Ευλογητά Αποτελέσματα από την Εκτέλεσι της Δοκιμής — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ευλογητά Αποτελέσματα από την Εκτέλεσι της Δοκιμής

1. Τι συνέβη όταν οι Ισραηλίτες άκουσαν τον Μαλαχία και εισέφεραν όλα τα δέκατα, και πώς απεικονίσθη αυτό κατά την διακυβέρνηαι του Ιούδα από τον Νεεμία;

ΟΤΑΝ οι Ισραηλίτες άκουσαν τον Μαλαχία και εισέφεραν όλα τα δέκατα στην αποθήκη του ναού, τι επηκολούθησε; Η πλήρης αναλογία των ιερέων και των Λευιτών επεδόθη τακτικά στο να υπηρετή στον ναό και να φροντίζη για τις πνευματικές ανάγκες του λαού, τηρώντας τον λαό σε ευνοϊκή σχέσι με τον Θεό τους. Μια απεικόνισι τούτου έχομε στις ημέρες του Νεεμία, κυβερνήτου της επαρχίας του Ιούδα, αφού ανοικοδόμησε και εγκαινίασε τα τείχη της Ιερουσαλήμ το 455 π.Χ. «Και εν τη ημέρα εκείνη διωρίσθησαν άνδρες επί των οικημάτων δια τους θησαυρούς, δια τας προσφοράς, δια τας απαρχάς, και δια τα δέκατα, δια να συνάγωσιν εν αυτοίς από των αγρών των πόλεων τα νενομισμένα μερίδια, δια τους ιερείς και Λευίτας· διότι ο Ιούδας ευφράνθη εξ αιτίας των ιερέων, και εξ αιτίας των Λευιτών των παρεστώτων. Και οι ψαλτωδοί και οι πυλωροί εφύλαξαν την φυλακήν του Θεού αυτών, και την φυλακήν του καθαρισμού, κατά την προσταγήν του Δαβίδ, και Σολομώντος του υιού αυτού. . . . Και πας ο Ισραήλ εν ταις ημέραις του Ζοροβάβελ, και εν ταις ημέραις του Νεεμία, έδιδον τα τεταγμένα μερίδια των ψαλτωδών και των πυλωρών, κατά πάσαν ημέραν· και ηγίαζον αυτά εις τους Λευίτας, και οι Λευίται ηγίαζον [αυτά] εις τους υιούς Ααρών.» (Νεεμ. 12:44-47) Οι Ισραηλίτες έχαιραν να βλέπουν την πλήρη δύναμι της υπηρεσίας στην εκτέλεσι των καθηκόντων του ναού· όλες οι θέσεις της υπηρεσίας είχαν πληρωθή. Ήσαν χαρούμενοι επειδή οι συνεισφορές των συνέβαλλαν στο να γίνη αυτό, με το να παρέχωνται τα χρειώδη για όλους αυτούς τους υπηρέτας του ναού. Δώδεκα χρόνια αργότερα ο Νεεμίας βρήκε ότι ήταν ανάγκη να αναζωογονήση αυτή την υποστήριξι του ναού και να εγκαταστήση εκ νέου τους Λευιτικούς υπηρέτας του ναού στις θέσεις των και να κατευθύνη ολόκληρον τον Ιούδα να τους υποστηρίζη υλικώς. (Νεεμ. 13:10-14) Τότε ο Ιούδας ευφράνθηκε πάλι.

2. (α) Τι κάνει τους μάρτυρας του Ιεχωβά να ευφραίνωνται όπως ευφράνθηκε τότε ο Ιούδας; (β) Πώς η αγροτική κατάστασις του έθνους επηρέαζε τους υπηρέτας του ναού;

