Μέρος 30—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»

Η διένεξις που παρετάθη επί αιώνες μεταξύ του συμβολικού βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου, που προελέχθη στην προφητεία του Δανιήλ, κεφάλαιον 11, μπήκε τώρα στον εικοστόν αιώνα της Χριστιανικής μας εποχής. Την 1η Ιανουαρίου 1871 η Γερμανική Αυτοκρατορία ανασυνεστήθη και σε λίγο εσχημάτισε μια Τριπλή Συμμαχία ή Ντράιμπουντ με την Αυστροουγγαρία και το Βασίλειον της Ιταλίας. Αφ’ ετέρου, στο έτος 1882 η Βρεττανική Αυτοκρατορία εγκατέστησε ουσιαστικόν έλεγχον πάνω στη γη της Αιγύπτου. Έτσι η Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμις στην πραγματικότητα έλαβε τη θέσι του βασιλέως του νότου. Στο έτος 1914 μ.Χ. εξερράγη πόλεμος μεταξύ των δύο βασιλέων. Σχετικά με αυτό, ο Δανιήλ, κεφ. 11:29, προεφήτευσε ότι τώρα δεν θα ήταν το ίδιο για τον βασιλέα τον βορρά, όπως ήταν στους προτέρους καιρούς, διότι τώρα αυτός δεν ήταν παρά μια δευτερεύουσα δύναμις και αντιμετώπιζε όχι μόνο μια πρωτεύουσα δύναμι, την Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμι, αλλά και τη βασιλεία του Θεού που ιδρύθη στον ουρανό το 1914.

16. Κατά πρώτον τι ήσαν κυρίως τα «πλοία των Κηττιαίων», που ήλθαν εναντίον του βασιλέως του βορρά:

¹⁶ Ο άγγελος, σχολιάζοντας αυτή την έλλειψι ομοιότητος με τους πρώτους καιρούς, είπε στον Δανιήλ: «Διότι τα πλοία των Κηττιαίων θέλουσιν ελθεί εναντίον αυτού· και θέλει ταπεινωθή, και επιστρέψει, και θυμωθή εναντίον της διαθήκης της αγίας και θέλει ενεργήσει, και επιστρέψει, και θέλει συνεννοηθή μετά των εγκαταλιπόντων την διαθήκην την αγίαν.» (Δαν. 11:30) Ο βασιλεύς του βορρά, μολονότι ήταν εξωπλισμένος με το δεύτερο σε δύναμι πολεμικό ναυτικό και με πολλά καταστρεπτικά υποβρύχια, δεν μπόρεσε ν’ αντιπαλαίση με τα «πλοία των Κηττιαίων» που επήλθαν εναντίον του. Αυτά δεν ήσαν κατά γράμμα πλοία της Κύπρου, του αρχαίου Κιττείμ, μολονότι στις 5 Νοεμβρίου 1914, η Μεγάλη Βρεττανία προσήρτησε τη νήσο Κύπρο για ν’ αποκλείση τη φιλογερμανική Τουρκία. Κατά τον Ιουδαίο ιστορικό Ιώσηπο, ο όρος Κιττείμ εφηρμόζετο όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στις ακτές της Ιταλίας. Είναι ενδιαφέρον το ότι η Ιταλία συνεμάχησε με την εμπόλεμη Βρεττανία στο έτος 1915, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Λονδίνου, κι έτσι έθεσε το δικό της Ρωμαϊκό ναυτικό παράπλευρα στο ναυτικό του βασιλέως του νότου. Αλλά τα «πλοία των Κηττιαίων» ήσαν κατ’ αρχήν κυρίως το μεγάλο Βρεττανικό ναυτικό.

