Εγκαινίασις της Κυβερνήσεως της Βασιλείας

«Και σημείον μέγα εφάνη εν τω ουρανώ· γυνή . . . Και εγέννησε παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού.»—Αποκάλυψις 12:1, 5.

1. Για ποιον σκοπό εδημιούργησε ο Ιεχωβά τη γη και τον άνθρωπο;

Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός διακηρύττει στον λόγον του, την Αγία Γραφή, ότι ο σκοπός για τον οποίον εδημιούργησε τη γη ήταν να την κατοικίση με τελείους, πιστούς άνδρες και γυναίκες. Αυτός λέγει: «Εγώ έκτισα την γην, και εποίησα άνθρωπον επ’ αυτής· . . . Εγώ είμαι ο Ιεχωβά, και δεν υπάρχει άλλος.» Περαιτέρω μεγαλύνοντας τον Ιεχωβά και τον σκοπό του όσον αφορά τη γη, ο πιστός μάρτυς Ησαΐας τονίζει ότι αυτός είναι «ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται.» (Ησαΐας 45:12, 18, ΑΣ) Για τον σκοπόν αυτόν εδημιούργησε ένα τέλειον άνδρα και μια τελεία γυναίκα και τους έδωσε εντολή να πληθυνθούν και να γεμίζουν τη γη μ’ ένα δίκαιο γένος ανθρώπων.

2. Ποια πορεία εξέλεξαν ο Αδάμ και η Εύα, με ποιο αποτέλεσμα γι’ αυτούς τους ιδίους και για τους απογόνους των;

² Εν τούτοις, προτού γεννηθούν τέκνα σ’ αυτό το τέλειο ζεύγος, ηπείθησε στον Δημιουργό του και εξέπεσε στην αμαρτία. Κάτω από την επιρροή του στασιαστικού πνευματικού πλάσματος που είχε διορισθή ως φύλαξ των, ο Αδάμ και η Εύα επροτίμησαν ανοήτως να εγκαταλείψουν την κυβερνητική διάταξι που είχε προμηθεύσει ο Ιεχωβά για την ευημερία των. Παραβιάζοντας τις αρχές της πίστεως και υπακοής στις απαιτήσεις του Ιεχωβά, εξέλεξαν την πορεία που τους ωδήγησε στην αμαρτία, τη δουλεία και τον θάνατο. Δεν μπορούσαν πια να ελπίζουν ότι θ’ απελάμβαναν τις τέρψεις στενού συνδέσμου με τον Δημιουργό τους και τις θαυμαστές ευλογίες του ωραίου κήπου που είχε ειδικώς προετοιμασθή γι’ αυτούς ως κατοικία. Αντιθέτως, έγιναν οι δυστυχείς υπήκοοι μιας στασιαστικής κυβερνήσεως, αντιμετωπίζοντας μια θανατική καταδίκη για απιστία. Ούτε ηυλογούντο με το να είναι ικανοί να διαβιβάσουν στα τέκνα των τη θαυμαστή κληρονομία της ζωής όπως ήταν ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά. Αντί ευλογίας από τον Δημιουργό των γι’ αυτούς τους ιδίους και για τα τέκνα των, ήλθαν κάτω από κατάρα που περιελάμβανε και τη γη επάνω στην οποία ζούσαν. Η οδός της ανταρσίας δεν μπορούσε να τους δώση καμμιά από τις ευλογίες ή τις λαμπρές προσδοκίες για το μέλλον που είχαν καθορισθή για την ανθρώπινη οικογένεια από τον Ιεχωβά Θεό τον Δημιουργό των.

3. Γιατί ο Ιεχωβά ανέβαλε την εκτέλεσι των τριών απίστων, επιτρέποντας στον Σατανά να εργασθή για ποιον αντικειμενικό σκοπό;

³ Μήπως η προδοσία αυτών των τριών απίστων ώθησε τον Ιεχωβά να τους καταστρέψη και να εγκαταλείψη τον σκοπό του όσον αφορά τη γη; Μήπως η έλλειψις πίστεως από μέρους των κατέστησε τον λόγον και σκοπόν του Ιεχωβά άκυρον και κενόν και χωρίς αποτέλεσμα; Ασφαλώς όχι! Πράγματι, με πλήρη πεποίθησι ως προς την έκβασι, ο Ιεχωβά ανέβαλε την εκτέλεσι της θανατικής καταδίκης εναντίον των για να επιτρέψη μια απόδειξι της παγκοσμίου κυριαρχίας του σε πλήρη κλίμακα. Αυτό κατέστησε δυνατόν σ’ αυτούς το να εξακολουθήσουν να εργάζωνται εις πρόκλησιν του Δημιουργού των. Τον διωρισμένον πνευματικόν υιόν ο οποίος ωδήγησε στην ανταρσία, ο Ιεχωβά αργότερα τον ωνόμασε Διάβολον και Σατανάν—ονόματα που είχαν σημασία. Ακόμη και τότε, στην αυγή της ανθρωπίνης ιστορίας, ο Σατανάς απέβλεπε στο απώτερο μέλλον και ήταν αποφασισμένος ν’ αποκτήση για τον εαυτό του τη λατρεία όλων των δισεκατομμυρίων της γης, με μια θέσι στους ουρανούς όμοια με του ιδίου του Υψίστου. Οι μακραίωνες προσπάθειές του να εξουσιάση τους ανθρώπους της γης μέσω ψευδούς λατρείας, καταδυναστευτικής κυβερνήσεως και στρατιωτικοποιήσεως, πλησιάζουν τώρα γοργά στο τέλος των.

4. Σχετικά με τι ο Θεός έδωσε θετική βεβαίωσι και εις πείσμα ποιων προσπαθειών του Σατανά;

⁴ Αμέσως μετά την επαίσχυντη αυτή ανταρσία της Εδέμ, ο Ιεχωβά φανερά επροφήτευσε ότι θα ήρχετο καιρός που θα συνέτριβε όλους τους εναντίους του και τελικά θα εκτελούσε τον αρχικό του σκοπό να καταστήση τη γη μια ωραία κατοικία για πιστούς άνδρες και γυναίκες. Μας έδωσε θετική βεβαίωσι μέσω του γραπτού του λόγου ότι ο σκοπός του είναι να εγκαινιάση μια δίκαιη παγκόσμια κυβέρνησι που θα παράσχη ευημερία, ειρήνη, ευτυχία και αιώνια ζωή. Μας λέγεται ότι ‘εις την αύξησιν της κυβερνήσεως αυτής και της ειρήνης δεν θα είναι τέλος’. (Ησαΐας 9:6, 7) Τι θαυμαστή προσδοκία είναι αυτή για το ταραγμένο ανθρώπινο γένος σήμερα, ιδιαίτερα για κείνους που έχουν πίστι στην επαγγελία του Ιεχωβά και αποβλέπουν σ’ αυτήν με εμπιστοσύνη, λατρεύοντάς τον εν πνεύματι και αληθεία! Αυτή η δίκαιη κυβέρνησις της βασιλείας του Θεού δεν εσχηματίσθη ούτε εγκαινιάσθη με σπουδή. Ο Ιεχωβά έδωσε στον στασιαστή Σατανά αρκετόν χρόνον για να υποστηρίξη την καύχησί του ότι θα μπορούσε να στρέψη όλους τους ανθρώπους εναντίον του Δημιουργού των. Επί 6.000 σχεδόν χρόνια, ναι, έως την σημερινή μας ακριβώς γενεά, ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Σατανά να παραμείνη για ν’ αποδείξη την θρασεία του πρόκλησι. Ο Σατανάς απέτυχε! Τώρα ο καιρός του ετελείωσε! Και καθώς ανασκοπούμε σύντομα τις σελίδες της ιστορίας, θα παρατηρήσωμε τις ακατάπαυστες προσπάθειες του Σατανά να εδραιώση την υπεροχή του και την εξουσία του επάνω στη γη. Θα ιδούμε ότι η εκστρατεία του υπήρξε άκαρπη, και κατά καιρούς νομοταγείς δούλοι του Ιεχωβά παρέμειναν πιστοί στη λατρεία Του και αντιστάθηκαν σε κάθε πειρασμό και πίεσι που έγινε εναντίον των. Τελικά, θα ιδούμε πώς ο Ιεχωβά φέρνει τον σκοπό του σ’ ένα κορύφωμα σήμερα με την εγκαινίασι της κυβερνήσεως της Βασιλείας του, κυβερνήσεως δικαιοσύνης και ειρήνης.

5. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της σατανικής κυριαρχίας επάνω στο ανθρώπινο γένος από τον Αδάμ ως τον κατακλυσμό;

⁵ Ποτέ δεν υπήρξε καιρός στην ιστορία της ανθρωπότητος που ο Σατανάς να έστρεψε όλους τους ανθρώπους εναντίον του Ιεχωβά, μολονότι επί μια περίοδο 1.656 ετών, από τον καιρό του Αδάμ ως τον Κατακλυσμό, δέκα μόνο πρόσωπα αναφέρεται στη Γραφή ότι παρέμειναν πιστά στον Ιεχωβά. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο Σατανάς είχε κερδίσει πολύ έδαφος εκείνο τον καιρό. Ποιο, όμως, ήταν το αποτέλεσμα της μακράς εκείνης περιόδου σατανικής κυριαρχίας επάνω στο ανθρώπινο γένος; Μια ακόμη φορά ο Ιεχωβά μίλησε καταδικάζοντας το στασιαστικό σύστημα και όλους εκείνους που το υπεστήριζαν. «Και είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας. Και είπεν ο Ιεχωβά, Θέλω εξαλείψει τον άνθρωπον, τον οποίον εποίησα, από προσώπου της γης· . . . Ο δε Νώε εύρε χάριν ενώπιον του Ιεχωβά.» (Γένεσις 6:5, 7, 8, ΑΣ) Για να επιτελέση αυτή την καταστροφή ο Ιεχωβά επέφερε κατακλυσμό ύδατος σε όλη τη γη μόνο δε οκτώ ψυχές επέζησαν.

6. Τι έκαμε τον μετά τον κατακλυσμό κόσμο να γίνη διεφθαρμένος;

⁶ Αφού εκόπασε η καταστρεπτική μανία του κατακλυσμού, οι οκτώ εκείνοι που επέζησαν εξήλθαν για ν’ αρχίσουν εκ νέου ζωή επάνω σε μια καθαρισμένη γη. Αφού η οικογένεια αυτή που επέζησε ήταν αφωσιωμένη στη λατρεία του Ιεχωβά, μπορεί να σκεφθή κανείς ότι οι συνθήκες θα εγίνοντο καλύτερες. Αλλά ο Σατανάς γρήγορα συνήθροισε εκ νέου τις πονηρές δυνάμεις της οργανώσεώς του, οι οποίες είχαν τρομερά ανατραπή από την ενέργεια του Ιεχωβά, και τις παρεκίνησε σε μεγαλύτερη δράσι. Ο αντικειμενικός του σκοπός υπήρξε πάντοτε να επηρεάζη, εξουσιάζη και διαφθείρη το ανθρώπινο γένος. Εφάνη πώς έδωσε ειδική προσοχή σ’ έναν από τους γυιους του Νώε, στον Χαμ. Οι δύο άλλοι γυιοι του Νώε, ο Ιάφεθ και ο Σημ, εξακολούθησαν να είναι πιστοί στον Ιεχωβά, αλλά ο Χαμ και οι απόγονοι του συνελήφθησαν στην επιρροή του πονηρού και γρήγορα απεστάτησαν από τη λατρεία του Παντοδυνάμου Θεού, Ιεχωβά.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

7, 8. (α) Τι μπορεί να λεχθή για την πρώτη παγκόσμια δύναμι, και γιατί έγινε προεξέχουσα στις Γραφές; (β) Ποιο έθνος έγινε η δεύτερη παγκόσμια δύναμις;

⁷ Με το πέρασμα του καιρού, μερικοί από τους απογόνους του Χαμ εταξίδεψαν προς την Αίγυπτο. Εκεί ίδρυσαν την πρώτη παγκόσμια δύναμι. Όπως δείχνουν τα μνημεία των και οι επιγραφές των, οι άνθρωποι αυτοί ειργάζοντο κάτω από την επιρροή του Σατανά ή Διαβόλου. Είχαν εντελώς εγκαταλείψει την αγνή λατρεία του Ιεχωβά και, αντ’ αυτού, ελάτρευαν δαιμονικούς θεούς συνταυτισμένους με τον Διάβολο στις προσπάθειές του να κυριαρχήση στον κόσμο. Οι Αιγύπτιοι συνεκρότησαν μια στρατιά από ιππείς και άρματα, έκτισαν εκπαιδευτήρια και έδωσαν ειδική προσοχή στο εμπόριο. Το έθνος αυτό μνημονεύεται με εξέχοντα τρόπο στη Βίβλο λόγω των προσπαθειών του να καταστρέψη τους απογόνους του Αβραάμ που κατώκησαν εκεί για ένα χρονικό διάστημα, και στους οποίους ο Ιεχωβά έκαμε πολύτιμες επαγγελίες εν σχέσει με την κυβέρνησι που εσκόπευε να εγκαινιάση για τη βασιλεία του. Ναι, τη βασιλεία που προωρίζετο να φέρη ευλογίες σε όλες τις φυλές της γης.