² Το ίδιο συμβαίνει με τους μάρτυρας του Ιεχωβά σήμερα. Και εμείς επίσης ευφραινόμεθα όταν προσέχωμε την πρόσκλησι του Θεού και εισφέρωμε τα πνευματικά δέκατα, επειδή τότε βλέπομε μια αύξησι στη λατρεία του ναού που οφείλεται σε αύξησι του αριθμού των ενεργών, καλά υποστηριζόμενων υπηρετών του ναού. Επειδή το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών εισέφερε τα πνευματικά δέκατα από το 1919 και έπειτα, ο πλήρης αριθμός των μελών του «βασιλικού ιερατείου» φέρθηκε στο ναό το 1931 για να πληρωθούν οι θέσεις των 144.000 μελών του σώματος του Ιησού Χριστού του Αρχιερέως. Με το να εισφέρουν τα πνευματικά δέκατα, ο οίκος του Ιεχωβά ευημερεί με αφθονία τροφής στην αποθήκη του ή στο θησαυροφυλάκιό του, και οι υπηρέται του ναού έχουν, ούτως ειπείν, την αναγκαία τροφή και ενδύματα για την εκτέλεσι των καθηκόντων των εκεί. Στον αρχαίον Ισραήλ, ακόμη και όταν εισεφέροντο τα δέκατα, αν η παραγωγή του αγρού ήταν πτωχή, τα δέκατα θα ήσαν αντιστοίχως πτωχά και οι υπηρέται του ναού θα είχαν αντιστοίχως πτωχή υλική υποστήριξι. Τι, λοιπόν, εγίνετο τότε;

3. Πώς εδώ η διαθήκη του Ιεχωβά είχε τον λόγον, και τι είδους δοκιμή του Θεού ήταν η εισφορά όλων των δεκάτων;

³ Εδώ είχε τον λόγον η διαθήκη του Ιεχωβά. Σύμφωνα μ’ αυτήν, ο Ιεχωβά δεν επρόκειτο ν’ αφήση να γίνη κατ’ ανάγκην μια τέτοια πτωχή εισφορά δεκάτων οφειλόμενη σε πτωχές αποδόσεις του αγρού όταν ο λαός του θα ήταν πιστός. Αν αυτοί έκαναν το μέρος των, τότε και αυτός θα έκανε το δικό του. Το να εισφέρουν αυτοί ευπειθώς όλα τα δέκατα, διεκήρυξε ότι θα ήταν μια δοκιμασία ή δοκιμή όσον αφορά αυτόν ως Θεόν των. Ήταν μια δοκιμή για το αν αυτός θα εκτελούσε το μέρος του στη διαθήκη. Αυτή ήταν μια νόμιμη δοκιμή του Θεού. Δεν θα τον εξεπείραζαν για να πράξη κακόν· δεν θα τον εδοκίμαζαν με το να πράξουν αυτοί κακόν, ή αφροσύνη. (Μαλαχ. 3:15· Ματθ. 4:5-7) Θα ήταν εκτέλεσις του οικείου μέρους των στη διαθήκη υποκινούμενη από αγάπη και πίστι, όχι με το να υπερβούν αλαζονικά εκείνο που επέτρεπε η διαθήκη. Αυτό ήταν ένδειξις μιας τρυφερής εμπιστοσύνης στον Θεό ότι θα έπραττε πιστά το μέρος του στη διαθήκη, όπως υπεσχέθη στο Λευιτικόν 26:3-10 και στο Δευτερονόμιον 28:1-14.

4. Ως απάντησι στη δοκιμή, τι υπεσχέθη να πράξη ο Ιεχωβά, και τι δείχνει αυτό όσον αφορά την πηγή της ευημερίας;

⁴ «‘Δοκιμάσατέ με τώρα με τον τρόπον τούτον’, λέγει ο ΚΥΡΙΟΣ [Ιεχωβά] των δυνάμεων, ‘και ιδέτε αν δεν σας ανοίξω τα παράθυρα των ουρανών, και εκχέω ευλογίαν δια σας, εωσού δεν υπάρχη πλέον έλλειψις’.» (Μαλαχ. 3:10, ΜΑΜ) Οι ουρανοί είναι η πηγή της ευημερίας, επειδή είναι η πραγματική αποθήκη του Ιεχωβά. (Δευτ. 28:12· Λευιτ. 26:4· Ιερεμ. 10:13) Η πηγή της ευλογίας μας εκρέει από τον ουρανό προς τα κάτω, όχι από την υλική γη προς τα επάνω. Τα παράθυρα του ουρανού είναι οι «καταρράκται των ουρανών». (Γέν. 7:11· 8:2) Μέσω των αυλάκων αυτών ο Ιεχωβά εκκενώνει την υπερχειλίζουσα ευλογία του επάνω στους τηρητάς της διαθήκης. Υπεσχέθη ότι θα εκχύση αυτήν την ευλογία πριν από τη μεγάλη και τρομερή ημέρα του Ιεχωβά.

