Ερωτήσεις Από Αναγνώστας

● Πώς το πνεύμα του Ιεχωβά βοηθεί τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον» να φθάση στην αλήθεια επί ενός ζητήματος; Η Εταιρία δεν προβάλλει τον ισχυρισμόν του αλαθήτου ούτε εμπνεύσεως. Σε τι βαθμό βασίζεται στον γραπτό λόγο; Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι αυτή είναι η οργάνωσις που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά όταν δημοσιεύωνται μερικά πράγματα και αργότερα μεταβάλλωνται;—Κ. Π., Ηνωμένες Πολιτείες.

Όσον αφορά το πώς αποκρυσταλλώνεται η αλήθεια μέσω της οργανώσεως του Ιεχωβά, παρακαλείσθε να σημειώσετε ότι αν η Εταιρία Σκοπιά ήταν αλάνθαστη, δεν θα υπήρχε ανάγκη μελλοντικής διορθώσεως των απόψεων που διακρατούνται· αλλ’ επειδή δεν είναι αλάνθαστη, ούτε ποτέ ισχυρίσθη ότι είναι, από καιρό σε καιρό είναι ανάγκη να γίνωνται διορθώσεις. Αν το πνεύμα του Ιεχωβά ενεργούσε με τον ίδιο τρόπο που ενεργούσε και στους συγγραφείς της Αγ. Γραφής, εμπνέοντάς τους να γράψουν σύμφωνα με τις σκέψεις του Ιεχωβά, τότε δεν θα υπήρχε ποτέ ανάγκη μελλοντικών διορθώσεων στα διάφορα ζητήματα. Αλλ’ επειδή το πνεύμα δεν λειτουργεί μ’ αυτόν τον τρόπο σήμερα, γίνονται μερικές διορθώσεις από καιρό σε καιρό.

Ο Ιεχωβά Θεός, πράγματι, προείπε ή έδειξε ότι έτσι θα είχαν τα πράγματα. Στις Παροιμίες 4:18 αναφέρει: «Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.» Ενόσω το φως είναι ακόμη αμυδρό, μπορεί να είναι ορατή η γενική διαμόρφωσις ενός αντικειμένου, αλλά οι λεπτομέρειές του δεν είναι πάντοτε ευδιάκριτες, καθώς δε αυξάνει το φως, οι λεπτομέρειες αυτές μπορούν να διακρίνωνται με περισσότερη διαύγεια και λαμβάνεται έτσι μια διωρθωμένη άποψις. Πλήρης εμπιστοσύνη αποδίδεται στον λόγον του Ιεχωβά για τη διατύπωσι της αληθείας και από τον λόγον Του πρέπει να προέρχεται η απόδειξις. Εν τούτοις, όταν υπάρχη μεγαλύτερη διαύγεια και κατανόησις, διακρίνονται νέες αλήθειες και κάτι που εφαίνετο άλλοτε πολύ λογικό, μπορεί να χρειάζεται αναθεώρησι.

Ο Ιεχωβά δεν είπε ότι το όλον ζήτημα θα διεκρίνετο με κρυστάλλινη διαύγεια στιγμιαίως. Ο Ιησούς, έχοντας υπ’ όψιν αυτές τις «έσχατες ημέρες», μίλησε για τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον» που θα διωρίζετο για να δίνη την «τροφήν εν καιρώ». (Ματθ. 24:45) Πρόκειται για μια προοδευτική ενέργεια, η δε τροφή παρέχεται συνεχώς, και καθώς προχωρούμε στο ρεύμα του χρόνου και παρατηρούμε την περαιτέρω εκπλήρωσι των προφητειών, νέες αλήθειες διακρίνονται και φέρονται στο φώς, και αποτελούν νωπή και θρεπτική τροφή για την εποχή μας. Μερικές αλήθειες δεν μας ήσαν ζωτικές πριν από τον καιρό που έγιναν αντιληπτές, αλλιώς ο Ιεχωβά θα έκανε να γίνουν γνωστές ενωρίτερα.

Ακόμη και οι εσφαλμένες απόψεις που διακρατούσαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου εξυπηρέτησαν τον σκοπό τους συμβάλλοντας στην εκπλήρωσι προφητειών, διότι ο Ιεχωβά προείπε από πολύν καιρό μια κατάστασι πνευματικής ακαθαρσίας που θα υπήρχε στον λαό του ιδιαίτερα τότε, καθώς και το καθαριστικό έργον που θα εγίνετο. Τέτοια, λοιπόν, πράγματα πρέπει ν’ αναμένωνται σύμφωνα με τις προφητείες, το ότι δε συμβαίνουν αποτελεί επιβεβαίωσιν του ότι αυτή είναι οργάνωσις του Ιεχωβά και όχι αιτίαν εγέρσεως ερωτημάτων όσον αφορά τη χρησιμοποίησι της οργανώσεως αυτής από τον Ιεχωβά.

Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί αυτή την οργάνωσι διότι δείχνει πραότητα και είναι ευδίδακτη και δεν είναι άκαμπτη και δεσμευμένη στις απόψεις της. Είναι μια οργάνωσις που αποβλέπει στον Ιεχωβά για καθοδηγία και κατεύθυνσι και παρακολουθεί τον χειρισμό των πραγμάτων απ’ Αυτόν στην παγκόσμια σκηνή και την εξέλιξι των γεγονότων που εκπληρώνουν τις προφητείες και ευθυγραμμίζει τις απόψεις της σύμφωνα μ’ αυτά τα πράγματα. Είναι πρόθυμη να κάμη μεταβολές και να συμβαδίζη με την εξέλιξι των συνθηκών, να συμβαδίζη με το φως καθώς τούτο αποκαλύπτεται ολοένα λαμπρότερο. Γι’ αυτό ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήση αυτή την οργάνωσι, και ασφαλώς τα γεγονότα καταδεικνύουν ότι την εχρησιμοποίησε κι εξακολουθεί να την χρησιμοποιή. Αυτός φέρνει την αύξησι. Χρησιμοποιεί αυτή την οργάνωσι να κηρύξη τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας σε όλη την οικουμένη. Προφητείες εκπληρώνονται επάνω σ’ αυτόν τον όμιλο. Μας παρέχεται η συμβουλή να παραμείνωμε κοντά στην οργάνωσι, διότι και αν ακόμη η οργάνωσις έχη απόψεις που αλλάσσουν αργότερα, η ασφάλειά μας έγκειται στο να παραμείνωμε μέσα στην οργάνωσι και να μεταβαλλώμεθα μαζί της όταν αυξάνη το φως και διακρίνωνται νέες αλήθειες.

Καμμιά άλλη οργάνωσις δεν έδειξε αυτή την ευκαμψία στο να αλλάσση τις απόψεις της, για να συμβαδίζη με τους καιρούς που μεταβάλλονται, να αγρυπνή ως προς το αυξάνον φως που προέρχεται απ’ τον Ιεχωβά, απ’ τον ναό του, διότι άλλοι όμιλοι είναι δεσμευμένοι από τα προ πολλών αιώνων ψηφισθέντα σύμβολα της πίστεώς των. Αντί ν’ αποτελή λίθον προσκόμματος, η προθυμία της Εταιρίας στο ν’ αλλάσση τις απόψεις της, όταν παρίσταται ανάγκη, πρέπει ν’ αποτελή πηγήν παρηγορίας και ενθαρρύνσεως, μια διαβεβαίωσι ότι θα υπάρχη συνεχής πρόοδος και αύξησις στη μάθησι, ένα διαρκώς λάμπον φως καθώς πλησιάζομε περισσότερο στην τελεία ημέρα με τη μεσημβρινή της λαμπρότητα. Μια ψευδής θρησκεία μπορεί να έχη μέσα της κάποια αλήθεια, αλλά ποτέ δεν απαλλάσσεται από τα πολλά ψεύδη της, η δε αλήθεια την οποίαν έχει εξακολουθεί να μολύνεται. Στην οργάνωσι του Ιεχωβά οι δοξασίες μπορούν να βεβαιωθούν από την Αγία Γραφή, και όταν υπεισέρχεται κάποια εσφαλμένη άποψις, αυτή γρήγορα ανακαλύπτεται και απορρίπτεται.

Μια αναλογία θα μπορούσε να εξαχθή μεταξύ της πρώτης και της δευτέρας παρουσίας του Ιησού Χριστού. Στην πρώτη του έλευσι, οι απόστολοι κατ’ αρχάς ενόμιζαν, βέβαια, ότι αυτός θα εγίνετο ένας εντελώς επίγειος Βασιλεύς και ότι η βασιλεία θα ήταν επίγεια. Μόνο μετά την Πεντηκοστή έμαθαν ότι επρόκειτο για ουράνια βασιλεία. Πριν από τότε δεν μπορούσαν να διακρίνουν αυτή την αλήθεια και διατηρούσαν μια εσφαλμένη αντίληψι, όπως βλέπομε στις Πράξεις 1:6-8: «Εκείνοι λοιπόν συνελθόντες ηρώτων αυτόν, λέγοντες, Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ; Είπε δε προς αυτούς, Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία· αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το άγιον πνεύμα εφ’ υμάς.» Ομοίως, επέρασε λίγος καιρός ώσπου να ιδούν καθαρά ότι δεν ήσαν πια κάτω από τον Μωσαϊκό νόμο, όπως καταδεικνύεται από το 15ον κεφάλαιον των Πράξεων. Αλλ’ αυτό δεν εσήμαινε ότι δεν ήσαν δούλοι του Ιεχωβά και δεν αποτελούσαν το μέσον για να φερθή η αλήθεια προς τους ανθρώπους. Δεν πρέπει, λοιπόν, να προσκόψωμε επειδή το ίδιο αληθεύει και σήμερα.