⁸ Με μια επίδειξι της κραταιάς του δυνάμεως ο Ιεχωβά εταπείνωσε τους Αιγυπτίους και τους ψευδείς θεούς των απελευθερώνοντας τους υιούς Ισραήλ, όπως εκαλούντο τώρα, και οδηγώντας τους στη γη που είχε υποσχεθή στον Αβραάμ και το σπέρμα του. Με αυτούς τότε εγκαινίασε μια τυπική θεοκρατία. Την κυβέρνησι αυτή, που ήταν κυβέρνησις του Ιεχωβά, την διεχειρίζοντο επίγειοι αντιπρόσωποι. Έφθασε να είναι γνωστή ως το έθνος Ισραήλ. Ο λαός της αμέσως έγινε στόχος των επιθέσεων του Σατανά. Ο Σατανάς προφανώς εσκέφθη ότι αυτή ήταν η κυβέρνησις του Ιεχωβά που επροτίθετο να την εγκαινιάση για την εκτέλεσι του σκοπού του να γεμίση τη γη με δίκαια ανθρώπινα πλάσματα· προσπάθησε, λοιπόν, να την καταστρέψη, αυτήν και τον λαό της, αλλ’ απέτυχε, όπως και η Αίγυπτος. Οι άρχοντες της Αιγύπτου ήσαν σκληροί, πονηροί άνθρωποι και πολύ κατεδυνάστευσαν τον λαό. Η κυβέρνησίς των, που έγινε η πρώτη παγκόσμια δύναμις, ήταν μια πλήρης και οικτρά αποτυχία. Κατεκτήθη από την Ασσυρία, τη δεύτερη παγκόσμια δύναμι, που ήταν ομοίως κάτω από την επιρροή του Σατανά.

9. Ποιο ήταν το εξέχον χαρακτηριστικό της Ασσυρίας, και πώς ο Ιεχωβά επολιτεύθη μαζί της;

⁹ Την κυβέρνησι των Ασσυρίων την εχαρακτήριζε η στρατιωτική δύναμις. Ο σκοπός των ήταν να κυβερνήσουν τον κόσμο με την ισχύν στρατιωτικής δυνάμεως. Έπειτα από μια επιτυχή εκστρατεία, ο Σενναχειρείμ, βασιλεύς της Ασσυρίας, εισέβαλε στην Παλαιστίνη μ’ ένα μεγάλο στρατό για να καταστρέψη το έθνος Ισραήλ και τη θεοκρατική του κυβέρνησι. Έστειλε ένα κομπαστικό και υβριστικό άγγελμα στον βασιλέα του Ιούδα, Εζεκίαν, λέγοντας: ‘Ο Θεός σας δεν μπορεί να σας σώση από τη δύναμι της Ασσυρίας και των θεών της.’ (2 Βασιλέων 18:33-35· 19:14-19) Ο πιστός Εζεκίας επήγε στον ναό του Ιεχωβά, άπλωσε το άγγελμα αυτό ενώπιον του και εζήτησε βοήθεια και καθοδηγία. Ο Ιεχωβά απήντησε στην προσευχή του αποστέλλοντας έναν άγγελο, ο οποίος κατέστρεψε 185.000 Ασσυρίους στρατιώτες σε μια νύχτα. Ο Σενναχειρείμ εταπεινώθηκε πολύ και έσπευσε να επιστρέψη στην πατρίδα του για να ζητήση παρηγορία από τους θεούς του. Ενώ ελάτρευε τον θεόν Νισρώκ, δύο από τους γυιους του τον εφόνευσαν. (2 Βασιλέων 19:35-37) Η Ασσυριακή δύναμις δεν εδημιούργησε μια κυβέρνησι που να φέρη ειρήνη και ευτυχία στον λαό.

10, 11. (α) Ποια ήταν η τρίτη παγκόσμια δύναμις, και σε τι ειδικεύθηκε; (β) Από ποια άποψι ο άρχων της εξεικόνιζε τον Σατανά, και γιατί ο Ιεχωβά έκαμε να ανατραπή η Βαβυλών;

¹⁰ Η επόμενη παγκόσμια δύναμις που εξετάζεται στη Γραφή είναι η Βαβυλών. Η ισχυρή Βαβυλών, της οποίας οι άρχοντες ήσαν υπερήφανοι και πλούσιοι, στην κυβερνητική της διάρθρωσι ειδικεύτηκε στη θρησκεία, θρησκεία του πιο ποταπού είδους. Ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος κατά την έναρξί της, είπε μέσα στην καρδιά του: «Θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού· . . . Θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου.» (Ησαΐας 14:4, 13, 14) Η φιλοδοξία του ήταν να ανατρέψη την τυπική θεοκρατία της Παλαιστίνης και έτσι να καταστή αδιαφιλονείκητος άρχων του ανθρωπίνου γένους. Σ’ αυτή την προσπάθεια εξεικόνιζε τον Σατανά, ο οποίος τον εβοήθησε να εκπληρώση τα φιλόδοξα σχέδιά του. Ο Σατανάς έστρεψε τα τέκνα του Ισραήλ μακριά από την αληθινή, αγνή λατρεία τού Ιεχωβά· και λόγω της παρεκκλίσεώς των ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Ναβουχοδονόσορα να καταστρέψη τη χώρα τους και να τους πάρη σε δουλεία επί εβδομήντα χρόνια.—Ιερεμίας 25:11.

¹¹ Καθώς επλησίαζε το τέλος της περιόδου της αιχμαλωσίας, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος δεν κινήθηκε για να ελευθερώση τους Ισραηλίτες, αλλά εσκέπτετο να τους κρατήση μονίμως ως δούλους, προς έσχατον όνειδος του Ιεχωβά. Αλλ’ ο Ιεχωβά είχε υποσχεθή ότι θα ελευθέρωνε τον λαόν του από τη δουλεία και θα τον αποκαθιστούσε στην Ιερουσαλήμ κατά το τέλος των εβδομήντα ετών. Για τούτο διήγειρε τους Μήδους και τους Πέρσας να επιτεθούν και να κυριεύσουν την ισχυρή Βαβυλώνα και να επιτρέψουν στους αιχμαλώτους Ισραηλίτες να επιστρέψουν στη γη τους. Αυτό έγινε στον ωρισμένο καιρό! Η θρησκεία της Βαβυλώνος δεν έκαμε κανένα καλό στον λαό της ή σε οποιουσδήποτε άλλους· μάλλον επροξένησε μεγάλη βλάβη. Ως την ίδια την εποχή μας τα αποτελέσματα των σατανικών της δογμάτων είναι αισθητά μεταξύ των ανθρώπων. Διεπότισαν τα δόγματα του «Χριστιανισμού και ωδήγησαν τους ανθρώπους στο σκότος και στην καταστροφή. Η ψευδής θρησκεία της υπερήφανης Βαβυλώνος δεν ήταν μια ευλογία, αλλά κατέληξε σε κατάρα.

12. (α) Ποια ήταν η τετάρτη παγκόσμια δύναμις, και παρά τις υπηρεσίες που προσέφερε στον λαόν του Θεού, τι είδους κυβέρνησις ήταν; (β) Ποια ήταν η πέμπτη παγκόσμια δύναμις;

¹² Η τετάρτη απόπειρα του Σατανά για παγκόσμια δύναμι ήταν η ίδρυσις της Μηδοπερσικής αυτοκρατορίας. Το σύστημα αυτό είχε ως ειδικότητα του τον νόμον, και εκαυχάτο ότι οι νόμοι της Περσίας ουδέποτε αλλάσσουν. Αλλοίμονον, με όλους τους λεγομένους ‘τελείους νόμους’ των, οι Μήδοι και οι Πέρσαι δεν είχαν μια κυβέρνησι που να μπορέση να φέρη ειρήνη και ευτυχία στο έθνος η στον κόσμο. Ενώ είναι αληθές ότι ο Ιεχωβά εχρησιμοποίησε τον Κύρο, τον ιδρυτήν της Μηδοπερσικής αυτοκρατορίας, και αργότερα επίσης τον Ασουήρην, για να προσφέρη πολύτιμη υπηρεσία στον λαόν του Ισραήλ, μολαταύτα οι Μηδοπέρσαι ελάτρευαν δαιμονικούς θεούς, και οι άρχοντές των ήσαν πεπτωκότες, ιδιοτελείς άνθρωποι που δεν μπορούσαν να θεσπίσουν ή θέσουν σε λειτουργία δικαίους νόμους που θα έφερναν μόνιμη ανακούφισι στο ασθενές ανθρώπινο γένος. Η Μηδοπερσία έπεσε και έδωσε τόπο στην διάδοχό της στην αλυσίδα των παγκοσμίων δυνάμεων, στην Ελλάδα, την πέμπτη.

13. Τι ετόνιζαν οι Έλληνες, και σε ποια δύναμι έδωσε τόπο η κυβέρνησίς των;

¹³ Προφανώς οι Έλληνες φρονούσαν ότι η πνευματική καλλιέργεια και η παιδεία ήταν εκείνο που εχρειάζετο ο άνθρωπος για να εξασφαλίση ειρήνη και ευτυχία παντού. Έδωσαν, στον κόσμο πολλούς φιλοσόφους οι οποίοι εδίδαξαν ψευδείς διδασκαλίες που επέφεραν σύγχυσι στους ανθρώπους. Μερικές από τις διδασκαλίες των καταθλίβουν ακόμη την ανθρωπότητα στις προσπάθειές της να μάθη την οδόν της ζωής και της ειρήνης. Ο πολιτισμός και η παιδεία της Ελλάδος δεν έκαμε απολύτως τίποτε για να βοηθήση το ανθρώπινο γένος να βελτιώση την κατάστασί του. Αφού τελικά απεδείχθη μη αποτελεσματική στην παγκόσμια διακυβέρνησι, η Ελλάς έδωσε τόπο ως δύναμις στη Ρώμη.