5. Από πότε έγινε αυτή η δοκιμής και ανταπεκρίθη ο Ιεχωβά σ’ αυτήν:

⁵ Με αγάπη, πιστότητα και ζήλο εισφέροντας τα πνευματικά δέκατα από το 1919, το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών επροχώρησε να δοκιμάση τον Ιεχωβά σύμφωνα με τη νέα διαθήκη του δια του Χριστού. Ανταπεκρίθη ο Ιεχωβά στη δοκιμή; Η άφθονη ευλογία που εξεχύθη επάνω στους μάρτυράς του στη διάρκεια των τριανταέξη ετών από τότε, απαντά εμφατικά Μάλιστα! Σημειώστε τι περιλαμβάνει όλη αυτή η ευλογία:

6. Τι περιέλαβε η ευλογία αυτή σε εκδόσεις Γραφικών βοηθημάτων;

⁶ Την 1η Οκτωβρίου 1919 άρχισε να εκδίδεται το περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών (τώρα Ξύπνα!) ως συμπλήρωμα της Σκοπιάς. Στο 1920, με το Δύνασθε να Ομιλήτε μετά των Νεκρών; και αργότερα με το Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε θα Αποθάνωσι, άρχισε να εκδίδεται τακτικά μια νέα σειρά βιβλιαρίων. Τα παλαιά Γραφικά βιβλία σπουδής, οι επτά τόμοι των Γραφικών Μελετών (1886-1917), αντικατεστάθησαν, επειδή, αρχίζοντας με την Κιθάρα του Θεού το 1921, εξεδόθη μια νέα σειρά Γραφικών βιβλίων μελέτης που εκορυφώθη στο βιβλίο Μπορείτε να Επιζήσετε του Αρμαγεδδώνος στον Νέο Κόσμο του Θεού το 1955. Όλες αυτές οι εκδόσεις από το 1919 εξακολούθησαν να παρουσιάζουν Βιβλικές διδασκαλίες και εκθέσεις Βιβλικών προφητειών από την προοδευτική άποψι και όχι σύμφωνα με την παράδοσι ή την κατανόησι οποιουδήποτε νεκρού ανθρώπου. Εκτός από την έκδοσι αυτών των βοηθημάτων Γραφικής μελέτης, η Εταιρία Σκοπιά προέβη στην έκδοσι μεταφράσεων της Γραφής, όπως Το Εμφατικόν Δίγλωττον, η Μετάφρασις Βασιλέως Ιακώβου, η Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφρασις, και η Μετάφρασις Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών. Παρεσχέθησαν νέα φυλλάδια προς δωρεάν διανομήν από το 1922, οπότε με το φυλλάδιο «Πρόκλησις» έγινε έναρξις της σειράς που έφθασε σε εκατοντάδες εκατομμύρια αντιτύπων έως τώρα.

7. Σε μέσα παραγωγής και συνελεύσεις;

⁷ Επιπρόσθετα, αρχίζοντας στο 1920 με το μικρό τυπογραφείο της Μυρτλ Άβηνιου 35 του Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, ιδρύθησαν εργοστάσια για την εκτύπωσι των συγγραμμάτων των μαρτύρων του Ιεχωβά σε δικά των πιεστήρια, και τώρα είναι υπό οικοδόμησιν μια δεκατριώροφη προσθήκη απέναντι στο εννεαώροφο εργοστάσιο της Άνταμς Στρητ 117. Έγινε αύξησις στον αριθμό των τμημάτων της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας, από ολιγώτερα των είκοσι που ήσαν στο 1919 σε εβδομήντα και πλέον, απ’ αυτά δε τελευταία είναι του Λουξεμβούργου και του Βερολίνου. Εκτός από τις συνεχιζόμενες περιοδικώς συνελεύσεις περιοχής, περιφερειακές και εθνικές, άρχισαν μεγάλες διεθνείς συνελεύσεις με τη Συνέλευσι του Σήνταρ Πόιντ του 1919, οι οποίες εκορυφώθησαν στο 1955 με τη σειρά των δεκατριών Συνελεύσεων της «Θριαμβευούσης Βασιλείας», στις οποίες πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες άτομα άκουσαν τη δημοσία ομιλία «Προσεχής Κατάκτησις του Κόσμου—από τη Βασιλεία του Θεού» σε εννέα γλώσσες, και πάνω από δεκατρείς χιλιάδες εβαπτίσθησαν. Η κινηματογραφική ταινία «Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου εν Δράσει», η οποία προεβλήθη δωρεάν σε εκατοντάδες χιλιάδων σε όλη τη γη από το 1954 και έπειτα, εξακολουθεί να δείχνη το εργοστάσιο της Εταιρίας σε δράσι και μερικές διεθνείς συνελεύσεις εν προόδω, ιδιαίτερα τη συνέλευσι του Σταδίου Γιάγκη της Νέας Υόρκης που έγινε στο 1953, οπότε ένα ορατό ακροατήριο από 165.829 άτομα άκουσε τη δημοσία διάλεξι εκεί.

