδάσκει ότι πρέπει να παραμείνωμε ταπεινοί αν θέλωμε να τύχωμε της επιδοκιμασίας του Θεού. «“Ο Θεός εις τους υπερηφάνους αντιτάσσεται, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.” Ταπεινώθητε ενώπιον του Ιεχωβά, και θέλει σας υψώσει.»—Ιάκ. 4:6, 10, ΜΝΚ.
Η ταπεινοφροσύνη θα σας βοηθήση να καταλάβετε ότι «η κακία θέλει θανατώσει τον αμαρτωλόν· και οι μισούντες τον δίκαιον θέλουσιν απολεσθή.» (Ψαλμ. 34:21) Θα σας βοηθήση να βαδίσετε ευπειθώς ενώπιον του Ιεχωβά, μη απαιτώντας δικαιοσύνην από τους άλλους αλλά πάντοτε αποδίδοντας δικαιοσύνην και έλεος όσον το δυνατόν. Θα σας βοηθήση να σταθήτε στους δρόμους και να διανέμετε αγγελίες και να προσφέρετε περιοδικά στους διαβάτες· θα σας βοηθήση να πηγαίνετε από σπίτι σε σπίτι με έντυπα και να κάμετε επανεπισκέψεις και ν’ αρχίσετε Γραφικές μελέτες. Θα σας βοηθήση ν’ ανεβήτε σ’ ένα βήμα και να εκφωνήσετε δημοσία ομιλία και να υπηρετήσετε πιστά σε μια εκκλησία.
Απαιτείται ταπεινοφροσύνη, αυξημένη ταπεινοφροσύνη, για να εκτελέσετε τα μέρη αυτά και άλλα του έργου της οργανώσεως, επιδίδοντας μια παγκόσμια μαρτυρία για το όνομα και τη βασιλεία του Θεού. Αυτό είναι το ένδυμα που διαμορφώθηκε από τον ίδιο τον Ιεχωβά. Φορέστε το. ‘Περιπατείτε ταπεινώς μετά του Θεού σας’.—Μιχ. 6:8.