14. (α) Ποιο ήταν το επικρατέστερο στοιχείο της έκτης παγκοσμίου δυνάμεως: (β) Ποια μέτρα έλαβε ο Κωνσταντίνος για να τερματίση την διαιρετικότητα της θρησκείας, και με ποια αποτελέσματα;

¹⁴ Η Ρώμη, επίσης, ενδιεφέρετο και εμποτίσθηκε με το εμπόριο, την παιδεία και τη θρησκεία, αλλά το επικρατέστερο στοιχείο της έκτης αυτής παγκοσμίου δυνάμεως ήταν η πολιτική. Σημειώνομε εν παρόδω ότι πολλές Χριστιανικές εκκλησίες ιδρύθησαν στις διασκορπισμένες επαρχίες της Ρώμης από τους αποστόλους του Χριστού. Αφού παρήλθαν οι απόστολοι, φιλόδοξοι άνδρες, οι οποίοι εξωτερικώς απεδέχθησαν τη Χριστιανοσύνη, άρχισαν να διαστρέφουν τις διδασκαλίες του Κυρίου Ιησού και των αποστόλων του. Το έκαμαν αυτό για να σύρουν μαθητάς οπίσω των. (Πράξεις 20:29, 30) Όταν αυτοί οι άνθρωποι ηύξησαν σε δύναμι, απεκλήθησαν «επίσκοποι». Διαφωνούσαν σε πολλές σπουδαίες διδασκαλίες, το δε αποτέλεσμα ήταν ότι η θρησκεία έγινε διαιρετικός παράγων στο έθνος. Ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος εσημείωσε την κατάστασι αυτή που υπήρχε και εκάλεσε τους «επισκόπους» των διαφόρων περιφερειών σε μια συνδιάσκεψι στη Νίκαια με σκοπό την δημιουργία μιας συγχωνευμένης θρησκείας. Ο Κωνσταντίνος ήταν ειδωλολάτρης πολιτικός και προήδρευσε της συναθροίσεως αυτής. Οι άνθρωποι αυτοί δεν απέβλεψαν στη Βίβλο για να τακτοποιήσουν με κάποιον τρόπο τις διαφορές των επάνω σ’ αυτά τα δόγματα· ευδοκίμησαν σε πολυλογία και αργυρόλαλη ρητορεία. Μεταξύ των ήταν ένας αόρατος αλλά πάρα πολύ ενδιαφερόμενος αντιπρόσωπος, Σατανάς ο Διάβολος, ο θεός αυτού του κόσμου ή συστήματος πραγμάτων. (2 Κορινθίους 4:4) Σ’ αυτή τη σύνοδο της Νικαίας το μακράς πνοής σχέδιο του Σατανά να στρέψη τους ανθρώπους μακριά από τη Βίβλο ετέθη σε ενέργεια. Τρεις από τις αγαπημένες του διδασκαλίες, η τριάς, η αθανασία της ψυχής και τα αιώνια βάσανα, επεδοκιμάσθησαν. Αυτός ο πανούργος διάβολος ήξερε ότι άνθρωποι που πιστεύουν σ’ αυτές τις ψευδείς διδασκαλίες δεν θα κατανοούσαν και δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τον σκοπό του Ιεχωβά να γεμίση αυτή τη γη μ’ ένα δίκαιο γένος ανθρώπων. Πώς συμβαίνει αυτό;

15. (α) Πώς αποδεικνύονται ψευδείς οι τρεις αγαπημένες διδασκαλίες του Κωνσταντίνου; (β) Ποια έγινε η εβδόμη παγκόσμια δύναμις;

¹⁵ Πίστις στην ασεβή τριάδα θα εμπόδιζε έναν από το να κατανοήση τη Γραφική διδασκαλία του αντιλύτρου. Ένας τέλειος άνθρωπος εχρειάζετο για να εξαγοράση το ανθρώπινο γένος από την Αδαμιαία αμαρτία και τον θάνατο, κανένα δε από τα τέκνα του Αδάμ δεν θα μπορούσε να προμηθεύση την τιμή του αντιλύτρου. (Ψαλμός 49:1, 2, 7) Για να εξαγοράση το ανθρώπινο γένος, ο Ιησούς ήταν ανάγκη να γίνη άνθρωπος και να πεθάνη. Αλλά το να συμβή αυτό θα εσήμαινε διάλυσι της τριάδος. Όσον αφορά την αθανασία της ψυχής: αν η ψυχή ήταν αθάνατη, η πολύτιμη διδασκαλία της αναστάσεως θα ήταν απόλυτος παραλογισμός, διότι δεν μπορεί κανείς να αναστήση ένα άτομο που δεν είναι νεκρό. Η διδασκαλία των αιωνίων βασάνων είναι δαιμονιώδης, διότι παριστάνει τον Ιεχωβά ως σκληρό τέρας, και όχι ως Θεόν αγάπης, καθώς πράγματι είναι. Έτσι η Ρώμη επροξένησε μεγάλη βλάβη στους Χριστιανούς και δεν έφερε ανακούφισι σε κανένα. Όταν η πονηρή αυτή αυτοκρατορία έφθασε σε κατάπτωσι και παρακμή, έκαμε την εμφάνισί της η επόμενη και εβδόμη παγκόσμια δύναμις υπό την μορφή της Βρεττανικής Αυτοκρατορίας, η οποία αργότερα ενώθηκε με την Αμερική για ν’ αποτελέση τον Αγγλο-Αμερικανικό παγκόσμιο συνδυασμό, μια μεγάλη Προτεσταντική, δημοκρατική δύναμι.

16. Ποια χαρακτηριστικά έχει η εβδόμη παγκόσμια δύναμις, και τι διαψεύδει τον ισχυρισμό της ότι είναι Χριστιανική;

¹⁶ Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των προηγουμένων έξη παγκοσμίων δυνάμεων, δηλαδή, το εμπόριο, η στρατιωτική ισχύς, η θρησκεία, οι κείμενοι νόμοι, η πνευματική καλλιέργεια, η παιδεία και η πολιτική, ενσωματώθηκαν τώρα όλα σ’ αυτή την εβδόμη δύναμι, και σε όλα αυτά προσετέθη η ‘δημοκρατία’. Τώρα ο Σατανάς εσκέφθη ότι είχε πραγματικά ένα συνδυασμό που θα επετύγχανε στην εγκαθίδρυσι ειρήνης και ενότητος επάνω στη γη. Αλλά η δύναμις αυτή ολίγα έκαμε πραγματικά για να προαγάγη ειρήνη και ευτυχία. Ο συνδυασμός αυτός, μολονότι ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικός, δεν ανεκούφισε τον κόσμο από τις θλίψεις του. Διότι, ιδού! μέσα σε μια γενεά ο άνθρωπος έχει εμπλακή σε δύο καταστρεπτικώτατες παγκόσμιες πυρκαϊές, πολέμους που ανέτρεψαν την οικονομία όλων των εθνών, εφόνευσαν εκατομμύρια από το άνθος της νεότητος και έσπειραν τέτοιους σπόρους δυσαρεσκείας που τώρα στον ορίζοντα προβάλλει το φάσμα μιας άλλης παγκοσμίας συρράξεως. Τα έθνη του κόσμου είναι τώρα διηρημένα σε δύο στρατόπεδα που διεξάγουν ένα ψυχρό πόλεμο ο οποίος γρήγορα μπορεί να γίνη θερμός. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι φοβούνται ότι μια τέτοια σύγκρουσις θα καταστρέψη τον πολιτισμό όπως τον γνωρίζομε τώρα. Σε όλα αυτά βλέπομε ότι οι μέθοδοι διακυβερνήσεως του Σατανά έχουν δοκιμασθή και έχουν ευρεθή ελλιπείς.

17. (α) Πότε άρχισαν οι προσδιωρισμένοι «καιροί των εθνών», και πότε ετελείωσαν; (β) Αντί της βασιλείας του Θεού, τι εδέχθησαν τα έθνη από το 1914;

¹⁷ Σύμφωνα με τη χρονολογία της Βίβλου, οι προσδιωρισμένοι «καιροί των εθνών», που μνημονεύονται από τον Ιησούν εις Λουκάν 21:24, άρχισαν 607 χρόνια προ Χριστού και εξετάθησαν σε μια περίοδο 2.520 ετών έως το 1914 μ.Χ. Σ’ αυτό ακριβώς το έτος εξερράγη ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος προς φρίκην των λεγομένων «Χριστιανικών εθνών» που ισχυρίζοντο ότι αποτελούσαν τη ‘βασιλεία του Θεού επάνω στη γη’. Άνθρωποι με νηφάλια σκέψι κατενόησαν τότε ότι οι ισχυρισμοί του «Χριστιανικού κόσμου» ήσαν απατηλοί, και ήλθαν σε αμηχανία. Εκείνο τον καιρό οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκήρυτταν ότι η βασιλεία του Θεού είναι η μόνη ελπίς του ανθρωπίνου γένους και ότι είναι πλησίον και προέτρεπαν όλα τα έθνη και τους λαούς να την δεχθούν. Την εδέχθησαν μήπως τα έθνη; Όχι! Αντιθέτως, κατεδίωξαν τους μάρτυρας του Ιεχωβά, στέλνοντας πολλούς στη φυλακή και καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να σταματήσουν το έργο του κηρύγματος. Εδέχθησαν την Κοινωνία των Εθνών αντί της βασιλείας του Θεού. Μάλιστα, μερικοί από τον κλήρο ήσαν τόσο βέβαιοι ότι η Κοινωνία θα έφερνε ειρήνη και ευτυχία στον κόσμο, ώστε την ωνόμασαν ‘πολιτική έκφρασι της βασιλείας του Θεού επάνω στη γη’. Αλλά όταν εξερράγη ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κοινωνία αυτή επήγε στην άβυσσο ή κατάστασι αδρανείας· δεν μπορούσε να κάμη τίποτε προς την κατεύθυνσι της διατηρήσεως της ειρήνης. Στο τέλος του πολέμου οι πολιτικοί και οι κληρικοί προσπάθησαν να αναζωογονήσουν την κοιμώμενη Κοινωνία και την ωνόμασαν «Ηνωμένα Έθνη». Το ίδρυμα αυτό ζη ακόμη, μολονότι το βρίσκει δύσκολο να ζη, ολίγα όμως μπορεί να κάμη για να διατηρήση την ειρήνη στον κόσμο. Η αιτία είναι ότι οι άνθρωποι των εθνών που αποτελούν την ένωσι αυτή είναι ιδιοτελή πεπτωκότα κτίσματα που έχουν λησμονήσει τον Ιεχωβά· δεν μπορούν να επιφέρουν τάξι από τη σύγχυσι.

18. Γιατί τα έθνη απέτυχαν να φέρουν ειρήνη και ευτυχία και γιατί θα επιτύχη η βασιλεία, του Θεού;

¹⁸ Τα έθνη απέτυχαν να φέρουν ειρήνη και ευτυχία στη γη, επειδή ενήργησαν σύμφωνα με τη σατανική θεωρία ότι το ατομικό συμφέρον και ο συναγωνισμός θα έφερναν το μεγαλύτερο καλό στους ανθρώπους. Αντί να φέρη καλό στους ανθρώπους, η πολιτική αυτή έκαμε τους ανθρώπους σκληρούς, ανειλικρινείς και επιθετικούς και τους έκαμε ν’ αναπτύξουν το πνεύμα που ωδήγησε σε κατακτητικούς πολέμους και έτσι επέφερε πολλή θλίψι και ταλαιπωρίες σε όλους. Σε άμεση αντιδιαστολή, η κυβέρνησις της Βασιλείας του Ιεχωβά θα λειτουργήση με βάσι την αγάπη και τη συνεργασία και θα φέρη ειρήνη και ευτυχία στους ανθρώπους.