8. Σε ηχητικά μέσα αναπαραγωγής και σε εκπαίδευσι κηρύκων;

⁸ Ιδρύθησαν ραδιοφωνικοί σταθμοί, ο ιδιόκτητος ραδιοφωνικός σταθμός της Εταιρίας WBBR λειτουργεί ακόμη αφότου εγκαινιάσθη το 1924, η δε απόδοσίς του συμπληρώνεται τώρα με ελεύθερες εκπομπές από εμπορικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Επί πολλά έτη παρεσχέθησαν και εχρησιμοποιήθησαν ηχητικά εφόδια για τον αγρό, όπως ηχητικά αυτοκίνητα και φορητοί φωνογράφοι για να μεταδίδουν από πλάκες θρησκευτικές ομιλίες. Εκτίσθησαν νέοι οίκοι Μπέθελ για τη στέγασι εργατών των τμημάτων, αρχίζοντας με τον νέον οίκον Μπέθελ του Μπρούκλυν στο 1927. Η ιεραποστολική σχολή, η Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», άνοιξε στο 1943, ως αποτέλεσμα δε της αποστολής από εκεί ιεραποστόλων σε πολλές χώρες, ιδρύθησαν εικοσάδες ιεραποστολικών οίκων. Σχολεία θεοκρατικής διακονίας ιδρύθησαν σε όλες τις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά, και γι’ αυτές παρεσχέθη μία σειρά βιβλίων σπουδής από το 1943, των οποίων το τελευταίο έχει τίτλο «Ικανοί Διάκονοι».

9. Σε προώθησι της δράσεως του αγρού και υπεράσπισι και νομική βεβαίωσί της, και όλα αυτά με ποια πρόσφατη συμμετοχή στη δράσι τον αγρού;

⁹ Εξεδόθη η μηνιαία εφημερίς της υπηρεσίας του αγρού, που ήταν γνωστή ως Δελτίον στο 1922, αλλά τώρα ως Πληροφορητής· και αυτή συνεπληρώθη με βιβλιάρια, των οποίων τελευταίο είναι το Κηρύττοντας Μαζί με Ενότητα. Οι πρώην ταξιδεύοντες κήρυκες που ήσαν γνωστοί ως «πίλγκριμς» αντικατεστάθησαν από το 1927 από προωθητάς της υπηρεσίας του αγρού που είναι σήμερα γνωστοί ως περιφερειακοί υπηρέται και υπηρέται περιοχής. Για να καταπολεμηθή όλη η ζημία που οι εχθροί εμηχανεύθησαν δια νόμου εναντίον της διακηρύξεως της Βασιλείας, η Εταιρία άνοιξε ένα νομικό τμήμα, το οποίον ειργάσθη σθεναρά για την υπεράσπισι και νομική βεβαίωσι του δικαιώματος της διακηρύξεως των αγαθών νέων της Βασιλείας όπως ο Θεός διέταξε μέσω του Χριστού. Οι συναθροίσεις προσευχής, αίνου και μαρτυρίας που εγίνοντο στο μέσον της εβδομάδος, αντικατεστάθησαν από εβδομαδιαίες πρακτικές συναθροίσεις υπηρεσίας. Αποτέλεσμα όλων των προηγουμένων ευλογιών ήταν ότι οι διαγγελείς της Βασιλείας ηύξησαν από χιλιάδες ενεργούς στον αγρό κατά το 1919, σε εκατοντάδες χιλιάδων τώρα, συγκεκριμένως δε σε 642.929 που ενησχολήθησαν στη μαρτυρία του αγρού κατά το τέλος του Αυγούστου του 1955. Τι μεγαλειώδης λατρεία ναού!