17. Πώς ήλθαν περισσότερα πλοία των Κηττιαίων αργότερα, όταν η εβδόμη παγκόσμια δύναμις εισήλθε πλήρως σε πόλεμο εναντίον του βασιλέως του βορρά;

¹⁷ Κι άλλα «πλοία των Κηττιαίων» ήλθαν αργότερα από τη δύσι, αφού το Γερμανικό υποβρύχιο U-20 εβύθισε το Βρεττανικό Πλοίο «Λουζιτάνια» της Κιούναρ Λάιν έξω στα ανοιχτά της Ιρλανδίας στις 7 Μαΐου 1915 και απωλέσθησαν 124 Αμερικανικές ψυχές. Μια διπλωματική αντιγνωμία ηγέρθη μεταξύ Αμερικής και Γερμανίας. Τα πράγματα επεδεινώθησαν, και στις 6 Απριλίου 1917 ο Αμερικανός Πρόεδρος Ουίλσων διεκήρυξε ότι υφίστατο κατάστασις πολέμου με τη Γερμανία. Τότε από τη δύσι ήλθαν τα Αμερικανικά πολεμικά πλοία στη μάχη εναντίον του βασιλέως του βορρά, και Αμερικανικά στρατεύματα ξεχύθηκαν στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Ο βασιλεύς του νότου, η Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμιος δύναμις, ήταν τώρα σε πλήρη πόλεμο με τον αντίπαλο βασιλέα. Αλλά τον Σεπτέμβριο του 1916 οι Βρεττανοί εγκαινίασαν ένα παράξενο είδος θωρακισμένου πολεμικού ξηράς εναντίον του βασιλέως του βορρά, στη μορφή των συρομένων «τανκς».

18. Στο έτος 1917, πώς ο βασιλεύς του βορρά εβοήθησε τον παγκόσμιο κομμουνισμό;

¹⁸ Χαρακτηριστικά, στο έτος 1917, μετά την παραίτησι του Τσάρου της Ρωσίας, ο Κάιζερ Γουλιέλμος έστειλε τον Νικόλαο Λένιν από την Ελβετία μέσω Γερμανίας και Σουηδίας στη Ρωσία για να διαδώση τον Μπολσεβικισμό ή κομμουνισμό, με σκοπό να εξασθενίση και καταστρέψη τις Ρωσικές στρατιές. (Έτσι λέγει ο Στρατηγός Λούντεντορφ, ο σύμμαχος του Αδόλφου Χίτλερ, στα απομνημονεύματά του.) Με την πολεμική αυτή στρατηγική ο βασιλεύς του βορρά εβοήθησε την υπόθεσι του παγκοσμίου κομμουνισμού.

19. Πότε ο βασιλεύς του βορρά ‘εταπεινώθη’ και επέστρεψε, και πώς και με ποια παγκόσμια γεγονότα το 1914 επεσημάνθη τώρα ως έτος σημαντικόν;

¹⁹ Εν τούτοις, τον Νοέμβριο του 1918, ο βασιλεύς του βορρά ‘εταπεινώθη’ κι επέστρεψε, αποσυρόμενος από τον πόλεμο, ηττημένος. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος, ο οποίος εβασίλευσε αφότου πέθανε ο πατέρας του Φρειδερίκος 3 το έτος 1888, εγκατέλειψε τον θρόνο κι έφυγε σε εξορία, η δε Γερμανία έγινε δημοκρατία. Έτσι έληξε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αλλ’ ο πόλεμος αυτός, μαζί με τους λιμούς, τους λοιμούς και τον διωγμό της τάξεως του αγιαστηρίου του Ιεχωβά, επεσήμανε το έτος 1914 μ.Χ. ως το έτος, κατά το οποίον οι «επτά καιροί», οι «καιροί των εθνών,» έληξαν και η βασιλεία του Θεού εγεννήθη στους ουρανούς, ο δε παλαιός αυτός κόσμος, που κυβερνάται από τον Διάβολο, εισήλθε στον «έσχατον καιρόν» του.—Ματθ. 24:7-9· Λουκ. 21:10-17.