19. Πώς ο Ιεχωβά θα δείξη την υπεροχή του επί του Σατανά;

¹⁹ Το Βιβλικό υπόμνημα δείχνει ότι οι κυβερνήσεις που εδημιουργήθησαν από ανθρώπους υπό την επιρροή του Σατανά δεν μπορούν να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν συνεχισθή το σημερινό σύστημα πραγμάτων, η τελική τύχη της ανθρωπότητος μπορεί να είναι μόνο ολοκληρωτική εκμηδένισις. Αν έτσι έχη το πράγμα, πώς, λοιπόν, θα εξεπλήρωνε ο Θεός τον διακηρυγμένο σκοπό του να γεμίση τη γη με τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας; Μήπως θα δημιουργούσε ένα άλλο ανθρώπινο ζεύγος και θα άρχιζε εκ νέου; Το να ενεργήση έτσι θα απεδείκνυε αληθινό το μέρος του Σατανά στο επίμαχο ζήτημα, ότι θα μπορούσε να στρέψη όλους τους ανθρώπους μακριά από τον Δημιουργό τους, κάτι που αυτός ποτέ δεν επέτυχε να το εκπληρώση. Ο Ιεχωβά Θεός θα δείξη την υπεροχή του επί του Σατανά εξαγοράζοντας τα τέκνα του Αδάμ και, μέσω αυτών, εκπληρώνοντας τον σκοπό του για τη γη. Το πρόγραμμα αυτό απαιτεί ένα λυτρωτήν και μια τελεία κυβέρνησι που να την διαχειρίζωνται δίκαιοι άνθρωποι. Έχουν γίνει διευθετήσεις γι’ αυτόν τον σκοπό, και έτσι η αρχική πρόθεσις του Ιεχωβά η σχετική με αυτή τη γη και τον άνθρωπο θα εκπληρωθή προς πλήρη ικανοποίησιν της απείρου σοφίας του Ιεχωβά.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

20. Ποιες ήσαν οι πρώτες δύο διακηρύξεις του σκοπού του Ιεχωβά να εγκαθιδρύση δικαία κυβέρνησι και να τερματίση κάθε πονηρία:

²⁰ Πολλή και επιμελής εργασία απαιτείται για την προετοιμασία ενός πλοίου για καθέλκυσι. Το ίδιο συμβαίνει και με την καθέλκυσι ή εγκαινίασι μιας κυβερνήσεως, Αμέσως αφού το «επισκιάζον χερούβ» στην Εδέμ ωδήγησε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος στην οδόν του θανάτου, ο Ιεχωβά διεκήρυξε τον σκοπό του να εγκαινιάση μια κυβέρνησι που θα απήλλασσε το σύμπαν από τον απατεώνα αυτόν. Στη Γένεσι 3:15 είναι γραμμένο: «Έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.» Ο πιστός προφήτης Ενώχ προείπε την καταστροφή των πονηρών. Ο Ιούδας αναφέρεται σε τούτο στην επιστολή του: «Προεφήτευσε δε περί τούτων και ο Ενώχ έβδομος από Αδάμ, λέγων, “Ιδού, ήλθεν ο Ιεχωβά με μυριάδας αγίων αυτού, δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων, και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς εξ αυτών, δια πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών τα οποία έπραξαν, και δια πάντα τα σκληρά τα οποία ελάλησαν κατ’ αυτού αμαρτωλοί ασεβείς”.»—Ιούδας 14, 15, ΜΝΚ.

21, 22. Ποια κατάλληλη εικόνα της καθελκύσεως της κυβερνήσεως τον έκαμε ο Θεός με τον Νώε;

²¹ Στις ημέρες του Νώε ο Ιεχωβά κατηύθυνε να γίνη μια εικόνα της καθελκύσεως ή εγκαινιάσεως της κυβερνήσεως της Βασιλείας. Οι συνθήκες επάνω στη γη τότε ήσαν τόσο κακές που ο Ιεχωβά αποφάσισε να σαρώση όλα τα ζωντανά πλάσματα από αυτή τη σφαίρα μ’ ένα κατακλυσμό υδάτων. Ο Νώε έλαβε οδηγίες να κατασκευάση μια κιβωτό για να σώση την οικογένεια του και ωρισμένα ζώα. Ακολούθησε τις οδηγίες που του εδόθησαν από τον Ιεχωβά, κατεσκεύασε την κιβωτό, ένα υδατοστεγές μεγάλης αντοχής σκάφος, με χώρο για την οικογένειά του που απετελείτο από οκτώ άτομα, περιλαμβανομένου και του εαυτού του, και για τα ζώα, και με τόπο για άφθονα εφόδια τροφής και ύδατος. Κατόπιν, όταν εξέσπασε ο ισχυρός κατακλυσμός, καθελκύσθηκε η κιβωτός, και επί ένα έτος εκυλίετο και ετινάσσετο στην ταραχώδη βοή του νερού, μεταφέροντας το φορτίο της ασφαλώς μέσα από την πλημμύρα και τη θύελλα, και προσεγειώθη ασφαλώς επάνω σε μια καθαρισμένη γη όταν τα νερά υπεχώρησαν· και μια φορά ακόμη η αληθινή λατρεία του Ιεχωβά ανενεώθη επάνω στη γη.

²² Ας παρακολουθήσουμε τώρα την εικόνα που έγινε εκεί. Η κυβέρνησις της Βασιλείας του Ιεχωβά, καθελκυσμένη επάνω σε ταραχώδεις θάλασσες, θα επιζήση της τρομερής θυέλλης και του κατακλυσμού του Αρμαγεδδώνος και θα προστατεύση όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως που τάσσονται υπέρ αυτής και μπαίνουν στην «κιβωτό» του Θεού, τον κιβωτό του νέου του συστήματος πραγμάτων. Αφού ο Αρμαγεδδών θα έχη συμπληρώσει το καταστρεπτικό του έργο, η κυβέρνησις της Βασιλείας θα οδηγήση τους ανθρώπους στο δρόμο της ζωής και της αιωνίου ευτυχίας.

23. (α) Ποιον σκοπόν απεκάλυψε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ, και πότε ακριβώς; (β) Ποια διαθήκη έκαμε ο Θεός με τον Ισραήλ, και πότε και υπό ποιες περιστάσεις;

²³ Επιστρέφοντας πάλι στην εικόνα, μαθαίνομε ότι έπειτα από μερικά χρόνια μετά τον Κατακλυσμό, 427 χρόνια, για να είμαστε ακριβείς, ο Ιεχωβά απεκάλυψε στον φίλο του Αβραάμ τον σκοπό του να ευλογήση όλες τις φυλές της γης μέσω του σπέρματος του Αβραάμ. (Γένεσις 12:1-3) Εκείνο τον καιρό δεν είχε προσδιορισθή η ταυτότης του σπέρματος ούτε είχε αποκαλυφθή η φύσις των ευλογιών. Ο Ιεχωβά επεκύρωσε τη διαθήκη του νόμου με τους φυσικούς απογόνους του Αβραάμ περίπου 430 χρόνια αργότερα. (Γαλάτας 3:17) Τότε καθείλκυσε ή εγκαινίασε μια τυπική θεοκρατική κυβέρνησι μέσα σε μια τέτοια εκδήλωσι θείας δυνάμεως που ο Μωυσής είπε, «Κατάφοβος είμαι και έντρομος.» Ο Παύλος έγραψε ότι τούτο ήταν μια επίδειξις ή εικόνα των όσων θα συμβούν όταν η πραγματική κυβέρνησις της Βασιλείας θα γίνη έκδηλη στο ανθρώπινο γένος.—Εβραίους 12:18-28.

24. Μ’ όλο που είχε ποια πλεονεκτήματα ο Ισραήλ, δεν ήλθαν μέσω αυτού οι υπεσχεμένες ευλογίες, και γιατί;

²⁴ Φαίνεται ότι οι Ισραηλίτες ενόμιζαν ότι η διαθήκη του Νόμου ήταν το μέσον που θα χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά για να εκπληρώση την επαγγελία του να ευλογήση όλες τις φυλές της γης. Στις ημέρες του Βασιλέως Δαβίδ ιδρύθη μια τυπική θεοκρατική βασιλεία στον οίκον του Δαβίδ. Τώρα κυττάξτε εκείνο που είχαν: μια διαθήκη, ένα βασιλέα της εκλογής του Ιεχωβά, μια θεοκρατική κυβέρνησι· και ήσαν το φυσικό σπέρμα τού Αβραάμ. Και όμως οι υποσχεμένες ευλογίες δεν ήλθαν μέσω της διατάξεως αυτής. Γιατί; Πρώτον οι νόμοι επάνω στους οποίους εβασίζετο η διαθήκη ήσαν τέλειοι, αλλ’ ο λαός ήταν ατελής και γι’ αυτό το λόγο και μόνο δεν μπορούσε να τηρήση το νόμο και έτσι ν’ αποκτήση τις ευλογίες που είχε υποσχεθή ο Θεός. Αντί να δώση ζωή στον Ισραήλ, η διαθήκη του Νόμου έγινε ο παιδαγωγός ή διδάσκαλος των, διδάσκοντάς τους ότι ήσαν αμαρτωλοί και είχαν ανάγκη λυτρωτού για να τους φέρη ζωή. Επί πλέον, η βασιλική θεοκρατία που εγκαθιδρύθη με τον οίκον του Δαβίδ ήταν απλώς σκιά ή τύπος της πραγματικής που επρόκειτο να ιδρυθή με τον Χριστό τον Μεγαλύτερον Δαβίδ.

25. Ποια γεγονότα εσημείωσαν την έναρξι και το τέλος της υπεροχής των Εθνών;

²⁵ Η τυπική θεοκρατία ανετράπη στο έτος 607 π.Χ., και από τον καιρό εκείνο και έπειτα επετράπη στα Έθνη να κυβερνούν τον κόσμο επί μια περίοδο 2.520 ετών, σύμφωνα με τη Βιβλική χρονολογία. Κατά το τέλος αυτής της περιόδου της υπεροχής των Εθνών επάνω στη γη, ο νόμιμος κληρονόμος του Δαβίδ θα εγκαθίστατο επάνω στο θρόνο του και η υποσχεμένη πραγματική κυβέρνησις της Βασιλείας θα εγκαινιάζετο.—Ιεζεκιήλ 21:25-27.

26. Ποια προσόντα έχει ο άρχων του Ιεχωβά, και πώς θα κυβερνήση;

²⁶ Ο Ησαΐας, ένας εμπνευσμένος προφήτης του Ιεχωβά, εγράψε για την κυβέρνησι της Βασιλείας του Ιεχωβά που επρόκειτο να εγκαινιασθή και η οποία θα εφρόντιζε για τα συμφέροντα των ανθρώπων επάνω στη γη. Εις Ησαΐαν 9:6, 7 (ΑΣ) διαβάζομε τα χαροποιά λόγια: «Παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός Ισχυρός, Αιώνιος Πατήρ, Άρχων Ειρήνης. Εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος, επί τον θρόνον του Δαβίδ, και επί την βασιλείαν αυτού, δια να διατάξη αυτήν, και να στερεώση αυτήν, εν κρίσει και δικαιοσύνη, από του νυν και έως αιώνος. Ο ζήλος του Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει εκτελέσει τούτο.» Ο προσδιωρισμένος άρχων του νέου κόσμου και της τελείας κυβερνήσεώς του έχει όλα τα αναγκαία προσόντα για την εκπλήρωσι του θείου σκοπού του Ιεχωβά σχετικά με τη γη μας και τον άνθρωπο επάνω σ’ αυτή. Στον Ψαλμό 72 μάς δίδεται η βεβαίωσις ότι ο Βασιλεύς του νέου κόσμου θα απομακρύνη όλους τους καταδυνάστας και θα φέρη ειρήνη στους πτωχούς και τους ενδεείς. Θα έχη κυριαρχία ‘από θαλάσσης έως θαλάσσης’ και οι εχθροί του θα γλείψουν το χώμα σε καταστροφή. Ο προφήτης Δανιήλ εκινήθη να γράψη ότι ο Βασιλεύς του νέου κόσμου θα κατέστρεφε την οργάνωσι του Σατανά, ορατή και αόρατη, και κατόπιν θα ανελάμβανε τις υποθέσεις του κόσμου και θα εγέμιζε τη γη με τη δόξα του Ιεχωβά.—Δανιήλ 2:44.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΑΝΤΙΛΥΤΡΟΥ