10. Πώς ο Ιεχωβά επετίμησε έτσι τον συμβολικόν «καταφθείροντα» και κατέστησε καρποφόρον την συμβολικήν «άμπελον»;

¹⁰ Παρατηρώντας όλος αυτές τις πνευματικές προμήθειες για κείνους που εισφέρουν τα πνευματικά δέκατα για να υπάρχη τροφή στον οίκον του Ιεχωβά, μπορούμε βαθιά να εκτιμήσωμε πώς αυτός άνοιξε τους καταρράκτας των ουρανών και μας έδωσε μια άφθονη βροχή ευλογιών, ώστε σήμερα να μην υπάρχη πια έλλειψις. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι τώρα ο πιο καλά εφωδιασμένος πνευματικώς λαός στο πρόσωπον της γης. Ο Θεός εξεπλήρωσε την προφητεία του: «Και θέλω επιτιμήσει υπέρ υμών τον καταφθείροντα [την καταφθείρουσαν ακρίδα, ΑΣΜ, περιθώριον], και δεν θέλει φθείρει τους καρπούς της γης σας· ουδέ η άμπελός σας θέλει απορρίψει προ καιρού τον καρπόν αυτής εν τω αγρώ, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων.» (Μαλαχ. 3:11, ΑΣ) Ο σπόρος που εσπείραμε έχει προφυλαχθή, για ν’ αυξήση και να καρποφορήση, οι δε καταφθείροντες εχθροί, όμοιοι με ακρίδες, δεν επετράπη να φθείρουν τον καρπό με την επιθετική τακτική τους, αφήνοντας τους αγρούς μας αγόνους, χωρίς παραγωγή. Οι λοιμώδεις εχθροί μας επετιμήθησαν, αλλ’ οι αγροί του «Χριστιανισμού» ελεηλατήθησαν από την πληγή των συμβολικών ακρίδων που προελέχθησαν στον Ιωήλ, κεφάλαιον δεύτερον. Έχομε έναν ευλογημένο καιρό συγκομιδής. Η άμπελός μας της χαράς της Βασιλείας δεν κατεφθάρη και δεν κατεστράφη από επιδημίες που να προκαλέσουν την πτώσι του αναπτυσσομένου καρπού ή το ζάρωμά του προτού η χαρά της καρδιάς μας πραγματοποιηθή. Οι προσδοκίες μας επραγματοποιήθησαν ή μάλλον τα αποτελέσματα υπήρξαν ανώτερα των προσδοκιών μας. Έχομε, λοιπόν, πνευματικόν άρτον για να ενισχύη την καρδιά μας και πνευματικόν οίνον για να την χαροποιή καθώς συνεχίζομε την υπηρεσία του Ιεχωβά και φέρνομε τακτικά στην αποθήκη του την πλήρη υπόμνησιν της τελείας αφιερώσεώς μας σ’ αυτόν.

11. Από ποιά άποψι το έθνος του πνευματικού Ισραήλ είναι πλούσιο, ευτυχές και διαμένει σε μια γη που είναι «νυμφευμένη»;

¹¹ Ενώ το αρχαίο έθνος Ισραήλ που εισέφερε δέκατα επρόκειτο να είναι υλικώς πλούσιο, το έθνος του πνευματικού Ισραήλ, οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι σήμερα πνευματικώς πλούσιοι. Έχουν τις αποδείξεις της θείας ευνοίας, ευλογίας και προστασίας παρ’ όλες τις επιθέσεις του εχθρού. Πάντοτε εβγήκαν θριαμβευταί, αδιάφορο πόσο τρομερές και δοκιμαστικές είναι οι επίγειες πείρες των. Παράγουν τον καρπό του πνεύματος του Ιεχωβά, ο οποίος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, χρηστότης, πίστις, κλπ. και επομένως δεν διαφθείρονται από τα «έργα της σαρκός». Αποτελούν μια καθαρή οργάνωσι καθαρής λατρείας. (Γαλ. 5:19-23) Έχουν ένα ικανοποιητικό Βιβλικό άγγελμα, άγγελμα που δοξάζει τον Θεό και ικανοποιεί την πείνα και τη δίψα για πνευματική τροφή. Είναι πλούσιοι με την κατοχή του μοναδικού αγίου ονόματος του Θεού, και διαμένουν σε μια θεοκρατική επίγεια κατάστασι, μια συμβολική «γη» αξία του ονόματος «Μπεουλάχ», επειδή είναι μια γη όχι εγκαταλελειμμένη, όχι έρημη από κατοίκους, αλλά μια γη αδιάζευκτα «νυμφευμένη» μ’ ένα υπόλοιπο που δεν μεταναστεύει. Επηλήθευσε, λοιπόν, η πρόρρησις του Ιεχωβά: «Και θέλουσι σας μακαρίζει πάντα τα έθνη· διότι σεις θέλετε είσθαι γη επιθυμητή, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων.»—Μαλαχ. 3:12, ΑΣ.