20. Τότε που ήταν εξόριστος ο Κάιζερ Γουλιέλμος, πώς ο βασιλεύς του βορρά εθυμώθη εναντίον της διαθήκης της αγίας ;

²⁰ Στην περίπτωσι του Κάιζερ Γουλιέλμου, η καρδία του ήταν εναντίον της αγίας διαθήκης. (Δαν. 11:28) Εφόσον αυτός ήταν εξόριστος ως τον θάνατό του στις 4 Ιουνίου 1941, πώς τώρα ο βασιλεύς του βορρά ‘εθυμώθη εναντίον της διαθήκης της αγίας’ και ‘ενήργησε’; Αυτό έγινε με την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερ, του Αυστριακού, βοηθουμένου από τους Γερμανούς Καθολικούς πολιτικούς, όπως λόγου χάριν, τον Φραντς φον Πάπεν. Τον Ιανουάριο του 1933, ο Πρόεδρος φον Χίντενμπουργκ απέβαλε τον Σλάιχερ κι έβαλε τον Χίτλερ ως Γερμανό καγκελάριο, με τον Φον Πάπεν ως αντι-καγκελλάριο. Τότε ο Πρόεδρος φον Χίντενμπουργκ εδήλωσε: «Και τώρα, κύριοι, εμπρός με τον Θεό!»a Πραγματικά ήταν ‘ΕΜΠΡΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!’ Εκείνο τον καιρό οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν πάνω από 19.200 στη Γερμανία και ήσαν πολύ εμφανείς. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαμε ο Εθνικοσοσιαλιστής Ηγέτης Χίτλερ ήταν να θέση υπό διωγμόν τους μάρτυρας του Ιεχωβά, να κατάσχη τα εφόδιά των για μαρτυρία και να τους στείλη σε φυλακές και στρατόπεδα συγκεντρώσεως.b Την 1η Απριλίου 1933, ο Χίτλερ έγινε δικτάτωρ, διότι η Γερμανική Βουλή (Ράιχσταγ) διεβίβασε τις νομοθετικές της εξουσίες στην κυβέρνησι του Χίτλερ για περίοδο τεσσάρων ετών. Με αυτή την ενέργεια η Γερμανική δημοκρατία έπαυσε να υπάρχη κι επακολούθησε η «Τρίτη Γερμανική Αυτοκρατορία.» Η Πρώτη ήταν η Γερμανική Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το έτος 962 ως το 1806 η δε Δεύτερη ήταν η Αυτοκρατορία των Χοεντσόλλερν από το έτος 1871 ως το 1918. Η Τρίτη ήταν η δικτατορία του Χίτλερ.

21. Πώς τώρα ‘ενήργησε’ ο βασιλεύς του βορρά με το να «συνεννοηθή μετά των εγκαταλιπόντων την διαθήκην την αγίαν»;

²¹ Ωστόσο, πώς αυτός ενήργησε; Στις 8 Σεπτεμβρίου 1926, η Γερμανία είχε γίνει δεκτή στην Κοινωνία των Εθνών, αλλ’ ο Εθνικοσοσιαλιστής δικτάτωρ Χίτλερ έβγαλε τη Γερμανία από την Κοινωνία των Εθνών στις 14 Οκτωβρίου 1933. Τολμηρά επροχώρησε από τη μια κοσμική επιτυχία στην άλλη, προσήρτησε την Αυστρία και κατόπιν τη Σουδητία στην Τσεχοσλοβακία κι εσχημάτισε τις Δυνάμεις του Άξονος, περιλαμβανομένης και της μακρινής Ιαπωνίας. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του ωφείλετο στο ότι είχε «συνεννοηθή μετά των εγκαταλειπόντων την διαθήκην την αγίαν.» Εκείνοι που ισχυρίζοντο ότι είναι υπέρ της διαθήκης του Θεού για τη Βασιλεία ήσαν οι κληρικοί του «Χριστιανικού κόσμου», ιδιαίτερα οι της Ρωμαιοκαθολικής Ιεραρχίας. Αυτοί δεν επρόσμεναν τον δικαιωματικό Κληρονόμο, τον Ιησού Χριστό, να αναλάβη τη βασιλεία του στο έτος 1914, αλλ’ ίδρυσαν μια δική τους θρησκευτικο-πολιτική κυβέρνησι κι εγκαθίδρυσαν την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στις αρχές του Ιουλίου του 1933 ο Αντι-Καγκελλάριος φον Πάπεν διεπραγματεύθη υπέρ του Χίτλερ ένα «κογκορδάτον» ή συμφωνία με τον Πάπα Πίον ΙΑ΄· δυνάμει της συμφωνίας αυτής ο πάπας εδέχθη να διαλύση το κόμμα Καθολικού Κέντρου στη Γερμανία λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα την υπόσχεσι του Χίτλερ ότι η Καθολική Εκκλησία θα εξακολουθούσε να έχη πλήρη θρησκευτική ελευθερία στη Γερμανία. Αυτό προελείανε τον δρόμο στο να θεσπίση ο Χίτλερ ότι πρέπει να υπάρχη ένα ενιαίο πολιτικό κόμμα στη χώρα, το Εθνικο-Σοσιαλιστικό κόμμα.