27. (α) Πώς κατέστη δυνατή η απολύτρωσις του ανθρωπίνου γένους: (β) Τι απαιτείται από εκείνους που θα σωθούν με αιώνια σωτηρία;

²⁷ Ο τέλειος νόμος του Ιεχωβά Θεού απαιτεί ζωήν αντί ζωής. (Δευτερονόμιον 19:21) Ο Αδάμ, τέλειος άνθρωπος κατά τη δημιουργία, επέφερε την κατάρα της αμαρτίας και του θανάτου επάνω σε όλους τους απογόνους του μέσω μιας παραβάσεως. Για τον λόγον αυτόν κανείς υιός του Αδάμ δεν θα μπορούσε να λυτρώση τον εαυτό του ή να προμηθεύση αντίλυτρο για τον αδελφό του. (1 Κορινθίους 15:22· Ρωμαίους 5:12· Ψαλμός 49:7) Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε να σωθή ποτέ το ανθρώπινο γένος; Μ’ ένα καταπληκτικό θαύμα ο Ιεχωβά μετέφερε την πνευματική ζωή του μονογενούς του Υιού, του Λόγου, στη μήτρα της παρθένου Μαρίας και εγέννησε ένα τέλειο ανθρώπινο παιδί. Κατόπιν ο ώριμος, τέλειος άνθρωπος Ιησούς απέθανε για τις αμαρτίες των τέκνων του Αδάμ. (Ιωάννης 1:14· Εβραίους 2:9· 1 Τιμόθεον 2:5, 6) Συνεπώς όλοι όσοι πιστεύουν στον Χριστό, τον Σωτήρα του ανθρωπίνου γένους, ελευθερώνονται από την καταδίκη που είχαν κληρονομήσει από τον αμαρτωλόν Αδάμ. (Πράξεις 13:38, 39) Αυτό δεν σημαίνει με καμμιά έννοια ότι σώζονται αιωνίως, ή με αιώνια σωτηρία, αλλά σημαίνει ότι βρίσκονται στο δρόμο της αιωνίου ζωής. (Ρωμαίους 3:25, 26) Η διδασκαλία ότι απλή πίστις στον Χριστό φέρνει σωτηρία κατέληξε σε πολλά ολέθρια δόγματα, όπως ‘μετάνοια στην κλίνη του θανάτου’ και ‘άπαξ σωσμένος, πάντοτε σωσμένος’. Η αποδοχή του Ιησού ως σωτήρος δεν αλλάσσει αμέσως τη διάθεσι ή προσωπικότητα του πιστού. Πρέπει να τον απομακρύνη από την προηγούμενη αμαρτωλή ζωή του. Αλλά για ν’ αποκτήση αιώνια ζωή ένα άτομο πρέπει να διακρατήση την ακεραιότητά του απέναντι του Ιεχωβά πιστά μέχρι τέλους. Εις Ρωμαίους 5:1, 2 είναι γραμμένο: «Δικαιωθέντες λοιπόν εκ πίστεως, έχομεν ειρήνην προς τον Θεόν δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια του οποίου ελάβομεν και την είσοδον δια της πίστεως εις την χάριν ταύτην εις την οποίαν ιστάμεθα· και καυχώμεθα εις την ελπίδα της δόξης του Θεού.» Αυτό σημαίνει ότι έχομεν πρόσοδον στην αιώνια ζωή, και αν παραμείνωμε πιστοί, θα σωθούμε με αιώνια σωτηρία.—Ματθαίος 24:13.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

28. Γιατί επετράπη να υποφέρη ο Ιησούς, και με ποια έννοια ετελειώθη;

²⁸ Ένα παιδί ενός κυβερνώντος βασιλέως ή μονάρχου, που κάποια ημέρα θα βασιλεύση αντί του πατρός του, εκπαιδεύεται τελείως για τη θέσι αυτή από ικανούς διδασκάλους. Η εκπαίδευσις αυτή αρχίζει στην παιδική ηλικία και εξακολουθεί ώσπου ο γονεύς να είναι ικανοποιημένος ότι το παιδί και κληρονόμος του έχει τα προσόντα για τη βασιλική θέσι. Είναι γραμμένο: «Διότι έπρεπεν εις αυτόν, δια τον οποίον είναι τα πάντα, και δια του οποίου έγειναν τα πάντα, φέρων εις την δόξαν πολλούς υιούς, να κάμη τέλειον τον αρχηγόν της σωτηρίας αυτών δια των παθημάτων. Όθεν έπρεπε να ομοιωθή κατά πάντα με τους αδελφούς, δια να γείνη ελεήμων και πιστός αρχιερεύς εις τα προς τον Θεόν, δια να κάμνη εξιλέωσιν υπέρ των αμαρτιών του λαού.» (Εβραίους 2:10, 17, 18) Αν ήταν ανάγκη για τον Ιησούν, τον τέλειον Υιόν του Θεού, να δοκιμασθή και πειρασθή προτού μπορέση να διορισθή ως ‘κληρονόμος πάντων’ και κεφαλή της νέας κυβερνήσεως της Βασιλείας που ο Ιεχωβά εσκόπευε να εγκαινιάση, πόσο περισσότερο είναι ανάγκη για κείνους που θα είναι συγκληρονόμοι του και που είναι απόγονοι του Αδάμ, να δοκιμασθούν και ν’ αποδειχθούν κατάλληλοι. Για τον Ιησούν είναι γραμμένο εις Εβραίους 5:8, 9: «Καίτοι ων υιός, έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε. Και γενόμενος τέλειος κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν.» Ο Ιησούς, όμως, ήταν πράγματι πάντοτε τέλειος με την έννοια ότι ήταν άψογος σε φυσική και διανοητική ικανότητα και υπόστασι, και επομένως τα παθήματά του δεν τον έκαμαν τέλειο μ’ αυτή την έννοια. Πώς, λοιπόν, ετελειώθη με όσα έπαθε; Με τον εξής τρόπο: εξεπαιδεύθη ή εξηρτίσθη για τη θέσι που ήταν προωρισμένος να καταλάβη ως η κεφαλή της κυβερνήσεως της Βασιλείας που ο Ιεχωβά προετοίμαζε για την ευλογία του ανθρωπίνου γένους. Ναι, η πιστότης του σε όλα τα παθήματά του τον κατέστησε τέλειον ως τον Υιόν της «δεξιάς» του Ιεχωβά για να εκτελέση τους σκοπούς του και τους δικαίους νόμους του.

29. Τι κατέστησε ικανόν τον Ιησούν να βοηθήση τους συγκληρονόμους του, και τι βεβαιώνει ότι ο Σατανάς θ’ αποτύχη να τους κάμη να παρεκκλίνουν;

²⁹ Ο Ιησούς έχει όλα τα προσόντα να είναι Αρχιερεύς και να βοηθήση όλους εκείνους που θα είναι συγκληρονόμοι του στη διάταξι της Βασιλείας. Ο απόστολος Παύλος λέγει: «Έχοντες λοιπόν αρχιερέα μέγαν, όστις διήλθε τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν την ομολογίαν. Διότι δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά πειρασθέντα κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών, χωρίς αμαρτίας. Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, δια να λάβωμεν έλεος, και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας.» (Εβραίους 4:14-16) Πρέπει επίσης να κατανοηθή ότι ο Σατανάς ή Διάβολος θα χρησιμοποιήση κάθε μέσον που είναι στη διάθεσι του για να προσπαθήση να τους απομακρύνη αυτούς από την πιστή τους υπηρεσία στον Ιεχωβά, αλλά θα αποτύχη οικτρά να ματαιώση τον σκοπόν του Θεού όπως συμπληρώση την κυβέρνησι της Βασιλείας του με αυτούς τους συγκληρονόμους. Σχετικά με τους άρχοντας που είναι κάτω από τον έλεγχο του Σατανά, είναι γραμμένο: «Ούτοι θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον, και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων· και όσοι είναι μετ’ αυτού, είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.»—Αποκάλυψις 17:14.

30. Με ποια πορεία ένα άτομο γίνεται ένας από τους ‘κλητούς και εκλεκτούς και πιστούς’;

³⁰ Υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα σημεία που μπορούμε να συναγάγωμε από το εδάφιο της Αποκαλύψεως που μόλις παραθέσαμε. Οι κλητοί εδικαιώθησαν ή απηλλάγησαν από την Αδαμιαία αμαρτία και καταδίκη και απεκυήθησαν ως υιοί μέσω του πνεύματος του Θεού προτού κληθούν ως μέλη της ουρανίας βασιλείας. (Ρωμαίους 5:1· 8:16, 17· 1 Ιωάννου 3:1) Εκείνοι που εκλήθησαν ως πνευματικοί υιοί του Θεού εξελέγησαν, και αν παραμείνουν πιστοί στον Ιεχωβά ως το τέλος της επιγείου ζωής των, θα λάβουν το προνόμιο να είναι με τον Χριστό στη Βασιλεία ως συγκληρονόμοι. Ο Ιεχωβά καθώρισε ότι όλοι όσοι θα ενωθούν με τον Χριστό στη βασιλεία Του πρέπει να γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα του Υιού. «Όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε· και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε· και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε.» (Ρωμαίους 8:30) Ελευθέρωσις, λοιπόν, από την Αδαμιαία αμαρτία δια πίστεως δεν σημαίνει και δεν μπορούσε να σημαίνη ότι ένα άτομο σώζεται πλήρως και οριστικώς. Το άτομο αυτό πρέπει να κληθή, να εκλεγή και να παραμείνη πιστό στον Ιεχωβά ακόμη και μέχρι θανάτου. «Γίνου πιστός μέχρι θανάτου, και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής.»—Αποκάλυψις 2:10.

31. Στη βασιλεία του Χριστού τι θα μπορούν να πουν οι άνθρωποι σχετικά με τους ιερατικούς άρχοντάς των, και γιατί;

³¹ Στα χίλια χρόνια της βασιλείας του Χριστού, όλοι όσοι θα ζητούν αιώνια ζωή θα διδαχθούν και θα μάθουν ότι η νύμφη του Χριστού αποτελείται από εκείνους που ήσαν προηγουμένως καταδικασμένα τέκνα του Αδάμ, αλλά με την παρ’ αξίαν χάριν του Ιεχωβά αγωνίσθηκαν τον καλόν αγώνα εναντίον του Σατανά και των δαιμόνων του και αποδείχθηκαν άξιοι της κλήσεώς των. Για τούτο και αυτοί με τη σειρά τους, δηλαδή, όσοι θα είναι στη γη, μπορούν να είναι βέβαιοι ότι τα μέλη της νύμφης συμπαθούν όλους όσοι επιθυμούν να πράξουν το θέλημα του Ιεχωβά στο νέο κόσμο. Ο σκοπός του Ιεχωβά να έχη συντρόφους τού Χριστού στην κυβέρνησι της Βασιλείας που ελήφθησαν μέσα από τους καταδικασμένους απογόνους του Αδάμ, δείχνει τη σοφία, τη δικαιοσύνη και την αγάπη του. Οι άνθρωποι θα μπορούν να λέγουν στη διάρκεια της βασιλείας του Χριστού: «Έχομε μια ιερατική ομάδα ικανή να κατανοήση την αδυναμία μας, επειδή και αυτοί ήσαν κάποτε όπως εμείς τώρα. Μπορούν να είναι και θα είναι μακρόθυμοι μ’ εμάς.»