12. (α) Πώς όλα τα έθνη ωνόμασαν τον πνευματικόν Ισραήλ μακάριον και «γη επιθυμητή»: (β) Πώς ενήργησαν για να συμμετάσχουν οι ίδιοι σ’ αυτή την πνευματική ευημερία και ευτυχία

¹² Αυτό συνέβη στον πιο ατυχή καιρό όλης της ανθρωπίνης ιστορίας, κατά τον οποίον όλα τα έθνη υποφέρουν από την «αρχήν των ωδίνων» και όλα τα επακόλουθά της από το 1914. Άτομα από όλα τα ατυχή αυτά έθνη έχουν αντιληφθή ότι το υπόλοιπον των πνευματικών Ισραηλιτών ανήκει στην οργάνωσι στην οποίαν ευδοκεί ο Ιεχωβά και η οποία ονομάζεται Χεφζιμπάχ, που σημαίνει «Η ευδοκία μου εν αυτή»· και ότι είναι μακάριοι επειδή Θεός των είναι ο Ιεχωβά και αυτοί είναι μια «γη επιθυμητή» επειδή αυτός ευφραίνεται μ’ αυτήν όπως ο νυμφίος ευφραίνεται με τη νύμφη του. (Ψαλμ. 33:12· Ησ. 62:4, 5) Τα άτομα αυτά των εθνών ονομάζουν το πνευματικό υπόλοιπο μακάριο. Ποθώντας οι ίδιοι πνευματική ευημερία και ευτυχία, προσέρχονται στην «επιθυμητή γη». Ενώνονται με το υπόλοιπο που ευημερεί πνευματικώς. Έρχονται στο εξυψωμένο όρος του οίκου του Ιεχωβά, αναρριχώνται στις αυλές του ναού του και ενώνονται στη λατρεία του εν πνεύματι και αληθεία, όπως ακριβώς προελέχθη εις Ησαΐαν 2:2-4. Μαθαίνοντας ότι η εξακολουθητική πνευματική ευημερία βασίζεται στην ευπειθή των δράσι, εισφέρουν και αυτοί επίσης τα πνευματικά των δέκατα στην αποθήκη του ναού του Ιεχωβά για να υπάρχη τροφή στον ιερό του οίκο για τους υπηρέτας του ναού. «Διότι από ανατολών ηλίου έως δυσμών αυτού το όνομά μου θέλει είσθαι μέγα μεταξύ των εθνών· και εν παντί τόπω θέλει προσφέρεσθαι θυμίαμα εις το όνομά μου, και θυσία καθαρά· διότι μέγα θέλει είσθαι το όνομά μου μεταξύ των εθνών, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων. . . . εγώ είμαι βασιλεύς μέγας, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων, και το όνομά μου είναι τρομερόν εν τοις έθνεσι.»—Μαλαχ. 1:11, 14, ΜΝ.

ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΙΚΗ ΔΙΑΦΥΛΑΞΙΣ

13. Πώς μίλησαν και ενήργησαν οι κοσμικόφρονες υπερήφανοι, αλλά πώς ανηρέθησαν όλοι οι ψευδείς των συλλογισμοί;

¹³ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι, έθεσαν πιστά τον Θεόν υπό δοκιμήν, είναι ο πιο ευτυχισμένος λαός επάνω στη γη και γνωρίζουν ότι δεν είναι ανωφελές το να υπηρετή κανείς τον Ιεχωβά Θεό. Οι κοσμικόφρονες υπερήφανοι του «Χριστιανικού κόσμου», του οποίου αποτελεί μέρος η τάξις του «κακού δούλου» που έχει απορριφθή, δεν είναι ευτυχείς· δεν έχουν πίστι στον Ιεχωβά Θεό για να τον δοκιμάσουν για την ευλογία του. Σ’ αυτούς ο Ιεχωβά λέγει: «Οι λόγοι σας ήσαν σκληροί εναντίον μου, λέγει ο ΚΥΡΙΟΣ· και είπετε, Τι ελαλήσαμεν εναντίον σου; Σεις είπετε, Μάταιον είναι να δουλεύη τις τον Θεόν και, Τις η ωφέλεια ότι εφυλάξαμεν τα διατάγματα αυτού, και ότι περιεπατήσαμεν πενθούντες ενώπιον του ΚΥΡΙΟΥ των δυνάμεων; Και τώρα ημείς μακαρίζομεν τους υπερήφανους· ναι, οι εργαζόμενοι την ανομίαν υψώθησαν· ναι, οι πειράζοντες τον Θεόν, και αυτοί εσώθησαν.» (Μαλαχ. 3:13-15, ΜΑΜ) Αυτοί δεν εχάρησαν για την εγκαθιδρυμένη βασιλεία του Ιεχωβά, αλλ’ εναντιώθηκαν σ’ εκείνους που την αναγγέλλουν. ‘Περιεπάτησαν πενθούντες ενώπιον του Ιεχωβά των δυνάμεων’, επειδή δεν βλέπουν το επίμαχο ζήτημα και έτσι δεν εκτιμούν το προνόμιο να υποφέρουν για να υποστηρίξουν το μέρος του Θεού στη μεγάλη διαμάχη γύρω από την κυριαρχία του σύμπαντος. Δυσφορούν επειδή οι εργάται της ανομίας ευημερούν προς στιγμήν υλικώς και πολιτικώς στην πορεία των. (Ψαλμ. 37:1, 7) Ανόμοια με τον Ιώβ, λαμβάνουν μια υλιστική άποψι και κατηγορούν τον Θεό για αφροσύνη. (Ιώβ 1:22) Έχουν μορφήν ευσεβείας, αλλ’ αρνούνται τη δύναμι της. Σκέπτονται ότι υποφέρουν θλίψεις παρ’ όλον ότι υπηρετούν τον Θεόν, ενώ αυτές πραγματικά ήλθαν επειδή αστοχούν να υπηρετήσουν τον Θεόν ανιδιοτελώς απ’ την καρδιά τους, όχι τυπικώς για ιδιοτελές κέρδος, αλλά με τον πρέποντα σεβασμό, φόβο και αγάπη. Η εκχυνόμενη υπερχειλίζουσα ευλογία επάνω στους μάρτυρας του Ιεχωβά που εισφέρουν τα δέκατα, αναιρεί όλους τους ψευδείς συλλογισμούς των δυσαρεστημένων, απίστων, απειθών θρησκευόμενων του «Χριστιανικού κόσμου».

14. Ποια, λοιπόν, διαφορά φανερώνεται ήδη πριν από τον Αρμαγεδδώνα καθώς προελέχθη;

¹⁴ Ναι, η διαφορά μεταξύ των απίστων κλεπτών του Θεού και του υπολοίπου των εισφερόντων τα δέκατα φανερώνεται ήδη πριν από τον πόλεμον του Αρμαγεδδώνος, «τον πόλεμον της ημέρας της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος». (Αποκάλ. 16:14-16, Κριτ. Έκδ. Κειμ.) Αυτοί μίλησαν ευλαβώς και δεν κατηράσθησαν τον Ιεχωβά. «Τότε οι φοβούμενοι τον Ιεχωβά ελάλουν προς αλλήλους· και ο Ιεχωβά προσείχε, και ήκουε· και εγράφη βιβλίον ενθυμήσεως ενώπιον αυτού, περί των φοβούμενων τον Ιεχωβά, και των ευλαβουμένων το όνομα αυτού· και θέλουσιν είσθαι εμού, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων, μάλιστα ιδικόν μου απόκτημα, κατά την ημέραν την οποίαν κάμνω [ή, καθ’ ην κάμνω τούτο]· και θέλω σπλαγχνισθή αυτούς, καθώς σπλαγχνίζεται άνθρωπος τον υιόν αυτού, όστις δουλεύει αυτόν. Τότε θέλετε επιστρέψει, και διακρίνει μεταξύ δικαίου και ασεβούς, μεταξύ του δουλεύοντος τον Θεόν, και του μη δουλεύοντος αυτόν.»—Μαλαχ. 3:16-18, ΑΣ, περιθώριον.