Πραγματικά, η ικανότης αυτή του ν’ αποβάλλωνται τα εσφαλμένα, καθώς αυξάνει το φως, δείχνει τη διαφορά μεταξύ των αληθινών λάτρεων του Ιεχωβά και των ψευδών θρησκειών του «Χριστιανικού κόσμου». Όταν μπορή καθαρά ν’ αποδειχθή από τη Γραφή ότι μια ιδέα που κατείχετο άλλοτε δεν βρίσκει επαρκή Γραφική υποστήριξι και ότι μια διαφορετική άποψις υποστηρίζεται από το βάρος της Γραφικής μαρτυρίας, τότε υιοθετείται η νέα άποψις, η δε προηγούμενη αντίληψις τίθεται κατά μέρος. Το να είναι κανείς τόσο υπερήφανος ώστε να μην το πράττη αυτό, σημαίνει ότι έχει μια υπερηφάνεια που θα προοιώνιζε πτώσι. (Παροιμ. 16:18) Η αύξησις της κατανοήσεως της ιδίας της Γραφής και οι αυξανόμενες αποδείξεις από την ίδια τη Γραφή, αποτελούν τη βάσι της αλλαγής απόψεων. Η οργάνωσις αυτή πάντοτε ερευνά μ’ επιμέλεια και μελετά για να εύρη στερεά θεμέλια στις Γραφές για τις πεποιθήσεις της και καθώς αυξάνει το φως, τα θεμέλια των πεποιθήσεων μας γίνονται ολοένα ισχυρότερα. Έχομε αυτιά για ν’ ακούωμε μια διευκρινισμένη αλήθεια, όχι αυτιά που αρνούνται ν’ ακούσουν. Έχομε μάτια για να βλέπωμε την αύξησι του φωτός, όχι μάτια που αρνούνται να ιδούν. Είμεθα πρόθυμοι να δεχθούμε το νέον φώς και τη νέα «τροφήν εν καιρώ».

Αυτά τα προμηθεύει ο Ιεχωβά, όχι μέσω ατόμων, αλλά μέσω της οργανώσεώς του. (Παροιμ. 3:5, 6) Αυτός έτσι ενήργησε με αυτόν τον όμιλο στο παρελθόν και ακόμη ενεργεί έτσι, όπως το βεβαιώνουν αφθόνως και αυτά τα γεγονότα. Η περασμένη ιστορία της οργανώσεως κατέδειξε ότι όσοι αποχωρίζονται, θεωρώντας τους εαυτούς των ευφυέστερους από την Εταιρία, καταβροχθίζονται γρήγορα από τη θάλασσα της ανθρωπότητος. Οι νέες ιδέες τις οποίες φιλοξενούν λησμονούνται γρήγορα. Δεν κηρύττονται παντού σε όλη την οικουμένη, όπως είπε ο Ιησούς ότι θα εγίνετο με την αλήθεια. Αυτοί οι αποχωριζόμενοι, οι δυσαρεστημένοι, δεν εκπληρώνουν τις προφητείες που είπε ο Ιησούς ότι θα εξεπληρώνοντο από τον αληθινό του λαό. Η θεοκρατική οργάνωσις είναι εκείνη που απολαμβάνει αυτή την εκπλήρωσι, μέσω δε αυτής της οργανώσεως ο Ιεχωβά στέλνει και άλλο φως και πνευματική τροφή, η οποία διορθώνει όλες τις εσφαλμένες αντιλήψεις που διεκρατούντο προηγουμένως, αυξάνει δε και την πλούσια αποθήκη της πνευματικής τροφής που διατίθεται για κείνους που είναι αφωσιωμένοι σ’ Αυτόν και πρόθυμοι να επιδοθούν στην υπηρεσία Του, κηρύττοντας την αλήθεια στους άλλους.

Ο Ιησούς είπε: «Και εδικαιώθη η σοφία από των έργων αυτής.» Αυτή λοιπόν η οργάνωσις τυγχάνει υπερασπίσεως καθώς ο ένας Ιεχωβά κάνει χρήσιν της δράσεώς της για να εκτελέση το έργον του κηρύγματος που προείπε ο Ιησούς και τη χρησιμοποιεί για να εκπληρώση πολλές άλλες προφητείες.—Ματθ. 11:19, ΜΝΚ.