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΘΗ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

32. Με ποια εσφαλμένη διδασκαλία έκαμαν άνθρωποι τους εαυτούς των να φαίνωνται σπουδαίοι;

³² Στο εικοστό κεφάλαιο του βιβλίου των Πράξεων μάς λέγεται ότι μετά τον θάνατο των αποστόλων μερικοί φιλόδοξοι άνθρωποι θα εισέδυαν στις εκκλησίες των Χριστιανών και θα προσπαθούσαν να σύρουν μαθητάς οπίσω των διαστρέφοντας και διαστρεβλώνοντας τις διδασκαλίες του Κυρίου Ιησού. (Πράξεις 20:29, 30) Με τον καιρό εδίδαξαν ότι η κυβέρνησις της Βασιλείας είχε εγκαινιασθή την Πεντηκοστή και εκεί άρχισε επίσης μια «βασιλική μάχη» μεταξύ του Χριστού και του Σατανά ή Διαβόλου. Ο ωμολογημένος σκοπός αυτής της μάχης ήταν να αποφασισθή ποιος είναι υπέρτατος στις υποθέσεις των ανθρώπων, ο Ιεχωβά Θεός ή ο Σατανάς. Διδάσκοντας αυτή την ψευδή διδασκαλία οι κληρικοί έκαμαν τους εαυτούς των να φαίνωνται πολύ σπουδαίοι, διότι εδίδασκαν ότι ο Ιεχωβά απέβλεπε σ’ αυτούς για να τον βοηθήσουν στον αγώνα να κερδίση ανθρώπους από τον Σατανά. Τούτο επροξένησε πολλή σύγχυσι μεταξύ των Χριστιανών και επέφερε μεγάλο όνειδος και συκοφαντία στο όνομα του Παντοδυνάμου Θεού, Ιεχωβά!

33. Ποια εδάφια αποδεικνύουν ότι η Βασιλεία δεν εγκαινιάσθη την Πεντηκοστή;

³³ Οι Γραφές δείχνουν ότι ο Χριστός δεν ανέλαβε δράσι εναντίον του Σατανά αμέσως μόλις επέστρεψε στον ουρανό με την ανάστασι. Ο Δαβίδ λέγει στον Ψαλμό 110: «Είπεν ο Ιεχωβά προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου.» (ΑΣ) Το ότι εκάθησε δεν σημαίνει δράσι· μάλλον το αντίθετο. Εν τούτοις, ο Ιησούς δεν παρέμεινε αργός ενώ επρόσμενε τον καιρό για να αναλάβη δράσιν εναντίον του Διαβόλου. Καθοδηγούσε και βοηθούσε τα μέλη του σώματός του που ήσαν ακόμη στη γη, διότι είπε: «Ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.» (Ματθαίος 28:20) Ο σκοπός του Θεού ήταν να περιμένη ο Ιησούς στα δεξιά του Πατρός ώσπου να έλθη ο καιρός να γίνουν οι εχθροί του υποπόδιον των ποδών του, και ΤΟΤΕ θα ηγείρετο και θ’ ανελάμβανε δράσιν όπως ακριβώς είπε ο Δανιήλ: «Και εν τω καιρώ εκείνω θέλει εγερθή Μιχαήλ, ο άρχων ο μέγας, ο ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου· και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού· και εν τω καιρώ εκείνοι θέλει διασωθή ο λαός σου, πας όστις ευρεθή γεγραμμένος εν τω βιβλίω».» (Δανιήλ 12:1) Αλλά, περισσότερα γι’ αυτή τη θλίψι θα λεχθούν αργότερα.

34. (α) Τι έπρεπε να προηγηθή από το να λάβη ο Ιησούς τους ακολούθους του στον αιώνιον οίκο τους! (β) Πώς ο Παύλος έδειξε ότι δεν περίμενε την ουράνια ανταμοιβή του κατά τον θάνατο;

³⁴ Ας στρέψωμε την προσοχή μας τώρα στον καιρό που ο Ιησούς αντιμετώπισε τον θάνατό του ως άνθρωπος. Τη νύχτα προτού θανατωθή ο Ιησούς είπε στους αποστόλους ότι γρήγορα θα τους άφηνε, αλλ’ ότι δεν έπρεπε να λυπούνται, διότι επήγαινε να τους ετοιμάση τόπο και θα ερχόταν και θα τους έπαιρνε σ’ αυτό τον τόπο όταν θα ήταν έτοιμος γι’ αυτούς. Ο Πέτρος ήθελε να πάη με τον Διδάσκαλό του αμέσως τότε, αλλά ο Ιησούς του είπε ότι δεν μπορούσε ν’ ακολουθήση εκείνο τον καιρό, αλλά έπρεπε να περιμένη και να πάη αργότερα, όταν ο καιρός θα ήταν ώριμος. Όπως βλέπετε, το ζήτημα είναι ότι ο τόπος δεν ήταν ετοιμασμένος για τους ακολούθους του Διδασκάλου εκείνο τον καιρό. Ο Ιησούς καθαρά τους είπε: «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον. Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να ήσθε και σεις όπου είμαι εγώ.» (Ιωάννης 13:33, 36· 14:2-4) Ο Ιησούς μίλησε για την οικία του Πατρός του· τούτο αναφέρεται στην οργάνωσί του, και είπε ότι σ’ αυτήν υπάρχουν πολλοί, τόποι για υπηρεσία, αλλ’ ότι σ’ εκείνον ειδικώς τον καιρό δεν υπήρχε τόπος για τους αποστόλους και άλλους ακολούθους, επειδή ο Σατανάς ή Διάβολος, ο θεός αυτού του κόσμου ή συστήματος πραγμάτων, ήταν ακόμη ο άρχων αυτού του κόσμου, με τον οποίον δεν είχε δοσοληψίες ο Ιησούς· αυτός δεν είχε καμμιά εξουσία επάνω στον Ιησούν. (Ιωάννης 14:30) Εν τούτοις, θα ερχόταν καιρός που ο Χριστός θα εξέβαλλε τον Σατανάν και τους δαίμονάς του από τον ουρανό· τότε θα έπαιρνε τους πιστούς ακολούθους του στον αιώνιον οίκο τους. Εν τω μεταξύ, έπρεπε να παραμείνουν στον ύπνο του θανάτου. Ο απόστολος Παύλος δεν περίμενε να λάβη την ουράνια ανταμοιβή στον καιρό του θανάτου του, διότι λέγει εις 2 Τιμόθεον 4:6-8: «Εγώ γίνομαι ήδη σπονδή, και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής· και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.»

35. Από πότε και έως πότε εξετάθη η κυριαρχία των Εθνών, και πώς εξεικονίσθη αυτό;

³⁵ Η τυπική θεοκρατία του Ισραήλ ανετράπη στο 607 π.Χ. από τον Ναβουχοδονόσορα, τον βασιλέα της Βαβυλώνος, και τότε άρχισαν οι «καιροί των εθνών» που ανέφερε ο Ιησούς, όπως αναγράφεται εις Λουκάν 21:24: «Και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν οι καιροί των εθνών.» Για να εξεικονισθούν για μας τα εξευτελιστικά αποτελέσματα της κυριαρχίας των Εθνών επάνω στη γη, και για να μας δοθή πληροφορία σχετικά με το μήκος της κυριαρχίας αυτής, ο Ναβουχοδονόσορ περιέπεσε στην κατάστασι ενός κτήνους και παρέμεινε σ’ αυτήν επί επτά χρόνια. Σύμφωνα με τον Ιουδαϊκό υπολογισμό, αυτό είναι 2.520 ημέρες· τότε ο Ναβουχοδονόσορ αποκατεστάθη στον θρόνο του. Στο μέτρημα του καιρού στην προφητεία μια ημέρα αντιπροσωπεύει ένα έτος. (Ιεζεκιήλ 4:6) Επομένως οι καιροί των Εθνών άρχισαν 607 χρόνια προ Χριστού και ετελείωσαν 1914 χρόνια μετά Χριστόν· και τότε η βασιλεία εδόθη σ’ εκείνον «εις ον ανήκει».—Ιεζεκιήλ 21:27.

ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

36. Πότε για πρώτη φορά εδόθη υπόσχεσις για την κυβέρνησι της Βασιλείας, και πώς περιγράφεται η γέννησίς της εις Αποκάλυψιν 12;

³⁶ Στην αρχή ακόμη της ζωής του ανθρώπου, εκεί στον δενδρόκηπον της Εδέμ, ο Ιεχωβά υπεσχέθη ότι θα δημιουργούσε μια κυβέρνησι που θα κατέστρεφε τον Σατανά και την κυβέρνησι του ή σπέρμα του, στο τελευταίο δε βιβλίο της Γραφής έχομε μια περιγραφή της γεννήσεως αυτής της κυβερνήσεως. Η Αποκάλυψις 12:1, 5 λέγει: «Και σημείον μέγα εφάνη εν τω ουρανώ· γυνή ενδεδυμένη τον ήλιον, και η σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής, και επί της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα· και έγκυος ούσα, έκραζε κοιλοπονούσα, και βασανιζομένη δια να γεννήση. Και εγέννησε παιδίον άρρεν το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά.» Τα εδάφια τρίτον και τέταρτον του ιδίου κεφαλαίου λέγουν: «Και εφάνη άλλο σημείον εν τω ουρανώ, και ιδού, δράκων μέγας κόκκινος, . . . Και ο δράκων εστάθη ενώπιον της γυναικός της μελλούσης να γεννήση, δια να καταφάγη το τέκνον αυτής όταν γεννήση.» Εν τούτοις, ο δράκων απέτυχε στον σκοπό του και το νεογέννητο παιδί ηρπάσθη στον θρόνον του Ιεχωβά.

37. (α) Ποια πορεία έλαβε ο Σατανάς απέναντι της Βασιλείας, και με ποιο αποτέλεσμα; (β) Τι θα χαθή στον Αρμαγεδδώνα, και τι θα επιζήση;

³⁷ Αυτό το άρρεν ήταν η βασιλεία του Ιεχωβά που επρόκειτο να δοθή στον Χριστό, τον αγαπητό Υιό και κληρονόμο του Ιεχωβά. Ο κόκκινος δράκων παρίστανε τον Σατανά ή Διάβολο που περίμενε να καταστρέψη την κυβέρνησι της Βασιλείας μόλις γεννηθή. Αν ο Σατανάς είχε ένα πολλοστημόριον λογικής και κοσμιότητος, θα παρητείτο αμέσως από μια τέτοια ενέργεια βέβαιος ότι θα κατέληγε σε οικτρά αποτυχία· αλλ’ αντί τούτου επροτίμησε να πολεμήση εναντίον αυτής της νέας κυβερνήσεως που μόλις εγκαινιάσθη από τον Ιεχωβά στα χέρια του Χριστού του. Το αποτέλεσμα ήταν πόλεμος στον ουρανό, στον οποίον ο Σατανάς και οι δαιμονικοί σύντροφοι του ηττήθησαν και εκσφενδονίσθηκαν από τον ουρανό κάτω στα περίχωρα της γης, όπου αυτός τώρα δείχνει την οργή του και τον θυμό του ζητώντας να καταστρέψιη το ‘σπέρμα της γυναικός’ που βρίσκεται ακόμη στη γη. Αλλά, παρ’ όλες τις μεγαληγορίες του και τα παραληρήματά του που συνοδεύουν τα μανιακά του σχέδια, δεν μπορεί να βλάψη τη νέα κυβέρνησι του Ιεχωβά ή να καταστρέψη τα μέλη της επάνω στη γη. Υπό την προστασία του Ιεχωβά αυτή η κυβέρνησις, που εγκαινιάσθη το 1914, θα προέλαση με ήρεμη ικανοποίησι μέσα από όλες τις λυσσώδεις θύελλες της θλίψεως που ο πονηρός μπορεί να εγείρη μέσα στην προσπάθεια του να σώση την θνήσκουσα οργάνωσί του. Όπως δε ακριβώς η κιβωτός της εποχής του Νώε διέπλευσε ασφαλώς την τρομερή τρικυμία ανέμου και βροχής που κατέστρεψε τον παλαιό κόσμο και απεβίβασε τους επιβάτας της και το φορτίον της ασφαλώς επάνω σε μια καθαρισμένη γη, έτσι θα επιζήση και η κυβέρνησις του Ιεχωβά. Η θύελλα του Αρμαγεδδώνος θα καταστρέψη την οργάνωσι του Σατανά, αλλά δεν θα βλάψη την κυβέρνησι που ο Ιεχωβά εγκαινίασε για τη βασιλεία του στο νέο κόσμο που θα εκδηλωθή πέρα από αυτή τη μάχη. Στον Αρμαγεδδώνα ο Σατανάς θα παραστή μάρτυς της τελείας καταστροφής του πονηρού του συστήματος πραγμάτων, έπειτα δε απ’ αυτό, και ο ίδιος και οι δαίμονές του θα ριφθούν στην άβυσσο επί χίλια χρόνια.