15. Ποιοι, από το 1931, ενώθηκαν με το υπόλοιπο στο να μιλούν μαζί, και πώς θα εκδηλωθή ευσπλαγχνία για το υπόλοιπο και θα φανερωθούν οι ασεβείς;

¹⁵ Για να μιλούν μεταξύ των εκείνοι που αποτελούν το φοβούμενο τον Ιεχωβά υπόλοιπο, συνηντώντο τακτικά για να εκφράζουν τις σκέψεις των για το όνομά του. Από το 1931 εκείνοι για τους οποίους το όνομα του Ιεχωβά έγινε μέγα και τρομερό μεταξύ των εθνών, ήλθαν και ενώθηκαν στις συναθροίσεις του υπολοίπου για να μιλούν για τη δόξα του ονόματος του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων θεωρεί το υπόλοιπο ως το κατ’ εξοχήν δικό του απόκτημα, που ελήφθη από όλα τα έθνη. (1 Πέτρ. 2:9) Οι άνθρωποι καλής θελήσεως αναγνωρίζουν επίσης ότι το υπόλοιπο που εισφέρει τα δέκατα είναι απόκτημα του Ιεχωβά και έτσι προσκολλώνται σ’ αυτό ως τον εκλεκτόν Του λαόν, για να μπορέσουν ν’ απολαύσουν την ερχόμενη σωτηρία μαζί του. Γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι θα ευσπλαγχνισθή το υπόλοιπο στην ημέρα που αυτός αναλαμβάνει δράσι και διεκδικεί την παγκόσμια κυριαρχία του διεξάγοντας νικηφόρως τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Σ’ αυτόν τον πόλεμο θα θυμηθή να τους ευσπλαγχνισθή και να τους σώση από καταστροφή, διότι έχουν αναγραφή στο βιβλίο της ενθυμήσεώς του επειδή τον φοβούνται και εισφέρουν όλα τα δέκατα στην αποθήκη του. Η εκδήλωσις της ευσπλαγχνίας του σ’ αυτούς με το να τους διατηρήση ζωντανούς στη διάρκεια αυτού του πολέμου θα γίνη με όλη την τρυφερότητα ενός πατρός που ευσπλαγχνίζεται τον ευπειθή, ευλαβή υιό που τον υπηρετεί με αγάπη. Τότε με τη σωτηρία των φοβούμενων τον Ιεχωβά και την καταστροφή των καταφρονητών του Ιεχωβά, θα ιδούμε μια φορά ακόμη τη διαφορά μεταξύ των αληθινά δικαίων και των ασεβών, μεταξύ εκείνων που αληθινά υπηρετούν τον Θεό σύμφωνα με τις εντολές του και εκείνων που δεν τον υπηρετούν.

16. Πώς και οι καλής θελήσεως άνθρωποι δοκιμάζουν επίσης τον Ιεχωβά και με ποια ευλογητά αποτελέσματα;

¹⁶ Εν όψει μιας τέτοιας μελλούσης διακρίσεως μεταξύ των δύο τάξεων, ας αναβούν τώρα όλοι οι άνθρωποι καλής θελήσεως από όλα τα έθνη μαζί με το υπόλοιπο στον οίκον του Ιεχωβά κομίζοντας μαζί τους τα πνευματικά δέκατα. Με τον τρόπον αυτόν λάβετε θάρρος για να ενεργήσετε σύμφωνα με την πρόσκλησί Του και να τον θέσετε υπό δοκιμήν. Το να κάμετε τη δοκιμή αυτή οδηγεί στην άφθονη ευλογία σας τώρα, στην πνευματική ευημερία. Θα οδηγήση στο να διαφυλαχθήτε με την ευσπλαγχνία του Θεού μαζί με το υπόλοιπο μέσα από τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, για να απολαύσετε αιώνια ζωή στον νέο κόσμο του Ιεχωβά με υλική καθώς και πνευματική ευημερία επάνω στη γη.