22. Κατά Ρωμαιοκαθολικήν πληροφορίαν, ποιοι ήσαν οι πολεμικοί σκοποί του βασιλέως του βορρά, και πώς απεκαλύφθησαν οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του Ιταλού συντρόφου του;

²² Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η εφημερίς Τάιμς Νέας Υόρκης της 17ης Φεβρουαρίου 1940, ανέγραψε την εξής Ρωμαιοκαθολική πληροφορία σ’ ένα τηλεγράφημα με ημερομηνία «Ουάσιγκτων, 16 Φεβρουαρίου»: «Οι Γερμανικοί πολεμικοί σκοποί περιεγράφησαν απόψε ως μία ανασύστασις της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον [Ρωμαιοκαθολικόν ιερέα] Δρα Έντμαντ Α. Ουώλς, έφορον της Σχολής Εξωτερικών Υπηρεσιών του [Καθολικού] Πανεπιστημίου της Τζωρτζτάουν. . . . Ο Δρ Ουώλς είπε ότι είχε ακούσει τον Αδόλφο Χίτλερ να λέγη ότι η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία ήταν μια Γερμανική αυτοκρατορία, πρέπει να επανιδρυθή.» Είναι πολύ γνωστό ότι σύντροφος του βαπτισμένου Καθολικού Χίτλερ στις Δυνάμεις του Άξονος ήταν ο Ιταλός Ντούτσε Μουσσολίνι, ο οποίος υπέγραψε ένα «κογκορδάτον» με τον Πάπα Πίον ΙΑ΄ το 1929, δυνάμει του οποίου η Πόλις του Βατικανού κατεστάθη ανεξάρτητο κράτος. Μετά από χρόνια, κάτω από την ευλογία Καθολικών ιερέων, τα στρατεύματα του Μουσσολίνι εισέβαλαν στη μη Καθολική Αιθιοπία και στις 9 Ιουλίου 1936 ο Μουσσολίνι ανήγγειλε την ανασύστασι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας των Καισάρων και ανεκήρυξε τον Βασιλέα Βίκτωρα Εμμανουήλ Αυτοκράτορα της Αιθιοπίας. Τον Δεκέμβριο του 1937 ο Ντούτσε Μουσσολίνι απέσυρε τη Φασιστική Ιταλία από την Κοινωνία των Εθνών.