38. (α) Ποιος ακριβώς ήταν ο τόπος που ο Ιησούς επήγε να ετοιμάση για τους ακολούθους του, και πώς εξεικονίσθη η ετοιμασία του; (β) Ποια υπήρξε από τότε η μερίς του υπολοίπου επάνω στη γη;

³⁸ Σύμφωνα με τη χρονολογία της Γραφής και της κοσμικής ιστορίας, η κατάστασις τώρα έχει ως εξής: Ο Σατανάς και οι δαίμονές του έχουν εξωσθή από τον ουρανό για πάντα και ο Χριστός Ιησούς είναι ο βασιλεύς του νέου κόσμου από το 1914 μ.Χ. Η παρακάτω περικοπή του βιβλίου «Ήγγικεν η Βασιλεία», σελίδα 189, παράγραφος 2, (στην Αγγλική), θα είναι ενδιαφέρουσα εδώ. «Στις ημέρες που η πλήρης οργάνωσις του εχθρού του Θεού βρίσκεται στην εξουσία και κυβερνά ενεργώς και συντρίβει και καταθρυμματίζει όλο το ανθρώπινο γένος, τότε ακριβώς ο Θεός του ουρανού αποσπά τον ‘Λίθον’ του και ιδρύει τη βασιλεία του Σπέρματος της ‘γυναικός’ του. Η βασιλεία αυτή παίρνει, επάνω από το ανθρώπινο γένος, τη θέσι που εκενώθη [από τον Διάβολο] όταν εγκατέλειψε την οργάνωσι του Ιεχωβά στην Εδέμ.» Επειδή λοιπόν τώρα είναι έτοιμος ο τόπος που ο Ιησούς επήγε να ετοιμάση για τους νεκρούς πιστούς ακολούθους του, αυτοί εκλήθησαν από τον ύπνον του θανάτου για να είναι ενωμένοι για πάντα με τον Κύριον και Κεφαλήν των Χριστόν Ιησούν στον ουρανό. Το υπόλοιπο των συγκληρονόμων του που βρίσκονται ακόμη επάνω στη γη, δεν ελήφθησαν τότε στον ουρανό, αλλ’ απεχωρίσθησαν από τον καταδικασμένο κόσμο του Σατανά και φέρθηκαν σε μια ιδιαίτερη και στενή σχέσι με τον ενθρονισμένον τώρα και ανάσσοντα Κύριον Ιησούν στο ναό. Τους ανετέθη να κάμουν ένα ειδικό έργο προτού ληφθούν στην ουράνια βασιλεία με τον Χριστό και τα άλλα μέλη της τάξεως της νύμφης.—1 Θεσσαλονικείς 4:15, 16.

39. Από ποιες απόψεις προεσκιάσθη ο πνευματικός ναός του Χριστού από τον ναόν του Σολομώντος;

³⁹ Ο ναός του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ ήταν μια εικόνα του πνευματικού ναού του Χριστού, του Μεγαλυτέρου Σολομώντος, που θα τον οικοδομούσε με ζώντας λίθους. (1 Πέτρου 2:5, 6) Ο Δαβίδ εσχεδίασε να οικοδομήση τον ναόν αυτόν, αλλ’ ο Ιεχωβά δεν του επέτρεψε να το κάμη αυτό, επειδή ήταν ανήρ πολλών πολέμων και εχρησιμοποιήθη από τον Ιεχωβά για να νικήση όλους τους εχθρούς του Ισραήλ προτού ο Σολομών αρχίση το έργον της οικοδομής του ναού. Ο Χριστός Ιησούς δεν ανήγειρε τον πνευματικό του ναό προτού οι εχθροί του τεθούν κάτω από τους πόδας του. Αυτό έγινε όταν ο Σατανάς και οι άγγελοί του εκσφενδονίσθηκαν από τον ουρανό κάτω στην περιοχή της γης, που είναι το υποπόδιον του Ιεχωβά, στο τέλος του πολέμου στον ουρανό που άρχισε το 1914 μ.Χ. Το θείο υπόμνημα λέγει ότι ο Σολομών άρχισε να οικοδομή το ναό στο τέταρτο έτος της βασιλείας του. Με όμοιο τρόπο ο Χριστός ο Κύριος άρχισε να οικοδομή τον πνευματικό του ναό στο τέταρτο έτος της βασιλείας του, το 1918 μ.Χ. Υπήρχαν πολλά άτομα τότε που ισχυρίζοντο ότι ήσαν ανάμεσα στους συγκληρονόμους του Χριστού, μέλη αυτής της τάξεως του ναού, αλλ’ οι οποίοι απεδείχθη ότι ήσαν ιδιοτελείς, ότι ζητούσαν το δικό τους κέρδος, και αυτοί απερρίφθησαν όταν άρχισε κρίσις στο ναό. Έτσι ο ναός εκαθαρίσθη πλήρως από όλους τους αδίκους και τότε το έργο της διακηρύξεως των καλών νέων της κυβερνήσεως της Βασιλείας που εγκαινίασε ο Ιεχωβά, άρχισε με πραγματική ζέσι και με θετικό αποτέλεσμα.

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΙΛΙΕΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

40. Πώς σχηματίζεται τώρα μια κοινωνία Νέου Κόσμου όπως προελέχθη εις Ησαΐαν 32:1, 2;

⁴⁰ Τώρα, σ’ αυτόν τον κρίσιμον καιρόν της ιστορίας, το πονηρό σύστημα πραγμάτων του Σατανά διέρχεται την επιθανάτια αγωνία του και αγωνίζεται να παραμείνη ζωντανό. Ενώ αυτό συνεχίζεται και χειροτερεύει, οι δούλοι του Ιεχωβά είναι δραστήριοι στο έργον των, το έργον της αναζητήσεως και διατροφής των άλλων προβάτων του Κυρίου, που θα διαβιβασθούν ζωντανά μέσα από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος και που αποτελούν τον πυρήνα της νέας γης. Το έργο που εκτελούν τώρα είναι μια παγκοσμίου εκτάσεως υπηρεσία, όπως ακριβώς δείχνει η Αποκάλυψις 7:9 όταν λέγη ότι θα έλθουν από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι συμμετέχουν σ’ ένα εκπαιδευτικό έργο καλά ωργανωμένο. Ιεραπόστολοι εκπαιδεύονται στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», στο Σάουθ Λάνσιγκ της Νέας Υόρκης, για υπηρεσία σε πολλές χώρες. Αυτοί ενώνονται με τις πολλές χιλιάδες άλλων καλής επίσης θελήσεως συντρόφων του κεχρισμένου υπολοίπου του σώματος του Χριστού που βρίσκεται τώρα επάνω στη γη, για να σχηματίσουν μια κοινωνία Νέου Κόσμου που διεξάγει μια εκστρατεία εκπαιδεύσεως για ζωή στο νέο κόσμο. Αναγνωρίζουν την κυβέρνησι της Βασιλείας που εγκαινιάσθη στον ουρανό το 1914 και επιδιώκουν να ζουν πάντοτε σύμφωνα με τις αρχές της. Χιλιάδες ανθρώπων βοηθούνται από την κοινωνία αυτή και μελετούν τη Γραφή για να πληροφορηθούν για την κυβέρνησι του Ιεχωβά. Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρθηκε σ’ αυτό το έργον στο τριακοστό δεύτερο κεφάλαιο της προφητείας του, εδάφια πρώτο και δεύτερο, με τα εξής λόγια: «Ιδού, βασιλεύς θέλει βασιλεύσει εν δικαιοσύνη, και άρχοντες θέλουσιν άρχει εν κρίσει. Και ο άνθρωπος θέλει είσθαι ως σκέπη από του ανέμου, και ως καταφύγιον από της τρικυμίας· ως ποταμοί ύδατος εν ξηρά γη, ως σκιά μεγάλου βράχου εν γη διψώση.»

41. (α) Ποιοι είναι οι σαρίμ; (β) Επί πόσον καιρό θα συνεχισθή η συνάθροισις των άλλων προβάτων και από τι θα ακολουθηθή;

⁴¹ Ο Χριστός Ιησούς είναι επάνω στο θρόνο του νέου κόσμου στον ουρανό, και επάνω στη γη έχει το υπόλοιπο των κεχρισμένων μελών του σώματός του, μαζί με πολλούς νέους άνδρας που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης στην υπηρεσιακή οργάνωσι του Ιεχωβά. Αυτούς τους αναφέρουν οι προφήται ως σαρίμ, που σημαίνει «κεφαλές ή αρχηγοί ποικίλου αριθμού εργατών». Η Εβραϊκή λέξις μεταφράζεται επίσης «άρχοντες». Αυτοί οι σαρίμ είναι πολυάσχολοι σε όλο τον κόσμο βοηθώντας τα άλλα πρόβατα να διοργανώσουν την υπηρεσία των και να την εκτελέσουν αποτελεσματικά. Υπό την προστασία του Ιεχωβά το έργο αυτό θα συνεχισθή ώσπου τα άλλα πρόβατα να συναθροισθούν στη «μία ποίμνη» υπό τον «ένα Ποιμένα», κατόπιν δε θα αρχίση η μάχη της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος. Αυτή θα είναι η χειρότερη θλίψις που θα δοκιμάση ή θα δη ποτέ ο άνθρωπος. Θα καταστρέψη κάθε ίχνος της οργανώσεως τού Σατανά ορατής και αόρατης.

42. Πότε οι πιστοί άνδρες των αρχαίων χρόνων θα ενωθούν με την κοινωνία του Νέου Κόσμου, και με ποια προσόντα;

⁴² Η κοινωνία του Νέου Κόσμου που λειτουργεί τώρα στη γη, θα επιζήση του Αρμαγεδδώνος και θα ενωθή με τους πιστούς άνδρας των αρχαίων χρόνων, οι οποίοι, όπως λέγει ο ψαλμωδός, θα καταστούν ‘άρχοντες επί πάσαν την γην’. (Ψαλμός 45:16) Πόσοι ακριβώς απ’ αυτούς θα υπάρχουν και πότε ακριβώς θα επαναφερθούν από τα μνημεία όπου κοιμώνται στο θάνατο, δεν ξέρομε’ αλλ’ όταν θα επιστρέψουν, γρήγορα θα μάθουν για το νέο κόσμο στον οποίον με πόθο απέβλεπαν κατά τις ημέρες που διήλθαν στη γη στους περασμένους καιρούς. Οι πιστοί αυτοί θα αποτελούνται από άνδρες και γυναίκες, σ’ αυτούς δε ακριβώς αναφέρεται ο απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή, κεφάλαιο ενδέκατο. Μεταξύ αυτών θα υπάρχουν άνθρωποι εκπαιδευμένοι για να φροντίσουν για τις υποθέσεις τού νέου κόσμου με πολλές ικανότητες. Παρατηρήστε τον Μωυσή, τον νομοθέτην. Πού ανάμεσα στους δικαστάς του κόσμου τούτου θα μπορούσαμε να βρούμε έναν άνθρωπο τόσο καλά κατηρτισμένον να απονείμη δικαιοσύνη; Εξεπαιδεύθη καλά στα έτη που ωδήγησε τους Ισραηλίτες από τη δουλεία της Αιγύπτου στα όρια της Γης της Επαγγελίας. Έπειτα υπήρχε ο Ιωσήφ ως ένας διαχειριστής τροφής. Έσωσε την Αίγυπτο από την πείνα και τη λιμοκτονία αποθηκεύοντας περιπλέον τροφή στα έτη της αφθονίας και κατόπιν διανέμοντάς την στα έτη της πείνης. Ο Δαβίδ ήταν ένας άνθρωπος που εχρησιμοποιήθη να θέση σε λειτουργία δικαίους νόμους για το καλό του έθνους που κυβερνούσε ως βασιλεύς. Επί πλέον, η δίκαιη κυβέρνησις που ο Ιεχωβά εγκαινίασε με τη βασιλεία του στο 1914 θα έχη ένα τελείως ενδεδειγμένον και ικανόν διαχειριστήν, έναν που θα φέρη αποτελέσματα, τον Ιησούν Χριστόν.