ΤΟ «ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΝ» ΚΑΙ ΤΟ «ΒΔΕΛΥΓΜΑ»

23. Σ’ αυτό το σημείο, πώς ο άγγελος του Ιεχωβά αναφέρεται στην τάξι του αγιαστηρίου σχετικά με τον βασιλέα του βορρά;

²³ Εν τούτοις, τι γίνεται μ’ εκείνους που αρνούνται να προέλθουν σε συνεννόησι με τον βασιλέα του βορρά και οι οποίοι εμμένουν στην αγία διαθήκη για τη βασιλεία του ανάσσοντος Υιού του Ιεχωβά; Ο άγγελος απαντά σ’ αυτό το ερώτημα. Αντί να εξετάση τις πολλές λεπτομέρειες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, περιορίζει τα λόγια του κυρίως σ’ εκείνους της πιστής τάξεως του αγιαστηρίου. Κάνοντας τούτο ο άγγελος τονίζει μια αξιόλογη μεταβολή στην προσωπικότητα κι εθνικότητα του βασιλέως του βορρά, λέγοντας: «Και βραχίονες θέλουσιν εγερθή εξ αυτού, και θέλουσι βεβηλώσει το αγιαστήριον της δυνάμεως, και αφαιρέσει την παντοτεινήν θυσίαν, και στήσει το βδέλυγμα της ερημώσεως.»—Δαν. 11:31.

24. Βοηθούμενοι από τον Κάιζερ Γουλιέλμο στο 1917, τι έκαμαν οι Κομμουνισταί στη Ρωσία, και σε ποια Κοινωνία έγινε δεκτή η νέα Ρωσία;

²⁴ Η μνεία περί ‘βραχιόνων’ που εγείρονται εξ αυτού αναφέρεται στους υποστηρικτάς του βασιλέως του βορρά, στρατιωτικές δυνάμεις, με τις οποίες εμπλέκει τον δημοκρατικό βασιλέα του νότου σ’ ένα δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αλλά πριν από τον δεύτερο αυτόν παγκόσμιο πόλεμο για παγκόσμια κυριαρχία, στη διάρκεια αυτού και μετά απ’ αυτόν, έλαβαν χώραν εκπληκτικές εξελίξεις. Ο βασιλεύς του βορρά είχε ήδη βοηθήσει τον παγκόσμιο κομμουνισμό στο έτος 1917, οπότε ο επαναστατικός Λένιν επέστρεψε στη Ρωσία από την εξορία του στην Ελβετία υπό την ασφαλή οδηγία της κυβερνήσεως του Κάιζερ Γουλιέλμου. Από τότε οι Κομμουνισταί κατέλαβαν τη Ρωσική κυβέρνησι και ίδρυσαν την Ένωσι Σοβιετικών και Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών με την ολοκληρωτική της κυβέρνησι και δικτατορία. Αυτή η Ε.Σ.Σ.Δ. έγινε δεκτή στην Κοινωνία των Εθνών στις 17 Σεπτεμβρίου 1934. Διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τις δυτικές δημοκρατίες.

25. Πώς προήλθε η «προδοσία των δυτικών δημοκρατιών» από την Κομμουνιστική Σοβιετική κυβέρνησι, και γιατί αυτή απεβλήθη απ’ την Κοινωνία;

²⁵ Τον Αύγουστο του 1939 η Βρεττανία και η Γαλλία διεπραγματεύοντο με την Κομμουνιστική κυβέρνησι, οπότε ξαφνικά επήλθε αυτό που ωνομάσθη «προδοσία των δυτικών δημοκρατιών.» Ο Εθνικοσοσιαλιστής βασιλεύς του βορρά ήταν σχεδόν έτοιμος ναι εξαπολύση τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κι εχρειάζετο να προστατεύση την ανατολική του πλευρά. Γι’ αυτό τον σκοπό συνήψε σύμφωνα συνεργασίας με τη Ρωσία. Έτσι, στις 19 Αυγούστου η Ρωσική πρωτεύουσα ανήγγειλε ότι συνήψε μια επταετή εμπορική συμφωνία με την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία. Και το πιο παράδοξο, στις 24 Αυγούστου, η Μόσχα και πάλι επροξένησε έκπληξι και τρόμο στη Δύσι με την υπογραφή μιας δεκαετούς συνθήκης μη επιθέσεως με τη Γερμανία. Υπήρχε κάποια συνεργασία μεταξύ των; Ο χρόνος το απεκάλυψε. Την 1η Σεπτεμβρίου οι Εθνικοσοσιαλιστικοί «βραχίονες» ή στρατιωτικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Πολωνία, για ν’ ανάψουν τα πυρά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.c Προήλασαν με κεραυνοβόλο πόλεμο. Κατόπιν στις 17 Σεπτεμβρίου η Κομμουνιστική κυβέρνησις διέταξε τα δικά της στρατεύματα να εισβάλουν στην Πολωνία από την άλλη πλευρά. Μετά από πέντε μέρες η Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και η Κομμουνιστική Σοβιετική Ένωσις ανήγγειλαν μια συμφωνημένη διαιρετική γραμμή δια μέσου της Πολωνίας, η οποία εχώριζε τα εδάφη που κατελήφθησαν αρπακτικά. Δύο μήνες αργότερα η Σοβιετική Ρωσία επετέθη εναντίον της Φινλανδίας, και η Ρωσία έγινε το πρώτο μέλος που απεβλήθη από την Κοινωνία των Εθνών.

26. Πώς η Τρίτη Γερμανική Αυτοκρατορία έχασε τη θέσι του βασιλέως του βορρά;

²⁶ Επί δύο σχεδόν έτη η Κομμουνιστική Ρωσία εξακολούθησε να παραμένη σύμμαχος του Εθνικοσοσιαλιστού βασιλέως του βορρά. Ήταν δικτατορική· επέβλεπε σε παγκόσμια κυριαρχία, όπως και ο σύμμαχός της. Μόνον η πανούργος ενέργεια του Χίτλερ που επετέθη εναντίον της Ρωσίας στις 22 Ιουνίου 1941, εξώθησε τη Ρωσία προς το πλευρόν του δημοκρατικού βασιλέως του νότου. Αλλ’ ο αγών της Ρωσίας παρά το πλευρόν των δυτικών δημοκρατιών θα τη βοηθούσε να κατανικήση την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και ν’ αναλάβη τη θέσι του ολοκληρωτικού, δικτατορικού βασιλέως του βορρά. Στο έτος 1945 η Κομμουνιστική Ρωσία συμμετέσχε στη Συμμαχική νίκη εναντίον του Εβνικοσοσιαλιστικού-Φασιστικού εχθρού. Επακολούθησε διαίρεσις της ηττημένης Γερμανίας μεταξύ των Τεσσάρων Μεγάλων, δηλαδή, της Γαλλίας, της Βρεττανίας, της Αμερικής και της Ρωσίας. Κατά τη συμφωνία της Γιάλτας, η Ρωσία κατέλαβε την ανατολική Γερμανία. Ο Γερμανικός βασιλεύς του βορρά ως αντίπαλος της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως, της Αγγλο-Αμερικανικής παγκοσμίου δυνάμεως, δεν υπήρχε πια. Μια νέα πολιτικώς ισχυρή δύναμις έπρεπε να εισέλθη στο υποδήματά του, ώστε ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο βασιλέων για παγκόσμια κυριαρχία να προχωρήση σε μια τελική απόφασι ή σε μια στασιμότητα, ακινησία.

27. Πώς συνεχίσθη ο ανταγωνισμός μεταξύ του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στο 1945;