43. Ποιο αποτέλεσμα έχει η επιρροή του Σατανά επάνω στον άνθρωπο, και πώς προσκιάσθηκε στην εποχή του Νώε το τέλος της οργανώσεως του;

⁴³ Ο Σατανάς ή Διάβολος εστασίασε εναντίον των δικαίων διατάξεων του Ιεχωβά για το ανθρώπινο γένος, νομίζοντας ότι είχε μια καλύτερη μέθοδο πολιτείας με τα ανθρώπινα πλάσματα. Επί 6.000 περίπου χρόνια εκυριάρχησε ευρέως στην ανθρώπινη φυλή και η επιρροή του μεταξύ των ανθρώπων επροξένησε ταραχή, λύπη, πόνο και θάνατο. Ωνείδισε το όνομα του Ιεχωβά και κατεδίωξε όλους όσοι εστάθηκαν υπέρ αυτού του ονόματος. Τώρα ο καιρός του ετελείωσε και σύντομα θα ιδή την πονηρή του οργάνωσι κατεστραμμένη στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, μετά την οποία θα σφραγισθή στην άβυσσο της αδρανείας. Όπως ελέχθη στις προηγούμενες παραγράφους, η μάχη αυτή θα είναι η πιο τρομερή θλίψις της οποίας θα παραστή ποτέ μάρτυς η γη. Ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει διάφορες εικόνες της μάχης αυτής και της δριμύτητός της· παραδείγματος χάριν, τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, οπότε όλα τα πλάσματα στη γη, εκτός από εκείνα που ήσαν στην κιβωτό, κατεστράφησαν από τον υδάτινο κατακλυσμό. Ο Νώε ήταν ένας κήρυξ δικαιοσύνης και προειδοποίησε τους ανθρώπους για την ερχόμενη συμφορά, αλλ’ αυτοί επροχώρησαν με τις βιοτικές υποθέσεις των και δεν έδωσαν προσοχή στην προειδοποίησι που τους έστειλε ο Ιεχωβά. Όταν ήλθε ο κατακλυσμός, ήταν πολύ αργά να ζητήσουν καταφύγιο στην κιβωτό, και όλοι, εκτός από οκτώ ψυχές, κατήλθαν στο θάνατο.

44. Ποια ενδιαφέρουσα και κατάλληλη εικόνα του Αρμαγεδδώνος δίδεται εις 2 Χρονικών, κεφάλαιο 20;

⁴⁴ Μια άλλη ενδιαφέρουσα εικόνα του Αρμαγεδδώνος βρίσκεται στο 2 Χρονικών, κεφάλαιο εικοστόν. Τρία έθνη, που παρίσταναν τα τρία τμήματα της οργανώσεως του Σατανά, τη θρησκεία, την πολιτική και το εμπόριο, ενώθηκαν για να καταστρέψουν την Ιερουσαλήμ και την τυπική θεοκρατία που είχε εγκαινιασθή για τον Ισραήλ. Ο βασιλεύς Ιωσαφάτ φοβήθηκε από αυτόν τον μεγάλο στρατό που απετελείτο από ανθρώπους του Μωάβ, του Αμμών και του Όρους Σηείρ, και εκάλεσε τον λαό στο ναό για να προσευχηθή για την προστασία του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά είπε στον λαόν Ισραήλ να μη φοβάται εξαιτίας των στρατευμάτων τού εχθρού, διότι η μάχη δεν ήταν δική των αλλά του Θεού. Έπρεπε μόνο να ψάλλουν τους αίνους του Ιεχωβά και ν’ αφήσουν το υπόλοιπο σ’ Αυτόν. Η πιστή αυτή πορεία κατέληξε στην απελευθέρωσί των. Ο Μωάβ και ο Αμμών εστράφησαν και επολέμησαν εναντίον των από του Όρους Σηείρ, και όταν τους είχαν καταστρέψει, επολέμησαν ο ένας εναντίον του άλλου και όταν είχαν τελειώσει αυτή τη μάχη, δεν είχαν υπολειφθή πολλοί για να καταστρέψη ο Ιεχωβά. Σε όλο το διάστημα που διεξήγετο αυτή η μάχη, οι δούλοι του Ιεχωβά έψαλλαν τους αίνους του. Έτσι και τώρα, στον Αρμαγεδδώνα, τα διάφορα μέρη της οργανώσεως του Σατανά θα στραφούν και θα πολεμήσουν το ένα εναντίον του άλλου ενώ οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα ψάλλουν τους αίνους του και θα διακηρύττουν την καταδίκη του Σατανά και του συστήματός του.

45. Παρ’ ότι θα έχη τι στη διάθεσί του, θα είναι ανίκανος ο Σατανάς να προστατεύση τον κόσμο του;

⁴⁵ Παρά τα καταστρεπτικά όπλα, όπως η ατομική βόμβα και η πιο ισχυρή βόμβα υδρογόνου, που έχει στη διάθεσί του, ο Σατανάς θα υποστή πλήρη καταστροφή. Όλη η δύναμις που οικοδόμησε επάνω στη γη μέσω των θυμάτων του θα καταστραφή μαζί του. Η μόνη θέσις ασφαλείας θα είναι μέσα στα όρια του Θείου συστήματος πραγμάτων. Ο Θεός υπεσχέθη ότι θα προστατεύση τους δούλους του εξίσου πλήρως όσο επροστάτευσε τον Νώε και την οικογένειά του στη διάρκεια του κατακλυσμού. (Ησαΐας 26:20, 21) Όλοι οι στρατοί και τα όπλα του ανθρώπου θ’ αποδειχθούν αδύνατα και ανεπαρκή για να προστατεύσουν και σώσουν τον παλαιόν αυτόν κόσμον. Αυτός θα παρέλθη στη χειρότερη θλίψι που εξεδηλώθη ποτέ επάνω στη γη.—Ματθαίος 24:21, 22.

46. Ποιες ευλογίες περιμένουν εκείνους που θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος;

⁴⁶ Με την εκμηδένισι του Σατανά και της πονηρής του οργανώσεως, η κοινωνία του Νέου Κόσμου που αποτελείται από το κεχρισμένο υπόλοιπο, τους αρχηγούς ή σαρίμ που υπηρετούν τώρα με επίσημες ιδιότητες και τον πολύν όχλον των άλλων προβάτων, και που αργότερα θα αυξηθή με τους αναστημένους πιστούς άνδρας των αρχαίων χρόνων, θα κάμη γοργή πρόοδο στην ανοικοδόμησι του νέου συστήματος πραγμάτων επάνω στη γη. Σκεφθήτε μόνο τούτο: όλοι οι πόροι του ανθρωπίνου γένους, φυσικοί και οικονομικοί, θα είναι διαθέσιμοι για έργον ανοικοδομήσεως! Η γη θα γίνη ωραία με θελκτικές κατοικίες για όλους όσοι θα ζουν. Οι άνθρωποι δεν θα μαθαίνουν για πόλεμο, αλλά υπό ειρηνικές συνθήκες ο Ιεχωβά θα απευθύνη πάλι την Εδεμική εντολή για τον άνδρα και τη γυναίκα να πληθυνθούν και να γεμίσουν τη γη όπως αρχικά εδόθη στον Αδάμ και στην Εύα. Τη φορά αυτή ένας λαός που θα είναι αφωσιωμένος στον Ιεχωβά και θα κυβερνάται από τους δικαίους νόμους τούς θεσπισμένους για τον νέον αυτόν κόσμο υπό τον Άρχοντα της Ειρήνης, θα εκπληρώση με ευτυχία αυτή την εντολή. Θα υπάρχη πολλή εργασία για όλους· οι διδάσκαλοι θα είναι απασχολημένοι με την εκπαίδευσι εκείνων που θα προβάλλουν στην ανατέλλουσα αυτή γενεά· η οικοδόμησις ωραίων κατοικιών θ’ απαιτήση πολλή εργασία· επίσης, η καθυπόταξις της γης ώστε να γίνη όμοια με τον παραδείσιο κήπο της Εδέμ θα χρειασθή εργασία, αλλά θα είναι ένα ευχάριστο έργον για το ανθρώπινο γένος κάτω από τις τέλειες συνθήκες που θα επικρατούν τότε.—Ησαΐας 65:17-19, 21-23.

47. (α) Τι θα ιδή το τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού; (β) Ποια μάταιη απόπειρα θα γίνη εκείνο τον καιρό, και από τι θα ακολουθηθή;

⁴⁷ Τελικά, στον κατάλληλο και ωρισμένο καιρό, οι νεκροί που βρίσκονται στους τάφους, ή μνημεία, θα επιστρέψουν για να ενωθούν με τους ζώντας, με την ελπίδα τελείας και αιωνίου ζωής ενώπιόν των. Σκεφθήτε τις πολλές ευτυχισμένες οικογενειακές συνενώσεις εκ νέου καθώς οι νεκροί θα επιστρέφουν στη ζωή! Αυτοί, ωστόσο, θα έχουν πολλά να μάθουν για το νέο κόσμο και για όσα συνέβησαν ενώ αυτοί εκοιμώντο στον ύπνο του θανάτου. Θα είναι ένα μεγάλο προνόμιο το να παρασχεθή βοήθεια σε όλους αυτούς στις προσπάθειές των να μάθουν την οδόν της ζωής. Τι ευχάριστα θα περνούν όλοι οι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά με το να συνεργάζωνται ο ένας με τον άλλον για να μάθουν τελείως τις κατευθύνσεις του Ιεχωβά και να εξωραΐσουν τη μερίδα της γης που προσδιωρίσθη γι’ αυτούς! Όταν θα τελειώση η χιλιετής βασιλεία του Χριστού, τότε ολόκληρη η γη θα είναι εξίσου ωραία με την Εδέμ, το δείγμα που μας έδωσε ο Ιεχωβά πριν από πολύν καιρό. Τότε ο Σατανάς και οι αδιόρθωτοι δαίμονές του θα απολυθούν από την άβυσσο, όπου ήσαν φυλακισμένοι στα χίλια χρόνια της βασιλείας του Χριστού, και θα προβούν σε μια φαύλη απόπειρα να ανατρέψουν τον νέο κόσμο, αλλ’ αυτή θα αποτύχη. Διαβάζομε στη Βίβλο ότι το τέλος του πλήθους του επάνω στη γη θα γίνη με φωτιά που θα κατέλθη από τον Ιεχωβά από τον ουρανό, και αυτός ο ίδιος και οι δαίμονές του θα θανατωθούν με την εκμηδένισι του «δευτέρου θανάτου». (Αποκάλυψις 20:7-10) Αυτό θα τερματίση τελικά κάθε ανταρσία και πονηρία. Η γη θα γεμίση με τελείους άνδρες και γυναίκες που θα ζουν για πάντα και θα χαίρουν για τη διεκδίκησι αυτού του αγίου ονόματος ΙΕΧΩΒΑ!

[Εικόνες στη σελίδα 309]

BABYLONIAN

MEDO-PERSIAN

[Εικόνες στη σελίδα 310]

GRECIAN

ROMAN

ANGLO-AMERICAN