²⁷ Ποιος μπορούσε να το κάμη αυτό; Ποιος το έκαμε; Τα γεγονότα γρήγορα απεκάλυψαν ότι—Η Σοβιετική Ένωσις, η Κομμουνιστική δύναμις, η οποία, αφότου ανέλαβε εξουσία στη Ρωσία το 1917, διατήρησε ίσαμε σήμερα ως σκοπόν της την παγκόσμια κυριαρχία. Ησθάνετο τη δύναμί της. Δεν ηλάττωσε τις στρατιωτικές της δυνάμεις ώστε να είναι κατώτερες από μια πολεμική βάσι. Άρχισε να ενεργή σύμφωνα με τη δυναμική της θέσι, εναντίον του κυρίου αντιπάλου της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ανεδύθησαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως το πιο ισχυρό έθνος της γης. Άρχισε, λοιπόν, μια προπαγάνδα κι ένας οικονομικός πόλεμος εναντίον της Αμερικανικής δημοκρατίας, ένας ψυχρός πόλεμος. Πραγματικά, η Κομμουνιστική Ρωσία εκήρυξε αυτόν τον πόλεμο στις αρχές του έτους 1947. Ο Κομμουνιστικός από ξηράς αποκλεισμός του δυτικού Βερολίνου, που άρχισε στις 26 Ιουνίου 1948, αποτελούσε ένα έντονο χαρακτηριστικό του ψυχρού πολέμου, αλλ’ υπερενικήθη από την Αμερικανική αερογέφυρα. Η Κομμουνιστική Ρωσία επί μακρόν απέκλεισε την εκ νέου ένωσι όλης της Γερμανίας υπό μίαν κυβέρνησιν. Εξακολούθησε να κρατή την ανατολική Γερμανία ως δορυφόρον, εξασφαλίζοντας έτσι την ίδρυσι εκεί μιας διακυβερνήσεως Κομμουνιστικής μορφής προτού αναγνωρίση την Ανατολική Γερμανία ως ένα πολιτικό κράτος μέσα στην Κομμουνιστική σφαίρα. Δεν υπάρχει λάθος όσον αφορά την ταυτότητα του βασιλέως του βορρά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

28. Τι ήταν το «αγιαστήριον της δυνάμεως» που εβεβηλώθη;

²⁸ Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη διάρκειά του εξεπληρώθη η αγγελική προφητεία: «Θέλουσι βεβηλώσει το αγιαστήριον της δυνάμεως.» Αυτό το αγιαστήριον είναι το υπόλοιπο, δηλαδή οι υπόλοιποι του «πνευματικού οίκου» του Ιεχωβά, που αποτελούνται από «ζώντας λίθους.» Σ’ αυτό τον οίκο κατοικεί ο Ιεχωβά με το πνεύμα του. Ο Ιησούς Χριστός, ο ανάσσων Βασιλεύς, είναι ο Ακρογωνιαίος Λίθος αυτού του αγιαστηρίου ή πνευματικού οίκου. Είναι ο οίκος του Ιεχωβά και είναι αφιερωμένος αποκλειστικά στη λατρεία του. Τώρα συνδέεται με αυτόν κι ένας «πολύς όχλος» αφιερωμένων ατόμων καλής θελήσεως, τα οποία λατρεύουν και υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό μαζί με την τάξι του αγιαστηρίου, δηλαδή τους «αγίους.» Το αγιαστήριο είναι ένα φρούριο, διότι είναι γεμάτο από ακατανίκητη πνευματική δύναμι. Είναι γεμάτο με δύναμι από τον Παντοδύναμο Θεό. Η δύναμίς του είναι δοκιμασμένη, και αποδείχθηκε αυτό από το γεγονός ότι επέζησε από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κι από την κατάρρευσι του Εθνικοσοσιαλισμού, Φασισμού και Σταλινισμού συνεχώς ίσαμε σήμερα.

29. Πώς διεξήχθη η βεβήλωσις αυτού του αγιαστηρίου, και από ποιον έγινε;

²⁹ Τα εδάφια Δανιήλ 8:11, 13 προείπαν την κατάρριψι της θέσεως ή βάσεως αυτού του αγιαστηρίου και την καταπάτησί του. Αυτό συνέβη στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Έλαβε χώραν στα χέρια του συμβολικού «μικρού κέρατος,» του «σκληροπροσώπου βασιλέως», δηλαδή, της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως, της Αγγλο-Αμερικανικής δυαδικής παγκοσμίου δυνάμεως.d Αλλ’ η μετέπειτα ‘βεβήλωσις του αγιαστηρίου της δυνάμεως,’ ήταν ο τρομερός διωγμός της τάξεως του αγιαστηρίου πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρκειά του και μετέπειτα, από τα χέρια του βασιλέως του βορρά στις χώρες των Δυνάμεων του Άξονος και της Σοβιετικής Ενώσεως. Όλος ο πιστός «πολύς όχλος» των καλής θελήσεως ατόμων που ελάτρευαν τον Ιεχωβά με την τάξι του αγιαστηρίου του υπέφερε μαζί με αυτούς τους «αγίους» του πνευματικού Ισραήλ του «άγιου έθνους» του Ιεχωβά. Ο διωγμός αυτός με στρατόπεδα συγκεντρώσεως, φυλακές, στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, εκτελεστικά αποσπάσματα, αποκεφαλισμούς, απαγορεύσεις συναθροίσεων και Γραφικών βιβλίων, και με άλλα μέσα, αποτελούσε βεβήλωσι και κατάχρησι του αγιαστηρίου του Ιεχωβά. Ο βασιλεύς του βορρά δεν ήταν μόνος σ’ αυτή την προσβολή εναντίον του Θεού. Ο βασιλεύς του νότου έδειξε το ίδιο πνεύμα, όπως και στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και διέπραξε πονηρές βεβηλώσεις. Αλλά μήπως το αγιαστήριο κι εκείνοι που ασκούσαν λατρεία μέσα σ’ αυτό κατεστράφησον απ’ αυτόν τον λυσσώδη διωγμό; Όχι, διόλου. Και γιατί όχι; Ο άγγελος του Ιεχωβά το εξηγεί αυτό κατόπιν.

30. Πώς, επίσης, αφηρέθη η «παντοτεινή θυσία σε εκπλήρωσι του Δανιήλ 11:31;

³⁰ Μαζί με η βεβήλωσι του αγιαστηρίου του Ιεχωβά ήταν και η αφαίρεσις της «παντοτεινής θυσίας.» Στην Αγγλική μετάφρασι αναφέρεται η λέξις «ολοκαύτωμα». Στο Εβραϊκό κείμενο η λέξις «παντοτεινός» εφαρμόζεται σε μερικά ιερά πράγματα που σχετίζονται με τον ναό του Ιεχωβά και το ιερατείο του. Εδώ, λοιπόν, η λέξις «παντοτεινός» θα μπορούσε να εφαρμοσθή σε μερικά πράγματα εκτός από το «ολοκαύτωμα.» Η λέξις «παντοτεινός θα μπορούσε να περιλάβη την όλη λατρεία στο αγιαστήριο, η οποία έπρεπε να γίνεταο κάθε μέρα, σταθερά και τακτικά. Στη διάρκεια της ακμής της Εθνικοσοσιαλιστικο-Φασιστικής δυνάμεως ο βασιλεύς του βορρά αφήρεσε τα μέσα της πνευματικής θυσίας από το αγιαστήριο υπόλοιπο και από τους καλής θελήσεως συλλατρευτάς των. Απαγορεύοντας και κατάσχοντας Γραφές και γραφικά βοηθήματα μελέτης και φυλακίζοντας τους μάρτυρας του Ιεχωβά ή σύροντάς τους κάτω από την επιφάνεια, ο βασιλεύς του βορρά και οι σύμμαχοί του έκαμαν να παύση η φανερή, δημοσία προσφορά της «θυσίας του αίνου» που απεδίδετο πάντοτε στον Θεό. Για τους παρατηρητάς φαινομενικά αφηρέθη· αλλά κάτω από την επειφάνεια και οπουδήποτε οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκρατούντο δέσμιοι, η θυσία αυτή συνεχίζετο άφοβα.

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]

Ως την 1η Ιουλίου 1942, ο Γερμανός Στρατηγός Έρβιν Ρόμμελ απεσύρθη με τις Εθνικοσοσιαλιστικές του δυνάμεις στο Ελ Αλαμέιν της Αιγύπτου, 70 μόνο μίλια προς δυσμάς της Αλεξανδρείας. Αυτόθι, Έκδοσις Έτους 1943, σελίς 819 β.